ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
«ΈΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ»
(14 Οκτωβρίου)
Για το νομοσχέδιο: «Πρέπει να διορθώσουμε τα λάθη του παρελθόντος εδώ και τώρα ή πρέπει να τα στείλουμε στο μέλλον, σε κάποιους άλλους, για να τα διορθώσουν εκείνοι, οι άλλοι;»
Συζητάμε σήμερα έναν νόμο, ο οποίος είναι μεταρρύθμιση σε αυτό που πονάει η Δημοκρατία μας, τον πολιτικό κόσμο.
Είδαμε, το τελευταίο διάστημα, να γίνονται διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες είχαν να κάνουν με τη δημόσια διοίκηση και το παραγωγικό μοντέλο. Είχαν να κάνουν με διάφορα ζητήματα που, δυστυχώς, πόνεσαν πολύ ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, η οποία, ωστόσο, δεν έβλεπε να κινούμαστε στην κατεύθυνση της εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος, των πολιτικών κομμάτων, του πολιτικού κόσμου της χώρας.
Υπήρξαν απαιτήσεις από διεθνείς οργανισμούς για νομοθετικές πρωτοβουλίες, καθώς και σχετικές οδηγίες της Επιτροπής Αντιμετώπισης της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Η διαφάνεια δεν είναι κάτι το οποίο ανακαλύπτει το ένα ή το άλλο κόμμα, η μία ή η άλλη χώρα. Είναι κάτι το οποίο υπάρχει ως έννοια και διασφαλίζεται με βάση διεθνείς καλές πρακτικές. Αυτές, λοιπόν, ερχόμαστε να τις ενσωματώσουμε στο ελληνικό δίκαιο μέσα από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, με σκοπό τον εξορθολογισμό, την κατάκτηση της διαφάνειας, τον έλεγχο, τη σύμφωνη με τους διεθνείς κανόνες λειτουργία των πολιτικών κομμάτων στη χώρα.
Ωστόσο, ενώ κάποιοι κριτικάρουν ότι «αργήσατε ή δεν το κάνατε νωρίς ή δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα ή δεν το έχετε ακουμπήσει», στο τέλος λένε «δεν θα το ψηφίσουμε».
Τελικά, συμφωνούν οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης ότι πρέπει να σταματήσει η ανώνυμη χρηματοδότηση των κομμάτων, ναι ή όχι;
Συμφωνούν με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής, που ακουμπά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο τα πολιτικά κόμματα, ναι ή όχι;
Συμφωνούν με την απόλυτη απαγόρευση χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων από αλλοδαπά νομικά πρόσωπα, ναι ή όχι;
Συμφωνούν με την απαγόρευση της εκχώρησης ως μελλοντικής εγγύησης, για να λάβει χρηματοδότηση από τράπεζα το πολιτικό κόμμα, της δικής του μελλοντικής κρατικής χρηματοδότησης, ναι ή όχι;
Συμφωνούν οι Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι πρέπει να σταματήσει, επιτέλους, ο αναχρονιστικός θεσμός των ετεροδημοτών, που υπήρξε η μεγάλη αιμορραγία πολιτικού χρήματος όλα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ίσως και τα προηγούμενα, ναι ή όχι;
Και αν συμφωνούν θα το ψηφίσουν κιόλας; Γιατί πολλές φορές λένε «συμφωνούμε», αλλά δεν το ψηφίζουν στο τέλος.
Αυτές τις τομές φέρνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και δεν έχω ακούσει μισή κουβέντα που να διαφωνεί έστω και ένας Βουλευτής της Αντιπολίτευσης με αυτό.
Να μετρήσουμε, λοιπόν, τι λέει ο καθένας, αν συμφωνεί ή όχι, με την τελική ψήφο του, όχι με τη ρητορική του εδώ, ενώ στο τέλος ψηφίζει άλλα απ’ αυτά που λέει.
Πρέπει να διορθώσουμε τα λάθη του παρελθόντος εδώ και τώρα ή πρέπει να τα στείλουμε στο μέλλον, σε κάποιους άλλους, για να τα διορθώσουν εκείνοι, οι άλλοι;
Πρόταση για Διαύγεια στα οικονομικά των κομμάτων:
Εγώ θα προχωρήσω ένα βήμα παρακάτω και θα πω το εξής. Είναι σωστές οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις που εισάγονται σήμερα. Όμως, θα πρέπει να ελέγξουμε και τα χρήματα εντός των κομμάτων.
Κάνω μία πρόταση από εδώ, από το Βήμα της Βουλής: Πρέπει, όπως έχουμε καταφέρει τη Διαύγεια -κάποιοι Βουλευτές το ξεκινήσαμε, πολύ λίγοι - στη Βουλή, στη δημόσια διοίκηση, να υπάρξει και η Διαύγεια στις δαπάνες των κομμάτων. Να ξέρει ο Έλληνας πολίτης πού πάνε τα χρήματα από τα ταμεία των κομμάτων, να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια, όχι μόνο στο πώς χρηματοδοτούνται, αλλά και πού πηγαίνουν τα χρήματα, ένα προς ένα ευρώ.
Για την αναφορά από τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο 1965: «Όποιος καλεί σε αποστασία, δεν δικαιούται να ομιλεί για αποστασία»
Θέλω να απαντήσω σε όσους αναφέρθηκαν στο 1965 σε σχέση με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα, δημοκρατικά εκλεγμένη και νομιμοποιημένη Κυβέρνηση του τόπου. Το 1965 υπήρξε, αντίστοιχα, μια κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου που είχε λάβει μία χρονιά νωρίτερα το ποσοστό 52,75%, το 1964. Ακροδεξιοί κύκλοι εξαπέλυσαν κυνηγητό, μαζί με τον βασιλιά, ενάντια στον Γεώργιο Παπανδρέου και, τελικά, έριξαν την Κυβέρνηση τον Ιούλιο του 1965. Δυστυχώς για τον τόπο, αυτή η ανατροπή και η πολιτική ανωμαλία οδήγησε σε άλλες ατραπούς. Δεν οδήγησε σε δημοκρατικές εκλογές.
Έριξαν, λοιπόν, τη δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση τον Ιούλιο –τα γνωστά Ιουλιανά- του 1965. Χρησιμοποιήθηκε πρόσωπο της Αριστεράς, δυστυχώς, σε αυτήν την κατεύθυνση. Για να είμαστε σωστοί, η ΕΔΑ, συμμετείχε στον νέο «Ανένδοτο» του Γεωργίου Παπανδρέου, καταψηφίζοντας σειρά κυβερνήσεων των αποστατών. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι κάποιοι επιχείρησαν την ανατροπή.
Καλό είναι να μην επικαλούμαστε ανάποδα την ιστορία. Ο τόπος έχει δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση και όποιος καλεί σε αποστασία τους Βουλευτές, όποιος καλεί Βουλευτές να φύγουν από τα κόμματά τους -το έκανε, κατ’ επανάληψη, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- δεν δικαιούται να ομιλεί για αποστασία.
Για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων: «Όσο κυριαρχεί ο λαϊκισμός και ο αντικοινοβουλευτισμός, δεν θα διορθώνουμε τίποτα, η κατάσταση θα πηγαίνει χειρότερα και κάποιοι άλλοι θα κερδίζουν»
Έρχομαι στο θέμα SIEMENS. Άκουσα στη διάρκεια της συζήτησης αυτού του νομοσχέδιου –ενός νομοσχεδίου που θα έπρεπε να έχει πλατιά συναίνεση- ακόμη και για τον Κοσκωτά. Μα, δεν έχει μάθει τίποτα ο πολιτικός κόσμος αυτού του τόπου; Γυρίσαμε πίσω στο 1989, στο βρώμικο ’89, που ποινικοποιήθηκε η πολιτική άποψη, που ποινικοποίησαν μία λογική της δημοκρατικής παράταξης, που ποινικοποίησαν το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.
Και εγώ θα ρωτήσω: Αφού πήγατε στο 1989 και αναφερθήκατε και στη SIEMENS, θυμάστε τι είπε ο βουλευτής του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, Κοροβέσης; Ότι το 1989 η SIEMENS έδωσε χρήματα και στο Συνασπισμό. Γι’ αυτό, πρέπει να μας εξηγήσουν αυτοί που πάνε πίσω είκοσι πέντε χρόνια, τι ακριβώς συνέβη τότε.
Να κοπεί, επιτέλους, η ιστορία με το τι χρωστάει το ΠΑΣΟΚ. Πραγματικά, υπήρξε μία λάθος διαχείριση, η οποία, δυστυχώς, λόγω του μεγάλου, πολωτικού πολιτικού ανταγωνισμού δεν μπόρεσε να μαζέψει τη μεγάλη πληγή, που έχει να κάνει με τους ετεροδημότες.
Το προηγούμενο πολιτικό σύστημα -και εκεί συμμετείχαν όλα τα κόμματα, και ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ- ρύθμισε έτσι το ζήτημα των ετεροδημοτών, που οι εκλογικές δαπάνες εκτινάσσονταν κάθε χρόνο, με επακόλουθο να ξεφύγουν οι υποχρεώσεις των κομμάτων και οι χρηματοδοτήσεις τους.
Έλεγχοι, λοιπόν, κάθε χρόνο, όπως γίνονταν στο ΣΥΡΙΖΑ, γίνονταν και στο ΠΑΣΟΚ.
Αν ήθελε κάτι να κάνει το πολιτικό σύστημα για να αυτοπροστατευτεί τα προηγούμενα χρόνια, θα έπρεπε να είχε ρυθμίσει τα ζητήματα των οικονομικών του. Γιατί, πραγματικά, αυτό που χρειάζεται είναι να περιοριστούν οι εκλογικές δαπάνες και οι κατευθύνσεις του πολιτικού χρήματος. Όταν είχες εκτοξευμένες τις πολιτικές δαπάνες ενόψει εκλογών κάθε φορά, νομίμως, είναι λογικό να έχεις και τεράστια χρέη στα κόμματα. Και μην μου πείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα χρέος. Ποιος δεν χρωστάει, όμως; Και είναι η Δημοκρατία ένα πολίτευμα στο οποίο δεν υπάρχει πολιτική δαπάνη; Υπάρχει.
Το ζήτημα είναι να διορθώσουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Όσο κυριαρχεί ο λαϊκισμός και ο αντικοινοβουλευτισμός, η απαξίωση του κοινοβουλευτικού συστήματος και των πολιτικών κομμάτων, όσο δεν μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος, αλλά ονειρευόμαστε να τα επαναλάβουμε στο μέλλον, τόσο θα γυρνάμε προς τα πίσω. Δεν θα διορθώνουμε τίποτα, η κατάσταση θα πηγαίνει χειρότερα και κάποιοι άλλοι θα κερδίζουν. Και δεν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που θα κερδίζει, δεν θα είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση ή η οποιαδήποτε δημοκρατική δύναμη. Θα είναι άλλοι οι οποίοι λειτουργούν αντιδημοκρατικά, οι οποίοι δεν σέβονται τη Δημοκρατία.
Για τις απαράδεκτες «ζυμώσεις» για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας
Άκουσα ότι έγινε μία συνάντηση μεταξύ Ανεξάρτητων Ελλήνων και ΣΥΡΙΖΑ και το μενού του γεύματος ήταν να μην εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και, βεβαίως, μια μετεκλογική συνεργασία.
Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν έχετε τους εκατόν ογδόντα». Ποιος λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές θα έχει εκατόν ογδόντα; Ή θα πηγαίνουμε κάθε τέσσερις μήνες σε εκλογές; Θα πρέπει, τότε, το άλλο κόμμα ή τα άλλα κόμματα να πουν «δεν ψηφίζουμε, να ξαναπάμε σε εκλογές, επειδή διαφωνούμε με τον τρόπο που κάνει τη διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο ΣΥΡΙΖΑ»;
Εάν κάποιος εισάγει στο πολιτικό λεξιλόγιο της χώρας την έννοια του «αργυρώνητου», πρέπει να γνωρίζει ότι αυτό ισχύει και για τον ίδιο. Και όχι μόνο αυτό. Δεν υπάρχει μόνο αυτή η υπόνοια για τον ίδιο –επομένως κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια-, αλλά υπάρχει και η δημόσια πρόσκλησή του σε αποστασία.
Και αυτό είναι ένα ζητούμενο. Είναι ένα θέμα, το οποίο πρέπει να μας απασχολεί όλους εδώ μέσα. Διότι σήμερα είχαμε δημόσια τοποθέτηση ότι όποιος δεν ψηφίσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα μπει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν άκουσα κανέναν να το διαψεύδει και το θεωρώ απαράδεκτο κοινοβουλευτικό προηγούμενο.
Για τα χρέη του ΣΥΡΙΖΑ και την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της εφημερίδας «ΑΥΓΗ»:
Είπατε πριν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρωστάει 8,5 εκατομμύρια. Εγώ θα σας πω ότι είναι λίγα παραπάνω. Όμως, για να δούμε και τι γίνεται με τα υπόλοιπα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η «Αυγή», η εφημερίδα, ποιανού είναι; Η εφημερίδα «Αυγή», λοιπόν, το 2013 –και το καταθέτω στα Πρακτικά- είχε ισολογισμό με ζημιές. Χρωστούσε, δηλαδή, το 2013 4.306.000 ευρώ.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο κόκκινο» ποιανού είναι; Ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο κόκκινο» με το τελευταίο κλείσιμο έτους, του 2013, παρουσίασε ζημιές 5.639.000 ευρώ (αν και ο αναρτημένος ισολογισμός δεν είναι ευκρινής). Σημειωτέον, το 2009 ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο κόκκινο» χρωστούσε μόλις 1.756.000. Δηλαδή, σε τέσσερα χρόνια έχουμε 4 εκατομμύρια ευρώ συσσώρευση ζημιών.
Και το βασικό ερώτημα δεν είναι, όπως σωστά αναφέρθηκε προηγουμένως, να ελέγξουμε μόνο αυτά καθ’ αυτά τα κόμματα, ως νομικά πρόσωπα. Πρέπει να δούμε και όλα τα υπόλοιπα, όπου υπάρχει και διακινείται πολιτικό χρήμα, όπου υπάρχει επιρροή, όπου υπάρχει σχέση δούναι και λαβείν.
Το βασικό ερώτημα που θέτω στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο τα 10 εκατομμύρια που χρωστάτε, ή, μάλλον, τα 20 εκατομμύρια, είναι ότι η «Αυγή» στις 26 Φεβρουαρίου 2014 ολοκλήρωσε μια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Και αυτήν την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου την έκανε μέσω τριών τραπεζικών λογαριασμών, δεν την έκανε με την τυπική διαδικασία. Θέλουμε, λοιπόν, να μας πείτε ποιοι και πόσα έδωσαν στην «Αυγή», γιατί ο στόχος τότε ήταν 4 εκατομμύρια ευρώ.
Αν ισχύει αυτό που λέει ο κ. Κοντονής, ότι δηλαδή δεν πρέπει να έχουμε ιδιωτική χρηματοδότηση στα κόμματα γιατί δεν ξέρουμε ποιοι θα τα δώσουν, πρέπει να μας δώσετε σίγουρα –το δικαιούμαστε και το υποχρεούστε και εσείς- τις απαντήσεις εντός του Κοινοβουλίου.
Στη δευτερολογία, σχετικά με την υποβολή μήνυσης από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Εις γνώσιν μου μπήκα στα λιγοστά έδρανα της δημοκρατικής παράταξης, γιατί πιστεύω ότι ο λαϊκισμός και ο αντικοινοβουλευτισμός, από όπου κι αν αυτός εξαπολύεται, κάνει ζημιά στη δημοκρατία μας»
Επειδή μόλις έμαθα ότι έχω μηνυθεί από την κυρία Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και επειδή κατανοώ ότι η έλλειψη οποιουδήποτε πολιτικού επιχειρήματος στον διάλογο που διεξάγουμε, με κάθε δυνατότητα ευπρέπειας, εντός του Κοινοβουλίου, την καθιστά σε θέση αδυναμίας και με αυτόν τον τρόπο ποινικοποιεί την πολιτική άποψη και μηνύει κατ’ επανάληψη και κατ’ εξακολούθηση και ίσως κατ’ επάγγελμα οποιονδήποτε της προβάλλει αντιπαράθεση, θα της πω απλά ότι εγώ δεν φοβάμαι.
Εγώ εδώ υπηρετώ τη δημοκρατία. Υπηρετώ τη δημοκρατική παράταξη σθεναρά από θέση όχι ισχύος. Και εις γνώσιν μου μπήκα στα λιγοστά έδρανα της δημοκρατικής παράταξης, γιατί πιστεύω ότι ο λαϊκισμός και ο αντικοινοβουλευτισμός, από όπου κι αν αυτός εξαπολύεται, κάνει ζημιά στη Δημοκρατία μας.
Αυτή, λοιπόν, η ποινικοποίηση της διαφορετικής πολιτικής άποψης και της πολιτικής αντιπαράθεσης δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά μόνο σε δύσκολες και, δυστυχώς, αντιδημοκρατικές ατραπούς.