ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
ΣΤΟΝ Τ/Σ ΣΚΑΪ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ Β. ΛΥΡΙΤΖΗ & Δ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Θα ήθελα ένα δικό σας σχόλιο για ένα θέμα που έχει σηκώσει μεγάλο θόρυβο όλη την προηγούμενη περίοδο και αφορά στα ζητήματα των μειονοτήτων, της Θράκης και τον τρόπο με τον οποίο το πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα. Πολλοί λένε τώρα, και αφού ξέσπασε το ζήτημα με τις υποψηφιότητες, ότι έγιναν και αυτά προϊόν εκμετάλλευσης στη κομματική διαπάλη. Καλώς γίνεται; Κακώς γίνεται; Θα έπρεπε να κάνουμε κάτι διαφορετικό;
Δυστυχώς αυτή η συζήτηση γίνεται με αυτόν, τον απαράδεκτο τρόπο θα έλεγα, μετά από μια – να την πω έτσι – καιροσκοπική απόφαση ενός πολιτικού κόμματος που βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση σήμερα, για τις επιλογές με τις υποψηφιότητες, και όχι μόνο της κυρίας Σουλεϊμάν αλλά και των υπολοίπων, του κυρίου Κουρτ, αν θυμάμαι καλά στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο, ή και του κυρίου Χριστόπουλου ακόμα, που είναι ακόμα υποψήφιος στο Ευρωψηφοδέλτιο που έκφρασαν διάφορες απόψεις. Είναι ένα ζήτημα η Θράκη, γενικότερα αυτό που λέμε μειονότητα της Θράκης, μουσουλμανική μειονότητα, που θα έπρεπε να συζητηθεί, αν ήταν έτσι σε διαφορετικό επίπεδο, στα πλαίσια της Βουλής, στα πλαίσια των πολιτικών κομμάτων και όχι μόνο θεσμικά, γιατί κοιτάξτε, υπάρχει ένα κρίσιμο ζήτημα. Εμείς, ξέρετε, πάγια θέση του κόμματός μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια - και επιμένουμε σε αυτήν - είναι ότι δεν πρέπει ο ελληνικός λαός, οι έλληνες υπήκοοι, οι εργαζόμενοι στη χώρα μας – και στην περιοχή της Θράκης – να ξεχωρίζονται ανάλογα με τη θρησκεία τους, με την καταγωγή τους, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει η παράδοσή τους, τα ήθη και τα έθιμά τους. Ή και με τη γλώσσα, ακόμα που χρησιμοποιούν. Αυτό το ζήτημα, το ότι δηλαδή θα πρέπει ενωμένοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι επαγγελματίες, οι υπάλληλοι, οι αγρότες της Θράκης να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που έχουν σχέση με την οικονομική κρίση, που βιώνουν και άλλα προβλήματα σοβαρά και στην περιοχή της Θράκης γενικότερα και σε άλλες περιοχές της χώρας μας, πάνε να ντυθούν με εθνικιστικό ή αν θέλετε και με έναν κοσμοπολίτικο τρόπο αντιμετώπισης των ζητημάτων, που είναι λάθος. Χωρίζει τους ανθρώπους. Γιατί εδώ υπάρχει η Συνθήκη της Λοζάνης, η οποία ισχύει απόλυτα. Αυτό οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιοι άλλοι, τέλος πάντων στελέχη τους ή υποψήφιοί τους, δεν το παίρνουν υπόψη. Μουσουλμανική μειονότητα, χαρακτηρίζεται η μειονότητα της Θράκης. Έχει να κάνει ακριβώς με το ότι δεν είχαμε ενιαία καταγωγή, ούτε ενιαία αν θέλετε αντίληψη ακόμη και στη γλώσσα τους, και στα γλωσσικά ιδιώματα που χρησιμοποιούσαν δεκαετίες τώρα. Είναι οι Ρομά, είναι οι Πομάκοι, οι τουρκογενείς…
Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος σαν ένα ενιαίο πράγμα…
Όχι βέβαια, είναι απαράδεκτο και σαν ορολογία ότι είναι «ενιαίο πράγμα» και ούτε, πολύ περισσότερο, ότι είναι τούρκικό ενιαίο πράγμα έτσι όπως απαράδεκτα, λέγεται.
Δεν θέτετε όμως ζήτημα παραίτησης των όποιων είπαν αυτά, του κυρίου Χριστόπουλου για παράδειγμα, όπως έθεσε η Νέα Δημοκρατία…
Το ζήτημα δεν είναι αν θα παραιτηθεί. Το ζήτημα που μας απασχολεί εμάς είναι το ίδιο το πολιτικό κόμμα που κάνει τέτοιες επιλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεκριμένα, και που είναι απαράδεκτο, αλλά είναι δικό του θέμα. Μπορεί προφανώς είτε να συμφωνεί με τις απόψεις αυτές, είτε να θεωρεί ότι μπορεί προεκλογικά, είκοσι μέρες πριν τις εκλογές, για να πάρει μερικά ψηφαλάκια να έχει μια πολυσυλλεκτικότητα στα ψηφοδέλτιά του όπου θα συμμετέχουν οι πάντες, θα λέγονται όλα με ανεύθυνο τρόπο, σε προεκλογική περίοδο.
Μια κριτική που ακούω για το ΚΚΕ σε σχέση με τη στάση που τηρεί. Πολύ κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερη στην κυβέρνηση κάνετε λέει μια πλευρά. Και ασκώντας και εσείς μια κριτική προς το ΣΥΡΙΖΑ που είναι αξιωματική αντιπολίτευση, επιδιώκει να είναι πρώτο κόμμα κλπ, αντικειμενικά - λέει αυτή η κριτική προς το ΚΚΕ – δεν σας ταυτίζει με τις αντίπαλες δυνάμεις;
Κοιτάξτε να δείτε, να πάρουμε ένα παράδειγμα. Συζητάμε περίπου τρία με τέσσερα λεπτά ένα ερώτημα που αφορούσε το ΣΥΡΙΖΑ και θα απαντήσω με βάση αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα. Η κριτική που γίνεται από εμάς στις κυβερνήσεις, τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, και αυτές ήταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ – είτε εναλλάξ είτε ως συγκυβέρνηση τα τελευταία χρόνια – είναι ότι δεκαετίες πριν, και δεν μιλάω για τη σημερινή σύνθεση των κυβερνήσεων φυσικά, αυτό έρχεται διαχρονικά, ουσιαστικά οδήγησαν στην αγκαλιά της τούρκικης αστικής τάξης, του τούρκικου προξενείου, να το πω έτσι όπως συνηθίζεται, οι πολιτικές των κομμάτων της κυβέρνησης. Διότι, προκειμένου, παλαιότερες δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο να μην πάνε στην αγκαλιά, όπως θεωρούσαν, των βουλγάρων για παράδειγμα, του «σιδηρού παραπετάσματος» όπως λέγανε τότε, του σοσιαλισμού, οι Πομάκοι για παράδειγμα, ή μια τέτοια μεγάλη κατηγορία ανθρώπων από τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, τους οδηγούσαν στην αγκαλιά της τούρκικης πολιτικής. Και βεβαίως αυτή είναι συγκεκριμένη ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ.
Βλέπετε ότι η δεξαμενή σας είναι στο ΣΥΡΙΖΑ και χτυπάτε περισσότερο το ΣΥΡΙΖΑ. Να το πω έτσι πολιτικά, όπως το βλέπει όλος ο κόσμος. Είπατε για παράδειγμα της προάλλες, χαρακτηρίσατε «σκυλάκι του καναπέ» τον κύριο Τσίπρα. Δηλαδή είναι σκληρή η κριτική σας στο ΣΥΡΙΖΑ.
Για το «σκυλάκι του καναπέ», τώρα. Κοιτάξτε να δείτε, εγώ απάντησα σε ένα ερώτημα της δημοσιογράφου, της Δώρας Αντωνίου της «Καθημερινής» όπου με ρωτά γιατί την προηγούμενη μέρα είχε πει ο κύριος Τσίπρας ότι είναι καιροσκοπικό κόμμα το ΚΚΕ και σας κατηγορεί ότι είστε καιροσκοπικό κόμμα. Και λέω ότι αν ρωτήσετε έναν έλληνα εργαζόμενο ποιο από τα κόμματα είναι καιροσκοπικό, θα σας πει το ΣΥΡΙΖΑ. Προσπάθησα να το εξηγήσω λογικά και είπα ότι στην Ελλάδα παριστάνει το «λιοντάρι» και στις Βρυξέλλες – στο εξωτερικό – παριστάνει, γίνεται το «σκυλάκι του καναπέ». Λοιπόν, θα μπορούσα να πω ότι αυτό που λέμε για την ψεύτικη κοκορομαχία που γίνεται ανάμεσα στους μονομάχους ή στα πλαίσια του δικομματισμού ή του διπολισμού στην Ελλάδα, στη Βουλή ας πούμε, ως κοκορομαχία. Να πω ότι στην Ελλάδα κάνει το «κοκοράκι» και πάει στις Βρυξέλλες και γίνεται «κότα». Καταλαβαίνουμε, ήταν μια έκφραση και εντός εισαγωγικών μπαίνουν αυτά και καταλαβαινόμαστε πολύ καλά.
Η ερώτηση είναι αν για εσάς είναι το ίδιο αν στην Ελλάδα είναι κυβέρνηση η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ή είναι κυβέρνηση το ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή για εσάς δεν υπάρχει ποιοτική διαφορά ποιος θα βγει πρώτο κόμμα;
Διαφορά υπάρχει οπωσδήποτε και μας ενδιαφέρει ποιος θα βγει πρώτος και ποιος θα βγει δεύτερος και ποιος τρίτος και πάει λέγοντας. Το ζήτημα αυτό που μας απασχολεί όμως είναι ότι στα πλαίσια αυτών των πολιτικών που ασκούνται σήμερα και των προτάσεων που έχουν αυτά τα κόμματα, δεν υπάρχει στα στρατηγικά, κεντρικά ζητήματα, ποιοτική διαφορά. Για παράδειγμα, στη δική μας ανάλυση, που το θέτουμε και στον κόσμο να το σκεφτεί, να προβληματιστεί, είναι ότι εφόσον οι πολιτικές που προτείνεις, ο τρόπος που θα διαχειριστείς τέλος πάντων τα λαϊκά προβλήματα, τα κυβερνητικά, τα θεσμικά, την εξωτερική, την εσωτερική πολιτική, βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό σύστημα που έχει όνομα και ονομάζεται καπιταλιστικό σύστημα, που έχει τους δικούς του νόμους, τις δικές του διεργασίες. Εφόσον είσαι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για παράδειγμα και στα πλαίσια αυτά, είσαι υποχρεωμένος να πειθαρχήσεις στις στρατηγικές κατευθύνσεις. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απαντάει σήμερα, και λέμε για το ΣΥΡΙΖΑ γιατί η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα απαντάνε και λένε ότι «θα συμμορφωθώ με την Ευρωπαϊκή Ένωση», «είμαι σύμφωνος» με τις κατευθύνσεις, «τις έχω ψηφίσει ο ίδιος» συμμετέχοντας στα όργανα και τώρα με την Προεδρία και πριν, γιατί «θεωρώ» ότι αυτή είναι η λύση για τη χώρα. Είναι καθαρή άποψη. Είναι αντίπαλη με εμάς αυτή η άποψη. Θεωρούμε ότι δεν είναι φιλολαϊκή, δεν λύνει τα προβλήματα. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει αυτό. Λέει το ίδιο πράγμα που λέει και η ΝΔ για το πώς θα το λύσει και βάζει μετά και «ήξεις αφίξεις», και από εδώ και από εκεί.
Η θέση που εξέφρασε επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, αλλά και καμία θυσία για το Ευρώ. Από αυτή την άποψη λέτε ότι και το μήνυμα είναι θολό;
Ναι, αλλά κοιτάξτε, από την 1η Γενάρη του 2014 βρισκόμαστε υπό καθεστώς μόνιμης εποπτείας και επιτήρησης από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανεξαρτήτως μνημονίων. Δεν θα ονομάζονται μνημόνια αλλά θα παίρνονται μέτρα, θα προχωρούν αναδιαρθρώσεις, άλλωστε έχουν δρομολογηθεί αυτά, κανείς δεν λέει ότι δεν θα υπάρξει ας πούμε δημοσιονομική, νέα αναδιάρθρωση. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί λοιπόν και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ε, δεν λέει την αλήθεια, πάει να κοροϊδέψει, πάει να υφαρπάξει ψήφους.
Ο Λαφαζάνης είναι πιο κοντά σε εσάς κύριε Κουτσούμπα;
Έχω ακούσει αυτή την άποψη επανειλημμένα το τελευταίο διάστημα. Μας απασχολεί αυτό το ερώτημα που μπορεί να το έχει και ένας κόσμος πραγματικά ριζοσπαστικοποιημένος, αριστερός, θέλει διαφορετικές πολιτικές και αυτές προσπαθεί να τις κάνει «διορθώνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ». Εμείς θεωρούμε ότι δεν διορθώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κύριος Λαφαζάνης και άλλοι γύρω από τον κύριο Λαφαζάνη – η ομάδα του – βρίσκονται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Επανειλημμένα έχουν πει, όταν έχουν δεχτεί κριτική από την πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ότι, κοιτάξτε εμείς πειθαρχούμε στις αποφάσεις, τις κατευθύνσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προτάσεις τους στην ουσία βρίσκονται στην ίδια γραμμή πλεύσης, εντός των τειχών. Η άποψή τους για την ευρωζώνη είναι να εξετάσουμε το «Σχέδιο Β» που λέει και ο Αλαβάνος, για έξοδο από το ευρώ. Αυτή δεν είναι αριστερή πολιτική πρόταση κατά τη γνώμη μας.
Από την άποψη αυτήν, το ΚΚΕ, και επειδή είμαστε μπροστά σε Ευρωεκλογές, γιατί δεν επιδίωξε να διαμορφώσει ένα μέτωπο των δυνάμεων που ζητούν την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή την έξοδο της χώρας από το Ευρώ ούτως ώστε και διευρυμένες δυνάμεις να εκφράσετε και να συσπειρώσετε δυνάμεις που τώρα είναι κατακερματισμένες, από τον κύριο Αλαβάνο μέχρι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Η πρόταση του ΚΚΕ, είναι η μόνη πρόταση που είναι και ρεαλιστική και αυτή που πραγματικά οδηγεί στη δημιουργία μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, κοινωνικής συμμαχίας, όπου δεν διαχωρίζει το λαό, τους εργαζόμενους, και τους πολιτικοποιημένους και τους μη πολιτικοποιημένους αλλά ο μόνος διαχωρισμός που κάνει είναι ότι από εδώ είναι οι εργάτες, οι άνεργοι, οι υπάλληλοι, οι φτωχοί αγρότες, οι επαγγελματίες που βάζουν λουκέτο κλπ, οι νέοι, οι λαϊκές οικογένειες και από την άλλη μεριά είναι τα μεγάλα συμφέροντα, οι μονοπωλιακοί όμιλοι οι οποίοι για τα δικά τους συμφέροντα πασχίζουν και ξεζουμίζουν το λαό και βέβαια περνάνε μέσω των κυβερνήσεων τις πολιτικές τους. Αυτός είναι ο διαχωρισμός. Δεν είναι δηλαδή «μνημονιακός» ο ένας, «αντιμνημονιακός» ο άλλος, «αριστερός» ο ένας, «δεξιός» ο άλλος. Αυτά στη σύγχρονη εποχή έχουν ξεπεραστεί. Μιλάμε για ξεπερασμένα, για παρωχημένα σχήματα και στο πολιτικό σκηνικό και σε κοινωνικό επίπεδο, όταν μιλάς. Δεν πρέπει να ξεχωρίζονται έτσι οι άνθρωποι. Και από αυτή την άποψη θα είδατε ότι στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ συμμετέχουν αγωνιστές, άνθρωποι συνεργαζόμενοι οι οποίοι άλλοι προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, άλλοι προέρχονται από το ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι από τη ΝΔ, άλλοι ήταν ανένταχτοι αριστεροί. Βεβαίως έχουν δοκιμαστεί, αυτό δεν γίνεται μόνο προεκλογικά. Είναι μαχητές, είναι άνθρωποι που αγωνίζονται για τα προβλήματα στον τόπο τους. Δεν είναι άνθρωποι που τους παίρνεις φυτευτούς όπως γίνεται σε άλλα κόμματα, όπως στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που με ρωτήσατε ή και σε άλλα κόμματα που προεκλογικά μετατοπίζονται επειδή κατάρρευσε για παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ, ως ΠΑΣΟΚ που ήξεραν και πάνε κατά μάζες στελέχη και προσαρτώνται ας το πω έτσι, στο ΣΥΡΙΖΑ, και βεβαίως όλοι αυτοί είναι δοκιμασμένοι και στην κεντρική πολιτική σκηνή και στην τοπική περιφερειακή διοίκηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο ΠΑΣΟΚ;
Επιδιώκει να γίνει. Όχι όμως ως το νέο ΠΑΣΟΚ, μάλιστα παίρνοντας και ορισμένα καλά που μπορεί να βρει κανείς έστω ως συνθήματα ή ως περιεχόμενο στο παλιό εκείνο ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή μιλάω για την εποχή εκείνη που έλεγε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Έξω οι βάσεις», για κοινωνικοποιήσεις στα μονοπώλια, άσχετα αν δεν τα έκανε και ούτε μπορούσε βέβαια να τα κάνει, ως τέτοιο κόμμα που ήταν. Ούτε καν αυτά τα συνθήματα έχει. Έχει φύγει από όλα αυτά και παίρνει αν θέλετε όλο το διεφθαρμένο, την πλευρά του σάπιου ΠΑΣΟΚ, τα χειρότερα χούγια του, και το έχουμε πει επανειλημμένα.
Στην άλλη εκδοχή της αριστεράς, τη δική σας εκδοχή. Γιατί λοιπόν η δική σας εκδοχή, σε όλη την Ευρώπη όπου και να κοιτάξει κανείς από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία πρόσφατα κλπ, την Πορτογαλία διαμορφώνονται συμμαχικές δυνάμεις γύρω από το Κομμουνιστικό Κόμμα ή τις συμμαχικές δυνάμεις της αριστεράς που επιδιώκουν να εκφράσουν κάτι ευρύτερο. Εσείς δίνεται την εικόνα ενός κόμματος το οποίο ζητά από τους άλλους να συμμαχήσει μόνο με εσάς, και ότι εσείς είστε ο βασικός εκφραστής.
Ξέρετε πόσο έχουμε μελετήσει την εμπειρία αυτών των χωρών, και της Γαλλίας, και της Ισπανίας, και της Ιταλίας και της Πορτογαλίας και άλλων και έχουμε βγάλει συμπεράσματα. Κοιτάξτε, δεν είσαι μοναχός όταν είσαι μαζί με τους εργαζόμενους και παλεύεις για τα προβλήματά τους. Ας πούμε, εγώ δεν ένιωσα καμία μοναξιά χτες πηγαίνοντας στο λιμάνι του Πειραιά, όταν σωματεία και Λαϊκές Επιτροπές εκεί είχαν οργανώσει μια εκδήλωση αλληλεγγύης για τους άνεργους του Πειραιά. Εκεί ήταν πάνω από δυο χιλιάδες άνθρωποι. Σωματεία, αγροτικοί σύλλογοι και συνεταιρισμοί είχαν δώσει αρνιά που τα ψήσανε εκεί λόγω του Πάσχα, υπήρχε ένα γλέντι εκεί. Οι άνεργοι αυτά τα προβλήματα τα βιώνουν και ξέρουν ότι το ΚΚΕ δεν μιλά γενικά για κάποια ζητήματα της θεωρίας ή του απώτερου μέλλοντος, μιλάμε για πολύ απλά πράγματα. Και λέμε ότι πρέπει και μπορούν να υπάρξουν μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας. Μπορούμε να παλέψουμε.
Τώρα; Ζητάτε να δοθούν 1000 ευρώ, το διάβασα προχτές, έκτακτο βοήθημα. Επομένως πιστεύετε εσείς ότι και στη σημερινή εποχή μπορεί να αλλάξουν καταστάσεις;
Εμείς ζητάμε 1000 ευρώ έκτακτο βοήθημα, όχι ότι αυτό λύνει το πρόβλημα του ανέργου ή της οικογένειάς του όμως είναι μια ανάσα γι αυτόν τον μήνα. Τι άλλο όμως ζητάμε ταυτόχρονα; Ότι θα πρέπει να απλοποιηθούν οι διαδικασίες για το επίδομα ανεργίας και βέβαια αυτό να δίνεται χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους ανέργους. Ζητάμε να υπάρχει δωρεάν ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. Ο άνεργος που υποφέρει, η γυναίκα ή το παιδί του που είναι άρρωστο να πάει στο νοσοκομείο και να γιατροπορευτεί δωρεάν με ευθύνη του κράτους. Ζητάμε να μην πληρώνει εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες. Αυτά είναι σημαντικά μέτρα και τα έχουμε καταθέσει ως πρόταση νόμου στη Βουλή. Εμείς δεν είπαμε ποτέ, ξέρεις σου δίνουν 500 ευρώ επίδομα που είναι ψίχουλα, δεν είναι τίποτα, τα παίρνουν από τη μια μεριά – όσοι θα πάρουν από αυτό το πρωτογενές τέλος πάντων πλεόνασμα ως μέρισμα, και του φεύγουν από την άλλη γιατί χρωστάει τα χαράτσια κλπ. Το θέμα είναι, θα το πάρεις αυτό, εμείς δεν του λέμε να μην το πάρει, αλλά ταυτόχρονα του λέμε ότι δεν μπορείς να μείνεις εδώ, δεν σου λύνει αυτό το πρόβλημα γιατί τόσα χρόνια με την κρίση και πριν την κρίση σου πήραν πάρα πολλά πράγματα, σε φτάσανε στο αμήν. Δεν μπορείς να πληρώσεις, να ζήσεις την οικογένειά σου και μετά σου δίνουν και μια φιλανθρωπία ως φτωχοκομείο για να πεις και ευχαριστώ. Όχι, πρέπει να αντισταθεί σε αυτό. Να τα πάρει βέβαια και να τα αξιοποιήσει και τα 1000 ευρώ και οτιδήποτε δοθεί όμως να έχει καθαρό ότι πρέπει ταυτόχρονα να παλέψει και να κάνει επιλογές, και μια από τις επιλογές του είναι τώρα για παράδειγμα στις εκλογές να ισχυροποιήσει δυνάμεις όπως είναι το ΚΚΕ που θα παλέψουν και για αυτά τα ζητήματα στη Βουλή. Παρεμπιπτόντως αυτή την πολύ απλή πρόταση του ΚΚΕ, που δεν είναι για το σοσιαλισμό, δεν την ψήφισαν.
Θα θέλαμε μια απάντηση στα φαινόμενα να εμφανίζονται στις εκλογές επιχειρηματίες, πρόσωπα εκτός της «κλασικής» πολιτικής. Βλέπετε να είναι ένα είδους σχεδίου, ας το πούμε αντίστοιχο με αυτό που εμφανίστηκε στην Ιταλία με τον Μπερλουσκόνι, είναι ιδιαίτερες περιπτώσεις, είναι χωρίς σημασία;
Δεν θα μιλούσα για σχέδιο, χωρίς βεβαίως να αποκλείεται τίποτα. Πάντως αυτό που βλέπουμε εμείς είναι ότι αυτά είναι φαινόμενα της σημερινής εποχής. Δεν ξέρουμε φυσικά που θα κατασταλάξουν. Η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, η δημιουργία νέων κομμάτων, νέων ισορροπιών, νέων συμμαχιών, είναι σε εξέλιξη. Δεν θα αποκρυσταλλωθεί μέχρις τις 25 Μάη, μέχρι τις ευρωεκλογές, νομίζουμε. Γίνονται κινήσεις, σχεδιασμοί, για να δουν μετά τις εκλογές πως αυτά τα σχήματα θα αποδώσουν, έτσι ώστε να κατασταλάξουν κάπου. Η ουσία -που πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να το έχει καθαρό- είναι ότι όλες αυτές οι κινήσεις, οι σχηματισμοί, τα μορφώματα, οι υποψηφιότητες, τα κόμματα, κινούνται στην ίδια πλευρά του ποταμού, με μεγάλα συμφέροντα, με πολιτικές που έχουν να κάνουν με την ΕΕ.
Αναφέρεστε στον Πειραιά;
Και στον Πειραιά αναφέρομαι και ευρύτερα. Δηλαδή αυτό αφορά όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς που εμφανίστηκαν.
Αλλά σε μια λαϊκή περιοχή, όπως είναι ο Πειραιάς, πως και τέτοια φαινόμενα έχουν απήχηση και δεν έχετε εσείς μεγαλύτερη απήχηση;
Κοιτάξτε να δείτε σε λαϊκές περιοχές, όπως λέτε, στις σημερινές συνθήκες όπου η ανεργία τσακίζει κόκαλα, υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, μεγάλη τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, όπου ο άλλος παλεύει για το μεροκάματό του, είναι πάρα πολύ δύσκολο να πει «ως εδώ και μη παρέκει», να αντισταθεί και να εκφράσει συνειδητά αυτή την οργή, τη στεναχώρια, την αγανάκτηση, υπέρ ενός κόμματος που του λέει ότι: «Ξέρεις δεν είναι εύκολα τα πράγματα, αλλά δεν υπάρχουν και εύκολες λύσεις». Όπως δεν είναι καθόλου εύκολες λύσεις και αυτές που ζεις τώρα. Να ανατρέψεις αυτή την κατάσταση». Και βεβαίως οπαδοποιείται, γίνεται οπαδός κομμάτων, μορφωμάτων, βοηθούντων και των ΜΜΕ, φυσικά, σε αυτή την κατεύθυνση, που επί της ουσίας δεν έχουν να του προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις, δεν θα τον οδηγήσουν σε λαϊκή ευημερία, ούτε σε λύση της απασχόλησης, ούτε στον Πειραιά ούτε πουθενά.
Η κριτική που ασκείτε ισχύει και για το Ποτάμι;
Ναι, ως ένα βαθμό βεβαίως. Κυρίως για το Ποτάμι, γιατί αν θέλετε είναι ένα ειδικό μόρφωμα που από το πουθενά, κάπου από κάποιον που έχει μια εκπομπή, που είναι αναγνωρίσιμος από κάποιες καλές ή κακές εκπομπές–ανάλογα τι πιστεύει ο καθένας- έκανε στην ελληνική τηλεόραση ή το ραδιόφωνο και φτιάχνει ένα κόμμα που λέει: «Δεν είμαστε τίποτα. Είμαστε κάποιοι καλοί άνθρωποι μεν οι οποίοι ψάχνουμε να δούμε, διαμορφώνουμε το πρόγραμμά μας, γυρνάμε ανά την Ελλάδα με ένα σακίδιο στην πλάτη και με μια κάμερα»…
Είναι σαν να λέτε ότι απαγορεύεται να βγει οποιοσδήποτε άλλος νέος και ότι οι μόνοι που γνωρίζουμε την πολιτική είμαστε εμείς οι επαγγελματίες;
Μα κανένας δεν απαγορεύει σε κανένα…
Αν είναι έτσι τι νόημα έχει αυτό που λέμε ανανέωση στην πολιτική, πως θα βγει δηλαδή ο νέος;
Η ανανέωση της πολιτικής δεν γίνεται με κάποια νέα λαμπερά πρόσωπα. Οι ηγεσίες, τα κόμματα, δεν διαμορφώνονται από κάποια ιλουστρασιόν -να το πω έτσι- περιτυλίγματα από κάποιους τηλεοπτικούς αστέρες, δεν γίνεται έτσι. Πρέπει να εδράζονται σε συγκεκριμένες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, στα λαϊκά προβλήματα, σε προγράμματα, σε στόχους πάλης που να οδηγούν προς τα μπρος και να ανοίγουν ένα δρόμο. Αλλιώς, θα εμφανίζονται τέτοια σχήματα, θα βοηθούν -ξαναλέω- και τα Μέσα Ενημέρωσης και το σύστημα να προβάλουν κάποιους τέτοιους και στις εκλογές η ψήφος αυτή -η οποία δήθεν ο κόσμος πιστεύει ότι μπορεί να είναι αντισυστημική ή ότι μπορεί να οδηγήσει σε κάποιες νέες καταστάσεις, να του ανοίξουν ένα δρόμο- να τον εγκλωβίζουν ακόμα χειρότερα. Γιατί και το Ποτάμι και άλλα κόμματα έχουν δηλώσει ότι θέλουν να αποτελέσουν τη συγκολλητική ουσία για να δημιουργηθούν κυβερνήσεις συνεργασίας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ μέχρι ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τους ενδιαφέρουν, ουσιαστικά χωρίς προγράμματα, χωρίς στοχεύσεις. Ή καλύτερα αν θέλετε με προγράμματα που πάλι είναι εντός των τειχών. Κοροϊδεύουν δηλαδή και αυτές οι δυνάμεις τον ελληνικό λαό.
Κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα μπαίνατε σε ένα κυβερνητικό σχήμα με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Κάτω υπό καμία προϋπόθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και με άλλες δυνάμεις.
Με κανέναν δεν μπορεί να υπάρξει μια προγραμματική συμφωνία;
Η πρόταση που επεξεργάστηκε και που πραγματικά για τη σύγχρονη εποχή είναι καινοτόμα, το 19ο Συνέδριο πριν ένα χρόνο, στο Πρόγραμμα του Κόμματος ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια μεγάλη Λαϊκή Συμμαχία χωρίς αποκλεισμούς, μέσα στο λαό, με κοινωνικές δυνάμεις. Θα είναι πολιτικοποιημένη βεβαίως, όμως τα πολιτικά κόμματα, μέσα σε αυτά και το ΚΚΕ, δεν θα συμμετέχει ως κόμμα μέσα σε αυτή τη συμμαχία. Θα συμμετέχει βεβαίως μέσω των μελών, των στελεχών, των οπαδών του μέσα σε αυτή τη συμμαχία. Αυτό θεωρούμε ότι πρέπει και μπορούν να κάνουν κι άλλα κόμματα αν δημιουργηθούν τέτοια, που θα βρίσκονται βεβαίως σε μια τέτοια γραμμή, θα παλεύουν τα μεγάλα συμφέροντα, τα μονοπώλια, θα παλεύουν και θα είναι ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, στο σάπιο κράτος, το αστικό κράτος. Θα έχει μια γραμμή πάλης που θα είναι πολιτική βεβαίως, και πολιτικοποιημένη και καθαρή, όμως θα αφορά το κίνημα. Θα είναι μέσα στο λαό, θα αφορά εργαζόμενους από όλα τα κοινωνικά στρώματα και εδώ ξαναλέω ότι δεν μπορούν να διαχωρίζονται – εκείνος είναι με το ΚΚΕ, εκείνος είναι με το ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ κλπ. Δεν πρέπει. Ή με το τι ψήφιζαν μέχρι χτες. Τα κόμματα μέσω των μελών τους μπορούν να δουλεύουν μέσα στη συμμαχία όχι όμως τα ίδια ως πολιτικά κόμματα, άρα να παύει να υπάρχει η αυτοτέλεια του κάθε κόμματος, να υπάρχει αυτό που λέμε συνισταμένη δήθεν απόψεων και συνεργασίες οι οποίες θα οδηγούν όχι προς τα μπρος αλλά στην ουσία προς τα πίσω σε πισωγύρισμα.
Κύριε Γενικέ, δεν θέλω να το υποτιμήσω αυτό, όλα τα πολιτικά κόμματα όμως υποτίθεται – κρίνονται βέβαια – αλλά υποτίθεται πως γι αυτό παλεύουν, για το καλό του ελληνικού λαού. Ο καθένας ίσως για το συμφέρον των κοινωνικών δυνάμεων που εκφράζει αλλά όλοι λένε το καλό της χώρας, το καλό του λαού κλπ.
Ναι αλλά πρέπει εδώ να θυμηθούμε ότι, για ορισμένα πράγματα, μιας και μιλάμε μπροστά και στις Ευρωεκλογές, το ΚΚΕ είχε μιλήσει για την ΕΕ, και για την ΕΟΚ τότε και μετά, είχε καταψηφίσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ πράγμα που δεν έκαναν άλλα κόμματα, ΝΔ- ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, ο Συνασπισμός τότε, η μετεξέλιξή του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Κι αυτό το πληρώνουμε σήμερα, το πληρώνουμε και στην αγροτική οικονομία. Οι αγρότες το πληρώνουν με το ξεκλήρισμα της ελληνικής αγροτιάς, με το γεγονός των ποσοστώσεων, με το ότι δεν μπορούμε να παράγουμε προϊόντα που τα έχουμε πληθώρα και ποιοτικά και ποσοτικά για να θρέψουμε τα εκατομμύρια των ελλήνων εργαζομένων εδώ στη χώρα μας και να κάνουμε και ισότιμες ανταλλαγές.
Μην μπούμε σε αυτή τη συζήτηση, είναι μεγάλη και έχουμε μπροστά μας τις εκλογές…
Είναι πολύ σημαντικό όμως να βγάλουνε κάποια συμπεράσματα και οι εργαζόμενοι και ο καθένας γιατί είναι και η ατομική ευθύνη. Πώς λες να πάω να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ ή οποιονδήποτε άλλον;
Είμαστε 20 ημέρες πριν τις εκλογές…Αυτό ήθελα να σας ρωτήσω. Έχετε κάποια προτίμηση; Ποιος θα θέλατε να βγει πρώτος, η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ;
Θα θέλαμε να βγει το ΚΚΕ.
Εντάξει, ακόμα από αυτήν την άποψη δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Τουλάχιστον γι’ αυτές τις εκλογές.
Γι αυτό λέμε κι εμείς στον ελληνικό λαό, αυτό που σας απαντώ κι εγώ. Το λέμε, και να κατανοηθεί αυτό και από τον ελληνικό λαό, του λέμε να μην μπει σε αυτό το δίλημμα. Είτε η μια πολιτική δύναμη βγει πρώτη, είτε η άλλη θα εξακολουθήσει να υπάρχει το μεγάλο ποσοστό της ανεργίας, θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν τα χαμηλά μεροκάματα, οι χαμηλοί μισθοί, θα εξακολουθήσουν να υπόσχονται, και ο μεν και ο δε, επιδόματα ουσιαστικά φτώχειας και κάποιες, τέλος πάντων, παροχές οι οποίες θα εξανεμίζονται την ίδια στιγμή. Θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν οι αντιλαϊκοί νόμοι, για τους οποίους κανένας τους δεν λέει ότι θα τους καταργήσει την άλλη μέρα από τις εκλογές. Θα εξακολουθούν να υπάρχουν δηλαδή όσα ζούμε σήμερα…
Το λέει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως…το λέει…
Όχι δεν το έχει πει. Ρωτήστε κάποιους να σας πούνε. Δεν λένε. Δεν το έχουν πει.
Λένε για κατάργηση των Μνημονίων…
Ναι, ξέρετε πως άλλαξε αυτό, σε δύο χρόνια; Από την κατάργηση των Μνημονίων με ένα άρθρο, με έναν νόμο, πήγε στο να δούμε σταδιακά τι θα κάνουμε. Έφτασε - από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα κορυφαία όπως ο κύριος Δραγασάκης - να λέει στο Γερμανικό κοινοβούλιο ότι κοιτάξτε, είναι αξιόπιστη δύναμη ο ΣΥΡΙΖΑ, θα διαπραγματευτούμε μαζί σας… άρα λοιπόν δεν είναι λύσεις. Τώρα έχει πολύ εμπειρία ο ελληνικός λαός, και τον Γιώργο Παπανδρέου έχει ακούσει παλαιότερα, και το ΠΑΣΟΚ έχει ακούσει, και τη ΝΔ έχει ακούσει προεκλογικά τι έλεγε και τι έκανε μετά και το ΣΥΡΙΖΑ τώρα προεκλογικά, και εμείς του λέμε να θυμηθεί τι θα κάνει μετεκλογικά.
ΑΘΗΝΑ 28/4/2014 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ