Π. Σκουρλέτης: Υπεκφυγή από μια συζήτηση ουσίας για τη Συμφωνία των Πρεσπών, τυχόν πρόταση μομφής
«Η Αξιωματική αντιπολίτευση έχει επιλέξει να κάνει πολιτική με διχαστικές κορώνες, με συνθήματα, με ανιστόρητες αναφορές, αποφεύγοντας μία συζήτηση νηφάλια» επισημαίνει ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα.
· Δυνάμεις του χώρου της Κεντροαριστεράς έχουν θέση στον προοδευτικό πόλο που θα αναμετρηθεί προγραμματικά με τον συντηρητικό πόλο
· Εάν ο κ. Καμμένος αισθάνεται άνετα να συνομιλεί με τον κ. Μπαλτάκο, τότε ουσιαστικά πρέπει να αποδοκιμάσει την προηγούμενη σύμπλευση και συγκατοίκηση με τον ΣΥΡΙΖΑ
Το ηχητικό της συνέντευξης
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης:
Ε.Μπ: Είναι αυτό που λένε, τι να σας πρωτορωτήσω ή αλλιώς, για να ξεκινήσουμε λίγο χαριτολογώντας, όπως έλεγε ο σύντροφος Μάο, “μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση” κ. Σκουρλέτη. Πόσα έχουν συμβεί. Λειτουργεί τελικά ως καταλύτης εξελίξεων αυτή Συμφωνία των Πρεσπών. Ας ξεκινήσω λοιπόν από αυτό το τελευταίο. Υποτίθεται ότι, αυτό που έλεγε η αντιπολίτευση, είναι ότι εσείς επενδύσατε ως Κυβέρνηση τόσο πολύ στο να φτάσετε στο σημείο της Συμφωνίας, όπερ και εγένετο, μπαίνει προς συζήτηση σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, έχοντας στόχο τον διεμβολισμό της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό δεν έγινε, με τη σκληρή στάση του κ. Μητσοτάκη, διαλύσατε όμως, κόμματα της αντιπολίτευσης και πριν φτάσω εκεί για να βάλω όλα τα δεδομένα, ας ξεκινήσουμε από το σημερινό που ενδέχεται να έχουμε ως εξέλιξη, που είναι η Πρόταση Μομφής της Νέας Δημοκρατίας, με τη λογική να εμποδίσει με κάθε τρόπο την ψήφιση της Συμφωνίας.
Π.Σ: Να ξεκινήσω από το τελευταίο. Θεωρώ την Πρόταση Μομφής μια σπασμωδική κίνηση, που αποφεύγει τη συζήτηση και την αντιπαράθεση επί της ουσίας του μακεδονικού ζητήματος. Διότι όλο το προηγούμενο διάστημα και τώρα, η Αξιωματική αντιπολίτευση έχει επιλέξει να κάνει πολιτική με διχαστικές κορώνες, με συνθήματα, με ανιστόρητες αναφορές, αποφεύγοντας μία συζήτηση νηφάλια, αλλά και την πρόσκληση – πρόκληση εκ μέρους του ίδιου του Πρωθυπουργού προς τον Κ. Μητσοτάκη, να κουβεντιάσουν οι δυο τους κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, αναλυτικά επί του περιεχομένου της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Ε.Μπ: Ναι, αλλά αυτό δεν γίνεται με καθυστέρηση;..
Π.Σ: Επιλέγει να απευθυνθεί σε παρωχημένα εθνικολαϊκιστικά αντανακλαστικά ενός μέρους της κοινωνίας, στο θυμικό κάποιων άλλων, χωρίς να θέλει να κάνει μια υπεύθυνη συζήτηση. Εν πάση περιπτώσει, απλώς και μόνο θα χάσουμε – εάν τελικά γίνει – κάποια 24ωρα εντός της Βουλής χωρίς να προστεθεί τίποτα άλλο. Πρόκειται δηλαδή για μια γκρίνια χωρίς ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο.
Ε.Μπ: Επιτρέψτε μου να δούμε εάν είναι γκρίνια. Το λέω αυτό κ. Σκουρλέτη γιατί φαίνεται να συντάσσεται με αυτό – οποία έκπληξη, είναι; Δεν το ξέρω, θα μας το πείτε εσείς εάν είναι έκπληξη – ο μέχρι πριν από λίγες ημέρες κυβερνητικός σας εταίρος, ο Πάνος Καμμένος. Οι πληροφορίες χθες το βράδυ έλεγαν ότι το βλέπει θετικά και ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Π.Σ: Ο Πάνος Καμμένος επέλεξε, χάριν αυτής της ήδη γνωστής εξαρχής διαφωνίας, να αποχωρήσει από την Κυβέρνηση πριν αυτή ολοκληρώσει το έργο της. Δική του η απόφαση, δική του και η πολιτική ευθύνη. Αλλά, βλέπω ότι μέρα με τη μέρα αρχίζει και λέει διάφορα, με δυο λόγια έχει “απασφαλίσει”, θα λέγαμε. Και γεννιέται ένα ερώτημα. Όλα αυτά που λέει τώρα τα ανακάλυψε; Κι αν τα έχει ανακαλύψει τόσο καιρό, γιατί σιωπούσε μέσα στο πλαίσιο αυτής της συγκυβέρνησης; Νομίζω ότι ουσιαστικά απομειώνει το όποιο πολιτικό κύρος του έχει απομείνει με τον τρόπο που πολιτεύεται ο κ. Καμμένος. Και ενώ το λογικό θα ήταν να περιμένει την ολοκλήρωση της συνταγματικής θητείας, καλύτερα τελικά να είχε αποχωρήσει με την ολοκλήρωση του προγράμματος του προηγούμενου Αυγούστου.
Ε.Μπ: Εσάς σας ξαφνιάζει αυτή η στάση του κ. Καμμένου; Το λέω αυτό γιατί, εσείς είπατε ότι κλιμακώνει, γίνεται όλο και πιο επιθετικός. Και τι δεν ακούσαμε σε σχεδόν μία εβδομάδα. Μίλησε για Κυβέρνηση αποστατών, έχει αφήσει αιχμές κατά του Πρωθυπουργού, έχει επιτεθεί κατά της κας Κουντουρά, έχει στήσει ολόκληρο καυγά στην Επιτροπή με τον κ. Κατρούγκαλο. Υπάρχει μία κλιμάκωση η οποία έχει και ταχύτητα. Σας ξαφνιάζει όλο αυτό;
Π.Σ: Γι’ αυτό έκανα και το προηγούμενο σχόλιο σε σχέση με όλα αυτά που επισημαίνετε. Εκείνο το οποίο επιβεβαιώνεται και που εγώ προσωπικά το έχω δημόσια πει πολλούς μήνες πριν την αποχώρησή του, είναι ότι τελικά αυτή η σύμπλευση, αυτή η συγκατοίκηση, υπήρξε κάτω από πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και δεν μπορούσε να έχει έναν μακρινό ορίζοντα διότι δεν ήταν μία συμφωνία πάνω σε μια στέρεη προγραμματική βάση. Όλα αυτά έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που μπορούν να υπάρξουν ως φαινόμενα στην πολιτική ζωή.
Ε.Μπ: Θα επιμείνω σε αυτό το θέμα κ. Σκουρλέτη, δεν θα το σταματήσω, επιτρέψτε μου παρακαλώ, διότι μέχρι τώρα ο Κυβερνητικός εταίρος δεν ήταν ακροδεξιός, όπως πάρα πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και μέλη της Κυβέρνησης έλεγαν. Μόλις χτες δήλωσε ότι συζητάει το ενδεχόμενο εκλογικής συνεργασίας με τον κ. Τάκη Μπαλτάκο. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Μπαλτάκο τον έχει χαρακτηρίσει ακραίο δεξιό. Ήταν ακροδεξιός ο κ. Καμμένος; Τώρα πέρασε απέναντι; Το ακριβώς έχει γίνει; Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να μη το ρωτήσω.
Π.Σ: Ο καθένας, σας είπα, αυτοχαρακτηρίζεται, έχει αυτό το δικαίωμα του πολιτικού αυτοπροσδιορισμού. Τελικά αυτές οι πιρουέτες αγγίζουν τα όρια της πολιτικής ψυχανάλυσης. Διότι, όντως, εάν τελικά αισθάνεσαι άνετα να συνομιλείς με τον κ. Μπαλτάκο, τότε ουσιαστικά πρέπει να αποδοκιμάσεις όλο το προηγούμενο διάστημα και την προηγούμενη σύμπλευση και τη συγκατοίκηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτό είναι του κ. Καμμένου ζήτημα, είναι ένας δικός του εσωτερικός πολιτικός διχασμός. Δεν αφορά εμάς.
Ε.Μπ: Σας αφορά στο πλαίσιο της αυτοκριτικής, έχω την αίσθηση…
Π.Σ: Καμία αυτοκριτική. Αν ξαναγυρίζαμε στο ’15 αυτή την επιλογή έπρεπε να κάνουμε, αλλά διευκρινίζοντας απόλυτα τα όριά της. Και επαναλαμβάνω, ως προς αυτό αισθάνομαι απόλυτα δικαιωμένος διότι πάνω από ένα χρόνο τα έχω πει αυτά δημόσια. Μπορεί και σε σας.
Ε.Μπ: Ναι, τα έχετε πει, είναι αλήθεια, έτσι όπως το λέτε. Τώρα, ας πάμε στην άλλη πλευρά. Βλέπουμε ότι επίσης καταλυτικά λειτουργεί αυτή η Συμφωνία των Πρεσπών στο χώρο του ΚΙΝΑΛ. Το ΚΙΝΑΛ αποσυντίθεται. Χθες το βράδυ η ΔΗΜΑΡ πήρε την απόφαση να αποχωρήσει από το ΚΙΝΑΛ. Αυτή η απόφαση δρομολογεί εξελίξεις σε αυτό που λέμε Κεντροαριστερά ή ο τρόπος που λειτούργησε και η Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργεί εξελίξεις;
Π.Σ: Νομίζω ότι οι διεργασίες και οι εξελίξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς έχουν αρχίσει πολλά χρόνια πριν. Απλώς, η Συμφωνία των Πρεσπών, επειδή φέρνει στην επιφάνεια βαθύτερες ουσιαστικές διαιρετικές γραμμές εντός της κοινωνίας - μια και συνδυάζεται με αντιλήψεις που έχουν να κάνουν με το πώς αντιλαμβάνεται κάθε πολιτική δύναμη τα θέματα της παρουσίας της χώρας, των σχέσεών της με τους γείτονες, έχει να κάνει και με στοιχεία μιας ολόκληρης κοσμοθεωρίας - ουσιαστικά λειτούργησε ως επιταχυντής ή ως καταλύτης, διαλέγετε ποια από τις δύο λέξεις ταιριάζει καλύτερα, ώστε να βγουν στην επιφάνεια δομικά προβλήματα αυτού του χώρου. Διότι δεν είναι μόνο η Συμφωνία των Πρεσπών. Θυμηθείτε όλη αυτή την πορεία απίσχνασης της Κεντροαριστεράς τα τελευταία χρόνια, μέσα από τον κατακερματισμό της. Ο συνδυασμός της Συμφωνίας των Πρεσπών με την έξοδο από το τρίτο μνημόνιο, νομίζω ότι επιτάχυνε πολιτικές διεργασίες και τα ήδη αποδυναμωμένα κόμματα του Κεντροαριστερού χώρου βιώνουν μια κρίση ταυτότητας και της στρατηγικής, η οποία τα χαρακτήριζε όλα τα τελευταία χρόνια.
Ε.Μπ: Η κατάσταση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί κι όπως εσείς την αναλύετε και την αποτυπώνετε, ευνοεί την προσπάθεια για να συναντηθείτε με τον χώρο αυτό; Το λέω αυτό και δανείζομαι μέρος της ομιλίας του Πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μουσικής που είπε να ξαναδούμε τα πράγματα χωρίς τάσεις ηγεμονισμού. Αυτή είναι μία φάση κατά την οποία μπορεί να ευδοκιμήσει μια τέτοια προσπάθεια;
Π.Σ: Θεωρώ ότι όλες αυτές οι διεργασίες, η κρίση στρατηγικού προσανατολισμού αυτού του χώρου μπορεί, τελικά, να γεννήσει και κάτι γόνιμο. Δηλαδή να υπάρξει, στην κεντρική πολιτική σκηνή, μια συνειδητοποίηση από κάποια στελέχη, από κάποια πολιτικά μορφώματα, ότι υπάρχει η ανάγκη της ουσιαστικής οριοθέτησης απέναντι στη Δεξιά παράταξη και στον νεοφιλελευθερισμό. Διότι αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα αυτού του χώρου τα τελευταία χρόνια. Άρα, καθώς η έξοδος από το πρόγραμμα δημιουργεί ένα άλλο πεδίο αντιπαράθεσης και διαμορφώνει έναν νέο, πολιτικό μεταμνημονιακό διπολισμό, εκτιμώ ότι πράγματι, όλες αυτές οι δυνάμεις του χώρου της Κεντροαριστεράς έχουν θέση, σε μία ισότιμη βάση και με σεβασμό στη διαφορετικότητα του καθενός, σε έναν τέτοιο προοδευτικό αστερισμό, έναν τέτοιο προοδευτικό πόλο που θα αναμετρηθεί προγραμματικά με τον συντηρητικό πόλο από την άλλη πλευρά. Αυτή θα είναι η αντιπαράθεση της νέας εποχής και της νέας περιόδου.
Ε.Μπ: Ακούω τι λέτε και θα επιμείνω, θα σας ρωτήσω αλλιώς. Γιατί επιμένω. Τι συζητούν όλοι; Πως ό,τι ήταν να φύγει από το ΠΑΣΟΚ και να πάει στον ΣΥΡΙΖΑ έχει φύγει κ. Σκουρλέτη, αυτές οι δυνάμεις οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Ό,τι έχει απομείνει στο ΚΙΝΑΛ, είτε είναι το ΠΑΣΟΚ, είτε είναι άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί, εάν κάτι τους χαρακτηρίζει πολιτικά – αν αυτό είναι θέση – είναι το “αντί”. Άρα μιλάνε για δυνάμεις αντιΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, για ποιο άνοιγμα στην Κεντροαριστερά μιλάμε, ένα, και δεύτερον, μήπως – και αυτό φαίνεται πως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ – οι πολιτικές προσωπικότητες είναι πιο προσβάσιμες σε αυτόν τον διάλογο;
Π.Σ: Τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα απ’ όσο μπορούν να τεθούν στο πλαίσιο ενός ερωτήματος. Διότι, ναι, όλα αυτά τα χρόνια στο επίπεδο της κοινωνίας είχαμε μια μετατόπιση ψηφοφόρων, κοινωνικών κατηγοριών από τον χώρο τον ενδιάμεσο της Κεντροαριστεράς προς τον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι διαμόρφωσαν μια νέα πολιτική αντίληψη για τα πράγματα. Αυτοί χαρακτηρίζονται ως πρώην αλλά, θα μπορούσε κανείς να πει, ότι δεν είναι νυν Κεντροαριστεροί. Από εκεί και έπειτα, στο πολιτικό επίπεδο δεν υπήρξε έκφραση της κινητικότητας που υπήρξε στο επίπεδο της κοινωνίας και γι’ αυτό σήμερα βλέπουμε όλα αυτά τα σημάδια κρίσης σ’ αυτό τον χώρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να προκύψουν αυτή τη στιγμή δυνάμεις, είτε σε ατομική βάση είτε ως προσωπικότητες είτε ως νέα πολιτικά μορφώματα, τα οποία – επαναλαμβάνω, με βάση τη δική τους ιστορική διαδρομή – θα βρουν έναν χώρο σε αυτόν τον νέο πόλο που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή. Είναι δηλαδή μια διαδικασία πολυεπίπεδη και σύνθετη, θα έλεγα.
Ε.Μπ: Μπορούν αυτές οι διαδικασίες και έτσι όπως διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό, να δημιουργήσουν συνθήκες τέτοιες που οδηγήσουν την Κυβέρνηση στην απόφαση να προσφύγει νωρίτερα στις εκλογές;
Π.Σ: Η Κυβέρνηση έχει έναν σχεδιασμό τον οποίο έχει εξηγήσει και τον έχει παρουσιάσει πάρα πολλές φορές, να εξαντλήσει την τετραετία γιατί αυτό κρίνουμε πως είναι προς όφελος της κοινωνίας και της οικονομίας. Αυτό εξαρτάται μόνο από αυτή; Ως έναν βαθμό. Πάντοτε υπάρχουν απρόβλεπτοι παράγοντες. Αλλά, θα σας πω για άλλη μια φορά ότι ο σχεδιασμός μας, η επιλογή μας, παραμένει η ίδια. Να πάμε μέχρι το τέλος της τετραετίας.
23/1/2018
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ