Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά
στην προσυνδιάσκεψη για την Ανάπτυξη στο Ηράκλειο της Κρήτης
Σε αυτές τις δύσκολες ώρες, τις σκληρές που περνάει ο τόπος μας, για μένα είναι τιμή που βρίσκομαι στην Κρήτη δίπλα στους Νεοδημοκράτες και τις Νεοδημοκράτισσες, είναι τιμή που βρίσκομαι δίπλα στη δυναμική ΟΝΝΕΔ και στην πάντα νικηφόρο ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Φίλες και φίλοι.
Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε πάλι υπερήφανα τη Μάχη της Κρήτης! Πέρσι ήμουν ως Πρωθυπουργός στο Μάλεμε. Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, ολόκληρη η Ελλάδα υποκλίνεται στο ελεύθερο φρόνημα, στη γενναιότητα και στη λεβεντιά των Κρητικών. Και γι’ αυτό είναι τιμή για εμάς που είμαστε σήμερα εδώ μαζί σας.
Θα μιλήσουμε για ανάπτυξη. Και η Κρήτη έχει ανάπτυξη! Και μάλιστα σε πολλούς κλάδους: στον τουρισμό, ασφαλώς, αλλά και στην πρωτογενή παραγωγή και στη μεταποίηση και σε μια μεγάλη γκάμα υπηρεσιών. Όπως έχει και πολύ σημαντικό αρχαιολογικό πλούτο, για τον οποίο, επειδή τον είχα επισκεφθεί με τον Κινέζο- μια που είπαν προηγουμένως για τον Κινέζο Πρωθυπουργό- στις επαφές που έκτοτε έχουμε μαζί, κάθε φορά αναφέρεται στην επίσκεψή του στα αρχαιολογικά της Κρήτης. Όπως έχει και πολύ δυνατά και καλά Πανεπιστήμια. Ξεχωρίζει, λοιπόν, η Κρήτη.
Αλλά πέρα από την ανάπτυξη που υπάρχει σήμερα, πέρα από αυτό που διαθέτουμε σήμερα στην Κρήτη, υπάρχει ένα ακόμα μεγαλύτερο αναπτυξιακό δυναμικό. Που μπορεί να κάνει την Κρήτη να πάει ακόμα υψηλότερα, αν το αξιοποιήσουμε. Κι αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο: πώς να αξιοποιήσουμε αυτό το δυναμικό που σήμερα παραμένει αναξιοποίητο.
Εγώ θέλω μαζί σας να μοιραστώ τρία βασικά πράγματα:
Και ξεκινάω από αυτό, το οποίο είπε και ο Μανώλης, όταν πήγα στην Κίνα, ως Πρωθυπουργός μαζί με μεγάλη ομάδα υπουργών της κυβέρνησής μας, ένα από τα βασικά επενδυτικά σχέδια τα οποία είχα, ήταν πράγματι το αεροδρόμιο του Καστελίου. Γιατί; Γιατί πράγματι οι Κινέζοι το ήθελαν σαν τοπικό περιφερειακό δικό τους σταθμό. Αυτό που στη γλώσσα του τουρισμού το λέμε hub, για μεταφορά επιβατών από την Κίνα σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά και στη Βόρεια Αφρική. Υπήρχε, λοιπόν, μια σταθμισμένη συγκεκριμένη στόχευση. Και ελπίζω, πέρα και πάνω από κόμματα, ως Έλληνες αυτό το δικαίωμα της επίτευξης ενός τέτοιου σκοπού να συνεχίσουμε και να το προχωρήσουμε. Είχα την ευκαιρία άλλωστε να επισκεφτώ τον αεροσταθμό με τον Κινέζο Πρωθυπουργό ένα χρόνο αργότερα. Και είναι ένα από τα δύο-τρία μεγάλα σχέδια πράγματι, μαζί με το λιμάνι του Πειραιά, που θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε πύλη εμπορίου της Κίνας από και προς την Ευρώπη.
Και για να καταλάβετε για τι μιλάω, ο Κινέζος τότε ο Πρόεδρος στο Πεκίνο μου είπε ότι σε 15 χρόνια από σήμερα θα υπάρχουν 200.000.000 Κινέζοι τουρίστες στην Ευρώπη. Αντιλαμβάνεστε τι συνεπάγεται αυτό.
Το δεύτερο, που θέλω να μοιραστώ, είναι ότι η περιοχή της Νότιας Κρήτης ξέρουμε πως έχει πολύ σημαντικά υποθαλάσσια αποθέματα ενέργειας, δηλαδή υδρογονανθράκων, κυρίως φυσικού αερίου. Και στις ημέρες της διακυβέρνησής μας κάναμε πολύ συστηματικές ενέργειες να προχωρήσουμε και στην οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας, με χώρες γειτονικές. Και κυρίως με την Αίγυπτο! Και καταλαβαίνετε όλοι τις δυνατότητες που θα δημιουργούσε κάτι τέτοιο στην Κρήτη. Να γίνει, δηλαδή, η Μεγαλόνησος ένας ενεργειακός κόμβος και μάλιστα καθαρής ενέργειας. Κι αυτό είναι το δεύτερο που δεν πρέπει, πέρα και πάνω από κόμματα ως Έλληνες, να το αφήσουμε να μείνει πίσω. Αυτό, όμως, απαιτεί ισχυρές συμμαχίες, ρεαλισμό στην πολιτική, κι όχι να προκαλείς τους εταίρους και τους συμμάχους σου κάθε μέρα.
Γιατί δυστυχώς αυτή τη στιγμή, η χώρα απομονώνεται. Κι έτσι, αποθρασύνονται οι πάντες. Μέχρι και Αλβανοί επίσημοι σήμερα προκαλούν την Ελλάδα. Χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε ουσιαστική αντίδραση από την δική μας πλευρά.
Ξέρω ακόμα την αγωνία σας σήμερα για τις φήμες για μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ που θα έπληττε άμεσα τον τουρισμό κι όλο το τουριστικό πακέτο. Και σαν να μην έφτανε η αβεβαιότητα που κορυφώνεται και η ασφυξία που παρατείνεται, τώρα έρχεται και ένα ακόμα πλήγμα στην ατμομηχανή της Οικονομίας μας, που είναι ο τουρισμός. Και γι’ αυτό προειδοποιούσαμε και προειδοποιούμε συνεχώς. Και πρέπει να το αποτρέψουμε. Μόνο με αλλαγή πολιτικής.
Και τέλος, επειδή δεν μου αρέσει να μασάω τα λόγια μου, γνωρίζω αυτά που η Πολιτεία χρωστάει στην Κρήτη, σε έργα υποδομής: Κυρίως ένα σύγχρονο τουλάχιστον Ευρωπαϊκό οδικό άξονα από δυσμάς προς ανατολάς. Και κάθετους άξονες - τρείς τουλάχιστον - που θα τη διασχίζουν από βορρά προς νότο. Η Κρήτη είναι ευλογημένος τόπος! Κι αν εξασφαλίσουμε αυτή τη γρήγορη πρόσβαση, μπορεί να γίνει πρωταθλητής ανάπτυξης σε όλους τους κλάδους. Και να «φωτογραφίσει» έτσι και τη μοναδική γεωπολιτική, γεωστρατηγική θέση της μέσα στον παγκόσμιο χάρτη.
Και με αυτές τις σκέψεις έρχομαι σήμερα στο νησί…
Το θέμα είναι η ανάπτυξη και η δική μας φιλελεύθερη ιδεολογία.
Όλη η σκέψη μας πάει σε τρείς λέξεις:
Ελλάδα, Μέλλον, Ανάπτυξη.
Αγαπάμε την Πατρίδα. Τη βάζουμε πάνω απ’ όλα.
Και γι’ αυτό μας νοιάζει το μέλλον της. Κι όχι μόνο πως θα τη «βγάλουμε» σήμερα. Αλλά πως θα χτίσουμε μια Ελλάδα που θα πρωτεύει παντού. Άρα η αγάπη μας για την Πατρίδα αφορά όχι μόνο το σήμερα που ζούμε. Αλλά κυρίως το αύριο, αυτό που χτίζουμε για τα παιδιά.
Κι όλα αυτά παίρνουν νόημα πραγματικό με τη λέξη Ανάπτυξη.
Το ξέρετε καλύτερα από όλους. Ο φιλελεύθερος Βενιζέλος είναι δικό σας γέννημα, Εθνάρχης για όλη την Ελλάδα! Αγαπούσε την Πατρίδα. Οραματιζόταν το μέλλον της. Την ήθελε ισχυρή και μεγάλη. Πίστευε στις δυνάμεις του Ελληνισμού. Έβαλε τις βάσεις για εκσυγχρονισμό, Ανάπτυξη.
Ανάπτυξη, λοιπόν, για μας σημαίνει μια μεγάλη φιλελεύθερη παράδοση. Κι αυτό σημαίνει και σε κάθε λαό που πρόκοψε. Τι σημαίνει Ανάπτυξη;
Σημαίνει επιχειρηματικότητα, ανταγωνιστικότητα!
Ελευθερία, Ευθύνη, Αξιοκρατία, Δικαιοσύνη.
Να έχει ο καθένας τις ίδιες ευκαιρίες και να κρίνεται με τους ίδιους κανόνες. Να ανταμείβεται ανάλογα με την αξία και τους κόπους του. Και κανείς να μην μπορεί να παραμερίσει εκείνον που αξίζει.
Σημαίνει να απελευθερώσουμε τη δημιουργικότητα του λαού μας: Κανένα ταλέντο να μην μείνει αναξιοποίητο. Κανένα κεφάλαιο – ανθρώπινο ή υλικό – να μη μείνει «ανενεργό». Και καμία προσπάθεια να μην πάει χαμένη.
Έτυχε να ζήσω πολλά χρόνια στην Αμερική. Σας λέω ειλικρινά δεν υπήρχε τομέας επιστημονικός, δεν υπήρχε τομέας εμπορικός, σε κάθε Πολιτεία της Αμερικής που να μη μεγαλουργούσε κάποιος Έλληνας και να ήταν το φαινόμενο για όλους. Έχουμε τις δυνατότητες, έχουμε το γονιδίωμα.
Ανάπτυξη, επομένως, δεν είναι το κράτος να μοιράζει απλά χρήματα από εκείνα που δεν έχει…
Ούτε να δανείζεται η σημερινή γενιά για να χρεοκοπήσει η επόμενη γενιά…
Ανάπτυξη δεν είναι το μεγάλο κράτος που πάντα δίνει προνόμια σε λίγους και φόρους στους πολλούς.
Ούτε είναι η γραφειοκρατία βέβαια που πνίγει τα πάντα.
Ανάπτυξη δεν είναι οι φόροι στις καταθέσεις. Γιατί, αν κι αυτό το διέψευσαν χίλιες φορές, το ακούμε δυστυχώς και πάλι σήμερα...
Ανάπτυξη είναι επιχειρηματικότητα, θέσεις εργασίας, επιβράβευση του καλού.
Ανάπτυξη δεν είναι οι συντεχνίες, που νεκρώνουν τις πόλεις για να διασφαλίζουν τα προνόμιά τους.
Είναι ανταγωνιστικότητα που φτιάχνει υγιή έσοδα, που μηδενίζει τα ελλείμματα. Κι όταν δεν έχεις ελλείμματα, δεν έχεις ανάγκη να πάρεις δάνειο καινούργιο. Κι όταν δεν έχεις ανάγκη από κανέναν να πάρεις δάνειο καινούργιο, τότε και είσαι και αισθάνεσαι πραγματικά μέσα σου την ανεξαρτησία σου.
Ανάπτυξη είναι οι επενδύσεις που ανεβάζουν την ευημερία του λαού. Είναι αυτά που μας επιτρέπουν να κάνουμε καινούργια προϊόντα, να κερδίζουμε καινούργιες αγορές.
Ανάπτυξη είναι τα Πανεπιστήμια που λειτουργούν και που θα δώσουν ευκαιρία στα παιδιά μας να πρωτεύσουν στην έρευνα διεθνώς. Κι όχι, δεν είναι ανάπτυξη αυτό που κάνουν τώρα, να επαναφέρουμε τους αιώνιους φοιτητές, να παραδίδουμε τα πανεπιστήμια όμηρους σε ομάδες ακραίων. Ανάπτυξη δεν είναι να καταστρέφουμε τα Πανεπιστήμια, επαναφέροντας το άσυλο της παρανομίας. Ούτε και να αφήνουν κουκουλοφόρους αντιεξουσιαστές, που τους δείχνει η τηλεόραση να κατεβάζουν τον κόσμο από τα τρόλεϊ στο κέντρο της Αθήνας και να τα καίνε μετά.
Ανάπτυξη είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που προάγει την Αριστεία, που εκείνοι την είπαν ρετσινιά, και την Έρευνα. Ανάπτυξη δεν είναι ο... Μπαλτάς στην Παιδεία, που καταργεί την αξιολόγηση, που έφτασε στο κατάντημα να θεωρεί αυτό που είπα, «ρετσινιά» τη διάκριση...
Να σας το πω ευθέως:
Αυτοί υποσχέθηκαν τα πάντα στους πάντες. Ήλθαν στην εξουσία με ψέματα ότι θα μοιράσουν λεφτά, ότι θα δώσουν 13η και 14η σύνταξη, θα διαγράψουν χρέος, θα καταργήσουν το μνημόνιο και τόσα άλλα. Τώρα μας λένε ότι αυτά που έλεγε τότε… δεν τα εννοούσαν! Σχήμα λόγου, λέει, ήταν! Όπως αποδείχθηκε, μάλλον ήταν σχήμα… παράλογο!
Και κατάντησαν πια, αυτά τα ψέματα να θυμίζουν το ανέκδοτο με τον λαγό και το λιοντάρι: «Λέμε και καμιά ανοησία για να περνάει η ώρα»…
Όμως με τέτοια απίστευτα ψέματα, κέρδισαν τις εκλογές… Κοροϊδεύοντας τον κόσμο.
Και ύστερα, αντί να προσγειωθούν στην πραγματικότητα, συνέχισαν τα ψέματα: Ότι δήθεν έκαναν «υπερήφανη διαπραγμάτευση». Που δεν έκαναν ποτέ! Απλά έχασαν χρόνο…
Να συζητάνε πως θα λένε την τρόικα, «θεσμούς» ή τρόικα. Αν θα το λένε μνημόνιο ή συμφωνία.
Να εξαγγέλλουν κάθε τόσο τη «συμφωνία» που είναι έτοιμη, όπου να ’ναι έρχεται, τις επόμενες μέρες, την επόμενη εβδομάδα, το επόμενο Σαββατοκύριακο. Ως τα τέλη αυτού του μήνα Ή του επόμενου… Πόσες φορές δεν το ακούσαμε. Και περνάει εν τω μεταξύ ο καιρός, βουλιάζει η χώρα στην ασφυξία και τώρα μας λένε ότι τώρα ουσιαστικά ξεκίνησε η διαπραγμάτευση. Κι ότι ακόμα όμως βρίσκονται μακριά από τη λύση. Αλλά τα χρήματα έχουν εν τω μεταξύ τελειώσει…
Και παρακαλούν τώρα για νέο μνημόνιο. Το βαφτίζουν βέβαια «αναπτυξιακή συμφωνία», αλλά μνημόνιο θα είναι! Δανεικά θα μας δώσουν πάλι, δηλαδή με «προαπαιτούμενα»- για να τα πάρεις πρέπει να κάνεις αυτά- και με «επιτήρηση»- δηλαδή από πάνω από το κεφάλι σου η τρόικα, όπως και να τα βαφτίσεις.
Ενώ- θυμίζω- εμείς είχαμε φτάσει ένα βήμα από το να βγούμε οριστικά από τα μνημόνια. Τα είχαμε βάλει όλα νοικοκυρεμένα σε μια σειρά. Κι είχαμε συμφωνήσει και για πιστωτική γραμμή στήριξης, ώστε να δανείζεσαι ευκολότερα από τις αγορές αν υπάρχουν και αναταράξεις. Κι είχαμε ήδη αρχίσει και βγαίναμε στις αγορές…
Εκεί το είχαμε φτάσει. Και μας πάνε τώρα σε ένα νέο Μνημόνιο…
Να σας το πω απλά: Στο δικό μας το σχεδιασμό ήταν περίπου να πάμε να πάρουμε 9 δις φέτος από τις αγορές. Έχει φτάσει, όμως, τόσο το επιτόκιο το ελληνικό, που πρέπει να πληρώσεις για να φτάσεις ένα ομόλογο, που δε μπορείς να βγεις πια στις αγορές. Πηγαίναμε μαζί με Πορτογαλία και Ιρλανδία στην ανάπτυξη. Πέφτανε τα επιτόκια, πέφτανε τα spreads, που λέγαμε παλιά. Και μπορούσες να πουλήσεις ένα ελληνικό ομόλογο στον ξένο και να του πεις: Σου δίνω εγώ το χαρτί αυτό, σου δίνω 4,75%- τόσο είχαμε δώσει τότε για να πάρουμε τα χρήματά τους- κι εσύ θα μου δώσεις τα λεφτά σου. Τους έδινες το ομόλογο, έπαιρνες τα λεφτά. Σήμερα για να πάρουμε ένα τέτοιο ομόλογο και να μπορέσουμε να το πουλήσουμε, πόσο επιτόκιο βάζουμε πάνω σήμερα; 30%! Και πόσο βάζει σήμερα παρακαλώ και η Ιρλανδία και η Πορτογαλία; Αυτή είναι η φωτογραφία η πραγματική. Αρνητικό επιτόκιο. Δηλαδή, πρέπει να πληρώσεις εσύ για να πάρεις το ομόλογο του Ιρλανδού ή του Πορτογάλου.
Εκεί το είχαμε φτάσει. Και τώρα μας πάνε σε καινούργιο μνημόνιο. Και διεκόπη αυτή η ανάταση που την έβλεπε ο καθένας. Γιατί μείναμε 2,5 χρόνια. Δεν υπάρχει κυβέρνηση που να την έχουν ξανακρίνει για 2,5 χρόνια. 2,5 αντί 4.
Θα ‘ρθει κάποτε η στιγμή να πούμε παραπάνω γι’ αυτό.
Αλλά τώρα καταρρέουν τα ψέματά τους. Κι όχι μόνο τα προεκλογικά, αλλά και τα μετεκλογικά…
Γιατί τελικά διαπραγματεύονται μια συμφωνία, με πολύ σκληρότερα από εκείνα τα οποία εμείς είχαμε δεχθεί, και τα οποία πολλές φορές απορρίψαμε ακόμα.
Είδαμε με αυτά που μας λένε, εκείνα που προτείνουν και μπροστά σε αυτά το e-mail Χαρδούβελη γίνεται μια νοσταλγική ανάμνηση…
Τους αφήσαμε 2 δισεκατομμύρια ταμειακά διαθέσιμα, στο ταμείο. Τα πήραν όλα! Πήραν και κοντά άλλα 2 δισεκατομμύρια από τα διαθέσιμα και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, των δήμων, της περιφέρειας, των Νοσοκομείων, των οργανισμών όπως είναι ο ΟΠΕΚΕΠΕ, των αγροτών δηλαδή. Άφησαν απλήρωτους και τους προμηθευτές του δημοσίου κι όσους περιμένουν επιστροφή ΦΠΑ: Άλλα 1,5 με 2,5 δισεκατομμύρια! Και ο ΕΟΠΠΥ βουλιάζει κι αυτός, αφού τα Ασφαλιστικά ταμεία δεν πληρώνουν τα Νοσοκομεία. Είναι μια αληθινή στάση πληρωμών παντού...
Και τώρα στράγγιξαν τα πάντα και παρακαλάνε για συμφωνία πιο οδυνηρή από εκείνη που, με τη δική τους προπαγάνδα, κατηγορούσαν εμάς. Και το χειρότερο είναι ότι κανείς δε λέει, κανείς δεν έχει ιδέα αν αυτά τα χρήματα, τα οποία πήραν και στέγνωσαν τους οργανισμούς θα τα επιστρέψουν ποτέ στα ταμεία, στους δήμους, στους αγρότες.
Σας το λέω ευθέως: Εμείς είμαστε οι πρώτοι που θέλουμε να τελειώσει το μαρτύριο. Εμείς είμαστε οι πρώτοι που θέλουμε να υπάρξει συμφωνία για να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση της Ελληνικής οικονομίας. Αλλά θέλουμε μια συμφωνία που να διασώζει την ανάκαμψη, να οδηγεί σε σταθερή ανάπτυξη. Όχι βέβαια μια συμφωνία σκέτη φορο-καταιγίδα.
Μια συμφωνία που θα συνεχίζει τις μεταρρυθμίσεις. Η Ελλάδα ήδη κέρδισε τα τελευταία δύο χρόνια δεκάδες θέσεις στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας. Και τώρα αυτό σταματάει…
Θέλουμε μια συμφωνία που θα συνεχίζει τις ιδιωτικοποιήσεις. Που μας πήρε χρόνο να ξεμπλοκάρουμε. Και πάνω που είχαν αρχίσει να βγαίνουν καρποί, όπως ήταν τα περιφερειακά αεροδρόμια, που για τη σύμβαση παραχώρησής τους βρήκαμε τριπλάσια χρήματα από εκείνα τα οποία η ίδια η τρόικα υπολόγιζε και τώρα τις σταματάνε κι αυτές!
Αναγκάζονται να βάλουν φόρους, σχεδιάζουν φόρους, διαπραγματεύονται φόρους! Γιατί;
Κι εδώ θέλω να απαντήσω και προσέξτε: θέλουν φόρους, γιατί δημιουργούν- ακραίοι, ακραίοι αριστεροί είναι- ξανά το μεγάλο κράτος, που προβλέπει η δική τους ιδεολογία. Αυτή που στέλνει στο τέλος το λογαριασμό στο φορολογούμενο. Και ακυρώνουν την πρόοδο που υπήρξε τα τελευταία χρόνια. Αυτό δεν μπορούμε να το στηρίζουμε, είναι ξένο με την ιδεολογία μας, είναι ξένο με αυτό που συζητάμε, την ανάπτυξη.
Και θα ρωτήσει κάποιος βεβαίως: Καλά εσείς δε βάλατε φόρους; Ναι, εμείς βάλαμε ασφαλώς φόρους, αλλά πότε;
Ελάτε ο καθένας στη θέση εκείνης της κυβέρνησης. Βρήκαμε τη χώρα με 9,5% έλλειμμα! Και βάλαμε φόρους προσωρινούς για να τη βγάλουμε από τα ελλείμματα. Και σε ένα χρόνο καταφέραμε να βγάλουμε τη χώρα σε πλεονάσματα! Κι από εκείνη τη στιγμή, αρχίσαμε τους φόρους σιγά- σιγά να τους μειώνουμε.
Μειώσαμε το ΦΠΑ στην εστίαση θυμίζω. Το βρήκαμε 23%, πήγε 13%. Αυτό έδωσε ανάσα σε χιλιάδες μικροεπενδυτές και επιχειρήσεις. Και τώρα από την πολύ… «υπερήφανη διαπραγμάτευση», φαίνεται πως το ξανά-ανεβάζουν στο 19-23%! Κι αυτό, με τη σειρά του, τι θα κάνει; Θα στοιχίσει σε λουκέτα και σε ανεργία!
Μειώσαμε την εισφορά Αλληλεγγύης κατά 30% από εκεί που τη βρήκαμε. Και τώρα σκέπτονται να την ξανά-ανεβάσουν.
Μειώσαμε το φόρο στα καύσιμα, επίσης 30%. Και τώρα σκέφτονται κι αυτό να ανεβάσουν!
Και προγραμματίζαμε κι άλλες μειώσεις φόρων:
Τον περίφημο τον ΕΝΦΙΑ, που εκεί πράγματι, δέχομαι αυτά τα οποία είπε προηγουμένως ο Τσιμάρας. Ήταν μια επενδυτική ή καλύτερα να το πω καταστροφική διαδικασία μη προβολής και μηδέν προπαγάνδας. Επικοινωνιακά εκεί υποστήκαμε Βατερλό. Αλλά αυτόν τον ΕΝΦΙΑ φέτος θα τον μειώναμε 7%, 7% κάθε ένα από τα επόμενα δυο χρόνια. Και τελικά τι τον κάνουμε τον ΕΝΦΙΑ; Θα τον αποδίδαμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Και είναι εδώ αγωνιστές που έχουν χρόνια αγωνιστεί στην τοπική αυτοδιοίκηση και ξέρουν τι θα γίνει όταν ξαφνικά η τοπική αυτοδιοίκηση γίνει αυτόφωτη, ανεξάρτητη και δεν πηγαίνει κάθε φορά με το χέρι του επαίτη στο κάθε υπουργείο για να ζητήσει χρήματα.
Το φόρο στα επιχειρηματικά κέρδη: Είχαμε προγραμματίσει να τον μειώσουμε σταδιακά στο 15% από 25% που είναι σήμερα.
Και για το φόρο στο εισόδημα: Να το μειώσουμε στο 33% το ανώτατο από 42% που είναι σήμερα και 45% που το βρήκαμε. Ώστε να μειωθούν και οι άλλοι, οι πιο κάτω συντελεστές.
Και όλα αυτά μπορούσαν να γίνουν: Για ποιο λόγο μπορούσαν να γίνουν; Γιατί είχαμε εξαλείψει τα ελλείμματα και άρχιζε η ανάκαμψη...
Και σας το λέω κι εγώ καθαρά: Ναι ήταν λάθος μας, που δεν εξηγήσαμε όσο έπρεπε ότι οι φόροι που μπήκαν ήταν μόνον προσωρινοί.
Αλλά πλεονάσματα βγάλαμε, όπως δεν είχε βγάλει ποτέ καμία κυβέρνηση ως τώρα! Στην ανάκαμψη βγήκαμε, όπως ελάχιστοι το πίστευαν το καλοκαίρι του 2012! Ανταγωνιστικότερη την οικονομία την κάναμε, κλειστά επαγγέλματα ανοίξαμε, φέραμε το «ηλεκτρονικό κράτος», άπιαστο όνειρο πριν δύο χρόνια. Σήμερα το 95% των φορολογουμένων συμπληρώνουν ηλεκτρονικά τη δήλωσή τους και τη διορθώνουν από το σπίτι…
Αλλάξαμε την αδειοδότηση νέων επιχειρήσεων, σύμφωνα με πρότυπα των πιο προοδευμένων οικονομιών. Και σε πολλές περιπτώσεις, μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπορούν να ξεκινήσουν μόνο σε μια μέρα με κόστος ένα ευρώ.
Κι όταν αυτά είχαν αρχίσει να αποδίδουν, είχαν αρχίσει να μειώνονται οι φόροι…
Και σας θυμίζω και πάλι: Ο καθένας από εσάς κάποια δουλειά έχει και κάποιο σχέδιο βάζει μπροστά του. Φύγανε τα άσχημα και είχε αρχίσει η άνοδος: Μείωση φόρων, αύξηση ανάπτυξης. 2,5 χρόνια μετά κι είχαμε άλλο ενάμιση στο δικό μας το σχεδιασμό. Κι εκεί σταματήσαμε.
Χθες, ο κ. Τσίπρας είχε το θράσος να μιλήσει στο κόμμα του για 100 μέρες της δικής του διακυβέρνησης. Τις πρώτες δικές μας 100 μέρες κάναμε «μαραθώνιο» για να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της Ελλάδας διεθνώς. Και τα καταφέραμε! Αυτός δαπάνησε τις 100 πρώτες μέρες του, για να κάνει ξανά την Ελλάδα αναξιόπιστη. Και να τη φέρει στο χείλος της αβύσσου...
Κι άλλα λέει μέσα στην Ελλάδα, άλλα λέει έξω. Θέλει τη συμφωνία- δεν τη θέλει. Άλλα λέει στο κόμμα του, άλλα λέει στους έξω.
Δεν μιλάω για τον υπουργό τους των Οικονομικών, που τη μια μέρα υπονοεί ότι... μαγνητοφωνούσε- αν είναι ποτέ δυνατόν!- τις συζητήσεις στο Eurogroup και την άλλη το διαψεύδει! Η φράση «διασυρμός της χώρας»- πιστέψτε με- είναι πολύ μικρή πια για να χωρέσει όλα αυτά, τα απίθανα, τα οποία συζητάμε...
Βρήκαμε την Ελλάδα, λοιπόν, με αυτό το τεράστιο έλλειμμα, με 7,5% ύφεση. Και καταφέραμε σε δυόμιση χρόνια να τη σταθεροποιήσουμε.
Αυτοί βρήκαν την Ελλάδα με πλεονάσματα και ανάκαμψη. Και κατάφεραν μέσα σε σκάρτους τέσσερις μήνες να την ξαναβάλουν στην αστάθεια και να μας ξαναπάνε στα ελλείμματα.
Βρήκαμε ένα κράτος που χρωστούσε στον Έλληνα ιδιώτη 9,5 δισεκατομμύρια τα δύο προηγούμενα χρόνια. Και μέσα στα χρόνια αυτά μειώσαμε αυτές τις λεγόμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημόσιου προς τους ιδιώτες στα 3 δισεκατομμύρια…
Αυτοί βρήκαν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στα 3 δισεκατομμύρια. Και κατάφεραν μέσα σε τέσσερις μήνες να τις αυξήσουν πάνω από 5 δισεκατομμύρια, που σήμερα χρωστάνε στον απλό κόσμο…
Και πάντως, όσο και να ζοριστήκαμε εμείς πριν τρία χρόνια, εν πάση περιπτώσει, ποτέ δεν ακουμπήσαμε τα αποθεματικά των ταμείων, των νοσοκομείων ή των δήμων.
Κι όσο και να κατηγορούν εμάς, στις ημέρες μας δεν αγωνιούσε κανείς αν θα πάρει τη σύνταξή του στο τέλους του μήνα.
Κατηγορούσαν εμάς ότι κλείναμε πέρσι το Νοέμβρη την Αξιολόγηση και το Μνημόνιο με 1 δισεκατομμύριο μέτρα. 1 δισεκατομμύριο μέτρα και βγαίναμε οριστικά από το Μνημόνιο…
Κι έρχονται οι ίδιοι άνθρωποι, λίγους μήνες αργότερα, να διαπραγματευθούν συμφωνία, που δεν ξέρουμε ακόμα τι θα περιέχει. Αλλά ακούγεται ως το πιο «καλό» υποτίθεται σενάριο, να έχει 5 δισεκατομμύρια μέτρα για φέτος και 14 δισεκατομμύρια μέτρα συνολικά για τα επόμενα δύο χρόνια! Γιατί ξαναθυμίζω στις Αγορές δεν μπορούν να βγουν για να πάρουν τα λεφτά. Και όλα αυτά θα είναι ύφεση.
Και αντί να ντρέπονται, ρωτάνε εμάς, αν θα ψηφίσουμε τη συμφωνία που θα φέρουν…
Και απαντάω:
Πρώτα από όλα, ποια συμφωνία; Την είδατε; Την ξέρετε; Τι μέτρα θα έχει; Ξέρει κανείς να μας πει; Μας ρωτάνε, αν εμείς θα ψηφίσουμε εκείνο που οι ίδιοι δεν ξέρουν! Μήπως θέλουν να τους δώσουμε και «λευκή επιταγή»; Λυπάμαι, αλλά λευκή επιταγή δεν έχει δώσει ποτέ και δεν έχει το δικαίωμα να δώσει η Νέα Δημοκρατία σε κανένα κόμμα και ιδιαίτερα στον ΣΥΡΙΖΑ…
Δεύτερον, είδατε σήμερα τι έγινε στο εσωτερικό τους. Αλαλούμ. Εκείνοι θα ψηφίσουν όλοι τους τη συμφωνία που θα φέρουν; Αυτό είναι το ερώτημα.
Αν ψηφιστεί μια συμφωνία, ενώ σημαντικός αριθμός των κυβερνητικών βουλευτών δεν την στηρίξουν, πως θα εφαρμοστεί, στη συνέχεια; Από ποιους; Από υπουργούς που δεν θα την έχουν ψηφίσει;
Και πώς θα ψηφιστούν στη συνέχεια οι εφαρμοστικοί νόμοι, όταν οι κυβερνητικοί βουλευτές αποδοκιμάζουν τη συμφωνία πριν ακόμα την δουν;
Συμπέρασμα: Θα μιλήσουμε για τη συμφωνία όταν την δούμε κι αν υπάρξει. Τόσο απλά. Δεν βάζουμε... «κόκκινες γραμμές», δεν βάζουμε «πράσινες γραμμές». Όλα αυτά είναι ανοησίες. Απλά θα μιλήσουμε όταν τη δούμε. Και προφανώς, είναι και αστειότητα να ακούγεται ότι δέχομαι, τάχα, και εγώ πιέσεις από τις Βρυξέλλες, λέει, όταν οι ίδιες οι Βρυξέλλες και εκείνες δεν ξέρουν τη συμφωνία. Και, εν πάση περιπτώσει, μαθήματα ευρωπαϊσμού σε κάποιον που έδωσε τα πάντα για να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ και την Ευρώπη, δεν δέχομαι.
{Είστε αγωνιστές και αγωνίστριες και πάνω από όλα τα νέα τα παιδιά που πάντα είναι πρωταθλητές στο να μας «ανεβάζουν»}.
Κανονικά, με τόσα ψέματα που είπαν, με τόσες ύβρεις που εκτοξεύουν εναντίον της παράταξής μας, δεν θα έπρεπε να τους δώσουμε καμία βοήθεια. Αλλά εμείς δεν είμαστε ίδιοι με αυτούς. Είμαστε η παράταξη της ευθύνης και της Ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Και θα κάνουμε εκείνο που συμφέρει τον τόπο μας. Και εγώ οφείλω να το πω ότι, μπορεί σήμερα ο χώρος του ΠΑΣΟΚ να έχει πέσει σε αυτό το τόσο χαμηλό ιστορικό επίπεδο, αλλά οφείλω να το πω, για λόγους αλήθειας της Ιστορίας, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και μαζί με τον Κουβέλη στην πρώτη τουλάχιστον φάση, κοιτάξαμε μόνο, εμείς που είμαστε επί δεκαετίες τσακωμένοι μεταξύ μας άσχημα, κοιτάξαμε μόνο αυτόν τον κοινό παρονομαστή που λεγόταν Ευρώπη, να μην βγούμε από την Ευρώπη. Και θα κάνουμε, επαναλαμβάνω, ό,τι συμφέρει τον τόπο μας.
Φορο-καταιγίδα δεν μπορούμε να στηρίξουμε, αλλά έχουμε υποσχεθεί ότι δεν θα αφήσουμε τη χώρα να πάει στα βράχια. Ούτε να επιτρέψουμε να πάνε σε «διπλό νόμισμα», όπως ακούσαμε προχθές. Ούτε να δεχθούμε να πληρώνουν τελικά τον κόσμο με αυτά τα περίφημα ΙoUs δηλαδή με υποβαθμισμένα κρατικά χρεόγραφα.
Είμαστε ανοικτοί σε μεγάλη συνεννόηση με όλες τις δυνάμεις που θέλουν να σωθεί η χώρα, έστω και την ύστατη στιγμή. Αλλά σε μεγάλη εθνική συνεννόηση για αλλαγή πολιτικής! Για να επιστρέψουμε στο δρόμο της σταθερότητας, των μεταρρυθμίσεων και των σταδιακών φορολογικών μειώσεων. Εδώ φτάσαμε να ακούμε σήμερα το πρωί, υπουργό της κυβέρνησης να δηλώνει ότι τον Ιούνιο δεν θέλουν να πληρώσουν το χρέος στο ΔΝΤ. Ευθέως υπουργός δηλώνει, δηλαδή, χρεοκοπία.
Αν ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να ταυτίσει το όνομά του με τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή της χώρας, αν δεν θέλει να θεωρηθεί υπεύθυνος και για τη χρεοκοπία και για τη διεθνή μας απομόνωση, να πάψει να παραμένει εγκλωβισμένος σε αυτές τις ιδεοληψίες. Και να πάψει να παραμένει αιχμάλωτος από τις ακραίες «συνιστώσες» του…
Αν φοβάται ότι σημαντικός αριθμός βουλευτών του δεν θα στηρίξει όποια συμφωνία φέρει, δεν χρειάζεται να αφήσει και τη χώρα να παρασυρθεί στο χάος που δημιούργησαν.
Αν συνειδητοποιεί, έστω και τώρα τις ευθύνες του, μπορεί να προσχωρήσει στη μεγάλη εθνική συνεννόηση για αλλαγή πολιτικής. Έχει πρόσφατη λαϊκή εντολή. Η χώρα δεν αντέχει ούτε εκλογές, ούτε δημοψήφισμα. Αλλαγή πολιτικής χρειάζεται.
Σήμερα ο κ. Τσίπρας οφείλει να σταθμίσει τις ευθύνες του. Αρκεί βέβαια, να παραδεχθεί τα ψέματά του και να διαλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
Τον προειδοποιήσαμε πριν τις εκλογές, να μην σύρει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, την ώρα που εμείς βγάζαμε τη χώρα από το Μνημόνιο…
Τον προειδοποιήσαμε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τα δεινά που θα φέρει. Μας έλεγε ότι τάχα «κινδυνολογούμε». Τώρα όλοι καταλαβαίνουν πως μόνο την αλήθεια λέγαμε. Και την αλήθεια λέγαμε και την αλήθεια λέμε και την αλήθεια θα λέμε, όπως αρμόζει στους οπαδούς, τους φίλους, τους αγωνιστές αυτής της παράταξης. Η ΟΝΝΕΔ είναι για εμάς το αίμα που κυλάει στον οργανισμό της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς το οποίο δεν γίνεται τίποτα και για αυτό σας χρωστάμε ευγνωμοσύνη. Για το δυναμισμό και για τις νίκες που πάντοτε μας φέρνετε.
Τον προειδοποιούσαμε και μετά τις εκλογές, πως όσο χάνει χρόνο με αυτή τη δήθεν «υπερήφανη διαπραγμάτευση» θα οδηγήσει τον τόπο σε χειρότερη συμφωνία από εκείνη που απέρριπτε.
Τον προειδοποιούμε και σήμερα να μην παίζει ούτε με δημοψηφίσματα, ούτε με πρόωρες εκλογές. Δεν τις αντέχει η χώρα, πάνω απ’ όλα!
Άλλωστε, τους τελευταίους μήνες η χώρα ζει σε ένα «μύθο» που ήταν κατακόκκινος στην αρχή, ύστερα έγινε «ροζ», ύστερα άρχισε να γίνεται «γκρίζος». Και τώρα ξεθωριάζει καθημερινά…
Όταν θα φανεί η απάτη και αποκαλυφθεί η απόλυτη κοροϊδία, όταν αυτοί που «έσχιζαν μνημόνια» αναγκαστούν να πάρουν μέτρα που δεν τα προέβλεπε κανένα μνημόνιο ως τώρα, τότε αυτό το «ροζ συννεφάκι» για πολλούς θα γίνει, ξαφνικά, φοβερός εφιάλτης για όλους!
Από αυτή την ώρα της αλήθειας που πλησιάζει προσπαθούμε να σώσουμε, όχι βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τη χώρα.
Σήμερα, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, έχουν μια τελευταία ευκαιρία να διορθώσουν τα λάθη τους και να κρατήσουμε την Ελλάδα σε ευρωπαϊκή πορεία. Αλλά για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να τα παραδεχθούν τα λάθη τους, θα πρέπει η χώρα να αλλάξει πολιτική. Γιατί αυτή τη στιγμή πάμε κατευθείαν στα βράχια!
Κακά τα ψέματα: η μεγάλη εθνική συνεννόηση για αλλαγή πολιτικής, είναι ουσιαστικά η μόνη επιλογή που έχει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αν, αντίθετα, αποφασίσει νέες εκλογές, αυτό θα σημαίνει παράδοση εξουσίας.
Γιατί, τι θα πει στον ελληνικό λαό; Τι θα του ζητήσει; Την ίδια εντολή που ζήτησε μόλις τέσσερις μήνες πριν; Ή μήπως την εντολή να κάνει τα εντελώς αντίθετα, από εκείνα που είχε υποσχεθεί τέσσερις μήνες πριν;
Και πώς θα το εξηγήσει στο κόμμα του, και μάλιστα μέσα σε αυτές τις συνθήκες του απόλυτου χάους, που ο ίδιος θα έχει προκαλέσει;
Δεν ξέρω αν το αντέχει αυτό ο ίδιος. Ξέρω ότι η χώρα σίγουρα δεν το αντέχει.
Φίλες και φίλοι,
Κλείνω, αλλά θέλω να σας πω το εξής: Σας το λέω σήμερα από εδώ, από το Ηράκλειο: Η παράταξή αυτή, είναι η μεγάλη εγγύηση για τη συνέχεια της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Κάποιοι τη Νέα Δημοκρατία την πολεμάνε ακόμα, γι’ αυτό ακριβώς: Γιατί άντεξε, όταν όλα τα άλλα κατέρρεαν. Και γιατί παραμένει η μεγάλη εγγύηση της ευρωπαϊκής πορείας του τόπου…
Κάποιοι πολύ θα ήθελαν η παράταξή μας να μην είχε αντέξει. Κάποιοι ακόμα και τώρα τη χτυπούν. Μερικοί, ελάχιστοι, ακόμα και μέσα από την παράταξη έχουν προσχωρήσει σε αυτή τη λογική. Και παίζουν προσωπικά πολιτικά παιχνιδάκια, την ώρα που η Ελλάδα περνάει τις πιο κρίσιμες στιγμές. Όμως κανείς δεν τους παρακολουθεί πια. Γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτά είναι δωράκια που κάνουν στο ΣΥΡΙΖΑ! Και αυτό δεν το συγχωρεί κανένας από εμάς...
Το έργο που έγινε τα τελευταία χρόνια, έχει πάρει πια βαθιές ρίζες. Η Ελλάδα μπορεί να βγει από την απίστευτη αυτή περιπέτεια. Με μικρές γρατζουνιές και όχι με πληγές. Όχι με βαθιά τραύματα. Ακόμα μπορεί!
Μπορούμε να ανακτήσουμε πλήρως την αξιοπιστία της Ελλάδας, που τόσο δύσκολα είχαμε αποκαταστήσει τα χρόνια αυτά που γκρέμισε η νέα κυβέρνηση.
Μπορούμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος των τελευταίων μηνών και να είμαστε ξανά μπροστά στην ανάπτυξη.
Μπορούμε να αποκαταστήσουμε την ενότητα του λαού μας, σε ήρεμο κλίμα που απαιτεί η οικονομία μας και σε συνοχή που χρειάζεται η κοινωνία μας.
Μπορούμε να νικήσουμε οριστικά το λαϊκισμό που επικαλείται το λαό, κοροϊδεύει το λαό, και κρατά τελικά αιχμάλωτο το λαό, στο χειρότερο χθες. Μπορούμε να νικήσουμε τα ψέματα και τη μικροπολιτική…
Η Ελλάδα που όλοι ονειρευόμαστε, που όλοι οι Έλληνες έχουμε μέσα στην καρδιά μας δεν θα έρθει, με το θυμό και με το μίσος...
Δεν θα έλθει με τα ψέματα και με ανέξοδους λεονταρισμούς,
Θα έρθει μόνον αν επιλέξουμε τον ανηφορικό, το δύσκολο δρόμο της ευθύνης.
Και εάν στηριχτούμε στις διαχρονικές αρετές αυτού του λαού:
Στην πίστη μας, στην ανάγκη για σκληρή δουλειά.
Στις αξίες που είναι χαραγμένες στην εθνική μας ταυτότητα και που μας επιτρέπουν να επιβιώσουμε και να πετύχουμε τόσα πολλά θαύματα μέσα στους αιώνες.
Είναι αυτή η κληρονομιά που δεν μου επέτρεψε ούτε μία στιγμή να κάνω πίσω, να κοιτάξω πίσω, να συμβιβαστώ με τον εύκολο λόγο ή με τις ψεύτικες υποσχέσεις.
Σήμερα, τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο, σε ένα έθνος που διαθέτει ανθρώπινο ταλέντο, γεωστρατηγική θέση, οικουμενικό πολιτισμό και φυσικούς πόρους.
Σε ένα έθνος που είναι αποφασισμένο να κοιτάει μπροστά.
Που θέλει να αφήσει, επιτέλους, το ψέμα πίσω για πάντα.
Γιατί η ανάπτυξη θέλει αλήθεια!
Όμως σκεφτείτε σήμερα που είμαστε: Ποτέ δεν διαψεύστηκαν τόσοι πολλοί, τόσο πολύ, σε τόσο λίγο χρόνο, όπως αυτή η κυβέρνηση. Τα ψέματα όμως τώρα τελειώνουν!
Εμείς, από την πλευρά μας, δεν στεκόμαστε απέναντί τους εκδικητικά. Αλλά η περιπέτεια αυτή πρέπει να τελειώσει. Και πρέπει να την τελειώσουμε το ταχύτερο και μάλιστα ενωτικά!
Γιατί η Νέα Δημοκρατία είμαστε η παράταξη των φιλελεύθερων ιδανικών. Είμαστε η παράταξη των Ευρωπαϊκών ιδεωδών. Είμαστε η παράταξη της φιλελεύθερης δημοκρατίας. της ευθύνης, και της Ανάπτυξης.
Είμαστε η παράταξη που ενώνει τον Ελληνικό λαό.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.