Οι πρωτοφανείς ελλείψεις προσωπικού, αλλά και οι ελλείψεις σε υποδομές, οι επικαλύψεις αρμοδιοτήτων, η αναποτελεσματικότητα και οι καθυστερήσεις στη διεκπεραίωση σοβαρότατων φορολογικών υποθέσεων, κατά την άποψή μας, δεν συνιστούν τυχαία υπηρεσιακά προβλήματα. Υποκρύπτουν πολιτική σκοπιμότητα.
Από τη σημερινή μας ενημέρωση προκύπτει ότι από τις 2062 υποθέσεις της
λίστας Λαγκάρντ, μέσα σε δυο χρόνια έχουν ελεγχθεί μόλις 25. Για τις
υπόλοιπες 2037 υποθέσεις απασχολούνται σήμερα μόνο 35 υπάλληλοι που
ταυτόχρονα απασχολούνται και με σωρία άλλων υποθέσεων.
Ενώ όλοι γνωρίζουν ότι σε ενάμισι περίπου χρόνο, το τέλος του 2015, η υπόθεση παραγράφεται οριστικά. Σημειωτέων ότι από αυτές τις 25 υποθέσεις που ελέγχθηκαν προκύπτουν τουλάχιστον 12 εκατομμύρια φόροι. Συμπέρασμα: «Όποιος δε θέλει να ζυμώσει – που λέει και ο λαός μας – όχι δέκα μέρες, αλλά δέκα χρόνια κοσκινίζει».
Αποτελεί μέγιστο σκάνδαλο την ώρα που τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα εξωθούνται στα όρια της οικονομικής απελπισίας, από την υπερφορολόγηση, τη φορολόγηση των μισθών και των συντάξεων, από την αθλιότητα του ΕΝΦΙΑ που δημεύει τη μικρή και μεσαία ακίνητη περιουσία, να συνεχίζεται το πάρτι της ασυλίας και της φοροδιαφυγής των οικονομικά ισχυρών.
Είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί και να στελεχωθεί άμεσα ειδική υπηρεσία στο Υπουργείο Οικονομικών που θα ασχοληθεί με τις μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής. Με τη Λίστα Λαγκαρντ, τα 54.000 εμβάσματα στο εξωτερικό, τις χιλιάδες off - shore εταιρίες, την υπόθεση των ενδοομιλικών συναλλαγών για την οποία δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου στελέχωση και παρακολούθηση.
Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, αλλά και η θεσμοθέτηση ενός δίκαιου, διαφανούς και σταθερού φορολογικού συστήματος, πάνω απ’ όλα απαιτούν πολιτική βούληση.
Η παραπαίουσα δικομματική κυβέρνηση των Μνημονίων δεν έχει αυτή τη βούληση. Ήρθε, όμως, η ώρα να δώσει λογαριασμό. Για τις πράξεις, αλλά και για τις παραλήψεις της.
Όσοι νομίζουν, δε, ότι θα χρησιμοποιήσουν τους φοροελεγκτικούς μηχανισμούς για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων, να ξέρουν ότι θα μας βρουν απέναντι.
Ενώ όλοι γνωρίζουν ότι σε ενάμισι περίπου χρόνο, το τέλος του 2015, η υπόθεση παραγράφεται οριστικά. Σημειωτέων ότι από αυτές τις 25 υποθέσεις που ελέγχθηκαν προκύπτουν τουλάχιστον 12 εκατομμύρια φόροι. Συμπέρασμα: «Όποιος δε θέλει να ζυμώσει – που λέει και ο λαός μας – όχι δέκα μέρες, αλλά δέκα χρόνια κοσκινίζει».
Αποτελεί μέγιστο σκάνδαλο την ώρα που τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα εξωθούνται στα όρια της οικονομικής απελπισίας, από την υπερφορολόγηση, τη φορολόγηση των μισθών και των συντάξεων, από την αθλιότητα του ΕΝΦΙΑ που δημεύει τη μικρή και μεσαία ακίνητη περιουσία, να συνεχίζεται το πάρτι της ασυλίας και της φοροδιαφυγής των οικονομικά ισχυρών.
Είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί και να στελεχωθεί άμεσα ειδική υπηρεσία στο Υπουργείο Οικονομικών που θα ασχοληθεί με τις μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής. Με τη Λίστα Λαγκαρντ, τα 54.000 εμβάσματα στο εξωτερικό, τις χιλιάδες off - shore εταιρίες, την υπόθεση των ενδοομιλικών συναλλαγών για την οποία δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου στελέχωση και παρακολούθηση.
Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, αλλά και η θεσμοθέτηση ενός δίκαιου, διαφανούς και σταθερού φορολογικού συστήματος, πάνω απ’ όλα απαιτούν πολιτική βούληση.
Η παραπαίουσα δικομματική κυβέρνηση των Μνημονίων δεν έχει αυτή τη βούληση. Ήρθε, όμως, η ώρα να δώσει λογαριασμό. Για τις πράξεις, αλλά και για τις παραλήψεις της.
Όσοι νομίζουν, δε, ότι θα χρησιμοποιήσουν τους φοροελεγκτικούς μηχανισμούς για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων, να ξέρουν ότι θα μας βρουν απέναντι.