Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Ανακοίνωση Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ



Ανακοίνωση Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ
Η επαγγελματική αλιεία στο στόχαστρο των υπουργείων Ναυτιλίας και Αγροτικής Ανάπτυξης


Στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος της αλιείας εδώ και πολλά χρόνια, όπως  η μη βιώσιμη διαχείριση του θαλάσσιου πλούτου, αλλά και η συνεχής υποβάθμιση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων από ρυπογόνους παράγοντες, έρχεται να προστεθεί και η τελείως αβάσιμη κατάργηση των ερασιτεχνικών αδειών αλιείας, επιβαρύνοντας με τον χειρότερο τρόπο τα ήδη μειωμένα ιχθυοαποθέματα.

Η πρόταση που έγινε από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, χωρίς την παραμικρή αντίδραση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Τσαυτάρη, ανοίγει το δρόμο στην ανεξέλεγκτη αλιεία από κάθε μη επαγγελματία αλιέα.

Το πρόσχημα για αποδέσμευση λιμενικών υπαλλήλων από την διαδικασία αδειοδότησης των ερασιτεχνών αλιέων προκειμένου να καλύψουν κενά σε άλλες υπηρεσίες του λιμενικού, αποτελεί χλευασμό τόσο για τους ίδιους τους υπαλλήλους, όσο και για το σύνολο του κόσμου που ζει επαγγελματικά από την αλιεία. Είναι ολοφάνερο ότι τους μόνους που εξυπηρετεί είναι τις εταιρείες σκαφών αναψυχής, δυναμιτίζοντας την έννοια του αλιευτικού τουρισμού που θα έδινε συμπληρωματικό εισόδημα στους επαγγελματίες αλιείς και θα μείωνε την πίεση στα ήδη μειωμένα ιχθυοαποθέματα.

Ταυτόχρονα, οι επαγγελματίες αλιείς στο πλαίσιο εφαρμογής της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ, πιέζονται μέχρι τέλος Απριλίου να προβούν στην προμήθεια Δορυφορικού Συστήματος Εντοπισμού Σκαφών (VMS) και Ηλεκτρονικού ημερολογίου (ERS) με δικές τους δαπάνες, καθώς για την σχετική οικονομική ενίσχυση είναι προαπαιτούμενο να  έχουν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα. Αυτό για την πλειοψηφία των αλιέων είναι αδύνατον,  αφού η δυσχερής οικονομική κατάσταση τους δεν το επιτρέπει.

Επιπλέον, τα δύο παραπάνω μέτρα, αποτελούν μια Κοινοτική επιταγή που η αποτελεσματικότητα  της κρίνεται αμφίβολη, καθώς προωθείται χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση των αλιέων για την τήρηση του ημερολογίου, αλλά και η δορυφορική παρακολούθηση αφορά μόνο στην τοποθεσία του σκάφους, αλλά όχι του τρόπου αλίευσης.  Το ΥΠΑΑΤ αποδεικνύεται ανίκανο να εκμεταλλευτεί τη δυνατότητα εξαίρεσης που προβλέπει ο Κανονισμός 1224/2009 της πλειονότητας των σκαφών της κατηγορίας των 12-15 μ. και εναποθέτει την εφαρμογή του στην κρίση του κάθε αλιέα.

 

Επιβάλλεται η απόσυρση της συγκεκριμένης παραγράφου 2 του άρθρου 14 του Σχεδίου Νόμου “Τουριστικά πλοία και άλλες διατάξεις”. Αν πραγματικά το ΥΠΑΑΤ και το ΥΝΑ θέλουν να συμβάλλουν στην ουσιαστική στήριξη του τουρισμού και του αλιευτικού τομέα, θα πρέπει να εξετάσουν την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών για την απλούστευση της ερασιτεχνικής αδειοδότησης αλιέων, στοχεύοντας στη διευκόλυνση, αλλά και στη βιωσιμότητα των επαγγελματιών αλιέων και όχι στη δημιουργία «fast track» διαδικασιών για την άσκηση του θαλάσσιου τουρισμού από σκάφη ιδιοκτησίας των καρτέλ του «κάθετου» τουρισμού.

 

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

24/03/2014