Και να θέλεις να αγιάσεις, ο Άδωνις δεν σε αφήνει

Πιστεύαμε ότι ο κ. Γεωργιάδης θα ήξερε την παροιμία των αρχαίων "κρείττον του λαλείν το σιγάν" - είναι πολύ καλύτερο να σιωπά κανείς από το να ομιλεί. Μάλλον την αγνοεί. Και βγήκε να μας πει ότι έχει καλή γνώμη για τους κυρίους Αμυρά και Ψαριανό, τους συνδέει φιλία, αλλά δεν είναι στη δική του αρμοδιότητα η σύνθεση των ψηφοδελτίων της ΝΔ. Κανείς δεν είπε ότι είναι αρμοδιότητα του τα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Είπαμε και ξαναλέμε, ότι οι κύριοι Αμυράς και Ψαριανός τον εμφάνιζαν ως ένα εκ των τριών στελεχών της ΝΔ που ήταν σε επαφή μαζί τους - δεν είναι ο κ. Χατζηδάκης ανάμεσα σε αυτά - που κάθε τόσο τους έλεγαν "τώρα - τώρα είναι η ευκαιρία, τώρα να φύγετε". Και κάποια στιγμή το... πέτυχαν.
Τώρα, ως προς το μέγα ερώτημα "πώς γνώριζε ο Ζάεφ ότι το Ποτάμι είναι θετικό στην προοπτική μιας συμφωνίας;", τι να πούμε... Ίσως, λέμε ίσως, να υπάρχει κάποιος στο γραφείο του κ. Ζάεφ που διαβάζει ελληνικές εφημερίδες. Και να είδε στις 29 Δεκεμβρίου του '17 - έξι μήνες πριν τις Πρέσπες - το άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη στα Νέα - ναι, στα Νέα! - που έλεγε: "Σύνθετη ονομασία για κάθε χρήση, erga omnes έναντι πάντων, που θα περιλαμβάνει τον όρο "Μακεδονία".
"Στοιχειώδες Γουάτσον, στοιχειώδες. Ακούς εκεί ελληνικές εφημερίδες στα Σκόπια! Πώς δεν το είχαμε σκεφθεί;"