ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
ΣΤΗ ΣΥΡΟ
Ολοκληρώθηκε σήμερα η περιοδεία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, στη Σύρο. Χτες το απόγευμα ο Δημήτρης Κουτσούμπας μίλησε σε εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο Ερμούπολης, σήμερα το πρωί περιόδευσε στα Ναυπηγεία Νεωρίου Σύρου, ενώ το μεσημέρι επισκέφτηκε την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Νοτίου Αιγαίου και αμέσως μετά συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Σύρου Γιώργο Μαραγκό.
Αποσπάσματα από τη χτεσινή ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:
«Πολλές επιλογές έχει κάνει αυτά τα χρόνια ο λαός μας. Πότε με τους προηγούμενους, πότε με τους επόμενους. Ζήσαμε πολλά χρόνια τώρα τη διακυβέρνηση της ΝΔ, τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, είτε ως δικομματικό σύστημα που πάλευαν και κοκκορομαχούσαν μεταξύ τους στη Βουλή και στα προεκλογικά μπαλκόνια, είτε ως συγκυβερνώντες τα τελευταία χρόνια. Κάτι που πριν μια δεκαετία, πριν μια δεκαπενταετία, όταν τους το λέγαμε, ότι έχετε ίδια στρατηγική και θα βρεθείτε από τη μια μπάντα ενάντια στο λαό, κόντευαν να μας φάνε. Έβγαιναν στα μπαλκόνια, κυρίως οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ τότε, και λέγανε τι λέει το ΚΚΕ, ταυτίζεται με τη δεξιά, μας ταυτίζει με τη ΝΔ. Εμείς δεν ταυτίζουμε κανέναν με τον άλλο. Μόνοι τους αντικειμενικά ταυτίζονται. Και βεβαίως έρχονται άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Ο λαός μας επένδυσε στο ΣΥΡΙΖΑ, πίστεψε ότι όλα αυτά που έζησε με συγκυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κάτι θα άλλαζε και έδωσε τον προηγούμενο Γενάρη, πριν έξι μήνες δηλαδή, μια μεγάλη πλειοψηφία, εντάξει, όχι πολύ μεγάλη, αυτό που έδωσε πάντως, ανέδειξε το ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτη δύναμη, από αξιωματική αντιπολίτευση που ήταν από το 2012 και μετά, σε κυβέρνηση αυτού του τόπου, σε συγκυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ, έχοντας ελπίδα ότι κάτι προς το καλύτερο θα αλλάξει. Και βρισκόμαστε τώρα δυστυχώς, έξι μήνες μετά από αυτή την εκλογική νίκη και την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, στην ίδια και από μια άποψη χειρότερη κατάσταση που βρισκόμασταν πριν το Γενάρη. Δηλαδή, να έχουμε και τα δύο μνημόνια και τους περίπου 500 εφαρμοστικούς νόμους που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενοι να είναι σε πλήρη ισχύ, ενώ η υπόσχεση ήταν ότι τουλάχιστον θα άρχιζαν να τους γκρεμίζουν. Δε λέω για τα συνθήματα που έλεγαν με ένα άρθρο θα τους ξεπαστρέψουμε ή ότι θα σκίσουμε τα μνημόνια, γιατί αυτά ήταν προεκλογικά συνθήματα. Ισχύουν λοιπόν όλα αυτά και έρχεται ένα τρίτο μνημόνιο τώρα. Είναι χειρότερο γιατί ακριβώς ισχύουν και τα δύο προηγούμενα και έρχονται καινούργια μέτρα – φωτιά, τα οποία ως προαπαιτούμενα ψηφίστηκαν και την προηγούμενη εβδομάδα και χτες στη Βουλή και έπεται συνέχεια. Και αυτά είναι προαπαιτούμενα για να ξεκινήσει η συζήτηση για τη συμφωνία.
Η νέα συμφωνία μετά τις 20 του Αυγούστου θα μπει στο τραπέζι της συζήτησης με τους εταίρους, με την τρόικα, έτσι ώστε να καταληχθεί. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε ξανά και νέα μέτρα, όπως η ίδια η κυβέρνηση, άλλωστε ομολόγησε. Και φυσικά όταν όλα αυτά ντύνονται με ένα σκεπτικό που λέει «εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια, κάναμε μια σκληρή διαπραγμάτευση αυτούς τους μήνες, η τρόικα, οι εταίροι είναι ανένδοτοι, μας οδηγούν σε οικονομική ασφυξία, κάναμε κάποιους χειρισμούς». Εμείς απλά λέμε ότι δεν δικαιούνται να τα λένε όλα αυτά. Δεν δικαιούνται να τα λένε διότι τα ξέρανε και τα αποκρύψανε από τον ελληνικό λαό. Κι όταν αποκρύβεις κάτι προεκλογικά και μετεκλογικά, σημαίνει ότι συνειδητά δε θες να προετοιμάσεις τον ελληνικό λαό, τη νεολαία, το εργατικό – λαϊκό κίνημα, τέλος πάντων την πρωτοπορία ενός λαού, που αγανακτεί, που παλεύει, που είναι μαζί σου, που θέλει εδώ και τώρα κατάργηση των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων. Και βεβαίως, δεν προετοιμάζεις το λαό, του λες μισές αλήθειες, του λες επίσης αρκετά ψέματα, για να μπορέσεις να κερδίσεις μια κυβερνητική πλειοψηφία και να κυβερνήσεις. Λοιπόν, εμείς θεωρούμε ότι αυτά τα ζητήματα είναι απαράδεκτα, όχι μόνο δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, αλλά οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς, σε επικίνδυνα μονοπάτια, την πολιτική ζωή του τόπου, κάτι που ήδη τα ζούμε.
Για παράδειγμα, εμείς λέμε, και επιμένουμε σε αυτό, το λέγαμε και πριν τις εκλογές θα το λέμε συνέχεια: Η ΕΕ είναι γνωστή. Δεν υπήρξε ποτέ φιλολαϊκή, ούτε όταν πρωτοφτιάχτηκε ως ΕΟΚ, ούτε όταν μετεξελίχθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ως ΕΕ, ούτε όταν έγινε η Οικονομική Νομισματική Ένωση, το ευρώ, και εντάχθηκε η Ελλάδα και οι άλλες χώρες. Ποτέ καμία στιγμή στην ιστορία της δεν υπήρξε ένωση δημοκρατίας, ειρήνης, ισότιμων κρατών, κοινωνικής δικαιοσύνης, λαϊκής κυριαρχίας. Πάντα ήταν λυκοσυμμαχία, ήταν λυκοφωλιά. Το έχουμε πει με τον πιο γλαφυρό τρόπο πάρα πολλά χρόνια. Ακόμα και πριν τη δικτατορία, πριν το '67, η τότε αριστερά, η ΕΔΑ έλεγε λάκκο των λεόντων, την τότε ΕΟΚ. Γιατί τέτοια ήταν πάντα.
Δεν μπορεί μια ένωση ιμπεριαλιστικών καπιταλιστικών κρατών, πέστε όποιον επιθετικό προσδιορισμό θέλετε, δε θα διαφωνήσουμε εκεί, να είναι και υπέρ της ειρήνης και υπέρ της ισοτιμίας και υπέρ των λαών της και ταυτόχρονα να είναι και υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων, υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Ουσιαστικά υπέρ των συμφερόντων που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το πώς ο ένας θα φάει τον άλλο, πως το ένα μονοπώλιο θα εξαγοράσει το άλλο, πως θα καταπιέσουν περισσότερο τους λαούς στις ξεχωριστές χώρες. Άρα λοιπόν ξέρεις αυτή την ΕΕ.
Δεν μπορεί να σπέρνεις αυταπάτες σε έναν ολόκληρο λαό ο οποίος αγανακτεί με τις πολιτικές της ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια λόγω κρίσης, και να του λες ότι είναι το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι. Ότι θα παλέψουμε να είμαστε μέσα εκεί. Δεν μπορεί να λες στον ελληνικό λαό ότι δεν ήξερες ότι υπάρχει εδώ και χρόνια και εντείνεται το τελευταίο διάστημα, η λογική της εξόδου χωρών από το ευρώ, ότι υπάρχει στο τραπέζι και αυτό το σενάριο, της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Αυτό είναι πασίγνωστο, το γράφουν οι εφημερίδες, το λένε τα κανάλια, το λένε οικονομολόγοι, το λένε οι ίδιοι οι οικονομολόγοι της σημερινής κυβέρνησης και της προηγούμενης, οι υπουργοί. Ο Σόιμπλε ο ίδιος το έχει πει επανειλημμένα πει ότι: «κοιτάξτε να δείτε, εδώ η Ελλάδα ή κάποιες άλλες χώρες πρέπει να φύγουν από το ευρώ, δεν κάνουν για την οικονομική – νομισματική ένωση της Ευρώπης». Είναι πασίγνωστο σε όλους και δεν μπορεί να το κρύβεις εσύ ως κόμμα. Εμείς δεν το κρύψαμε ποτέ από τον ελληνικό λαό, ότι για παράδειγμα σήμερα στην ΕΕ γίνεται διαπάλη ανάμεσα σε κράτη μέλη και χώρες, ανάμεσα σε διαφορετικούς μονοπωλιακούς ομίλους και συμφέροντα. Οι μεν λένε να ισχυροποιηθεί η ΕΕ και η Ευρωζώνη έτσι ως έχει, να προχωρήσει δηλαδή παραπέρα η νομισματική, οικονομική, πολιτική ενοποίησή της και με περισσότερες χώρες, και από την άλλη μεριά η άποψη ότι στην ΕΕ και στην ευρωζώνη πρέπει να μείνει μόνο ένας σκληρός πυρήνας ισχυρών οικονομιών και να αποπεμφθούν από τη ζώνη του ευρώ, άλλες χώρες με πιο αδύνατες οικονομίες, όπως είναι η Ελλάδα, μένοντας όμως στην ΕΕ, με ένα δικό τους νόμισμα ή με ένα διπλό νόμισμα ή αυτό το IOU όπως το λένε. Αυτά είναι ζητήματα τα οποία δεν μπορείς να μην τα ανοίξεις στον ελληνικό λαό. Δεν μπορεί να του λες ψέματα και να του βάζεις διλήμματα, είτε στις εκλογές, είτε στο δημοψήφισμα αυτό πάλι το fast – track μέσα σε πέντε μέρες, που έγινε δήθεν για να ισχυροποιηθεί το “όχι” που στην ουσία κατέληξε να είναι “ναι”, και μάλιστα χειρότερο “ναι” από ό,τι ξεκίνησε με την αρχική πρόταση Γιούνκερ. Να τα δώσει όλα δηλαδή και με τα χέρια ψηλά και κολλημένος στον τοίχο.
Αυτό το ζήτημα το οποίο είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, πρέπει να συζητηθεί στο λαό, να υπάρχει πλήρης επίγνωση για το τι πρόκειται να συμβεί και βεβαίως να χαραχτούν αντίστοιχες πολιτικές. Σ’ αυτό το ζήτημα γίνεται πολλή δημαγωγία και διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ. Εμείς ξεκάθαρα είμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε συμφωνία - μνημόνιο υπογραφεί, όπως και η τελευταία, αλλά και οι προηγούμενες. Θεωρούμε ότι πρέπει εδώ και τώρα - έχουμε καταθέσει και πρόταση νόμου στη Βουλή, που έξι μήνες τώρα η κυβέρνηση δεν την έφερε για ψηφοφορία, έστω για συζήτηση – να προχωρήσουμε στην κατάργηση όλων των μνημονίων, όλων των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων που έχουν περάσει με τα προηγούμενα μνημόνια, και βεβαίως να μην περάσει νέο μνημόνιο. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο, είμαστε κάθετα αντίθετοι. Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα. Διότι ξεκάθαρα λέμε στον ελληνικό λαό σε όλους τους τόνους ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία – μνημόνιο που υπογράφεται τώρα. Μπορεί να είναι και χειρότερες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που δε θα είναι μόνο έξι μήνες, όπως λέει ο κύριος Λαπαβίτσας ή διάφοροι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων. Διότι μπορεί να μην παίρνονται σε αυτή την περίπτωση τέτοια μέτρα όπως θα παρθούν τώρα για μισθούς, συντάξεις, μείωση του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά, όμως η ίδια η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος που θα επέλθει, η οποία θα είναι πάνω από 50%, θα οδηγήσει σε πραγματική μείωση πάλι του λαϊκού εισοδήματος. Δηλαδή θα παίρνει ο εργαζόμενος 1.000 ευρώ, 600, 800 όσα παίρνει στη δουλειά του για παράδειγμα, τα οποία θα αντιστοιχούν στο μισό, σαν να παίρνει 300 ή 500 ευρώ από 1.000. Άρα έτσι θα ψωνίζει, έτσι θα αγοράζει υπηρεσίες, έτσι θα αγοράζει προϊόντα, έτσι θα ζει. Άρα κάθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Και δε λέω για όλα τα υπόλοιπα, ο πληθωρισμός, η μαύρη αγορά, οι αυξήσεις στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων που θα επέλθουν.
Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Επειδή το ΚΚΕ λέει όχι στη μία όχι και στην άλλη λύση, ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση. Μόνο που αυτή η εναλλακτική λύση σημαίνει άλλη κοινωνική οργάνωση, άλλη οικονομία. Και πρέπει σε αυτό το ζήτημα να πειστεί ο ελληνικός λαός και να αποφασίσει να παλέψει και να το επιλέξει. Με πλήρη συνείδηση. Όχι με κοροϊδίες και ψεύτικα προεκλογικά διλήμματα ή εκβιαστικά διλήμματα, αλλά καθαρά και ντόμπρα. Κι αυτή την πρόταση φέρνει για συζήτηση στο λαό το ΚΚΕ. Σημαίνει ότι ο λαός στην εξουσία, ενισχύοντας το ΚΚΕ, δυνάμεις εργατικές – λαϊκές, τη λαϊκή συμμαχία που θα έρθει στην εξουσία, δεν θα κάνει διαπραγμάτευση με την τρόικα. Θα πει στοπ. Διότι, το πρώτο, καταργώ όλα τα μνημόνια, όλος τους εφαρμοστικούς νόμους. Αυτό σημαίνει ότι έρχομαι σε ρήξη, σε σύγκρουση με την ΕΕ και την Ευρωζώνη. Δεν σημαίνει ότι φεύγω μόνο από το ευρώ ή την ευρωζώνη και μένω στην ΕΕ. Αποδεσμεύομαι από την ΕΕ, την ίδια στιγμή όμως που προχωρώ σε κοινωνικοποίηση ως λαϊκή εξουσία, ως κυβέρνηση, ως κράτος – πέστε το όπως θέλετε. Προχωρώ σε κοινωνικοποίηση του πλούτου που παράγει ο λαός μου, δηλαδή του ορυκτού πλούτου, των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας, παίρνω την αγροτική οικονομία στα χέρια μου, αποδεσμεύομαι από ό,τι αλυσίδες και εξαρτήσεις έχω από την ΕΕ. Γιατί η ΕΕ βάζει δεσμεύσεις, το ζούμε και στα ναυπηγεία εδώ, το ζούμε και στην αγροτική οικονομία, το ζήσαμε πολλά χρόνια με τις ποσοστώσεις, και σε μια σειρά άλλους τομείς της οικονομίας. Άρα κοινωνικοποιώ αυτά, αποδεσμεύομαι, οργανώνω με βάση έναν πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό, επιστημονικά οργανωμένο για όλη τη χώρα, την προώθηση της ανάπτυξης του τόπου, της αξιοποίησης δηλαδή των παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η Ελλάδα, η πατρίδα μας. Και έχει πάρα πολλές τέτοιες παραγωγικές δυνατότητες, που είναι αναξιοποίητες στις συνθήκες του καπιταλισμού, το οποίο είναι ένα σύστημα που πλέον έχει φθαρεί, έχει διαφθαρεί, έχει σαπίσει, δεν μερεμετίζεται, δε διορθώνεται με επιμέρους μέτρα και με επιμέρους νομοθετήματα. Θέλει συνολική ανατροπή ως οικονομία, και στις κοινωνικές σχέσεις παραγωγής. Και από αυτή την άποψη, προχωράω με άξονα μόνο τη λαϊκή ευημερία, το πως θα ικανοποιήσω δηλαδή λαϊκές ανάγκες. Αυτό σημαίνει ότι έχω προτεραιότητα την υγεία, την εργασία για όλους και όλες, τη σταθερή και μόνιμη δουλειά, την παιδεία, δημόσια δωρεάν, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, με αξιοποίηση και υπεράσπιση των γυναικών, της μητρότητας, των νέων παιδιών κυρίως και των υπερηλίκων, των συνταξιούχων.
Αυτό σημαίνει νέα κοινωνική οργάνωση. Αυτό πρέπει να το αποφασίσει ο λαός, πρέπει να το πεις καθαρά στον ελληνικό λαό. Εμείς το λέμε. Δεν έχουμε πείσει ακόμα, και δεν είναι πιστεύουμε ο τρόπος που το λέμε. Μα πόσο πιο απλά να το πεις. Το ζήτημα είναι ότι συνολικά, σε όλους μας, πρέπει να αλλάξει ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος που έχουμε μάθει μέχρι σήμερα να βλέπουμε την κοινωνία, την οικονομία, τις σχέσεις παραγωγής, να βλέπουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Και δεν είναι επιχείρημα το γεγονός ότι αυτά δε γίνονται πουθενά, το ότι δηλαδή η κατάσταση είναι δύσκολη και αρνητική σε όλο τον κόσμο, όπου επικρατεί το καπιταλιστικό σύστημα σε όλες τις χώρες, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι δεσμεύσεις και η κυριαρχία ιμπεριαλιστικών κέντρων και διακρατικών ενώσεων που ματώνουν τους λαούς, και τον ελληνικό λαό. Δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να το δοκιμάσουμε, που πρέπει να το τολμήσουμε, που αξίζει και τις θυσίες και τις δυσκολίες που θα έχει να αντιμετωπίσει ο λαός. Γιατί και σε αυτή την περίπτωση θα υπάρχουν δυσκολίες, θα υπάρχουν εμπόδια. Το θέμα είναι ότι ο αποφασισμένος λαός μπορεί να δείξει και να επιβάλει τη δύναμή του. Και από αυτή την άποψη θεωρούμε ότι πρέπει αυτά τα ζητήματα να ανοίξουν. Αλλιώς θα συνεχίζονται οι κάλπικες υποσχέσεις, οι ψεύτικες ελπίδες».
ΑΘΗΝΑ 24/7/2015 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ