«Στηρίζουμε τις επιλογές για να μην υπάρχει το δίλημμα οικογένεια ή καριέρα», τόνισε η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Σοφία Ζαχαράκη, μιλώντας στο συνέδριο «The Upfront Initiative 2024».
Σχετικά με το πλαίσιο των αδειών γονεϊκότητας, επισήμανε ότι η κυβέρνηση προχώρησε στην άρση της αδικίας που υπήρχε μεταξύ των εργαζόμενων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, θεσμοθετώντας, για πρώτη φορά την άδεια για τις αυτοαπασχολούμενες, τις αγρότισσες και τις ελεύθερες επαγγελματίες.
«Υποχρέωσή μας είναι και αυτό κάνουμε, να ενισχύσουμε τις επιλογές και τις δυνατότητες ώστε να μην υπάρχει το δίλημμα 'οικογένεια ή καριέρα'» είπε η υπουργός. Σημείωσε δε, ότι «προστατεύουμε το κομμάτι της γονεϊκότητας» και πως «οφείλουμε, όμως, όλοι - πολιτεία, επιχειρήσεις και εργοδότες - να αναλάβουμε την ευθύνη ώστε η επιστροφή στην εργασία να συνοδεύεται από το δικαίωμα στην απρόσκοπτη ανέλιξη και επαγγελματική ανάπτυξη», ενώ συμπλήρωσε ότι «υπάρχει ένα θετικό και στέρεο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο όμως, θα πρέπει να μεταφραστεί σε μια καθημερινότητα μέσα στην επιχείρηση».
Η κα Ζαχαράκη ανέφερε ότι παράλληλα με την αύξηση του χρόνου της άδειας, θεσμοθετήθηκε η δυνατότητα μεταβίβασης μέρους της και στον πατέρα. Επ' αυτού πρόσθεσε, ότι αναμένεται να αξιολογηθούν τα δεδομένα σε σχέση με τους άνδρες γονείς, που έκαναν χρήση αυτής της δυνατότητας.
Αναγνώρισε την ανάγκη να ελέγχεται αυστηρά η τήρηση του θεσμικού πλαισίου προστασίας της γονεϊκότητας, για να επισημάνει με νόημα ότι «ο νομοθέτης βάζει το πλαίσιο, από την άλλη όμως, κάποιος πρέπει να το εφαρμόσει και κάποιος πρέπει να ελέγξει. Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία ο ελεγκτικός μηχανισμός. Τι γίνεται με όσους παραβιάζουν και παρανομούν επί του συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου...»
Η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας ζήτησε να υπάρξουν συνέργειες για τη δημιουργία βρεφονηπιακών σταθμών μέσα στις επιχειρήσεις, επισημαίνοντας ότι αν και υπήρξε θεσμοθετημένο χρηματοδοτικό εργαλείο, δεν υπήρξε η δέουσα ανταπόκριση.
Μιλώντας, τέλος, για το δημογραφικό και το Εθνικό Σχέδιο Δράσης που συγκροτείται για να απαντήσει ολιστικά στο πρόβλημα της δημογραφικής κατάρρευσης, αναφέρθηκε σε δυο λέξεις κλειδιά: Ασφάλεια και αισιοδοξία. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «ασφάλεια για το υφιστάμενο πλαίσιο που ζεις και αισιοδοξία για αυτό που έρχεται».
Η εμπειρία της Σοφίας Ζαχαράκη από τη σεξιστική επίθεση
Αναφερόμενη εξάλλου στη δική της εμπειρία, έπειτα από σχετική ερώτηση της δημοσιογράφου Τίνας Μανδηλαρά, που συντόνιζε τη συζήτηση, για την ανοίκεια σεξιστική επίθεση που δέχθηκε όταν ανέλαβε το υπουργείο Κοινωνικής Προστασίας και Οικογένειας, η Σοφία Ζαχαράκη είπε ότι ήταν πολύ τραυματική για την ίδια, όταν έμαθε πως μια γυναίκα που δεν έχει παντρευτεί και δεν έχει κάνει παιδιά, δεν θα ήταν ικανή να ηγηθεί ενός νέου υπουργείου που θα πραγματεύονταν ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη γονεϊκότητα.
Όπως είπε χαρακτηριστικά «δεν το κρύβω, θα μπορούσα να προσποιηθώ ότι ήμουν πολύ δυνατή, αλλά με επηρέασε και κυρίως λόγω του ότι το 2023 παρέμεναν τόσο βαθιά εγκατεστημένες προκαταλήψεις οι οποίες δεν έκριναν αξιοσύνη - αν αυτή υπάρχει αυτή μένει να αξιολογηθεί - ούτε όμως και την εμπειρία ότι εγώ ήμουν εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, που σημαίνει ότι έχω δουλέψει με εκατοντάδες παιδιά για πάρα πολλά χρόνια».
Η κα Ζαχαράκη παραδέχθηκε ότι ήταν κάτι το σοκαριστικό, αλλά απ' την άλλη όμως και «ενδεικτικό των προσπαθειών που πρέπει να κάνουμε ώστε να ξεπεραστούν όλες αυτές αντιλήψεις σε μια κοινωνία η οποία δεν θα κρίνει με άλλα χαρακτηριστικά πέραν της αξιοσύνης και της ικανότητας».
Ισορροπία και κοινωνική επιλόχειος κατάθλιψη
Στο ίδιο πάνελ, η Ηρώ Μέλλιου, διευθύντρια Ανθρώπινου Δυναμικού στη Vodafone Ελλάδας, με τη σειρά της τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της ισότητας, ανεξαρτήτως της διαφορετικότητας. «Πρέπει να καταλάβουμε τι έχουν ανάγκη οι άνθρωποι και να πάμε στην επόμενη ημέρα» είπε χαρακτηριστικά, ενώ επισήμανε ότι «όταν κάτι γίνεται θεσμός βοηθάει στην αλλαγή της κοινωνίας. Και όπως δείχνουν τα στοιχεία της εταιρείας, από όσους έκαναν χρήση της γονεϊκής άδειας, το 55% ήταν γυναίκες και το 45% άνδρες. «Πιο ισορροπημένες οικογένειες σημαίνει πιο ισορροπημένοι εργαζόμενοι», κατέληξε.
Από την πλευρά της, η Τζούλη Αγοράκη, συγγραφέας, σεναριογράφος
και δημοσιογράφος, μεταφέροντας τις δικές της εμπειρίες ως εργαζόμενη
και μητέρα, είπε ότι «το μεγάλο μου άγχος, όταν ήρθε το παιδί, ήταν
'τώρα τι θα γίνει;'. Η δουλειά μου ήταν η έξοδός μου και η επιστροφή μου
στον ρόλο της γυναίκας. Είχα υποστεί μια κοινωνική επιλόχειο κατάθλιψη.
Ήθελα να λείπω από το σπίτι και να είμαι στη δουλειά. Αργότερα βρήκα τα
πατήματά μου».