Ανακοίνωση του εκπροσώπου Τύπου του Ποταμιού Δημήτρη Τσιόδρα
Έπρεπε να έχει κάποιος μεγάλη υπομονή για να παρακολουθήσει τον κ. Τσίπρα στη Βουλή να απαριθμεί τις “επιτυχίες” της κυβέρνησής του. Δεν περίμενε κανείς να μιλήσει για την πραγματική κατάσταση στην οικονομία. Δεν τον απασχολεί. Τον νοιάζει μόνο πώς θα πάει στις κάλπες, γι' αυτό βαφτίζει “αποκατάσταση αδικιών” την αναίρεση κάποιων από τα μέτρα που οι ίδιοι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έφεραν λόγω των καταστροφικών επιλογών τους. Είναι μέρος από τον λογαριασμό των 100 δισ. Αλλά και πότε δεν πανηγύριζαν;
“Οι έμποροι χθες με έπιαναν από τα καταστήματα και μου έλεγαν: "Σωθήκαμε!", έλεγε ο υφυπουργός Εργασίας Α. Πετρόπουλος μετά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου. “Ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες υπέστησαν σημαντική επιβάρυνση από τη μετάπτωση από την τεκμαρτή στην πραγματική εισοδηματική βάση με τη μεταρρύθμιση του 2016, ενώ η αύξηση των εισφορών οδήγησε σε μείωση, τόσο του αριθμού των αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών, όσο και στα δηλωθέντα εισοδήματά τους” αναγνωρίζεται στο ίδιο το προσχέδιο του προϋπολογισμού.
Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, έσωσε και το ασφαλιστικό και μιλάει για πλεονάσματα, όταν από το 16,5% του ΑΕΠ που απορροφούν οι συντάξεις το 10,5% περίπου είναι ελλείμματα, η σχέση απασχολουμένων προς συνταξιούχους είναι 1,4 προς 1 κι ο ένας στους τέσσερις απασχολουμένους αμείβεται με ποσό μέχρι 500 ευρώ κι όταν στο σύνολο του ιδιωτικού τομέα ο μέσος μηνιαίος μισθός από 1.011,2 ευρώ το 2014 μειώθηκε σε 982,4 ευρώ (μείωση 2,9%) το 2017.
Ο κ. Τσίπρας λοιπόν αντί να συνεχίζει τα παραμύθια για το τέλος της επιτροπείας, καλά θα κάνει να κλείσει τα 16 προαπαιτούμενα που καταγράφονται στο κείμενο της 1ης μεταμνημονιακής αξιολόγησης, ώστε να ληφθεί η απόφαση από την τρόικα τον Ιανουάριο για την επιστροφή 600 εκατομμυρίων των κερδών των κεντρικών τραπεζών των χωρών μελών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από τις τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα (προγράμματα ANFAs και SMPs). Τα παραμύθια ας τα κρατήσει για τα στελέχη του κόμματός του και για όσους έχουν απομείνει να τον πιστεύουν.
Έπρεπε να έχει κάποιος μεγάλη υπομονή για να παρακολουθήσει τον κ. Τσίπρα στη Βουλή να απαριθμεί τις “επιτυχίες” της κυβέρνησής του. Δεν περίμενε κανείς να μιλήσει για την πραγματική κατάσταση στην οικονομία. Δεν τον απασχολεί. Τον νοιάζει μόνο πώς θα πάει στις κάλπες, γι' αυτό βαφτίζει “αποκατάσταση αδικιών” την αναίρεση κάποιων από τα μέτρα που οι ίδιοι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έφεραν λόγω των καταστροφικών επιλογών τους. Είναι μέρος από τον λογαριασμό των 100 δισ. Αλλά και πότε δεν πανηγύριζαν;
“Οι έμποροι χθες με έπιαναν από τα καταστήματα και μου έλεγαν: "Σωθήκαμε!", έλεγε ο υφυπουργός Εργασίας Α. Πετρόπουλος μετά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου. “Ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες υπέστησαν σημαντική επιβάρυνση από τη μετάπτωση από την τεκμαρτή στην πραγματική εισοδηματική βάση με τη μεταρρύθμιση του 2016, ενώ η αύξηση των εισφορών οδήγησε σε μείωση, τόσο του αριθμού των αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών, όσο και στα δηλωθέντα εισοδήματά τους” αναγνωρίζεται στο ίδιο το προσχέδιο του προϋπολογισμού.
Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, έσωσε και το ασφαλιστικό και μιλάει για πλεονάσματα, όταν από το 16,5% του ΑΕΠ που απορροφούν οι συντάξεις το 10,5% περίπου είναι ελλείμματα, η σχέση απασχολουμένων προς συνταξιούχους είναι 1,4 προς 1 κι ο ένας στους τέσσερις απασχολουμένους αμείβεται με ποσό μέχρι 500 ευρώ κι όταν στο σύνολο του ιδιωτικού τομέα ο μέσος μηνιαίος μισθός από 1.011,2 ευρώ το 2014 μειώθηκε σε 982,4 ευρώ (μείωση 2,9%) το 2017.
Ο κ. Τσίπρας λοιπόν αντί να συνεχίζει τα παραμύθια για το τέλος της επιτροπείας, καλά θα κάνει να κλείσει τα 16 προαπαιτούμενα που καταγράφονται στο κείμενο της 1ης μεταμνημονιακής αξιολόγησης, ώστε να ληφθεί η απόφαση από την τρόικα τον Ιανουάριο για την επιστροφή 600 εκατομμυρίων των κερδών των κεντρικών τραπεζών των χωρών μελών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από τις τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα (προγράμματα ANFAs και SMPs). Τα παραμύθια ας τα κρατήσει για τα στελέχη του κόμματός του και για όσους έχουν απομείνει να τον πιστεύουν.