Α
ΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες είναι η απάντηση στα εκβιαστικά διλήμματα. Στις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που στήνουν τα κόμματα του διπολισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, και από κοντά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Για να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση στα κρίσιμα, για τη ζωή του λαού, ζητήματα.
Και στους μηχανισμούς της ΕΕ, και στα κυβερνητικά επιτελεία και στα τοπικά κρατικά όργανα τους δήμους και τις περιφέρειες, παντού…
Η σημαία που κρατούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, ανεξάρτητα αν ο ένας την κρατά με το αριστερό και ο άλλος με το δεξί, γράφει: «Κέρδη για τους λίγους, για το κεφάλαιο, ζωή χωρίς δικαιώματα για τους πολλούς την εργατική τάξη, τους αγρότες, το λαό».
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τα δήθεν «προοδευτικά του μέτωπα» και η ΝΔ με τις κορώνες της περί «υπευθυνότητας κόντρα στο λαϊκισμό» στήνουν τις παγίδες τους, βάζουν τις τρικλοποδιές τους.
Μάλιστα, είναι τόσο μεγάλο το προοδευτικό μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ που τους χωράει όλους. Από τα πολιτικά ρετάλια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ μέχρι τα απολιφάδια της ακροδεξιάς των ΑΝΕΛ. Είναι τόσο μεγάλη η προοδευτική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ που τους αγκαλιάζει όλους. Από την ΕΕ που έχει κάνει σημαία της τον αντικομμουνισμό, μέχρι το ΝΑΤΟ που μακελεύει τους λαούς.
Είναι τέτοια η υπευθυνότητα της ΝΔ, που λέει στο λαό ότι εκείνη μπορεί να υλοποιήσει καλύτερα και πιο αποτελεσματικά τις μεταρρυθμίσεις για λογαριασμό του κεφαλαίου που θα του τσακίσουν τη ζωή, πάντα με υπευθυνότητα.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ρίχνουν τα δίχτυα τους στο λαό, τη νεολαία, και όταν λένε ότι οι ευρωεκλογές είναι μια κρίσιμη πολιτική μάχη για την Ελλάδα και την Ευρώπη, ότι έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος για το λαό.
Ο κ. Τσίπρας μάλιστα απευθυνόμενος σε νέους και νέες -το συνηθίζει πολύ τελευταία- τους κάλεσε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές για να υπερασπιστούν τις αξίες, τις αρχές και τις ιδέες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τις οποίες, όπως λέει, έχει εκτροχιαστεί σήμερα το «ευρωπαϊκό οικοδόμημα»…Λες κι αυτός ο δόλιος θέλει να το κρατήσει στις ράγες.
Δεν είναι αφελής, ούτε του λείπουν τα μαθήματα ιστορίας του Τσίπρα. Ξέρει και ποιοι την ίδρυσαν και γιατί την ίδρυσαν την ΕΕ, με ποιες αρχές. Ξέρει και ποιοι ενώθηκαν και ενάντια σε ποιον ενώθηκαν.
Γιατί η ΕΕ, είναι ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των κυβερνήσεων τους ενάντια στους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο. Κι αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα. Τα μνημόνια διαρκείας, η εμπλοκή και διεξαγωγή ιμπεριαλιστικών πολέμων, ήταν και είναι η ταυτότητα της ΕΕ.
Η δήθεν «αλληλεγγύη» της, είναι τα κολαστήρια της Σάμου και της Μόριας, η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας που εγκλωβίζει τους χιλιάδες πρόσφυγες στη χώρα μας και φέρει την υπογραφή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι «δημοκρατικές αρχές» της είναι το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η ένταση της καταστολής, του αυταρχισμού απέναντι σε όποιον σηκώνει κεφάλι. Είναι οι μαθητές της Γαλλίας, που οι αστυνομικές δυνάμεις του Μακρόν, τους σημαδεύουν με όπλα, λες και είναι στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο.
Είναι η στήριξη ένοπλων φασιστικών συμμοριών όπως κάνουν στην Ουκρανία. Είναι η απαγόρευση κομμουνιστικών κομμάτων και συμβόλων σε κράτη μέλη της ΕΕ, ταυτόχρονα με την ηρωοποίηση των συνεργατών των Ναζί.
Η δημοκρατία τους είναι τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα δημοψηφίσματα σε κράτη - μέλη της ΕΕ μέχρι να εξασφαλιστεί το αρεστό αποτέλεσμα για την άρχουσα τάξη κάθε χώρας και την Κομισιόν, αλλάζοντας το αποτέλεσμά τους μέσα σε μία νύχτα.
Άλλωστε αυτό το “know how” το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ… Πραγματική ιδρυτική αρχή της ΕΕ, πυξίδα της, είναι η περιβόητη ανταγωνιστικότητα, ώστε τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να μπορούν να ανταγωνιστούν τα αμερικάνικα, τα κινέζικα κλπ. Είναι η πυξίδα που δείχνει σταθερά προς την κερδοφορία των λίγων, κέρδη βγαλμένα από τα βάσανα και την χειροτέρευση της ζωής των πολλών.
Σε αυτόν τον βωμό, θυσιάζονται τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους νέους και τις νέες να ψηφίσουν με στόχο να κερδίσουν έδαφος οι ιδρυτικές αξίες της ΕΕ, έχει διπλό στόχο: Από τη μια θέλει να παρουσιάσει την ΕΕ σαν κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μια ένωση ληστών, εχθρική για τις ανάγκες της νεολαίας και από την άλλη, να στεγνώσει εντελώς την οργή και τον θυμό που προκαλεί η πολιτική της ΕΕ, από το ταξικό πολιτικό κριτήριο. Που μπορεί τον θυμό να τον κάνει δύναμη συμμετοχής στον οργανωμένο αγώνα και ψήφο για τα λαϊκά συμφέροντα.
Από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «η Ευρώπη αλλάζει»…, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε, κύλησε στα βρωμόνερα της αστικής διαχείρισης. Γιατί όντως έχει αλλάξει η ΕΕ. Προς το χειρότερο. Γιατί έχει την ίδια πορεία που έχει και το σύστημα που υπηρετεί. Γίνεται πιο βάρβαρη, πιο επιθετική, ενάντια στους λαούς, εντός κι εκτός Ευρώπης. Πάντα τέτοια ήταν. Και τότε που έμοιαζε ακλόνητη και σήμερα που μεγαλώνουν οι τριγμοί στο εσωτερικό της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά που μας έλεγε ότι έβλεπε δήθεν βελτίωση της ΕΕ, αυτή γινόταν όλο και χειρότερη. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το πώς βελτίωσε την ΕΕ ο Ολάντ και ο μετέπειτα διάδοχός του ο Μακρόν; Πώς την βελτίωσε η «συμμαχία του Νότου», ο ίδιος ο Τσίπρας; Στα μονοπάτια των κατευθύνσεων της ΕΕ και των απαιτήσεων του κεφαλαίου, περπάτησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως προηγούμενα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Γι’ αυτό άλλωστε και οι εργατικές-λαϊκές οικογένειες ξοδεύουν δισεκατομμύρια ευρώ για τη μόρφωση των παιδιών τους. Η λειτουργία των σχολείων και των πανεπιστημίων ασφυκτιά από την υποχρηματοδότηση που συνεχίζεται, μαζί βέβαια με τα αντίστοιχα μικρά και μεγάλα δωράκια προς το κεφαλαίο από τα κρατικά ταμεία.
Μπορεί να μην υπάρχει σάλιο για ανέγερση φοιτητικών εστιών αλλά υπάρχει περιθώριο να μειωθεί η φορολογία στα κέρδη των επιχειρήσεων, όπως έκανε η κυβέρνηση την προηγούμενη βδομάδα.
Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το μέλλον κυριαρχεί στους νέους που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει αύριο στις σπουδές, μεθαύριο στην δουλειά.
Η κινητικότητα, αρχή της ΕΕ για τη νεολαία, σημαίνει ένα ατελείωτο κυνήγι πιστοποιητικών και δεξιοτήτων επί πληρωμή, σημαίνει συνεχής εναλλαγή στους όρους δουλειάς και ζωής, εναλλαγή χώρας και κλάδου δουλειάς.
Σημαίνει με λίγα λόγια ότι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις έχουν στον πυρήνα της πολιτικής τους την ανασφάλεια των νέων, που ότι κι αν κάνουν σήμερα, δεν θα αρκεί για να ζήσουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια και δικαιώματα αύριο.
Μπορεί να πέφτουν σοβάδες στα σχολεία, οι σχολικές επιτροπές των δήμων να μετράνε ευρώ το ευρώ για τη συντήρηση των σχολείων, αλλά μία χαρά βρήκε τρόπο η κυβέρνηση να κάνει δώρο 20 εκατομμύρια ευρώ στους βιομηχάνους του φαρμάκου.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζει για τη μείωση της ανεργίας, αλλά και οι πέτρες ξέρουν, ότι αυτό στην πράξη σημαίνει ότι μία θέση δουλειάς πλέον έχει σπάσει σε 2-3, έχουν γίνει παρελθόν δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, η ευελιξία σπάει κόκαλα. Ενώ η μειωμένη ανεργία στους νέους είναι 40%!
Μπορεί ο κ. Τσίπρας και η υπουργός Εργασίας να τολμούν να μιλάνε για την προστασία των εργαζομένων από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά πρέπει να ξέρουν πως για να μπορέσει να ελέγξει το ΣΕΠΕ τους χώρους δουλειάς θέλει 13 ολόκληρα χρόνια!!!!
Αλλά το πρόβλημα είναι ακριβώς η εφαρμογή όλου του αντεργατικού οπλοστασίου στους χώρους δουλειάς. Αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο ξεσαλώνουν τα αφεντικά, εντείνεται η εκμετάλλευση, καθηλώνονται και περιορίζονται στοιχειώδη δικαιώματα.
Από το σταθερό ωράριο ως το δικαίωμα στη διεκδίκηση, την απεργία. Και την ίδια στιγμή πυκνώνουν τα εργατικά ατυχήματα λόγω της εντατικοποίησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και όλα τα κόμματα του συστήματος, έχουν ένα ταμπού. Κάθε ανάγκη, κάθε δικαίωμα της νεολαίας, την έχουν μετατρέψει σε πεδίο κερδοφορίας και μπίζνες για τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Και είναι πρόκληση να λέει ο κ. Μητσοτάκης, πως οι νέοι δεν του ζητούν ούτε επιδόματα ούτε ευκαιριακή δουλειά στο δημόσιο, του ζητάνε ευκαιρίες. Το λέει αυτό γιατί ο ίδιος και το κόμμα του η ΝΔ, όπως και τα άλλα αστικά κόμματα για να μην τους αδικήσουμε, έχουν διαγράψει εδώ και χρόνια τη λέξη δικαιώματα από το λεξιλόγιό τους. Τώρα μιλάνε μόνο για ευκαιρίες. Ευκαιρίες και όποιος προλάβει: Ο θάνατός σου η ζωή μου.
Ναι, η νεολαία έχει μπροστά της μία ευκαιρία. Είναι στο χέρι της να δώσει δύναμη στη δύναμή της στις εκλογές που έχουμε μπροστά μας.
Να στηρίξει το ΚΚΕ. Για να δυναμώσει η προοπτική και η πραγματική ελπίδα, που βρίσκεται στη σύγκρουση με την ΕΕ και το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας.
Γιατί το ΚΚΕ οι νέοι και οι νέες το έχουν βρει δίπλα τους σε κάθε διεκδίκηση, σε κάθε μάχη. Γιατί το ΚΚΕ έχει πρόταση και σχέδιο για να ζήσει η νεολαία μία ζωή με σύγχρονα δικαιώματα και ελευθερίες και όχι να ζει χειρότερα από τους γονείς και τους παππούδες της. Γιατί το ΚΚΕ παλεύει σήμερα για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, αναδεικνύοντας ότι υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να ζήσουμε καλύτερα. Γιατί, στη δική μας αντίληψη, δεν είναι πολυτέλεια η ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Αυτός είναι ο πραγματικός ρεαλισμός που σημαίνει σύγκρουση με το σύστημα, την ΕΕ και τα κόμματα που τους στηρίζουν. Αυτή είναι η πραγματική πρόοδος ενάντια στην πολιτική που συντηρεί και αναπαράγει όλα τα αδιέξοδα που συναντάει η νεολαία.
Οι 500.000 νέοι που ψηφίζουν για πρώτη φορά στις ερχόμενες εκλογές μπορούν να μην επιλέξουν μία από τα ίδια. Μπορούν να κάνουν την διαφορά με δυνατό ΚΚΕ παντού. Στους δήμους και τις περιφέρειες, στην Ευρωβουλή, στην Βουλή, στους φοιτητικούς συλλόγους.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Από δω, από τη Λάρισα, από το θεσσαλικό κάμπο θέλουμε να απευθύνουμε κάλεσμα στη φτωχή αγροτιά που κι εδώ αλλά και σε όλη τη χώρα δίνει τη μάχη της επιβίωσης. Μπορεί να δει σήμερα ποιος πραγματικά είναι μαζί της και ποιος απέναντι.
Να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Και έχει πλέον την πείρα να το κάνει. Οι πρόσφατοι αγώνες επιβίωσης της αγροτιάς αποκάλυψαν για άλλη μια φορά, τον ταξικό προσανατολισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση απάντησε με την πρωτοφανή δικαστική δίωξη σε βάρος πρωτοπόρων αγροτοσυνδικαλιστών στη Θεσσαλία, με το ξεκίνημα των μπλόκων. Αρνήθηκε να διαθέσει από τον κρατικό προϋπολογισμό έστω και ένα ευρώ, για μια μικρή έστω μείωση του κόστους παραγωγής στους βιοπαλαιστές αγρότες, ενώ μοιράζει δισεκατομμύρια σε εφοπλιστές και βιομηχάνους για φοροαπαλλαγές, κίνητρα κλπ, αλλά και για επιδότηση των καυσίμων τους. Αποκάλυψαν ακόμη, τη δημαγωγική, ψηφοθηρική αντιπολίτευση της ΝΔ που εναντιώθηκε στη μορφή πάλης των μπλόκων, που δεν είπε λέξη για τις δικαστικές διώξεις και δεν παίρνει θέση για τα αιτήματα επιβίωσης των αγροτικών κινητοποιήσεων. Αλλά και τη στάση της εγκληματικής φασιστικής ΧΑ, που σταθερά προβοκάρει και συκοφαντεί τους αγροτικούς αγώνες.
Με πρωτόγονο αντικομμουνισμό, γιατί αποδέχεται την ΚΑΠ, εχθρεύεται την οργανωμένη λαϊκή αντίδραση ενάντια στους εκμεταλλευτές, των οποίων τα συμφέροντα υπηρετεί. Δίνει άλλοθι και χέρι βοήθειας στους κυβερνώντες για να περνάνε την αντιλαϊκή, αντιαγροτική τους πολιτική.
Το ενδιαφέρον της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, για την πρωτογενή παραγωγή, την “ανάπτυξη της υπαίθρου με εξωστρέφεια”, όπως προπαγανδίζουν σε συνέδρια, ημερίδες, ομιλίες στη βουλή, στοχεύει στην καπιταλιστική ανάπτυξη και στη γεωργία. Ανάπτυξη που εξασφαλίζει αμύθητα κέρδη σε μονοπώλια και μεσάζοντες, φτώχεια, βάσανα και ανασφάλεια για τις αγροτικές οικογένειες.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε μαχητικά στο πλευρό της αγροτιάς, όπως κάνει πάντα με συνέπεια. Διέθεσε τις δυνάμεις του για τη στήριξη των αγροτικών αγώνων, εναντιώθηκε στην ποινικοποίησή τους. Ανέδειξε στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια τα αιτήματα, τις ανάγκες των αγωνιζόμενων αγροτών και το δρόμο της οριστικής ικανοποίησής τους.
Σήμερα, είναι πιο ορατό, ότι οι αγώνες κυρίως των αυτοαπασχολούμενων αγροτών και κτηνοτρόφων, με βάση τα προβλήματα στις τιμές παραγωγής, τα χρέη, την προστασία από τις φυσικές καταστροφές, τα χαράτσια κλπ, στρέφονται ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, τους μεγαλοαγρότες καπιταλιστές και μεγαλεμπόρους.
Αυτών τα συμφέροντα υλοποιούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, είναι κοινός στόχος τους στο πλαίσιο της ΚΑΠ και της ΕΕ.
Η “παραγωγική ανασυγκρότηση” με τις “ομάδες παραγωγών”, τους “νέους” αγροτικούς συνεταιρισμούς που υπόσχονται, η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, οι φιλο-ΕΕ και φιλο-ΚΑΠ δυνάμεις, είναι εργαλεία ενίσχυσης της μονοπωλιακής κερδοφορίας.
Η ΚΑΠ, οι αναδιαρθρώσεις, τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, τα μνημόνια και άλλα μέτρα, ευνοούν σταθερά τη συγκέντρωση της παραγωγής, της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, της γης, την κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα.
Αυτό σημαίνει ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, κτηνοτρόφων και γενίκευση της μισθωτής εργασίας στην παραγωγή, στην οποία δεν θα μπορούν να απορροφηθούν οι κατεστραμμένοι.
Οι επιδοτήσεις που δίνονται απευθείας στους αγρότες, επιστρέφουν και αυτές ως κέρδος στα μονοπώλια, αφού αγοράζουν φτηνά τα αγροτικά προϊόντα και πουλάνε πανάκριβα μηχανήματα και αγροεφόδια. Την ίδια στιγμή όλο και περισσότερο, μένουν ανικανοποίητες οι κοινωνικές ανάγκες για φθηνά - ποιοτικά τρόφιμα.
Οι εισαγωγές προϊόντων που θα μπορούσαν να παράγονται στην Ελλάδα είναι ανεξέλεγκτες, διογκώνουν τα εμπορικά και δημοσιονομικά ελλείμματα και επομένως τη φορολογία.
Το ΚΚΕ είπε την αλήθεια για το χαρακτήρα της ΕΕ και τις συνέπειες που θα έχει για το λαό η ένταξη της Ελλάδας.
Αντιπαλεύει τα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα που αυτή υπηρετεί. Υπάρχει πείρα ήδη από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981. Το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο μετατράπηκε από θετικό σε αρνητικό. Η Ελλάδα τότε ήταν αυτάρκης και έκανε εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Τώρα έχει μετατραπεί σε μεγάλο εισαγωγέα φτηνών και αμφίβολης ποιότητας προϊόντων.
Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες, αν και υποτάχθηκαν, ακολουθώντας τους ευρωκοινοτικούς κανονισμούς που υπήρχαν, τις ποσοστώσεις, τις απαγορεύσεις της ΚΑΠ, τις αναδιαρθρώσεις σε καλλιέργειες, τελικά ξεκληρίστηκαν. Συρρικνώθηκαν παραδοσιακές καλλιέργειες και βιομηχανικοί κλάδοι με πρώτη ύλη από την αγροτική παραγωγή, όπως είναι η ζάχαρη, ο καπνός, η κλωστοϋφαντουργία, η υποδηματοποιία.
Ενισχύθηκε παράλληλα η κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων, ιδιαίτερα στην κτηνοτροφική παραγωγή, στη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων, στην παραγωγή και εμπορία των τροφίμων.
Αυτή είναι η αλήθεια, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι. Κι αυτή την αλήθεια θέλει να κρύψει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα ο κ. Τσίπρας έχει το θράσος να λέει πως: «Η Ελλάδα θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά σε συγκεκριμένα προϊόντα. Όμως το αγροτικό μοντέλο στην Ελλάδα δομήθηκε πάνω στη λογική της επιδότησης που μαζί με τα φαινόμενα διαφθοράς στο αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα ευθύνονται για την αποτυχία του αγροτικού μοντέλου και της αγροτικής παραγωγής»!!!
Το μοντέλο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας και για το οποίο ισχυρίζεται ότι απέτυχε, είναι αυτό της ΚΑΠ, που συναποφασίζεται από τις κυβερνήσεις σε επίπεδο ΕΕ. Πρόκειται για ένα μοντέλο που επέβαλε περιορισμούς στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Με τις ποσοστώσεις, τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας και τις χωματερές, χτύπησε ή και διέλυσε πολλές δυναμικές καλλιέργειες, που μπορούσαν να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση αναγκών του λαού μας.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η τευτλοκαλλιέργεια και η ζάχαρη, καθώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κλείνει και το τελευταίο εργοστάσιο που λειτουργεί και σταματάει την καλλιέργεια.
Το μοντέλο, στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας, είναι αυτό του υψηλού κόστους παραγωγής για να εξασφαλίζονται να μονοπωλιακά υπερκέρδη των εμποροβιομηχάνων των καλλιεργητικών και άλλων μέσων και εφοδίων.
Είναι αυτό των εξευτελιστικών τιμών για τον παραγωγό, για να εξασφαλίζονται τα μονοπωλιακά υπερκέρδη των μεταποιητών και των μεγαλοεξαγωγέων, που αγοράζουν την πρώτη ύλη φθηνά και πουλάνε 5-6 φορές πιο ακριβά στη λαϊκά κατανάλωση, ενώ θησαυρίζουν από τις εξαγωγές.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, που περιλαμβάνει πληθώρα εκβιασμών προς τους αγροτοκτηνοτρόφους, με την απληρωσιά, τις ανοιχτές τιμές, την απειλή για κατασχέσεις κλπ, οι μεγαλοκαπιταλιστές εμποροβιομήχανοι μαζί με τους τραπεζίτες, ουσιαστικά τσεπώνουν το σύνολο σχεδόν των επιδοτήσεων της ΚΑΠ, από τη στιγμή που μέσω αυτών, εξασφαλίζουν τζάμπα πρώτες ύλες, κάτω από την τιμή παραγωγής, μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους. Άρα το μοντέλο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας, δεν είναι άλλο από την κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ιδιαίτερα στην μεταποίηση και την εμπορία αγροτοδιατροφικών προϊόντων, που παρέλαβε από τους προηγούμενους και αυτός ως κυβέρνηση ενίσχυσε.
Σε ότι αφορά στην ποιότητα των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, την οποία εκθειάζει ο κ. Τσίπρας, έχουμε να πούμε τα εξής: Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα παραμένουν ποιοτικά λόγω των εδαφικών και κλιματολογικών συνθηκών της χώρας αλλά και της τεχνογνωσίας που κατέχουν και της επιμέλειας που δείχνουν οι Έλληνες αγρότες.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Έλληνες αγρότες είναι αυτοί που:
· Πρώτοι αντιδρούν, όταν τα μονοπώλια προσπαθούν, με διάφορους τρόπους, να τους προωθήσουν τους μεταλλαγμένους σπόρους τους.
· Διατηρούν τους παραδοσιακούς τρόπους εκτροφής ζώων, καλλιέργειας φυτών και μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, με τους οποίους εξασφαλίζονται ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα, χωρίς τη χρήση χημικών συντηρητικών και άλλων προσθέτων που επιβάλλουν οι βιομήχανοι.
Για αυτό το λόγο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κανένα από τα μεγάλα διατροφικά σκάνδαλα δεν είχε ως αφετηρία του στην Ελλάδα. Αντίθετα, τα σκάνδαλα αυτά (π.χ τρελές αγελάδες, διοξινούχα κοτόπουλα και χοιρινά, κοτόπουλα με φιπρονίλη, κρέας αλόγου, μολυσμένα αγγουράκια κλπ) ξεκίνησαν από χώρες όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Αγγλία κλπ, με βασικό χαρακτηριστικό την ακόμα μεγαλύτερη, σε σύγκριση με την χώρα μας, συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής σε μονοπωλιακούς ομίλους και της γης σε καπιταλιστές μεγαλοαγρότες, που όλοι τους στοχεύουν στη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους.
Τη συγκεκριμένη τάση έρχεται να ενισχύσει η νέα ΚΑΠ 2021-2027, που συζητιέται αυτή την περίοδο στα επιτελεία της ΕΕ, με την ουσία της οποίας συμφωνεί και η ελληνική κυβέρνηση, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια, στην ένταση τέτοιων φαινομένων και στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, τα όποια ποιοτικά τρόφιμα εξακολουθήσουν να παράγονται, θα είναι απλησίαστα για τη λαϊκή κατανάλωση.
Επειδή ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στο αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα έχουμε να κάνουμε ένα σχόλιο ακόμα:
Το αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα των ΓΕΣΑΣΕ (δηλαδή του ΠΑΣΟΚ), ΣΥΔΑΣΕ (της ΝΔ) και ΠΑΣΕΓΕΣ, στο οποίο αναφέρεται, είναι εκείνο που στήριζαν τα κόμματα που κυβέρνησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Με τους αγροτοπατέρες που έδιναν όρκους πίστης στην ΕΕ και την ΚΑΠ, που έπαιζαν υπονομευτικό ρόλο στην ανάπτυξη των αγροτικών αγώνων, ενώ πληρώνονταν αδρά για αυτές τις υπηρεσίες τους, από το κράτος και τις κυβερνήσεις, μέσω του ΕΛΓΑ που χαράτσωνε και εξακολουθεί να χαρατσώνει τους αγρότες.
Αυτό το υποτιθέμενο κίνημα-μαριονέτα, προσπαθεί σήμερα να αναστήσει από τα τάρταρα η κυβέρνησή του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κίνημα απόλυτα ελεγχόμενο, κίνημα προθύμων, που θα υπερασπίζονται την πολιτική της. Ας μη μιλάει λοιπόν για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου.
Το οργανωμένο, ριζοσπαστικό αγροτικό κίνημα που στηρίζεται στους Αγροτικούς Συλλόγους και τις αγωνιστικές ενωτικές Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή Μπλόκων καμιά σχέση δεν έχει με όσα αναφέρει. Είναι το κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών που παλεύει ενάντια σε αυτές τις πολιτικές. Είναι το κίνημα που συναντιέται με το εργατικό κίνημα, και τους αυτοαπασχολούμενους και που η συμμαχία μαζί τους μπορεί να δώσει προοπτική στους αγώνες, να παλέψει για γενικότερες αλλαγές και ανατροπές, να αξιοποιήσει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, καλύπτοντας τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας, με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα.
Το ΚΚΕ με τις δυνάμεις του, υποστηρίζει το οργανωμένο κίνημα της μικρομεσαίας αγροτιάς, στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων. Αναδεικνύει τη σημασία της αγωνιστικής συμπόρευσης με την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τη νεολαία και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών.
Αυτή είναι η απάντηση στα δήθεν “καλέσματα διαλόγου”, τον “κοινωνικό εταιρισμό” διάφορων μορφών και του συμβιβασμού, που οδηγούν σε ήττα το οργανωμένο κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών.
Το ΚΚΕ δίνει προοπτική για το μέλλον του αγρότη, του κτηνοτρόφου, με την πρότασή του για μια συνολικά και ριζικά διαφορετική οργάνωση της παραγωγής. Απέναντι στον αφανισμό τους από τις μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, τους βιομήχανους, τις τράπεζες, το κράτος τους, υπάρχει μόνο μία διέξοδος και για τους μικρομεσαίους αγρότες. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ!
Για ν' ανοίξει ο δρόμος ώστε με την Κοινωνική Συμμαχία της εργατικής τάξης με τη μικρομεσαία αγροτιά και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, να φύγουν οι καπιταλιστές από τη μέση.
Η κοινωνικοποίηση της γης και των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, ο παραγωγικός συνεταιρισμός είναι προς όφελος του βιοπαλαιστή αγρότη και της αγρότισσας.
Αυτός βέβαια, δεν έχει καμιά σχέση με τους σημερινούς συνεταιρισμούς ή με άλλους που θα υποτάσσονται στο μεγάλο κεφάλαιο, στα μονοπώλια, στις τράπεζες.
Μόνο στην κοινωνικοποιημένη παραγωγή, οι κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, μπορούν να μειώσουν το κόστος παραγωγής.
- Αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησης,
- Της άμεσης διασύνδεσης της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποίηση,
- Τη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων μέσω κρατικού φορέα.
Η αγροτιά χρειάζεται να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα. Να διακρίνει εχθρούς και φίλους. Να αποφύγει τις παγίδες που προσπαθούν να στήσουν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα. Όσοι πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και της ΚΑΠ και καμώνονται πως δίνουν «μάχη» για να αλλάξουν κάποιους όρους της, προς όφελος τάχα των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, στο πλαίσιο της αναθεώρησής της, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Μπροστά στις επερχόμενες εκλογικές μάχες, είναι κριτήριο ψήφου υπέρ του ΚΚΕ, η πολύχρονη πείρα, για το ρόλο της ΕΕ, τους στρατηγικούς στόχους της που συναποφασίζουν στα τραπέζια των Βρυξελλών και υλοποιούν οι κυβερνήσεις με την κεντρική πολιτική, οι Περιφέρειες και οι Δήμοι σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Η δική μας απάντηση σε όλα αυτά είναι Αντεπίθεση! Αντεπίθεση με ισχυρό το ΚΚΕ παντού και στις ευρωεκλογές και στις δημοτικές και περιφερειακές και στις βουλευτικές εκλογές.
ΑΘΗΝΑ 21/3/2019 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες είναι η απάντηση στα εκβιαστικά διλήμματα. Στις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που στήνουν τα κόμματα του διπολισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, και από κοντά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Για να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση στα κρίσιμα, για τη ζωή του λαού, ζητήματα.
Και στους μηχανισμούς της ΕΕ, και στα κυβερνητικά επιτελεία και στα τοπικά κρατικά όργανα τους δήμους και τις περιφέρειες, παντού…
Η σημαία που κρατούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, ανεξάρτητα αν ο ένας την κρατά με το αριστερό και ο άλλος με το δεξί, γράφει: «Κέρδη για τους λίγους, για το κεφάλαιο, ζωή χωρίς δικαιώματα για τους πολλούς την εργατική τάξη, τους αγρότες, το λαό».
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τα δήθεν «προοδευτικά του μέτωπα» και η ΝΔ με τις κορώνες της περί «υπευθυνότητας κόντρα στο λαϊκισμό» στήνουν τις παγίδες τους, βάζουν τις τρικλοποδιές τους.
Μάλιστα, είναι τόσο μεγάλο το προοδευτικό μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ που τους χωράει όλους. Από τα πολιτικά ρετάλια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ μέχρι τα απολιφάδια της ακροδεξιάς των ΑΝΕΛ. Είναι τόσο μεγάλη η προοδευτική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ που τους αγκαλιάζει όλους. Από την ΕΕ που έχει κάνει σημαία της τον αντικομμουνισμό, μέχρι το ΝΑΤΟ που μακελεύει τους λαούς.
Είναι τέτοια η υπευθυνότητα της ΝΔ, που λέει στο λαό ότι εκείνη μπορεί να υλοποιήσει καλύτερα και πιο αποτελεσματικά τις μεταρρυθμίσεις για λογαριασμό του κεφαλαίου που θα του τσακίσουν τη ζωή, πάντα με υπευθυνότητα.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ρίχνουν τα δίχτυα τους στο λαό, τη νεολαία, και όταν λένε ότι οι ευρωεκλογές είναι μια κρίσιμη πολιτική μάχη για την Ελλάδα και την Ευρώπη, ότι έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος για το λαό.
Ο κ. Τσίπρας μάλιστα απευθυνόμενος σε νέους και νέες -το συνηθίζει πολύ τελευταία- τους κάλεσε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές για να υπερασπιστούν τις αξίες, τις αρχές και τις ιδέες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τις οποίες, όπως λέει, έχει εκτροχιαστεί σήμερα το «ευρωπαϊκό οικοδόμημα»…Λες κι αυτός ο δόλιος θέλει να το κρατήσει στις ράγες.
Δεν είναι αφελής, ούτε του λείπουν τα μαθήματα ιστορίας του Τσίπρα. Ξέρει και ποιοι την ίδρυσαν και γιατί την ίδρυσαν την ΕΕ, με ποιες αρχές. Ξέρει και ποιοι ενώθηκαν και ενάντια σε ποιον ενώθηκαν.
Γιατί η ΕΕ, είναι ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των κυβερνήσεων τους ενάντια στους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο. Κι αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα. Τα μνημόνια διαρκείας, η εμπλοκή και διεξαγωγή ιμπεριαλιστικών πολέμων, ήταν και είναι η ταυτότητα της ΕΕ.
Η δήθεν «αλληλεγγύη» της, είναι τα κολαστήρια της Σάμου και της Μόριας, η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας που εγκλωβίζει τους χιλιάδες πρόσφυγες στη χώρα μας και φέρει την υπογραφή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι «δημοκρατικές αρχές» της είναι το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η ένταση της καταστολής, του αυταρχισμού απέναντι σε όποιον σηκώνει κεφάλι. Είναι οι μαθητές της Γαλλίας, που οι αστυνομικές δυνάμεις του Μακρόν, τους σημαδεύουν με όπλα, λες και είναι στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο.
Είναι η στήριξη ένοπλων φασιστικών συμμοριών όπως κάνουν στην Ουκρανία. Είναι η απαγόρευση κομμουνιστικών κομμάτων και συμβόλων σε κράτη μέλη της ΕΕ, ταυτόχρονα με την ηρωοποίηση των συνεργατών των Ναζί.
Η δημοκρατία τους είναι τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα δημοψηφίσματα σε κράτη - μέλη της ΕΕ μέχρι να εξασφαλιστεί το αρεστό αποτέλεσμα για την άρχουσα τάξη κάθε χώρας και την Κομισιόν, αλλάζοντας το αποτέλεσμά τους μέσα σε μία νύχτα.
Άλλωστε αυτό το “know how” το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ… Πραγματική ιδρυτική αρχή της ΕΕ, πυξίδα της, είναι η περιβόητη ανταγωνιστικότητα, ώστε τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να μπορούν να ανταγωνιστούν τα αμερικάνικα, τα κινέζικα κλπ. Είναι η πυξίδα που δείχνει σταθερά προς την κερδοφορία των λίγων, κέρδη βγαλμένα από τα βάσανα και την χειροτέρευση της ζωής των πολλών.
Σε αυτόν τον βωμό, θυσιάζονται τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους νέους και τις νέες να ψηφίσουν με στόχο να κερδίσουν έδαφος οι ιδρυτικές αξίες της ΕΕ, έχει διπλό στόχο: Από τη μια θέλει να παρουσιάσει την ΕΕ σαν κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μια ένωση ληστών, εχθρική για τις ανάγκες της νεολαίας και από την άλλη, να στεγνώσει εντελώς την οργή και τον θυμό που προκαλεί η πολιτική της ΕΕ, από το ταξικό πολιτικό κριτήριο. Που μπορεί τον θυμό να τον κάνει δύναμη συμμετοχής στον οργανωμένο αγώνα και ψήφο για τα λαϊκά συμφέροντα.
Από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «η Ευρώπη αλλάζει»…, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε, κύλησε στα βρωμόνερα της αστικής διαχείρισης. Γιατί όντως έχει αλλάξει η ΕΕ. Προς το χειρότερο. Γιατί έχει την ίδια πορεία που έχει και το σύστημα που υπηρετεί. Γίνεται πιο βάρβαρη, πιο επιθετική, ενάντια στους λαούς, εντός κι εκτός Ευρώπης. Πάντα τέτοια ήταν. Και τότε που έμοιαζε ακλόνητη και σήμερα που μεγαλώνουν οι τριγμοί στο εσωτερικό της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά που μας έλεγε ότι έβλεπε δήθεν βελτίωση της ΕΕ, αυτή γινόταν όλο και χειρότερη. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το πώς βελτίωσε την ΕΕ ο Ολάντ και ο μετέπειτα διάδοχός του ο Μακρόν; Πώς την βελτίωσε η «συμμαχία του Νότου», ο ίδιος ο Τσίπρας; Στα μονοπάτια των κατευθύνσεων της ΕΕ και των απαιτήσεων του κεφαλαίου, περπάτησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως προηγούμενα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Γι’ αυτό άλλωστε και οι εργατικές-λαϊκές οικογένειες ξοδεύουν δισεκατομμύρια ευρώ για τη μόρφωση των παιδιών τους. Η λειτουργία των σχολείων και των πανεπιστημίων ασφυκτιά από την υποχρηματοδότηση που συνεχίζεται, μαζί βέβαια με τα αντίστοιχα μικρά και μεγάλα δωράκια προς το κεφαλαίο από τα κρατικά ταμεία.
Μπορεί να μην υπάρχει σάλιο για ανέγερση φοιτητικών εστιών αλλά υπάρχει περιθώριο να μειωθεί η φορολογία στα κέρδη των επιχειρήσεων, όπως έκανε η κυβέρνηση την προηγούμενη βδομάδα.
Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το μέλλον κυριαρχεί στους νέους που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει αύριο στις σπουδές, μεθαύριο στην δουλειά.
Η κινητικότητα, αρχή της ΕΕ για τη νεολαία, σημαίνει ένα ατελείωτο κυνήγι πιστοποιητικών και δεξιοτήτων επί πληρωμή, σημαίνει συνεχής εναλλαγή στους όρους δουλειάς και ζωής, εναλλαγή χώρας και κλάδου δουλειάς.
Σημαίνει με λίγα λόγια ότι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις έχουν στον πυρήνα της πολιτικής τους την ανασφάλεια των νέων, που ότι κι αν κάνουν σήμερα, δεν θα αρκεί για να ζήσουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια και δικαιώματα αύριο.
Μπορεί να πέφτουν σοβάδες στα σχολεία, οι σχολικές επιτροπές των δήμων να μετράνε ευρώ το ευρώ για τη συντήρηση των σχολείων, αλλά μία χαρά βρήκε τρόπο η κυβέρνηση να κάνει δώρο 20 εκατομμύρια ευρώ στους βιομηχάνους του φαρμάκου.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζει για τη μείωση της ανεργίας, αλλά και οι πέτρες ξέρουν, ότι αυτό στην πράξη σημαίνει ότι μία θέση δουλειάς πλέον έχει σπάσει σε 2-3, έχουν γίνει παρελθόν δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, η ευελιξία σπάει κόκαλα. Ενώ η μειωμένη ανεργία στους νέους είναι 40%!
Μπορεί ο κ. Τσίπρας και η υπουργός Εργασίας να τολμούν να μιλάνε για την προστασία των εργαζομένων από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά πρέπει να ξέρουν πως για να μπορέσει να ελέγξει το ΣΕΠΕ τους χώρους δουλειάς θέλει 13 ολόκληρα χρόνια!!!!
Αλλά το πρόβλημα είναι ακριβώς η εφαρμογή όλου του αντεργατικού οπλοστασίου στους χώρους δουλειάς. Αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο ξεσαλώνουν τα αφεντικά, εντείνεται η εκμετάλλευση, καθηλώνονται και περιορίζονται στοιχειώδη δικαιώματα.
Από το σταθερό ωράριο ως το δικαίωμα στη διεκδίκηση, την απεργία. Και την ίδια στιγμή πυκνώνουν τα εργατικά ατυχήματα λόγω της εντατικοποίησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και όλα τα κόμματα του συστήματος, έχουν ένα ταμπού. Κάθε ανάγκη, κάθε δικαίωμα της νεολαίας, την έχουν μετατρέψει σε πεδίο κερδοφορίας και μπίζνες για τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Και είναι πρόκληση να λέει ο κ. Μητσοτάκης, πως οι νέοι δεν του ζητούν ούτε επιδόματα ούτε ευκαιριακή δουλειά στο δημόσιο, του ζητάνε ευκαιρίες. Το λέει αυτό γιατί ο ίδιος και το κόμμα του η ΝΔ, όπως και τα άλλα αστικά κόμματα για να μην τους αδικήσουμε, έχουν διαγράψει εδώ και χρόνια τη λέξη δικαιώματα από το λεξιλόγιό τους. Τώρα μιλάνε μόνο για ευκαιρίες. Ευκαιρίες και όποιος προλάβει: Ο θάνατός σου η ζωή μου.
Ναι, η νεολαία έχει μπροστά της μία ευκαιρία. Είναι στο χέρι της να δώσει δύναμη στη δύναμή της στις εκλογές που έχουμε μπροστά μας.
Να στηρίξει το ΚΚΕ. Για να δυναμώσει η προοπτική και η πραγματική ελπίδα, που βρίσκεται στη σύγκρουση με την ΕΕ και το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας.
Γιατί το ΚΚΕ οι νέοι και οι νέες το έχουν βρει δίπλα τους σε κάθε διεκδίκηση, σε κάθε μάχη. Γιατί το ΚΚΕ έχει πρόταση και σχέδιο για να ζήσει η νεολαία μία ζωή με σύγχρονα δικαιώματα και ελευθερίες και όχι να ζει χειρότερα από τους γονείς και τους παππούδες της. Γιατί το ΚΚΕ παλεύει σήμερα για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, αναδεικνύοντας ότι υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να ζήσουμε καλύτερα. Γιατί, στη δική μας αντίληψη, δεν είναι πολυτέλεια η ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Αυτός είναι ο πραγματικός ρεαλισμός που σημαίνει σύγκρουση με το σύστημα, την ΕΕ και τα κόμματα που τους στηρίζουν. Αυτή είναι η πραγματική πρόοδος ενάντια στην πολιτική που συντηρεί και αναπαράγει όλα τα αδιέξοδα που συναντάει η νεολαία.
Οι 500.000 νέοι που ψηφίζουν για πρώτη φορά στις ερχόμενες εκλογές μπορούν να μην επιλέξουν μία από τα ίδια. Μπορούν να κάνουν την διαφορά με δυνατό ΚΚΕ παντού. Στους δήμους και τις περιφέρειες, στην Ευρωβουλή, στην Βουλή, στους φοιτητικούς συλλόγους.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Από δω, από τη Λάρισα, από το θεσσαλικό κάμπο θέλουμε να απευθύνουμε κάλεσμα στη φτωχή αγροτιά που κι εδώ αλλά και σε όλη τη χώρα δίνει τη μάχη της επιβίωσης. Μπορεί να δει σήμερα ποιος πραγματικά είναι μαζί της και ποιος απέναντι.
Να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Και έχει πλέον την πείρα να το κάνει. Οι πρόσφατοι αγώνες επιβίωσης της αγροτιάς αποκάλυψαν για άλλη μια φορά, τον ταξικό προσανατολισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση απάντησε με την πρωτοφανή δικαστική δίωξη σε βάρος πρωτοπόρων αγροτοσυνδικαλιστών στη Θεσσαλία, με το ξεκίνημα των μπλόκων. Αρνήθηκε να διαθέσει από τον κρατικό προϋπολογισμό έστω και ένα ευρώ, για μια μικρή έστω μείωση του κόστους παραγωγής στους βιοπαλαιστές αγρότες, ενώ μοιράζει δισεκατομμύρια σε εφοπλιστές και βιομηχάνους για φοροαπαλλαγές, κίνητρα κλπ, αλλά και για επιδότηση των καυσίμων τους. Αποκάλυψαν ακόμη, τη δημαγωγική, ψηφοθηρική αντιπολίτευση της ΝΔ που εναντιώθηκε στη μορφή πάλης των μπλόκων, που δεν είπε λέξη για τις δικαστικές διώξεις και δεν παίρνει θέση για τα αιτήματα επιβίωσης των αγροτικών κινητοποιήσεων. Αλλά και τη στάση της εγκληματικής φασιστικής ΧΑ, που σταθερά προβοκάρει και συκοφαντεί τους αγροτικούς αγώνες.
Με πρωτόγονο αντικομμουνισμό, γιατί αποδέχεται την ΚΑΠ, εχθρεύεται την οργανωμένη λαϊκή αντίδραση ενάντια στους εκμεταλλευτές, των οποίων τα συμφέροντα υπηρετεί. Δίνει άλλοθι και χέρι βοήθειας στους κυβερνώντες για να περνάνε την αντιλαϊκή, αντιαγροτική τους πολιτική.
Το ενδιαφέρον της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, για την πρωτογενή παραγωγή, την “ανάπτυξη της υπαίθρου με εξωστρέφεια”, όπως προπαγανδίζουν σε συνέδρια, ημερίδες, ομιλίες στη βουλή, στοχεύει στην καπιταλιστική ανάπτυξη και στη γεωργία. Ανάπτυξη που εξασφαλίζει αμύθητα κέρδη σε μονοπώλια και μεσάζοντες, φτώχεια, βάσανα και ανασφάλεια για τις αγροτικές οικογένειες.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στάθηκε μαχητικά στο πλευρό της αγροτιάς, όπως κάνει πάντα με συνέπεια. Διέθεσε τις δυνάμεις του για τη στήριξη των αγροτικών αγώνων, εναντιώθηκε στην ποινικοποίησή τους. Ανέδειξε στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια τα αιτήματα, τις ανάγκες των αγωνιζόμενων αγροτών και το δρόμο της οριστικής ικανοποίησής τους.
Σήμερα, είναι πιο ορατό, ότι οι αγώνες κυρίως των αυτοαπασχολούμενων αγροτών και κτηνοτρόφων, με βάση τα προβλήματα στις τιμές παραγωγής, τα χρέη, την προστασία από τις φυσικές καταστροφές, τα χαράτσια κλπ, στρέφονται ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, τους μεγαλοαγρότες καπιταλιστές και μεγαλεμπόρους.
Αυτών τα συμφέροντα υλοποιούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, είναι κοινός στόχος τους στο πλαίσιο της ΚΑΠ και της ΕΕ.
Η “παραγωγική ανασυγκρότηση” με τις “ομάδες παραγωγών”, τους “νέους” αγροτικούς συνεταιρισμούς που υπόσχονται, η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, οι φιλο-ΕΕ και φιλο-ΚΑΠ δυνάμεις, είναι εργαλεία ενίσχυσης της μονοπωλιακής κερδοφορίας.
Η ΚΑΠ, οι αναδιαρθρώσεις, τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, τα μνημόνια και άλλα μέτρα, ευνοούν σταθερά τη συγκέντρωση της παραγωγής, της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, της γης, την κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα.
Αυτό σημαίνει ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, κτηνοτρόφων και γενίκευση της μισθωτής εργασίας στην παραγωγή, στην οποία δεν θα μπορούν να απορροφηθούν οι κατεστραμμένοι.
Οι επιδοτήσεις που δίνονται απευθείας στους αγρότες, επιστρέφουν και αυτές ως κέρδος στα μονοπώλια, αφού αγοράζουν φτηνά τα αγροτικά προϊόντα και πουλάνε πανάκριβα μηχανήματα και αγροεφόδια. Την ίδια στιγμή όλο και περισσότερο, μένουν ανικανοποίητες οι κοινωνικές ανάγκες για φθηνά - ποιοτικά τρόφιμα.
Οι εισαγωγές προϊόντων που θα μπορούσαν να παράγονται στην Ελλάδα είναι ανεξέλεγκτες, διογκώνουν τα εμπορικά και δημοσιονομικά ελλείμματα και επομένως τη φορολογία.
Το ΚΚΕ είπε την αλήθεια για το χαρακτήρα της ΕΕ και τις συνέπειες που θα έχει για το λαό η ένταξη της Ελλάδας.
Αντιπαλεύει τα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα που αυτή υπηρετεί. Υπάρχει πείρα ήδη από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981. Το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο μετατράπηκε από θετικό σε αρνητικό. Η Ελλάδα τότε ήταν αυτάρκης και έκανε εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Τώρα έχει μετατραπεί σε μεγάλο εισαγωγέα φτηνών και αμφίβολης ποιότητας προϊόντων.
Εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες, αν και υποτάχθηκαν, ακολουθώντας τους ευρωκοινοτικούς κανονισμούς που υπήρχαν, τις ποσοστώσεις, τις απαγορεύσεις της ΚΑΠ, τις αναδιαρθρώσεις σε καλλιέργειες, τελικά ξεκληρίστηκαν. Συρρικνώθηκαν παραδοσιακές καλλιέργειες και βιομηχανικοί κλάδοι με πρώτη ύλη από την αγροτική παραγωγή, όπως είναι η ζάχαρη, ο καπνός, η κλωστοϋφαντουργία, η υποδηματοποιία.
Ενισχύθηκε παράλληλα η κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων, ιδιαίτερα στην κτηνοτροφική παραγωγή, στη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων, στην παραγωγή και εμπορία των τροφίμων.
Αυτή είναι η αλήθεια, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι. Κι αυτή την αλήθεια θέλει να κρύψει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα ο κ. Τσίπρας έχει το θράσος να λέει πως: «Η Ελλάδα θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά σε συγκεκριμένα προϊόντα. Όμως το αγροτικό μοντέλο στην Ελλάδα δομήθηκε πάνω στη λογική της επιδότησης που μαζί με τα φαινόμενα διαφθοράς στο αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα ευθύνονται για την αποτυχία του αγροτικού μοντέλου και της αγροτικής παραγωγής»!!!
Το μοντέλο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας και για το οποίο ισχυρίζεται ότι απέτυχε, είναι αυτό της ΚΑΠ, που συναποφασίζεται από τις κυβερνήσεις σε επίπεδο ΕΕ. Πρόκειται για ένα μοντέλο που επέβαλε περιορισμούς στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Με τις ποσοστώσεις, τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας και τις χωματερές, χτύπησε ή και διέλυσε πολλές δυναμικές καλλιέργειες, που μπορούσαν να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση αναγκών του λαού μας.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η τευτλοκαλλιέργεια και η ζάχαρη, καθώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κλείνει και το τελευταίο εργοστάσιο που λειτουργεί και σταματάει την καλλιέργεια.
Το μοντέλο, στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας, είναι αυτό του υψηλού κόστους παραγωγής για να εξασφαλίζονται να μονοπωλιακά υπερκέρδη των εμποροβιομηχάνων των καλλιεργητικών και άλλων μέσων και εφοδίων.
Είναι αυτό των εξευτελιστικών τιμών για τον παραγωγό, για να εξασφαλίζονται τα μονοπωλιακά υπερκέρδη των μεταποιητών και των μεγαλοεξαγωγέων, που αγοράζουν την πρώτη ύλη φθηνά και πουλάνε 5-6 φορές πιο ακριβά στη λαϊκά κατανάλωση, ενώ θησαυρίζουν από τις εξαγωγές.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, που περιλαμβάνει πληθώρα εκβιασμών προς τους αγροτοκτηνοτρόφους, με την απληρωσιά, τις ανοιχτές τιμές, την απειλή για κατασχέσεις κλπ, οι μεγαλοκαπιταλιστές εμποροβιομήχανοι μαζί με τους τραπεζίτες, ουσιαστικά τσεπώνουν το σύνολο σχεδόν των επιδοτήσεων της ΚΑΠ, από τη στιγμή που μέσω αυτών, εξασφαλίζουν τζάμπα πρώτες ύλες, κάτω από την τιμή παραγωγής, μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους. Άρα το μοντέλο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Τσίπρας, δεν είναι άλλο από την κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ιδιαίτερα στην μεταποίηση και την εμπορία αγροτοδιατροφικών προϊόντων, που παρέλαβε από τους προηγούμενους και αυτός ως κυβέρνηση ενίσχυσε.
Σε ότι αφορά στην ποιότητα των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, την οποία εκθειάζει ο κ. Τσίπρας, έχουμε να πούμε τα εξής: Τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα παραμένουν ποιοτικά λόγω των εδαφικών και κλιματολογικών συνθηκών της χώρας αλλά και της τεχνογνωσίας που κατέχουν και της επιμέλειας που δείχνουν οι Έλληνες αγρότες.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Έλληνες αγρότες είναι αυτοί που:
· Πρώτοι αντιδρούν, όταν τα μονοπώλια προσπαθούν, με διάφορους τρόπους, να τους προωθήσουν τους μεταλλαγμένους σπόρους τους.
· Διατηρούν τους παραδοσιακούς τρόπους εκτροφής ζώων, καλλιέργειας φυτών και μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, με τους οποίους εξασφαλίζονται ποιοτικά και υγιεινά προϊόντα, χωρίς τη χρήση χημικών συντηρητικών και άλλων προσθέτων που επιβάλλουν οι βιομήχανοι.
Για αυτό το λόγο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κανένα από τα μεγάλα διατροφικά σκάνδαλα δεν είχε ως αφετηρία του στην Ελλάδα. Αντίθετα, τα σκάνδαλα αυτά (π.χ τρελές αγελάδες, διοξινούχα κοτόπουλα και χοιρινά, κοτόπουλα με φιπρονίλη, κρέας αλόγου, μολυσμένα αγγουράκια κλπ) ξεκίνησαν από χώρες όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Αγγλία κλπ, με βασικό χαρακτηριστικό την ακόμα μεγαλύτερη, σε σύγκριση με την χώρα μας, συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής σε μονοπωλιακούς ομίλους και της γης σε καπιταλιστές μεγαλοαγρότες, που όλοι τους στοχεύουν στη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους.
Τη συγκεκριμένη τάση έρχεται να ενισχύσει η νέα ΚΑΠ 2021-2027, που συζητιέται αυτή την περίοδο στα επιτελεία της ΕΕ, με την ουσία της οποίας συμφωνεί και η ελληνική κυβέρνηση, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια, στην ένταση τέτοιων φαινομένων και στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, τα όποια ποιοτικά τρόφιμα εξακολουθήσουν να παράγονται, θα είναι απλησίαστα για τη λαϊκή κατανάλωση.
Επειδή ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στο αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα έχουμε να κάνουμε ένα σχόλιο ακόμα:
Το αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα των ΓΕΣΑΣΕ (δηλαδή του ΠΑΣΟΚ), ΣΥΔΑΣΕ (της ΝΔ) και ΠΑΣΕΓΕΣ, στο οποίο αναφέρεται, είναι εκείνο που στήριζαν τα κόμματα που κυβέρνησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Με τους αγροτοπατέρες που έδιναν όρκους πίστης στην ΕΕ και την ΚΑΠ, που έπαιζαν υπονομευτικό ρόλο στην ανάπτυξη των αγροτικών αγώνων, ενώ πληρώνονταν αδρά για αυτές τις υπηρεσίες τους, από το κράτος και τις κυβερνήσεις, μέσω του ΕΛΓΑ που χαράτσωνε και εξακολουθεί να χαρατσώνει τους αγρότες.
Αυτό το υποτιθέμενο κίνημα-μαριονέτα, προσπαθεί σήμερα να αναστήσει από τα τάρταρα η κυβέρνησή του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κίνημα απόλυτα ελεγχόμενο, κίνημα προθύμων, που θα υπερασπίζονται την πολιτική της. Ας μη μιλάει λοιπόν για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου.
Το οργανωμένο, ριζοσπαστικό αγροτικό κίνημα που στηρίζεται στους Αγροτικούς Συλλόγους και τις αγωνιστικές ενωτικές Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή Μπλόκων καμιά σχέση δεν έχει με όσα αναφέρει. Είναι το κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών που παλεύει ενάντια σε αυτές τις πολιτικές. Είναι το κίνημα που συναντιέται με το εργατικό κίνημα, και τους αυτοαπασχολούμενους και που η συμμαχία μαζί τους μπορεί να δώσει προοπτική στους αγώνες, να παλέψει για γενικότερες αλλαγές και ανατροπές, να αξιοποιήσει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, καλύπτοντας τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας, με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα.
Το ΚΚΕ με τις δυνάμεις του, υποστηρίζει το οργανωμένο κίνημα της μικρομεσαίας αγροτιάς, στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων. Αναδεικνύει τη σημασία της αγωνιστικής συμπόρευσης με την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τη νεολαία και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών.
Αυτή είναι η απάντηση στα δήθεν “καλέσματα διαλόγου”, τον “κοινωνικό εταιρισμό” διάφορων μορφών και του συμβιβασμού, που οδηγούν σε ήττα το οργανωμένο κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών.
Το ΚΚΕ δίνει προοπτική για το μέλλον του αγρότη, του κτηνοτρόφου, με την πρότασή του για μια συνολικά και ριζικά διαφορετική οργάνωση της παραγωγής. Απέναντι στον αφανισμό τους από τις μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, τους βιομήχανους, τις τράπεζες, το κράτος τους, υπάρχει μόνο μία διέξοδος και για τους μικρομεσαίους αγρότες. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ!
Για ν' ανοίξει ο δρόμος ώστε με την Κοινωνική Συμμαχία της εργατικής τάξης με τη μικρομεσαία αγροτιά και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, να φύγουν οι καπιταλιστές από τη μέση.
Η κοινωνικοποίηση της γης και των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, ο παραγωγικός συνεταιρισμός είναι προς όφελος του βιοπαλαιστή αγρότη και της αγρότισσας.
Αυτός βέβαια, δεν έχει καμιά σχέση με τους σημερινούς συνεταιρισμούς ή με άλλους που θα υποτάσσονται στο μεγάλο κεφάλαιο, στα μονοπώλια, στις τράπεζες.
Μόνο στην κοινωνικοποιημένη παραγωγή, οι κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, μπορούν να μειώσουν το κόστος παραγωγής.
- Αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησης,
- Της άμεσης διασύνδεσης της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποίηση,
- Τη συγκέντρωση των αγροτικών προϊόντων μέσω κρατικού φορέα.
Η αγροτιά χρειάζεται να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα. Να διακρίνει εχθρούς και φίλους. Να αποφύγει τις παγίδες που προσπαθούν να στήσουν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα. Όσοι πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και της ΚΑΠ και καμώνονται πως δίνουν «μάχη» για να αλλάξουν κάποιους όρους της, προς όφελος τάχα των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, στο πλαίσιο της αναθεώρησής της, που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Μπροστά στις επερχόμενες εκλογικές μάχες, είναι κριτήριο ψήφου υπέρ του ΚΚΕ, η πολύχρονη πείρα, για το ρόλο της ΕΕ, τους στρατηγικούς στόχους της που συναποφασίζουν στα τραπέζια των Βρυξελλών και υλοποιούν οι κυβερνήσεις με την κεντρική πολιτική, οι Περιφέρειες και οι Δήμοι σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Η δική μας απάντηση σε όλα αυτά είναι Αντεπίθεση! Αντεπίθεση με ισχυρό το ΚΚΕ παντού και στις ευρωεκλογές και στις δημοτικές και περιφερειακές και στις βουλευτικές εκλογές.
ΑΘΗΝΑ 21/3/2019 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ