Για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων
με την τρόικα.
«Είναι
μία συμφωνία γεμάτη από υποχωρήσεις αναφορικά με την στάση που έπρεπε να κρατήσει
η ελληνική κυβέρνηση.
Για παράδειγμα: Έχουμε ένα πρωτογενές πλεόνασμα που
καθορίζεται στα 2,9 δις. Αυτό προέκυψε με μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού, με
υπερφορολόγηση, από το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει εξοφλήσει
υποχρεώσεις που έχει απέναντι σε φυσικά πρόσωπα. Αλλά εν πάση περιπτώσει
προέκυψε και δεν θέλω να το υποτιμήσω. Προσέξτε όμως: το πρωτογενές πλεόνασμα
των 2,9 δισ. δεν μπορεί να περιοριστεί σε διανομή των 500-600 εκατ. ευρώ. Η
συμφωνία με τους εταίρους είναι ότι το 70% του ποσού το οποίο προκύπτει ως αποτέλεσμα της επιτυχίας
των στόχων πρέπει να επιστρέψει στην κοινωνία. Επομένως από τα 2,9 δισ. ευρώ θα
έπρεπε να έχουν γυρίσει στην ελληνική κοινωνία περίπου 2 δισεκατομμύρια.
Το
κοινωνικό μέρισμα πρέπει να πάει σε όλους τους πολίτες, που ζουν κάτω από το
όριο της φτώχειας. Δεν μπορεί, επίσης, να μην έχουν προτεραιότητα στην χορήγησή
του και οι νέοι άνθρωποι, γιατί σε αυτούς χρωστάει η ελληνική πολιτεία. Αυτούς
έχει καθηλώσει στην ανεργία».
Για τη σύνδεση τρόικας- ιδιωτικών
συμφερόντων.
Υπήρχαν
ζητήματα τα οποία δεν αποτελούσαν στοιχεία της διαπραγμάτευσης, ούτε
στοιχεία που αναφέρονται στις
υποχρεώσεις της Ελλάδας. Αυτά υποβλήθηκαν από το εσωτερικό της χώρας για να
επιβληθούν από το εξωτερικό της χώρας.
Για την ψηφοφορία στη βουλή επί της νέας
συμφωνίας.
Η
εκτίμησή μου είναι ότι όσο εύθραυστη και αν είναι η κυβερνητική πλειοψηφία στη
βουλή, ο αριθμός των 152 ή 153 βουλευτών θα προκύψει από την κυβερνητική
πλειοψηφία στη βουλή. Η ΔΗΜΑΡ είναι
προφανές ότι θα την καταψηφίσει.
Για το θέμα των τραπεζών.
Οι
τράπεζες έχουν πάρει χρήματα, τα οποία αποτελούν μέρος του δημοσίου χρέους και
έχουν κάνει την ανακεφαλαιοποίηση τους. Αποτελεί υποχρέωση τους να ανοίξουν
τους κρουνούς της χρηματοδότησης για να χρηματοδοτήσουν τον βιοτέχνη, τον
έμπορο, τον επαγγελματία, οι οποίοι εάν αποκτήσουν ρευστότητα, θα κρατήσουν τις
επιχειρήσεις, θα κρατήσουν τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί και θα συνδράμουν
μπαίνοντας στις ράγες της ανάπτυξης.
(…)Η
Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει το νέο
ΕΣΠΑ. Αλλά για να το διεκδικήσει πρέπει να έχει συγκροτημένη και συγκεκριμένη
πολιτική. Το ΕΣΠΑ, το οποίο θα ισχύει μέχρι το 2020, πρέπει να είναι εμπροσθοβαρές. Δηλαδή ποσά τα
οποία είναι κατανεμημένα να διατεθούν σε έναν ύστερο χρόνο, θα πρέπει να
ζητήσει η Ελλάδα να διατεθούν από την αρχή για να μπορέσουμε να στηρίξουμε την
ανάπτυξη και να δρομολογήσουμε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων».
Για τους
58:
"Η
πρόσκληση των 58 έλεγε πάρα πολύ απλά: ελάτε να συνεργαστούμε και να κάνουμε
ένα ευρωψηφοδέλτιο μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Δεν είχε καμία πολιτική αναφορά σε αυτό
που συγκροτεί την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα σήμερα και αύριο, για
την ύστερη και μεταμνημονιακή Ελλάδα. Δεν είχε καμία αναφορά για την ασκούμενη
πολιτική. Ήταν απλώς μία πρόσκληση εκλογικής συνεργασίας. Αλλά οι εκλογικές
συνεργασίες όταν στερούνται αυτού που λέγεται πρόγραμμα, πολιτική, θετική
δέσμευση για τα πράγματα, τότε είναι μία συνεργασία, η οποία γίνεται μόνο με
σκοπό εκλογικό. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Το
δεύτερο: θα ήταν τουλάχιστον παράλογο να συνεργαστεί η ΔΗΜΑΡ με το σημερινό
ΠΑΣΟΚ, όταν το ΠΑΣΟΚ είναι στην κυβέρνηση, στηρίζει την κυβερνητική πολιτική
και η ΔΗΜΑΡ έχει αυτή τη θέση που έχει αναφορικά με την ασκούμενη κυβερνητική
πολιτική. Αυτό είπαμε, δεν αποτελεί συγκρότηση προοδευτικού πόλου, αλλά ένα
σχήμα εκλογικό το οποίο είναι πέρα και μακριά από αυτό που έχει ανάγκη η
ελληνική κοινωνία."
Για το Ποτάμι:
"Το
ΠΟΤΑΜΙ, ανεξάρτητα από την πρόθεση της αλλαγής, εγώ θα σας πω ένα πράγμα, το
νέο δεν μπορεί να προσδιορίζεται από το χρόνο της εμφάνισης του, όταν μάλιστα
προσπαθεί να οικοδομηθεί με υλικά του παρελθόντος, τότε γίνεται ακόμα πιο
αρνητικό και επικίνδυνο, διότι αναπαράγει αυτή τη φθαρμένη πολιτική του
παρελθόντος. Κατά συνέπεια το όποιο ΠΟΤΑΜΙ φιλοδοξεί να έχει καταγραφή στην
ελληνική πολιτική πραγματικότητα, πρέπει να πει στον ελληνικό λαό τι
θέλει.
Έχω δει
ελάχιστες προτάσεις αυτής της κίνησης. Αλλά δεν μπορείς να συγκροτείς
κίνηση, κόμμα αναφερόμενος γενικώς, ότι εγώ είμαι κάτι νέο. Το νέο πως
προσδιορίζεται; Ποιες είναι οι πολιτικές θέσεις; Ποιος είναι εκείνος ο αρμός
που δένει την πολιτική παρουσία του όποιου σχήματος με τις ανάγκες της
κοινωνίας, διότι τι είναι τα κόμματα; Τα κόμματα είναι έκφραση των διεκδικήσεων
και των αναγκών της κοινωνίας, διαφορετικά δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Διαφορετικά
δικαιολογείται η καχυποψία, για να μην πω η βεβαιότητα, ότι αυτά τα κόμματα
γίνονται για να εξυπηρετήσουν κάτι άλλο και όχι τις ανάγκες της ίδιας της
κοινωνίας."
Για τα
πρόσωπα που συμμετέχουν στην Προοδευτική Συνεργασία:
"Η
κα. Κοππά, ο κ. Καστανίδης, ο κ. Μπεγλίτης, ο κ. Μανίκας και άλλα πολλά πρόσωπα
και κινήσεις, δεν ήρθαν να κάνουν μια εκλογική συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ.
Ήρθαν και συγκροτήσαμε τον προοδευτικό πόλο που λέγεται ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ. Αυτός είναι ο καινούργιος πόλος. Και γίνεται όχι γενικά και
αόριστα, γίνεται στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών θέσεων για το παρόν και
το μέλλον αυτού του τόπου, με συγκεκριμένες προγραμματικές δεσμεύσεις."
Για τις
κυβερνήσεις συνεργασίας:
"Οι
κυβερνήσεις συνεργασίας είναι ανάγκη πια και νομίζω ότι αποτελούν κοινό τόπο.
Οι κυβερνήσεις συνεργασίας προϋποθέτουν κοινό πολιτικό τόπο, κοινό πολιτικό
πρόγραμμα, προϋποθέτουν πολιτικές συμφωνίες. Εμείς όταν μπήκαμε στην κυβέρνηση,
στηρίξαμε την κυβέρνηση, δεν το κάναμε γενικά και αόριστα. Εγώ δεν είχα ψηφίσει
κανένα μνημόνιο. Το κάναμε διότι επέρχονταν και η τυπική χρεοκοπία της χώρας. Ήταν
παρούσα και η ρευστότητα, ήμασταν με το ένα πόδι στην ευρωζώνη και με το άλλο
πόδι έξω από την ευρωζώνη. (...)Δεν μετάνιωσα, καλά κάναμε και μπήκαμε, καλά
δώσαμε τον αγώνα εκείνο για να υπάρξουν κάποια πράγματα και καλά κάναμε και
φύγαμε. Όταν απουσιάζει ο κοινός κυβερνητικός συνεργατικός τόπος, τότε δεν
πρόκειται για κυβέρνηση συνεργασίας. Όταν στήριξα την κυβέρνηση είπα στον
ελληνικό λαό: μας δώσατε 6,3% του εκλογικού σώματος, ευχαριστούμε τον ελληνικό
λαό αλλά προσέξτε. Στηρίζουμε την κυβέρνηση σε θέση εθνικής ευθύνης, δεν
εκχωρούμε ούτε την πολιτική μας ταυτότητα στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ αλλά ούτε και
την ιδεολογική μας ταυτότητα."
Για την
πιθανότητα νέας συνεργασίας με τον Α. Σαμαρά:
"Εγώ
δεν προσωποποιώ την πολιτική μου, δεν έχω τίποτα προσωπικό, ούτε με τον κ.
Σαμαρά, ούτε με τον κ. Βενιζέλο. Πολιτικές είναι οι διαφωνίες μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Θα ξανασυνεργαζόσταν με τον κ. Σαμαρά;
Γενικά
και αόριστα, σπεύδω να σας πω όχι.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Με τον κ. Τσίπρα;
Η ίδια
απάντηση ισχύει. Να μας πει ο κ. Τσίπρας, να μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ που θα σταθεί
αυτό το εκκρεμές. Τι θέλει αναφορικά με την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα;
Θέλει μεταρρυθμίσεις; Δεν θέλει μεταρρυθμίσεις; Υπόσχεται επαναφορά των
πραγμάτων στο παρελθόν. Είναι δυνατόν να γίνει αυτό;"
Για την
προεδρία της Δημοκρατίας:
"Εγώ
είμαι πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, είμαι ενεργός πολιτικός, οτιδήποτε
άλλο δεν με αφορά και θα έλεγα ότι τα όσα λέγονται λειτουργούν και
αποπροσανατολιστικά. Εγώ, θέλω να υπηρετήσω την ελληνική κοινωνία, την χώρα μου
από τη θέση του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς. Είπα και θα το επαναλάβω, το
θέμα της εκλογής του νέου προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι άσχετο με το ποια
πολιτική ασκείται σήμερα. Δεν είναι διαδικαστικό ζήτημα η εκλογή του προέδρου
της Δημοκρατίας για αυτό είπα και το επαναλαμβάνω και στη σημερινή συζήτηση ότι
είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής."
19/ 03/ 14