Ερώτηση Δ. Παπαδημούλη σε Κομισιόν, με αφορμή την έκθεση
του γερμανικού ινστιτούτου Hans-Bockler, για το κόστος της λιτότητας στην Ελλάδα:
-
Υπήρχαν εναλλακτικά σενάρια δημοσιονομικής
προσαρμογής για την Ελλάδα, και αν ναι, γιατί δεν εφαρμόστηκαν;
-
Θα ελέγξει τον σχεδιασμό και την υλοποίηση
των Προγραμμάτων Προσαρμογής στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες, όπως έκανε το
Ευρωκοινοβούλιο το 2014;
-
Σκοπεύει να ενισχύσει προσπάθειες αξιοποίησης
των δυνατοτήτων που παρέχει το άρθρο 7.9 του Κανονισμού 472/2013 για τον πλήρη
έλεγχο των δημόσιων οικονομικών και τον πιθανό εντοπισμό παρατυπιών στο
ελληνικό χρέος;
Με αφορμή τη
μελέτη του γερμανικού ινστιτούτου Hans-Bockler Stiftung για το κόστος της λιτότητας στην Ελλάδα και τα
ενδεχόμενα εναλλακτικά σενάρια δημοσιονομικής προσαρμογής, ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, κατέθεσε ερώτηση προς
την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας της
αξιολόγηση και έλεγχο των Προγραμμάτων
που εφαρμόστηκαν στα κράτη-μέλη, όπως έκανε και το Ευρωκοινοβουλίου το
2014.
Πιο συγκεκριμένα,
ο Δ. Παπαδημούλης στην ερώτησή του αναφέρεται σε μελέτη του γερμανικού
Ινστιτούτου Hans-Bockler Stiftung, του Μαρτίου 2015,
στην οποία καταγράφεται ότι την περίοδο 2010-2014 «η ελληνική οικονομία απώλεσε
περίπου το 25.7% του ΑΕΠ, λόγω της εφαρμογής πολιτικών λιτότητας, ύψους 58.6
δις ευρώ (24.5% του ΑΕΠ)» και εξετάζονται εναλλακτικά σενάρια
δημοσιονομικής προσαρμογής, που θα οδηγούσαν σε «σαφέστατα χαμηλότερη συσσωρευμένη ύφεση (περίπου 9%) και δείκτη χρέους
προς ΑΕΠ».
Στη συνέχεια της
ερώτησής του ο Έλληνας ευρωβουλευτής, αφού σημειώνει ότι «τα ελληνικά Προγράμματα Προσαρμογής, έτσι όπως σχεδιάστηκαν και
εφαρμόστηκαν, όχι μόνο απέτυχαν στους εκφρασμένους στόχους τους (βιωσιμότητα
ελληνικού χρέους, δημοσιονομική σταθερότητα και επιστροφή ανάπτυξης), αλλά
οδήγησαν την ελληνική οικονομία και κοινωνία στην ύφεση, την ανεργία και τη
φτώχεια», ζητά από την Κομισιόν να τον ενημερώσει κατά πόσο «υπήρχαν
εναλλακτικά σενάρια δημοσιονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα και εάν ναι, ποια
ήταν αυτά και γιατί δεν εφαρμόστηκαν», καθώς επίσης εάν «σκοπεύει
να αξιολογήσει και να ελέγξει τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των Προγραμμάτων
στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες, όσον αφορά την καταλληλότητα των
οικονομικών μοντέλων και των υποθέσεων που βασίστηκαν, αλλά και των
αποτελεσμάτων τους στις εθνικές οικονομίες και κοινωνίες, όπως έκανε το
Ευρωκοινοβούλιο».
Καταλήγοντας στην
ερώτησή του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ρωτά την Κομισιόν εάν «θα
ενισχύσει τις προσπάθειες της ελληνικής Βουλής για διερεύνηση τυχόν
αδικημάτων κατά τη διαδικασία ένταξης και υλοποίησης των Προγραμμάτων
Προσαρμογής, αλλά και για πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών για τον
εντοπισμό παρατυπιών», όπως άλλωστε προβλέπει και το άρθρο 7.9 του Κανονισμού 472/2013, το οποίο αναφέρει συγκεκριμένα
ότι «τα
κράτη-μέλη που υπόκεινται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής διεξάγουν πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών
τους, προκειμένου να εκτιμήσουν, μεταξύ άλλων, τους λόγους που οδήγησαν σε
υπερβολικά υψηλά επίπεδα χρέους και να εντοπίσουν οποιαδήποτε πιθανή παρατυπία».
Ακολουθεί η
πλήρης ερώτηση:
Σύμφωνα με το
Ινστιτούτο Hans-Bockler Stiftung η ελληνική οικονομία
απώλεσε περίπου το 25.7% του ΑΕΠ, λόγω της εφαρμογής πολιτικών λιτότητας, ύψους
58.6 δις ευρώ (24.5% του ΑΕΠ). Επίσης, το γερμανικό Ινστιτούτο εξετάζει
εναλλακτικά σενάρια δημοσιονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα, εμφανίζοντας
σαφέστατα χαμηλότερη συσσωρευμένη ύφεση (περίπου 9%) και δείκτη χρέους προς
ΑΕΠ. Με δεδομένο ότι τα ελληνικά Προγράμματα Προσαρμογής, έτσι όπως
σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν, όχι μόνο απέτυχαν στους εκφρασμένους στόχους
τους (βιωσιμότητα ελληνικού χρέους, δημοσιονομική σταθερότητα και επιστροφή
ανάπτυξης), αλλά οδήγησαν την ελληνική οικονομία και κοινωνία στην ύφεση, την
ανεργία και τη φτώχεια, ερωτάται η Επιτροπή:
1. Υπήρχαν
εναλλακτικά σενάρια δημοσιονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα και εάν ναι, ποια
ήταν αυτά και γιατί δεν εφαρμόστηκαν;
2. Σκοπεύει να
αξιολογήσει και να ελέγξει τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των Προγραμμάτων στην
Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες, όσον αφορά την καταλληλότητα των οικονομικών
μοντέλων και των υποθέσεων που βασίστηκαν, αλλά και των αποτελεσμάτων τους στις
εθνικές οικονομίες και κοινωνίες, όπως έκανε το Ευρωκοινοβούλιο;
3. Σκοπεύει να ενισχύσει
προσπάθειες αξιοποίησης των δυνατοτήτων που παρέχει το άρθρο 7.9 του Κανονισμού
472/2013 για τον «πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών και τον πιθανό εντοπισμό
παρατυπιών στο ελληνικό χρέος»;