Ας δούμε λίγο και το δάσος… Γράφει ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος

Ας δούμε λίγο και το δάσος…

* Γράφει ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος

* Υποψήφιος βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ

Οι εκλογές της επόμενης Κυριακής αποτελούν τις πλέον κρίσιμες της Μεταπολίτευσης, όσο και αν η Αντιπολίτευση και το μιντιακό κατεστημένο προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό για το αντίθετο.

Προσπαθούν να πείσουν ότι η Συμφωνία της 12^ης Ιουλίου αποτελεί συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής και να «παίξουν» επικοινωνιακά πάνω στην δήθεν αντιπαράθεση του «προγράμματος Θεσσαλονίκης» με την Συμφωνία του Ιουλίου. Δήθεν περί λόγων που δεν έγιναν πράξεις. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι ήταν περιορισμένος από το ασφυκτικό πλαίσιο που δημιούργησε η διαπραγμάτευση, κατάφερε να υλοποιήσει μεγάλο μέρος του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, η πραγματική αντιπαράθεση είναι μεταξύ του προγράμματος και των πεπραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στα προγράμματα και τα πεπραγμένα των υπολοίπων κομμάτων, και κυρίως της ΝΔ.  Ας δούμε λοιπόν και λίγο το δάσος…

Είναι πραγματικά άξιο απορίας, αυτοί που μας παρακαλούσαν να φέρουμε στην Βουλή μία οποιαδήποτε Συμφωνία ανεξάρτητα από το κόστος και που στην μεγαλύτερη τους πλειοψηφία (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) την υπερψήφισαν λίγες ημέρες αργότερα, να μας κατηγορούν τώρα για αθέτηση του προγράμματός μας.  Ιδίως δε όταν όλοι οι πολίτες γνωρίζουν τι ακριβώς έγινε τους τελευταίους επτά μήνες και μπορούν να διακρίνουν τις πραγματικές αιτίες της σημερινής κατάστασης, οι οποίες βέβαια εντοπίζονται 40 χρόνια πίσω, σε αυτές τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης.  

Κατά την γνώμη μου, πλησιάζοντας την εκλογική αναμέτρηση της 20^ης Σεπτέμβρη, θα ήθελα να επισημάνω τρία σημεία, για να ξεκαθαρίσει η εικόνα, που επιχειρεί να θολώσει η Αντιπολίτευση.

1.Μεγάλο μέρος του προγράμματος της Θεσσαλονίκης έχει ήδη υλοποιηθεί.  Μέσα σε επτά μόλις μήνες, η Κυβέρνησή μας έδειξε το κοινωνικό της πρόσωπο. Έλαβε μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, αλλά και των ασθενέστερων στρωμάτων. Ψήφισε το Νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, κατήργησε το 5 ευρώ στα Νοσοκομεία και έφερε την ρύθμιση των 100 δόσεων για τις οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν επέβαλε κανένα νέο φορολογικό βάρος σε ιδιώτες και επιχειρήσεις, ενώ απέτρεψε την απόλυση εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα, περιορίζοντας σημαντικά τη σπατάλη που είχε καθιερωθεί τα προηγούμενα χρόνια σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της κρατικής μηχανής. Επίσης, ξεκίνησε για πρώτη φορά τον εντατικό έλεγχο στις λίστες της διαπλοκής, που θα φέρει σημαντικά αποτελέσματα μέχρι το τέλος του χρόνου.

2.Παράλληλα, η Κυβέρνησή μας παρέλαβε μία οικονομία ημιθανή. Άδεια ταμεία, άθλια κατάσταση δημοσίων οικονομικών, ένα μη βιώσιμο χρέος και βέβαια εκκρεμή την περιβόητη πέμπτη αξιολόγηση. Η αδυναμία ολοκλήρωσης της 5^ης αξιολόγησης, παρά την πρόταση των επώδυνων μέτρων του «email Χαρδούβελη» που δεν έγινε αποδεκτή από τους θεσμούς, ήταν η αιτία για την οποία η Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ζήτησε την παράταση του Μνημονίου κατά δύο μήνες, τη στιγμή μάλιστα που διαφαινόταν η επικείμενη ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, στοχεύοντας βέβαια μικροπολιτικά στην δική μας αποτυχία και την υλοποίηση της αριστερής παρένθεσης.

Με το PSI, καταστράφηκαν οι μικροομολογιούχοι, εξαφανίστηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών και άλλων ταμείων του Δημοσίου, χωρίς να διασφαλιστεί καμία αποζημίωση. Παράλληλα, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δεν συνδυάστηκε με την αντιμετώπιση των “κόκκινων” δανείων, ώστε να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί τους και να μπορέσουν να παράσχουν ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, οι παλιές διοικήσεις προστατεύθηκαν, χωρίς να αξιολογηθούν και να κριθούν για τα πεπραγμένα τους, και επικράτησε η ολιγοπωλιακή αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα και η υπερσυγκέντρωση της τραπεζικής αγοράς, με τις τέσσερις συστημικές να απορροφούν τις υπόλοιπες.

Παρά τον οικονομικό  «στραγγαλισμό» της χώρας από τους πιστωτές, το πρώτο εξάμηνο του έτους, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οικονομία όχι μόνο δεν συρρικνώθηκε αλλά αναπτύχθηκε 1,1% σε σχέση με το ίδιο διάστημα πέρυσι. Μάλιστα, στο δεύτερο τρίμηνο η ανάπτυξη ήταν 1,6%. Η αναμενόμενη ύφεση για το 2015 και το 2016 οφείλεται αποκλειστικά στην επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων, τους οποίους μέχρι και την τελευταία στιγμή η κυβέρνηση προσπάθησε να αποτρέψει.  

3.Η συμφωνία του Ιουλίου ήταν αποτέλεσμα δυσμενών συσχετισμών μέσα και έξω από την Ελλάδα. Για να γίνω πιο σαφής, πριν την συμφωνία, η Αξιωματική αντιπολίτευση, και όχι μόνο,  κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είχε σχέδιο εξόδου της χώρας από το ευρώ. Το ψέμα τους αποκαλύφθηκε, όταν αμέσως μετά το μεγαλειώδες ΟΧΙ του ελληνικού λαού, επανήλθαμε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, διεκδικώντας μία καλύτερη λύση εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου. 

O Αλέξης Τσίπρας και η διαπραγματευτική μας ομάδα οδηγήθηκαν στην υπογραφή μιας δύσκολης συμφωνίας, αλλά και με θετικά σημεία, υπό την απειλή του grexit που τέθηκε από τους εταίρους. Συνθηκολογήσαμε προκειμένου να αποκλειστεί η πιθανότητα μιας ακόμη μεγαλύτερης φτωχοποίησης του λαού μας, για να σταθεροποιηθεί η οικονομία μας, λαμβάνοντας υπόψη τους πραγματικούς διεθνείς συσχετισμούς. Το παλέψαμε, παρά την πίεση που ασκούσαν οι πολιτικές δυνάμεις του παλιού κατεστημένου στην Ελλάδα, οι οποίες μας ζητούσαν να υπογράψουμε ακόμα και τις ομαδικές απολύσεις και την κατάργηση του ΕΚΑΣ.

Με την συμφωνία καλύψαμε τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες για μία τριετία με αποπληρωμή των ομολόγων που είχαμε στην κατοχή μας μέχρι το 2019 (στο ΔΝΤ 20 δις και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα 28 δις) με επιτόκιο μόλις 1,5% αντί για 3,8% και 4,5%. Εξασφαλίσαμε αρκετά μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα σε σχέση με τους προηγούμενους στόχους και γύρω στα 20 δις λιγότερα μέτρα. Διαθέτουμε πλέον την δυνατότητα αξιοποίησης του αναπτυξιακού πακέτου Γιούνκερ ύψους 35 δις. Ανοίξαμε την συζήτηση για τη ρύθμιση για το χρέος, όταν η ΝΔ υποστήριζε ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Αποφύγαμε την παράδοση των κόκκινων δανείων στα distress funds. Ο ΑΔΜΗΕ και η ΔΕΗ παρέμειναν υπό δημόσιο έλεγχο, ενώ η σύσταση του νέου Ταμείου Αξιοποίησης (και όχι εκποίησης) Δημόσιας Περιουσίας έχει έδρα την Αθήνα, με  χρήση μέρους των εσόδων για χρηματοδότηση των δημοσίων επενδύσεων. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι η Συμφωνία υπάγεται στο ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο και όχι στο αγγλικό δίκαιο αποικιοκρατικής έμπνευσης των προηγούμενων Μνημονίων.

Η 21^η Σεπτεμβρίου είναι η απαρχή μίας νέας εποχής για την χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την αυτοδυναμία, γιατί απέδειξε ότι είναι ο μόνος που διαπραγματεύθηκε για πρώτη φορά ουσιαστικά, άνοιξε ρωγμές στα φλέγοντα ζητήματα της Ευρώπης όσον αφορά στην λειτουργία της και για πρώτη φορά διεθνοποίησε τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ανοίγοντας τον δρόμο για την αναδιάρθρωσή του. Η διαχείριση αυτής της Συμφωνίας με ισοδύναμα μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα με σκοπό την δίκαιη κατανομή των βαρών μπορεί να γίνει μόνο με μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς, όμως, θα επιδιώξουμε συνεργασίες είτε είμαστε αυτοδύναμοι είτε όχι, στη βάση της σύγκλισης  σε ένα κοινό στρατηγικό στόχο.

Η 21^η Σεπτεμβρίου μπορεί και πρέπει να γίνει η ημερομηνία ορόσημο για να αλλάξουμε σελίδα, να ξεμπερδέψουμε με το παλιό, να κερδίσουμε το αύριο. Η χώρα χρειάζεται μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις, με την κοινωνία συμμέτοχο, ώστε να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά και να απεγκλωβιστεί σταδιακά από τα μνημόνια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Αριστερά της ελπίδας, αλλά και της ευθύνης. Δεν μένει στη γωνία να καταγγέλλει. Είναι έτοιμος να συγκρουστεί με το παρελθόν και να ολοκληρώσει με επιμονή, πίστη και όραμα την μεγάλη αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος.