Το αληθινό διακύβευμα των εκλογών * Γράφει ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος

Το αληθινό διακύβευμα των εκλογών

*Γράφει ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος

Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη 2015 έχουν χαρακτηριστεί από πλήθος ΜΜΕ ως ανώφελες. Το κύριο επιχείρημά τους εστιάζεται στο γεγονός ότι η Συμφωνία της 12^ης Ιουλίου 2015 μαζί με τα προαπαιτούμενα, έχει ήδη ψηφισθεί από την ευρεία πλειοψηφία της Βουλής διακομματικά και ότι με δεδομένο το 3ετές χρονικό πλαίσιο της εφαρμογής της, η προσφυγή στις κάλπες θα επιφέρει αρνητικές οικονομικές και όχι μόνο συνέπειες.

Αναλύοντας, όμως, πιο προσεκτικά τα δεδομένα και τοποθετώντας τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση αποδεικνύεται ότι η παραπάνω προσέγγιση απέχει πάρα πολύ από την αλήθεια και εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα.

Η προσφυγή στις κάλπες έγινε για να ξεκαθαρίσει το τοπίο όχι μόνο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και απέναντι στις δυνάμεις του παλιού πολιτικού συστήματος.

Όπως ήδη είδαμε με την πρώτη ψηφοφορία των προαπαιτούμενων, οι διαρροές πολλών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ άλλαξαν άρδην το πολιτικό σκηνικό, ενώ παράλληλα, η υποστήριξη της Συμφωνίας από τη Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα την δημιουργία ενός πολιτικού παραδόξου, πρωτόγνωρου για τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ουσιαστικά, ο Αλέξης Τσίπρας, προκειμένου να ασκήσει μελλοντικά κυβερνητικό έργο, έπρεπε  να εξαρτάται από την στήριξη της Αντιπολίτευσης, καθώς η αποσκίρτηση βουλευτών του, οδήγησε στην απώλεια της δεδηλωμένης. Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι η εντολή της 25^ης Γενάρη ξεπεράστηκε πολιτικά, καθώς τα νέα δεδομένα απαιτούσαν νέες πολιτικές, καθαρές απαντήσεις και ρεαλιστικές προσεγγίσεις.

Η επιλογή της παραίτησης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της προκήρυξης εκλογών αποτέλεσε τη μόνη διέξοδο, αλλά και μία γενναία απόφαση, η οποία φανερώνει πολλά, τόσο για την αποφασιστικότητα του Αλέξη Τσίπρα ως ηγέτη, όσο και για την δημοκρατικότητα που τον διακρίνει, και κυρίως για το πολιτικό του ήθος, καθώς δεν δίστασε να τοποθετήσει το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό.

Υπό το πρίσμα αυτό, οι εκλογές της 20^ης Σεπτεμβρίου αποτελούν ενδεχομένως τις πλέον σημαντικές, ιδίως ύστερα από την υπογραφή της Συμφωνίας. Το διακύβευμα αυτών των εκλογών επικεντρώνεται πλέον στην βάση της πιο ορθής διαχείρισης, της εξεύρεσης ισοδύναμων και της βέλτιστης πρότασης για την ανάπτυξη, όπως η αξιοποίηση των 35 δισ. ευρώ του πακέτου Γιούνκερ που θα αποτελέσει αντίβαρο στην ύφεση σε βάθος τριετίας.

Οδηγηθήκαμε σε μια Συμφωνία δύσκολη, προκειμένου η χώρα να μην πάει σε άτακτη χρεοκοπία, αλλά δεν είναι η χειρότερη, όπως διατείνονται, σε σχέση με τα προηγούμενα μνημόνια. Γιατί φέραμε μια συμφωνία με την οποία η χώρα θα πάρει ένα δάνειο 86 δις, με διάρκεια 32,5 χρόνια και δόσεις που δεν σε πνίγουν. Ένα δάνειο από το ESM που σημαίνει καλύτερο επιτόκιο. Ένα δάνειο που δεν διέπεται πια από το Αγγλικό δίκαιο, αλλά από το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο, που η χώρα διατηρεί όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα προνόμιά της ως ανεξάρτητο κράτος.

Μία συμφωνία, που καλύπτει όλες τις υποχρεώσεις μας για 3 χρόνια δίνοντάς μας την δυνατότητα να ανασάνουμε λίγο, γιατί η χώρα θα αποφύγει 20 δις μέτρα λιτότητας με τα μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα και η νέα κυβέρνηση θα έχει το περιθώριο να βρει ισοδύναμα, για να απαλύνει τα δύσκολα σημεία της υπέρ των αδύναμων στρωμάτων.

Μια συμφωνία, που αφήνει ανοικτή τη συζήτηση για την απομείωση του χρέους.

Μια συμφωνία, με την οποία καταφέραμε τα κόκκινα δάνεια να μην πωλούνται σε distress funds, που σημαίνει ότι μπορείς με παρεμβάσεις να προστατέψεις την πρώτη κατοικία.

Μια συμφωνία, με την οποία καταφέραμε να προβλεφθεί η δυνατότητα ισοδύναμων μέτρων για να μην εφαρμοστεί η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις, να ανοίξει η συζήτηση με την συμμετοχή του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη βάση των καλύτερων ευρωπαϊκών πρακτικών, να επανέλθει η κυριακάτικη αργία στα καταστήματα, να μην ξαναεφαρμοστεί το εισιτήριο των 5 ευρώ στα νοσοκομεία, να διατηρηθεί η ρύθμιση των 100 δόσεων και ο νόμος για την ανθρωπιστική κρίση.

Σήμερα το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο.

·                    Αναμετρώνται οι δυνάμεις του χθες με τις δυνάμεις του αύριο.

·                    Αναμετρώνται όσοι μας έφεραν σε αυτό το σημείο οικονομικής ασφυξίας επιμένοντας μέχρι τέλους ότι το χρέος είναι βιώσιμο, με αυτούς που διαπραγματεύθηκαν σκληρά προκειμένου η χώρα να μην καταρρεύσει, που έθεσαν ως κύριο ζήτημα τη μη βιωσιμότητα του χρέους, που διεθνοποίησαν το ελληνικό πρόβλημα ανοίγοντας ρωγμές για μία άλλη πολιτική στην ΕΕ.

·                    Αναμετρώνται τελικά αυτοί που αποσάθρωσαν τον κοινωνικό ιστό αδιαφορώντας για την καθημερινότητα του πολίτη, με αυτούς που έθεσαν τον πολίτη στο κέντρο της πολιτικής τους, που με πρωτοβουλίες όπως το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση και την εφαρμογή των 100 δόσεων επεχείρησαν να ανακουφίσουν, όσο είναι δυνατόν, τις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες.