ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ
Φίλες και Φίλοι
Στις εκλογές της 7ης του Ιούλη και δω στην Πάτρα, στη Δυτική Ελλάδα ο λαός μας που έχει κουραστεί να ακούει τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, που έχει απογοητευτεί από τους κάθε λογής σωτήρες, πρέπει να φτάσει στην κάλπη με κριτήριο τη δική του αλήθεια, τη ζωή του και τις ανάγκες του.
Γιατί στις εκλογές δεν κρίνεται πόση ακριβώς θα είναι η διαφορά ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ που τέσσερα χρόνια τώρα κρατάει σφιχτά τη σκυτάλη της αντιλαϊκής διαχείρισης και στη ΝΔ που ετοιμάζεται να την παραλάβει. Δεν κρίνεται ποιο κόμμα θα είναι το συμπλήρωμα της επόμενης κυβέρνησης, ρόλο που ήδη έχει αναλάβει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Ούτε βέβαια κρίνεται ποια κόμματα – αναχώματα, κόμματα μιας χρήσης, θα βάλουν τρικλοποδιές στο λαό.
Στις εκλογές της 7ης του Ιούλη κρίνεται πόσο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ θα βρεθεί απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση, όπως σταθερά ήταν απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις των μονοπωλίων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που τσάκιζαν τα δικαιώματα του λαού για τα κέρδη μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Γιατί το ΚΚΕ θα μπει μπροστά στον αγώνα για την οργάνωση της λαϊκής αντίστασης. Για να περάσει ο λαός στην αντεπίθεση, με σημαία τις δικές του ανάγκες, κόντρα σε όσους θέλουν να του επιβάλουν νέες θυσίες για να μην απειληθεί η δήθεν «βιώσιμη» ανάπτυξη του Μητσοτάκη ή δήθεν «δίκαιη» ανάπτυξη του Τσίπρα. Δηλαδή η καπιταλιστική ανάπτυξη για τα κέρδη των λίγων –για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- και στην οποία, όλοι τους ορκίζονται.
Γιατί το ΚΚΕ, είναι το κόμμα που θα φέρει στη Βουλή τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, όπως έκανε και την τελευταία τετραετία, με δεκάδες τροπολογίες και προτάσεις νόμου, τις οποίες απέρριπταν χέρι-χέρι ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ και ΚΙΝΑΛ την ώρα που ψήφιζαν το ένα μετά το άλλο τα δωράκια στους καπιταλιστές.
Γιατί το ΚΚΕ παλεύει για να απεμπλακεί η χώρα μας, ο λαός μας από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ που βάζουν το λαό μας, τη νεολαία μας σε νέες περιπέτειες.
Γιατί το ΚΚΕ κρατάει ζωντανή την ελπίδα για το λαό ότι μπορεί να ζήσει καλύτερα αυτός και τα παιδιά του, γιατί προβάλει τον μόνο ρεαλιστικό δρόμο για το λαό αυτόν της ρήξης και της σύγκρουσης με το σύστημα της εκμετάλλευσης για να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του. Το ΚΚΕ θα είναι η δύναμη του λαού την επόμενη μέρα. Όσο πιο δυνατό το ΚΚΕ τόσο πιο δυνατός ο λαός.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Όχι άδικα ο λαός της Πάτρας, ολόκληρης της Αχαΐας, σ’ αυτές τις εκλογές θα μπορούσε να αναρωτηθεί: “Αλήθεια, τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;”
Και το λέμε αυτό, γιατί σ’ αυτές τις εκλογές, υπάρχει τόσος μεγάλος συνωστισμός στα ψηφοδέλτια του νομού, τόσων πολιτικών αρχηγών, τέως πρωθυπουργών και άλλων στελεχών των μνημονιακών κομμάτων. Τι ακριβώς γυρεύουν εδώ στην Πάτρα, στην Αχαΐα, ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης, ο Παπανδρέου, οι οποίοι βέβαια δεν έρχονται μόνοι τους, φέρνουν μαζί τους και την Κωνταντοπούλου με τον Βελόπουλο;
Η επιλογή τους αυτή, είναι άραγε άσχετη από το γεγονός ότι στις δημοτικές εκλογές ο λαός της Πάτρας εξέλεξε ξανά Κομμουνιστή δήμαρχο, τον Κώστα τον Πελετίδη και μάλιστα με μεγάλα ποσοστά που στο δεύτερο γύρο ξεπέρασαν το 70%;
Είναι άσχετη η εξέλιξη με αυτό που όλα τα αστικά επιτελεία διαπιστώνουν, ότι εδώ στην Πάτρα των εργατών αλλά και των χιλιάδων ανέργων, όπου η φτώχεια τσακίζει κόκαλα, εδώ στις πόλεις και στα χωριά της Αχαϊας είναι μεγάλο το κύρος, η απήχηση των θέσεων του ΚΚΕ;
Είναι άσχετη με το γεγονός, ότι και εδώ στην Πάτρα, στο ψηφοδέλτιο της Αχαΐας, εκφράζεται μία μεγάλη συμπόρευση με το κόμμα μας, τίμιων ανθρώπων, αγωνιστών, που τα προηγούμενα χρόνια βρίσκονταν στο ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ ενώ σήμερα έχουν πάρει τη θέση τους δίπλα στο Κόμμα μας, συμπόρευση η οποία εκφράστηκε και στο ψηφοδέλτιο για το δήμο και την περιφέρεια;
Με λίγα λόγια, αυτός ο συνωστισμός των ηγετικών στελεχών του αστικού πολιτικού προσωπικού, δεν είναι άσχετος, από ορισμένες πολιτικές εξελίξεις στην Πάτρα: Όπως, η εμπιστοσύνη που δείχνουν μαζικά, εργατικά λαϊκά στρώματα στους κομμουνιστές στο δήμο… Αλλά και οι εργάτες στα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΜΕ, όπως αποδείχτηκε με το πέρασμα της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου από τις δυνάμεις της εργοδοσίας στις ταξικές δυνάμεις.
Ποια είναι λοιπόν η κοινή τους επιδίωξη;
Επιδιώκουν να αποτρέψουν μια μεγάλη ενίσχυση του ΚΚΕ. Τη συμπόρευση ευρύτερου κόσμου μαζί του. Γιατί θέλουν να βάλουν νέα εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση εργατικών λαϊκών συνειδήσεων.
Δεν θα τους περάσει. Τα σχέδιά τους εδώ στην Πάτρα αλλά και σε όλη την Ελλάδα θα τα ματαιώσει ο ίδιος ο λαός.
Αλήθεια, μήπως πρόκειται να αλλάξει τίποτα στη σημερινή άσχημη κατάσταση των εργατικών λαϊκών στρωμάτων της Πάτρας και της Αχαΐας, εάν το βράδυ των εκλογών, ο χάρτης του νομού παραμείνει ροζ, όπως θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ή αν βαφτεί γαλάζιος, κατά τις επιθυμίες της ΝΔ; Ή αν ξαναπρασινίσει όπως θέλει το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, που ονειρεύεται «περασμένα μεγαλεία που διηγώντας να κλαις»;
Ανεξάρτητα τι χρώμα θα έχει ο χάρτης της Αχαϊας το βράδυ των εκλογών, η κυβέρνηση που θα προκύψει από αυτές, έχει ήδη γράψει τις προγραμματικές της δηλώσεις, οι οποίες περιέχουν ατόφιους τους εφαρμοστικούς νόμους των τριών μνημονίων που θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται, κανείς άλλωστε δεν μιλάει για την κατάργηση τους.
Περιέχουν τα μνημόνια διαρκείας και όσα επιβάλουν στη χώρα μας οι μηχανισμοί εποπτείας της ΕΕ, οι στόχοι για τα ματωμένα πλεονάσματα που έχουν αλυσοδέσει το λαό μας μέχρι το 2060. Περιέχουν τις νέες απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, που βαφτίζονται “αναδιαρθρώσεις” αλλά και τις επικίνδυνες δεσμεύσεις της χώρας απέναντι στους Αμερικάνους το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Άρα λοιπόν, όποιο χρώμα κι αν έχει το βράδι των εκλογών ο χάρτης της Αχαϊας, οι εργάτες, οι άνεργοι, οι φτωχοί αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι του νομού, όπως και όλης της χώρας θα συνεχίζουν να ματώνουν γιατί αυτό απαιτεί η επόμενη μέρα της ανάπτυξης για τα κέρδη των λίγων. Κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όποιο κόμμα κι αν πανηγυρίζει για τα ποσοστά του στην Πάτρα και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Μήπως για παράδειγμα πρόκειται, να αποτραπούν εξελίξεις, όπως αυτές στην FRIGOGLASS, όπου λίγες ημέρες μετά τις ευρωεκλογές, ο επιχειρηματικός όμιλος ανακοίνωσε το κλείσιμο του εργοστασίου στην Ελλάδα γιατί στα πλαίσια του συνολικότερου σχεδιασμού, η μεταφορά της παραγωγής σε άλλη χώρα θα του δώσει μεγαλύτερη κερδοφορία;
Μιλάμε βέβαια για ένα εργοστάσιο το οποίο από το 2009 έβαλε σε λειτουργία προγράμματα “εθελούσιας εξόδου” μειώνοντας το προσωπικό κατά 100 περίπου εργάτες.
Μιλάμε για μια εταρεία η οποία αξιοποίησε όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που όχι μόνο διατήρησε αλλά και ενίσχυσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι το 2010 προχώρησε σε 4μηνη διαθεσιμότητα, ενώ το 2012-13 όπως και το 2017 επέβαλε τριήμερη εκ περιτροπής εργασία, ενώ ήδη από το 2014 έχει μειώσει κατά 26% τους μισθούς. Και τελικά τον Ιούνη του 2019 ανακοίνωσε την παύση παραγωγής.
Τίποτα από αυτά δεν στάθηκαν ικανά να σώσουν τις θέσεις εργασίας. Καμία υποχώρηση των εργαζομένων δεν έπιασε τόπο.
Τι μπορούν να πουν σ΄ αυτούς τους εργαζόμενους ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης αλλά και ο Παπανδρέου, πέρα από το γνωστό “παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψύχη του’;
Γιατί η FRIGOGLASS οδηγείται στο κλείσιμο, εξαιτίας της αντιλαϊκής τους πολιτικής και του δρόμου ανάπτυξης που υπηρέτησαν και υπηρετούν όλοι τους και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Κι αυτός ο δρόμος, είναι με λίγα λόγια όλα αυτά που περιγράφουν τόσο ο Τσίπρας όσο και ο Μητσοτάκης, όταν μιλούν για στήριξη της ανταγωνιστικότητας, για τα κίνητρα που πρέπει να δοθούν για να έρθουν επενδύσεις, για να ανοίξουν δουλειές και πάει λέγοντας.
Αυτό που επίσης λένε στο λαό, ο καθένας με δικά του λόγια είναι: κάνε υπομονή, δέξου νέες θυσίες, μη διεκδικείς, ξέχασε όλα όσα έχασες στα χρόνια της κρίσης, γιατί τώρα όλοι μαζί πρέπει να στηρίξουμε την ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλίων, μήπως και μετά περισσέψει και κανένα ψίχουλο. Όμως οι εργατικές λαϊκές οικογένειες και εδώ στην Πάτρα δεν μπορούν να ζήσουν με ψίχουλα ούτε καν να επιβιώσουν.
Γι αυτό δεν πρέπει κανένας και καμιά να συμβιβαστεί με τη φτώχεια, αλλά με ισχυρό ΚΚΕ να διεκδικήσει όλα όσα έχασε με τα μνημόνια, αλλά κυρίως να απαιτήσουμε όλα όσα μπορούμε σήμερα και τα στερεί αυτός ο βάρβαρος δρόμος που ακολουθούν οι άλλοι.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Το ερώτημα για το λαό, δεν είναι ποια κυβέρνηση θα μεγαλώνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, του λαού, αλλά ποιος θα βρεθεί απέναντί της, πραγματικά.
Ποιος θα σταθεί απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση που για να πετύχουν οι ρυθμοί ανάπτυξης, θα απαιτεί μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα;
Μπορεί να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που στα χρόνια του διατήρησε και ενίσχυσε τον εργασιακό μεσαίωνα που κληρονόμησε; Που έχει το θράσος να μιλάει για τη μείωση της ανεργίας ενώ ξέρει ότι η πλειοψηφία των νέων θέσεων είναι θέσεις μερικής απασχόλησης; Ή μήπως το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ που ξεκίνησε το ξήλωμα των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων πολύ πριν την κρίση;
Να θυμίσουμε ότι η κατάργηση του 8ωρου, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θεσμοθετήθηκαν πριν τα μνημόνια.
Ποιος θα σταθεί απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση που θα επιβάλει δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που με το νόμο Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό, έβαλε την ταφόπλακα στην κοινωνική ασφάλιση, αύξησε τα όρια συνταξιοδότησης, καταδίκασε τους νέους συνταξιούχους να ζουν με συντάξεις πείνας; Ή μήπως το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που έστρωσε το έδαφος με τους δικούς του αντιασφαλιστικούς νόμους;
Ποιος θα σταθεί απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ που θα προωθήσει την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας;
Ο ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει την πολιτική διάλυσης της δημόσιας υγείας και παιδείας με τις συνεχείς περικοπές αλλά και τη στήριξη της επιχειρηματικής δράσης σ’ αυτούς τους τομείς; Ή το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που στα χρόνια του γιγαντώθηκε η ιδιωτική υγεία και παιδεία;
Ποιος θα σταθεί απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση η οποία θα επιβάλλει σιωπή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς γιατί αυτό θα απαιτεί η εργοδοσία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ που νεκρανάστησε το νόμο της ΝΔ για τον κατώτατο μισθό που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, που με νόμο έβαλε εμπόδια στο δικαίωμα της απεργίας;
Ποιος θα σταθεί για παράδειγμα, απέναντι σε μια κυβέρνηση ΝΔ, που θα δίνει απλόχερα νέα προνόμια στο κεφάλαιο;
Ο ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι την τελευταία μέρα ψήφιζε δωράκια για τους μεγαλοεπιχειρηματίες ενώ όπως ο ίδιος ο ΣΕΒ λέει υλοποίησε το 62% των απαιτήσεων του;
Η μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας, η δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, η περαιτέρω εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας, η σιωπή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς, τα νέα προνόμια στο κεφάλαιο είναι όλα αυτά που απαιτούσε πριν η τρόικα και οι λεγόμενοι θεσμοί.
Είναι όλα αυτά που σήμερα απαιτούν η ΕΕ, οι λεγόμενες “αγορές”, οι επενδυτές. Είναι όλα αυτά που από κοινού αποφασίζουν στην ΕΕ όλες οι κυβερνήσεις – δεξιές, σοσιαλδημοκρατικές, ακροδεξιές, δήθεν “αριστερές”, μαζί και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Απέναντι, στην επόμενη, από χέρι αντιλαϊκή κυβέρνηση, ήταν είναι και θα είναι, μόνο το ΚΚΕ.
Γιατί το ΚΚΕ θα φέρει στη Βουλή τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, όπως έκανε και με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Δεν χρειαζόταν να μπουν ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης επικεφαλής των ψηφοδελτίων τους εδώ στο νομό, για να καταλάβουμε ότι η Πάτρα, η Αχαϊα, ευρύτερα η Δυτική Ελλάδα έχει ξεχωριστή θέση στα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ. Γιατί τα σχέδιά τους είναι πλήρως ενταγμένα στους ανταγωνισμούς που δυναμώνουν και γίνονται επικίνδυνοι για τους λαούς, ανάμεσα σε ισχυρά συμφέροντα, σχέδια βέβαια που διεκδικούν αναβαθμισμένο ρόλο και μερίδιο για τα ελληνικά μονοπωλιακά συμφέροντα.
Η Πάτρα, η Αχαΐα, ευρύτερα η Δυτική Ελλάδα, αποτελούν σταυροδρόμι και πεδίο σύγκρουσης μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, ενεργειακών δρόμων κρίσιμων για τους ευρωατλαντικούς, όπως πχ ο υποθαλάσσιος αγωγός της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και εμπορικών δρόμων, καθώς η Πάτρα αποτελεί πύλη προς τη Δυτική Ευρώπη, με τα κινέζικα συμφέροντα να επιδιώκουν την αξιοποίηση της περιοχής, ως μέρος του «δρόμου του μεταξιού».
Με οξύτατη διαπάλη γύρω από την ιδιωτικοποίηση υποδομών, όπως το λιμάνι της Πάτρας και το αεροδρόμιο του Αράξου και με τους Αμερικάνους να επιδιώκουν αποτροπή των κινέζικων σχεδίων.
Γι αυτό καθόλου τυχαία δεν είναι τα πήγαινε- έλα του Αμερικάνου πρέσβη στην περιοχή και η ένταση του ενδιαφέροντός τους σχετικά με την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, με αμερικανικές επενδύσεις σε τομείς, όπως η ενέργεια, η τεχνολογία, η έρευνα, ο τουρισμός και με τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε Άραξο- Ανδραβίδα- Άκτιο. Αφού ολόκληρη η περιοχή της Δυτικής Ελλάδας, της Πελοποννήσου, όπως και ολόκληρη η χώρα μας, εντάσσεται μέσω των υποδομών που διαθέτει, στην επικίνδυνη στρατηγική του ΝΑΤΟ.
Και δε μιλάμε βέβαια μόνο για τον Άραξο, την Ανδραβίδα και το Άκτιο της Πρέβεζας, αλλά και για όλες τις υποδομές που διαθέτει η χώρα μας, όπως είναι τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της, μικρά ή μεγαλύτερα. Η αεροπορική βάση του Άραξου, όπως ήδη έχει καταγγείλει το κόμμα μας, προορίζεται να «φιλοξενήσει» «ειδικά όπλα» του ΝΑΤΟ. Και βέβαια με τον όρο “ειδικά όπλα”, το ΝΑΤΟ εννοεί, ακόμα και πυρηνικά.
Το κρυφτούλι που παίζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όποτε τη ρωτάνε, για το αν ο Άραξος προορίζεται για αποθήκευση πυρηνικών όπλων, είναι η γνωστή τακτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που στα χρόνια τους στη βάση του Άραξου φυλάσσονταν 24 ατομικές βόμβες του ΝΑΤΟ. Γεγονός βέβαια, το οποίο επιβεβαιώθηκε χρόνια μετά, όταν αυτές μεταφέρθηκαν.
Οι εξελίξεις αυτές, συνολικά οι επικίνδυνες εξελίξεις με την τουρκική προκλητικότητα, όπου ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ /ΠΑΣΟΚ εφησυχάζουν το λαό, προβάλλοντας την δήθεν ασφάλεια της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που μακελεύουν τους λαούς, πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο ψήφο και για το λαό της Πάτρας, της Αχαϊας, όλης της Ελλάδας, που θέλει πραγματικά να ζει ειρηνικά.
Φίλες και Φίλες
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Εδώ στην Πάτρα, στην πόλη με τις μεγάλες αγωνιστικές παραδόσεις, θέλουμε να απευθυνθούμε στον απλό λαϊκό εργατικό κόσμο που ξέρει πως πρόοδος είναι να προχωράς μπροστά. Να ανοίγεις το δρόμο για να ζήσεις καλύτερα. Και αυτό το δρόμο σήμερα πρέπει να δούμε ποιος τον φράζει.
Μπορεί ο εκλογικός χάρτης από πράσινος να έγινε ροζ στην Αχαϊα αλλά η ζωή των εργατών, των ανέργων, των ανθρώπων συνολικά, δεν έγινε καλύτερη τα προηγούμενα χρόνια. Το αντίθετο. Η σκληρή αντιλαϊκή πολιτική που πριν είχε τη σφραγίδα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σήμερα πλέον έχει και τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ “ξέπλυνε” την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέστησε το “παλιό’ που δήθεν θα ξεμπέρδευε μ’ αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ διέσυρε αριστερές αξίες κι ιδανικά, εφαρμόζοντας τη δεξιά πολιτική που σέρβιρε με “αριστερά” λόγια. Ο ΣΥΡΙΖΑ δικαίωσε τα μνημόνια, ξέπλυνε τους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ, την ΕΕ.
Γι’ αυτό και έσπειρε τόσο μεγάλη απογοήτευση, μοιρολατρία, έστειλε εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους πίσω στη ΝΔ που ράβει το νέο αντιλαϊκό κυβερνητικό κουστούμι με έξοδα του ΣΥΡΙΖΑ.