«Ο κ. Κουβέλης έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του κόμματος. Ομολογώ
ότι με ψυχραιμία και νηφαλιότητα πρέπει να γίνει μια συζήτηση. Πρέπει
να πέσουν οι τόνοι.
Άλλοι λένε "γιατί δεν είχες παραιτηθεί;". Όταν παραιτείται, του λένε ότι είναι προσχηματικό. Νομίζω ότι γι' αυτό θα γίνει μια συζήτηση στο κόμμα, συντεταγμένα, να δούμε τι μέλει γενέσθαι και να αξιολογήσουμε αν είναι πράγματι απαραίτητη η παραίτηση του συντρόφου Φώτη Κουβέλη ή όχι. Αν πρέπει να ψάξουμε ενωτικές και συνθετικές λύσεις ή αν πρέπει να αρχίσουμε μια έκρηξη υποκειμενισμού και μια μάχη χαρακωμάτων. Αυτό θα ήταν το χειρότερο απ' όλα, γιατί τώρα περνάμε μια δοκιμασία... Οι υστερίες δεν βοηθάνε, είναι φαινόμενο ψυχαναλυτικό. Αυτό που έχει αξία τώρα είναι μια πολιτική συζήτηση, με αίσθηση αυτοκριτικής και μια προσπάθεια να αποκαταστήσουμε την κομματική και την πολιτική μας συνοχή, για να μπορέσουμε να κάνουμε μερικά πράγματα».
Δημοσιογράφος: Γιατί να μην συζητήσετε ανοιχτά, αν πρέπει ο κ. Κουβέλης να είναι υποψήφιος για την Προεδρία;
Θ. Μαργαρίτης: «Είναι πρόωρη συζήτηση. Αυτή την στιγμή έχουμε σοβαρότερα πράγματα που μας καίνε. Έχουμε περάσει μια σοβαρή ήττα, πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε για τον χώρο μας και μετά να συζητήσουμε τι θα κάνουμε για τα μεγάλα αυτά ζητήματα».
Δημοσιογράφος: Η εικόνα είναι ότι άλλοι πάνε προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., άλλοι προς την Ελιά, μερικοί προς το Ποτάμι... Μια τέτοια εικόνα εισπράττει ο κόσμος...
Θ. Μαργαρίτης: «Γι' αυτό είπα με μεγάλη κατηγορηματικότητα, να αφήσουν -όσοι έχουν-, τις υστερικές διαθέσεις, να κάτσουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι και να αναζητήσουμε συνθετικές λύσεις. Όσοι δεν ενδιαφέρονται για συνθετικές λύσεις και όσοι είναι σίγουροι για τον υποκειμενικό τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων, κάνουν σφάλμα. Πρέπει να αναζητήσουμε μια λύση που να έχει την κομματική έγκριση, όλου του κόμματος».
Δημοσιογράφος: Υπάρχει περιθώριο σύνθεσης ανάμεσα σε δυνάμεις που θέλουν συνεργασία με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και άλλες με το ΠαΣοΚ; Θεωρώ ότι το χάσμα είναι πολύ μεγάλο, για να καλυφθεί...
Θ. Μαργαρίτης: «Αν το δίλημμα τεθεί έτσι, είναι προφανές. Θεωρώ ότι χρειάζεται η χώρα μας μια κεντροαριστερά, επομένως η συζήτηση στο χώρο της κεντροαριστεράς πρέπει να γίνει και με την Ελιά και με το Ποτάμι και με κινήσεις πολιτών και με ανένταχτους. Αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτή η συζήτηση στην κεντροαριστερά πρέπει να έχει και μια κατεύθυνση. Δεν μπορεί να είναι ένας έλικας ο οποίος γυρίζει στον αέρα. Ισχυρίζομαι ότι αυτή η συζήτηση στην κεντροαριστερά πρέπει να έχει σαφές ριζοσπαστικό και προοδευτικό πρόγραμμα και κατεύθυνση για προοδευτική κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να συνεννοηθούμε, αν η κεντροαριστερά που ονειρευόμαστε είναι μόνιμος συνεργαζόμενος φορέας με τη Νέα Δημοκρατία. Άρα λοιπόν το δίλημμα "ή με την κεντροαριστερά ή με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.", επιτρέψτε μου να πω ότι είναι ένα δίλημμα για να υψώνονται τείχη. Εγώ δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα υπάρχει μια κεντροαριστερά, η οποία θα συγκατοικεί πάντα με τους φιλελεύθερους και τους νεοφιλελεύθερους και γι' αυτό δεν αγγίζει και τα δομικά χαρακτηριστικά της λέξης κεντροαριστερά. Όποιος υψώνει τέτοια διλημματικά στοιχεία, κάνει λάθος. Φαντάζεται κανείς ότι μπορεί να υπάρχουν σοσιαλιστές σε πόλεμο με την αριστερά; Χρειαζόμαστε μια κεντροαριστερά, που να αναζητεί και συμμαχίες με την αριστερά».
Δημοσιογράφος: Φοβάστε διάσπαση της Δημοκρατικής Αριστεράς;
Θ. Μαργαρίτης: «Εάν επικρατήσει αυτή η σκέψη που μόλις τώρα διατύπωσα, όσοι έχουν μεγαλύτερες ευαισθησίες στην σοσιαλδημοκρατική τους ταυτότητα, βρίσκουν άνετα χώρο στη Δημοκρατική Αριστερά και όσοι αντιλαμβάνονται ότι η κεντροαριστερά αυτή πρέπει να έχει προοδευτική κατεύθυνση, βλέπουν την ανάγκη κάποιων συμμαχιών. Αν κάποιοι επιλέγουν ως πολιτικοί παράγοντες να κάνουν ατομικές διαπραγματεύσεις είτε με την Ελιά, είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ... Τουλάχιστον, ας μην κοροϊδεύουν τον κόσμο. Εγώ ισχυρίζομαι ότι αυτή την στιγμή η Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να αποκαταστήσει την συνοχή της και προτείνω ένα σχέδιο πολύ απλό και κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά λογικό. Χρειάζεται κεντροαριστερά στην Ελλάδα; Ναι. Ποιοι είναι στο χώρο της κεντροαριστεράς; Η Δημοκρατική Αριστερά, η Ελιά, το Ποτάμι, ανένταχτοι και διάφορες κινήσεις. Πρέπει να συζητήσουν; Απαντώ, ναι. Αυτή η συζήτηση θα καταλήξει, στην μετα-μνημόνιο εποχή, να είναι μόνιμοι συνοδοιπόροι της Νέας Δημοκρατίας; Απαντώ, όχι».