Κοινωνική συμμαχία ώστε να φύγουν οι καπιταλιστές από τη μέση στην οικονομία
«Με την εκλογολογία, το κλίμα τεχνητής πόλωσης και σκανδαλολογίας ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να αναβαπτιστεί από την λαϊκή κατακραυγή σε Κίνημα Αλλαγής, επιδιώκουν να κρύψουν τη βαθιά συμφωνία τους στο να συνεχιστεί η αντιλαϊκή επίθεση για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Όλοι μαζί κρύβουν ότι, από τη μία οι ονομαζόμενοι δανειστές, η ΕΕ και το ΔΝΤ, και απ' την άλλη η εγχώρια άρχουσα τάξη των καπιταλιστών, βαδίζουν χέρι-χέρι» επισήμανε ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, σε χθεσινοβραδινή ομιλία του στη Λάρισα, σε εκδήλωση για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ.
«Όλοι μαζί κρύβουν ότι η περιβόητη διαπραγμάτευση, δεν γίνεται για να διασφαλιστεί η λαϊκή ευημερία, αλλά για να διαμορφωθεί ο κατάλληλος συμβιβασμός για τα συμφέροντα μεταξύ των ανταγωνιστικών αστικών τάξεων» υπστήριξε και τόνισε ότι «δεν μπορεί να υπάρξει εθνική γραμμή διαπραγμάτευσης γιατί υπάρχουν δύο Ελλάδες, με αντίθετα ταξικά συμφέροντα: Η Ελλάδα του μεγάλου κεφαλαίου και η Ελλάδα της εργατικής τάξης, του λαού».
«Χρειάζεται πραγματικά πολιτικό θράσος για να μιλά κανείς για το τέλος της επιτροπείας. Τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα υπάγεται στους αυστηρούς κανόνες που αφορούν όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, σχετικά με τους περιορισμούς της δημοσιονομικής πολιτικής» ανέφερε ο κ. Κουτσούμπας, για να προσθέσει: «ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι αυστηροί κανόνες στην ΕΕ, υπάρχουν οι ίδιοι οι στόχοι της εγχώριας αστικής τάξης που απαιτούν να συνεχιστεί το ξεζούμισμα των εργαζόμενων, να επεκταθεί η φθηνή εργατική δύναμη, να περικοπούν οι κρατικές δαπάνες κοινωνικής πολιτικής για να ανακάμψει και να αυξηθεί η κερδοφορία των λίγων».
Αναφέρθηκε στις κλιμακούμενες αντιθέσεις που απειλούν «ευθέως ακόμα, όχι μόνο τη συνοχή, αλλά και την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ» επισημαίνοντας ότι «η ανισόμετρη ανάπτυξη στο εσωτερικό της ΕΕ, το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα σε γερμανικούς, γαλλικούς και ιταλικούς ομίλους, για να εστιάσουμε στις μεγαλύτερες οικονομίες, οδηγεί σε απόκλιση συμφερόντων μεταξύ τους».