Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

"Έγκλημα το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ-Στόχος τους ήταν να γίνουμε αποικία"


Συνέντευξη της Λίτσας Αμμανατίδου - Πασχαλίδου, υποψήφιας βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ στο circogreco.gr:


"Έγκλημα το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ-Στόχος τους ήταν να γίνουμε αποικία"

Συναντήσαμε την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Λ. Αμμανατίδου εν” μέσω προεκλογικής περιόδου, η οποία εξελίσσεται με φρενήρεις ρυθμούς. Με την άνεση που τη διακρίνει και τη προσήνεια του χαρακτήρα της, μας μίλησε για το σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, τη δημοκρατία και μία άλλη Ευρώπη.

- Το πρόγραμμα που εξαγγείλατε στη Θεσ/νίκη δέχεται κριτική εξ” αριστερών ως μετριοπαθές και εκ” δεξιών ως παροχολογικό. Τελικά το πρόγραμμα αυτό έχει στόχο να ανακουφίσει απλά τους πολίτες από τις πληγές που άφησαν οι αντιλαϊκές πολιτικές ή μπορεί να αποτελέσει μια προοπτική πραγματικής αλλαγής;
Θεωρώ και τα δύο. Πρωτίστως λέμε ότι αφορούν άμεσα μέτρα ανακούφισης. Δευτερευόντως, όμως, μπαίνει το πρώτο λιθαράκι σε ένα σχέδιο που έχουμε εκπονήσει, το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη, δημοκρατία, αλληλεγγύη, πάταξη της διαφθοράς, δηλαδή διαφάνεια, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα του στρατηγικού σχεδίου, κατά την άποψη μου.

- Ως μέλος της επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ για την αγροτική ανάπτυξη, πως θεωρείτε ότι μπορεί να γίνει εφικτή η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, όταν επί δεκαετίες η αγροτική παραγωγή λειτουργεί με επιδοτήσεις, η χώρα έχει στραφεί προς τις υπηρεσίες και οι νέοι δεν εκδηλώνουν ενδιαφέρον γι” αυτό τον τομέα;
Είναι πολύ μεγάλο θέμα αυτό και πολύ ωραία η ερώτηση που μου θέσατε. Το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που ανέφερα προηγουμένως, θα βασίζεται σε πολύ συγκεκριμένους άξονες. Πρωτίστως όμως θα πρέπει να γίνει μια αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης για να μπορέσει να στηρίξει με υποδομές τον αγροτικό τομέα. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο αν δεν υπάρχει ένα ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, δεν μπορείς να στηρίξεις καμία ιδιωτική πρωτοβουλία του αναπτυξιακού τομέα και πόσο μάλλον του πρωτογενούς τομέα. Κι αυτό το λέω διότι τα Ινστιτούτα πρέπει να ξαναστηθούν και να ξαναλειτουργήσουν, όπως το ΕΘΙΑΓΕ, η τράπεζα πολλαπλασιαστικού υλικού, η τράπεζα γενετικής, η σποροπαραγωγή, και ότι έχει να κάνει με τον αγροτικό, το γεωργικό και τον κτηνοτροφικό τομέα πρέπει να εκπονηθεί μέσα από πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.
Δεύτερον, το κομμάτι των υποδομών στο οποίο μπαίνουν τα αρδευτικά δίκτυα, άλλες υποδομές στον αγροτικό τομέα, όπως επίσης και υποδομές από εγκαταστάσεις που υπήρχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια είτε στις ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών κατά τόπους, κατά νομούς ή επαρχίες, οι οποίες απαξιώθηκαν ή πέρασαν στον εκκαθαριστή μετά την πώληση της Αγροτικής Τράπεζας στην τράπεζα Πειραιώς. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κάτι εύκολο. Είναι πολύ δύσκολο να πάρεις από έναν εκκαθαριστή ένα εργοστάσιο και να το δώσεις σε μία δομή συνεταιριστική, η οποία μπορεί να είναι ένα μικτό σχήμα με την τοπική αυτοδιοίκηση, τους παραγωγικούς φορείς, σύλλογοι ή ομάδες παραγωγών, για μια συνδιαχείριση.
Από την άλλη μεριά, γιατί όπως σας είπα το θέμα είναι σύνθετο, θα πρέπει να γίνει μία καταγραφή των αγροτικών εκτάσεων, της γης υψηλής παραγωγικότητας, να γίνουν συγκεκριμένες εδαφολογικές μελέτες, κλιματολογικές μελέτες, να δούμε ζώνες καλλιέργειας, τι μπορεί να καλλιεργηθεί στην κάθε περιοχή, τι υπήρχε πιο πριν. Γιατί οι γεωργοί έχουν κάνει και μία υποδομή και υπάρχει και μία εμπειρία. Από την άλλη, να κατευθύνουμε τους γεωργούς σε καλλιέργειες οι οποίες καταρχήν, επειδή είμαστε και στα πρόθυρα επισιτιστικής κρίσης, θα δώσουν τη δυνατότητα της αυτάρκειας σε αγροτικά προϊόντα της χώρας και δευτερευόντως να έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό. Πάντα υψηλής ποιότητας.

- Αυτό το σχέδιο βέβαια παραβλέπει το γεγονός ότι η Ε.Ε πλέον ρυθμίζει και το τι παράγουμε και το τι καλλιεργούμε…
Πολύ δίκιο έχετε. Η Ε.Ε. μέσα από την Κοινή Αγροτική Πολιτική και από τη Νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική που ισχύει από τη 1/1/2015, είναι προσανατολισμένη και δίνει τις κατευθύνσεις. Όμως εμείς, γιατί ως χώρα έχουμε και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, μιλάμε για μία ριζική αλλαγή στους κοινοτικούς πόρους από την Ε.Ε., τους οποίους κατά την άποψή μας πρέπει να διεκδικήσουμε ως χώρα του Ευρωπαϊκού Νότου, η οποία συνθλίβεται από τις μνημονιακές πολιτικές. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις πηγαίνανε στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της Ευρώπης αλλά αντί να βάζουν οι ίδιοι τα θέματα, δεχόντουσαν άνευ όρων ότι μας έδιναν οι ισχυροί της Ευρώπης και η κυρία Μέρκελ. Δεν διεκδίκησαν ποτέ τίποτα. Χάσαμε δυναμικές καλλιέργειες. Χάσαμε τον καπνό και αυτή τη στιγμή είμαστε στο μεταίχμιο να χάσουμε το τεύτλο.

- Άρα λέτε ότι είναι θέμα διεκδίκησης…
Ναι, γιατί αν δεν διεκδικήσεις δεν θα πάρεις τίποτα. Ότι σου δώσουν, κι αν σου δώσουν. Με αυτό τον τρόπο φτάσαμε, με τα περσινά στοιχεία, η συμβολή της αγροτικής παραγωγής να είναι στο 2,5% του ΑΕΠ. Νομίζω είναι τραγικό. Ειδικά αν θυμηθούμε ότι όταν ξεκίνησε η ιστορία της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ο στόχος ήταν να φτάσουμε στο 5-8%. Έχει συνθλιβεί όλος ο πρωτογενής τομέας από τα αυξημένα κόστη παραγωγής, τη διάλυση των συνεταιρισμών που τα είχαν κάνει κομματικά παραμάγαζα με την πελατεία που δημιούργησαν, όχι όλοι αλλά αρκετοί από αυτούς. Είναι γνωστές οι καταγγελίες της ΠΑΣΕΓΕΣ και των Ενώσεων. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν συνεταιρισμοί οι οποίοι είναι υπόδειγμα, όπως π.χ. του Βελβεντού, Πορταριάς, ο κρόκος Κοζάνης, που λειτουργούν σε ένα διαφορετικό πλαίσιο και είναι προστιθέμενη αξία. Επίσης, δεν υπήρχαν ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, γιατί γίνονται ελληνοποιήσεις, κάτι που είναι παράνομο. Όλα αυτά έχουν χτυπήσει τον παραγωγικό κλάδο της χώρας και έχουμε ένα ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο από τα προηγούμενα χρόνια. Όμως αν θα δείτε τώρα το εμπορικό ισοζύγιο μπορεί να φανεί ότι πήγαμε λίγο προς τα πάνω. Αυτό δεν οφείλεται στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, αλλά στο ότι δεν υπάρχει αγοραστική δύναμη, άρα μειώθηκαν πάρα πολύ οι εισαγωγές και έχουμε αυτή τη διαφορετική ισορροπία, η οποία όμως είναι πλασματική και όχι πραγματική.

- Ποιά μέτρα θα πάρει ο Σύριζα για την ανάκαμψη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων;
Καταρχήν, έχουμε ένα συνολικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσονται και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και όλοι οι έλληνες. Μιλάμε για ένα αφορολόγητο των 12000€ που θα πρέπει να επανέλθει ανά φυσικό πρόσωπο. Αρά δεν μιλάμε για φορολογία που ξεκινάει 26% από το πρώτο ευρώ, η οποία μπήκε για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ούτε 13% από το πρώτο ευρώ για τους αγρότες που φτάνει τα 26% αν προσθέσουμε και τα τεκμήρια. Η φορομπηχτική αυτή πολιτική είναι ισοπεδωτική, την στιγμή μάλιστα που έχουμε μία κατάρρευση του εισοδήματος του Έλληνα πολίτη, έχουμε υψηλά ποσοστά ανεργίας, έχουμε το κούρεμα των μισθών , των συντάξεων, των επιδομάτων. Δεν υπάρχει αγοραστική δύναμη για να μπορέσει να στηρίξει τη μικρομεσαία επιχείρηση και έτσι έχουμε τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων και τα στεγαστικά που από 1/1/’15 όλοι γνωρίζουμε ότι άνοιξε η πόρτα για τις κατασχέσεις.
Άρα θα πρέπει να γίνει ρύθμιση των κόκκινων δανείων για τα επιχειρηματικά δάνεια. Βλέπουμε στα χρόνια της κρίσης που δεν μπορούσαν οι επιχειρηματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι βιοτέχνες, να καλύψουν τις πάγιες ανάγκες τους, ότι τα κόκκινα δάνεια εκτοξεύτηκαν, άρα θα πρέπει να δούμε το κούρεμα των κόκκινων δανείων σε αυτούς που αποδεδειγμένα αδυνατούν να τα αποπληρώσουν.
Δεύτερον, οι ασφαλιστικές εισφορές του ΟΑΕΕ στις οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν, γιατί οι προσαυξήσεις είναι πολύ μεγάλες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν πρόσβαση στην υγεία, ούτε και οι οικογένειές τους που είναι έμμεσα ασφαλισμένοι. Δεν μπορούν ούτε βιβλία να σφραγίσουν καθώς δεν μπορούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα. Και είναι και κάποιοι άλλοι οι οποίοι είναι λίγο πριν τη σύνταξη ή θέλουν να κάνουν παύση εργασιών και δεν μπορούν λόγω των υποχρεώσεων που έχουν είτε στις εφορίες, είτε στο ασφαλιστικό ταμείο. Καταθέσαμε τροπολογίες οι οποίες δεν έγιναν ποτέ αποδεκτές από το Υπουργείο Εργασίας και την συγκυβέρνηση.  Η ρύθμιση που μας φέρανε με τις 100 δόσεις μέχρι 15000€ είναι απαράδεκτη, καθώς εντάσσονται πολύ λίγοι γιατί με τις προσαυξήσεις πολύ εύκολα φτάνεις αυτό το ποσό στα 2 χρόνια. Και είναι οξύμωρο ότι μέχρι τις 150000€ μπαίνεις στις 100 δόσεις και πάνω από αυτό το ποσό μπαίνεις στις 72 δόσεις. Μα όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να δώσει 500€ το δίμηνο ασφαλιστικές εισφορές (αν έχει κατέβει κατηγορία) του ΟΑΕΕ, είναι φύση αδύνατο να δώσει συν 300€ στο δίμηνο (δηλαδή 800€ σύνολο) για τη ρύθμιση που θα κάνει. Και μιλάμε για ένα μικρό ποσό, όχι ένα μεγάλο. Άρα αντιλαμβανόμαστε ότι όλο αυτό είναι ατελέσφορο. Γι” αυτό έχουμε πολύ μικρό αριθμό ανθρώπων που εντάχθηκαν σε αυτή τη ρύθμιση και ένα πολύ μεγάλο αριθμό περίπου 60% των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ που αυτή τη στιγμή είναι ανασφάλιστοι. Και έχουμε και πάνω από 250000 επιχειρήσεις που την τελευταία τετραετία έχουν κλείσει. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, 1349 επιχειρήσεις κλείσανε το 2014 μόνο στο Νομό μας. Αυτό λέει πάρα πολλά.
Κατόπιν πάμε στο θέμα της ρευστότητας. Δεν υπήρχε ρευστότητα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αντίθετα υπήρχε ένας Τειρεσίας και το ΚΕΑΟ το ταμείο που δημιουργήσανε για να βάζουν ότι χρωστάει ο καθένας εκεί μέσα. Στο τραπεζικό αυτό σύστημα, εμείς λέμε ότι θέλουμε μία τράπεζα υπό δημόσιο έλεγχο, ειδικού σκοπού, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Όπως το ίδιο λέμε και για τους αγρότες.
Αν έχουμε πετύχει όλους αυτούς τους στόχους, τότε πάμε σε αυτό που λένε οι συνάδελφοί και οι σύντροφοί μου από το τμήμα εργατική πολιτικής, που το λέμε και στο πρόγραμμά μας, την επαναφορά του κατώτατου μισθού σε 751€. Αν δεν υπάρξουν τα προηγούμενα αναφορικά με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πολύ δύσκολο. Άρα δεν πάει αποσπασματικά αυτό, αλλά συνολικά για να μπορούμε να πούμε ότι όντως μπορεί να εφαρμοστεί και για να πατάξουμε και τη μαύρη εργασία. Κι εδώ να σημειώσω ότι η ΓΕΣΕΒΕ πάντα έλεγε στα χρόνια της κρίσης ότι το πρόβλημα δεν ήταν μισθολογικό, αλλά τα ασφάλιστρα στον ΟΑΕΕ, η ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος, η βαριά φορολογία, η διάλυση των οικογενειακών εισοδημάτων. Άρα συμφωνούν στα 751€, αλλά με όλα αυτά τα μέτρα που προανέφερα. Και είναι και κατανοητό.

- Μέσα σε 5 χρόνια μνημονίου ξεπουλήθηκαν κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις (π.χ. αεροδρόμια, ΟΠΑΠ κλπ) . Ποιά θα είναι η στάση του Σύριζα απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις και αν προτίθεστε να επανακρατικοποιήσετε τις ήδη ιδιωτικοποιημένες;  
Αρχικά εδώ πρέπει να εντάξουμε και το ΤΑΙΠΕΔ το οποίο ότι υπήρχε σε δημόσια έκταση έχει περάσει σε αυτό. Όχι για να στηρίξει με έσοδα το κοινωνικό κράτος, αλλά για να στηρίξει τη μαύρη τρύπα του χρέους. Ένα χρέος που δεν είναι βιώσιμο. Άρα, ο στόχος τελικά ήταν να γίνουμε, στην κυριολεξία, μία αποικία. Μιλάνε για επενδύσεις, για μεγαλοεπενδυτές εγχώριους ή ξένους, την ίδια στιγμή όμως έχουν προετοιμάσει το έδαφος ενός εργασιακού μεσαίωνα. Και ξεπουλάνε τη χώρα μας και μάλιστα έχουν απολέσει την εθνική κυριαρχία διότι έχουν ξεπουλήσει τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, όπως τα λένε. Αλλά εγώ θα ξεχωρίσω το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης το οποίο είναι διεθνής αερολιμένας, άρα όχι περιφερειακό. Τα βάλανε όλα μαζί και τα δώσανε σε μία σύμπραξη Κοπελούζος με ένα γερμανικό κρατίδιο. Επισημαίνω το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης γιατί είναι κομβικής σημασίας. Όταν δεν ελέγχεις τα αεροδρόμια και τα λιμάνια σου, δεν ελέγχουμε ήδη την ενέργειά μας, δεν μας μένει τίποτα άλλο, είμαστε έκθετοι σε οποιαδήποτε παρέμβαση από ξένα συμφέροντα για διάφορους λόγους. Άρα είμαστε φοβερά ευάλωτοι. Είναι θέμα εθνικής άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Κομβικής σημασίας οργανισμοί και υπηρεσίες πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο. Αυτό ειδικά όσων αφορά τα θέματα εθνικής άμυνας που είναι πολύ ευαίσθητα γιατί είμαστε κόμβος η γεωπολιτική σημασία της θέσης μας είναι μεγάλη. Είμαστε και μια χώρα μεσογειακή που γύρω μας υπάρχει ένας τεράστιος αναβρασμός. Εμείς θα προσπαθήσουμε να προστατεύσουμε και να επανακτήσουμε αυτούς τους κρίσιμους τομείς. Όσον αφορά τον ΟΠΑΠ ήταν ένα έγκλημα, ένα σκάνδαλο. Ένας κερδοφόρος οργανισμός. Όπως επίσης και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης που όταν ξεκίνησε η υπόθεση του ξεπουλήματος είχε 200% κερδοφορία. Για να καταλάβουμε τι ακριβώς πρεσβεύουν αυτοί οι άνθρωποι.

- Παρόλο που το ενδιαφέρον της πλειονότητας των πολιτών επικεντρώνεται στο οικονομικό σας πρόγραμμα, καθώς αυτό επηρεάζει άμεσα τη διαβίωσή τους, η κρίση ανέδειξε ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας, το οποία εντάθηκε από την αυταρχική διακυβέρνηση Σαμαρά. Ποιες θα είναι οι ενέργειές σας για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας;
Μέσα στα άμεσα μέτρα μας, που εξήγγειλε ο πρόεδρός μας από τη ΔΕΘ και έχουν εμπλουτιστεί κιόλας, είναι ο πυλώνας της δημοκρατίας, της διαφάνειας και ενός άλλου θεσμικού πλαισίου. Έχουμε δει στη ελληνική Βουλή τα χρόνια του μνημονίου κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, στα οποία βέβαια μας κατηγορούσαν ότι είμαστε λαϊκιστές. Όμως όταν νομοθετούν με ΠΝΠ ή ΠΥΣ, γιατί είχαμε και αυτές που μας έρχονται μέσα σε 40 μέρες απλά για μία επικύρωση, όταν έχουμε εκείνη τη σκανδαλώδη τροπολογία Παπακωνσταντίνου την επόμενη μέρα του πρώτου μνημονίου να μας έρχεται για να αλλάξει ακόμη και εκείνο που έλεγε το μνημόνιο ότι οι διεθνείς συμβάσεις θα περνάνε από την ελληνική βουλή, μιλάμε για μία θεσμική εκτροπή. Κατέθεσε τροπολογία που λέει ότι ο εκάστοτε υπουργός οικονομικών μπορεί μόνος του να υπογράφει τις διεθνείς συμβάσεις κι αν θέλει και έχει την καλή διάθεση να ενημερώνει την ελληνική βουλή.
Από το 2012 βέβαια και μετά έχουμε και ένα κόμμα το οποίο διώκεται ως εγκληματική οργάνωση, αυτό είναι το ένα του κομμάτι. Το άλλο είναι ότι πρόκειται για ένα κόμμα που έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά νεοναζιστικού κόμματος και έχει φέρει ένα τελείως διαφορετικό κλίμα στην τελευταία βουλή. Εγώ επειδή είμαι λίγο παλιότερη βουλευτής είχα την εικόνα της προηγούμενης βουλής, είχα και της τελευταίας. Ήταν πολιτικά αντιαισθητικό. Ακούστηκαν εκεί μέσα πράγματα που δεν έχουν ξανακουστεί. Ρατσισμός απίστευτος απέναντι σε συναδέλφους βουλευτές, απέναντι στον πρόεδρο, αλλά και στο θεσμικό ρόλο του πρωθυπουργού, με την έννοια του πολιτικού πολιτισμού και με αυτό που πρέπει να προστατεύει το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο, προστατεύεται από το Σύνταγμα, από τον κανονισμό της βουλής.
Από την άλλη μεριά ήταν προκλητική η κυβέρνηση με τον τρόπο που νομοθετούσε ή νομοθετούσαμε γιατί κι εμείς πρέπει να πάρουμε θέση υπέρ ή κατά, και να μας φέρνουν κατεπείγων νομοσχέδια τα οποία ήταν εκατοντάδων σελίδων τα οποία δεν μπορούσαμε σε μία και μόνο μέρα να τα ελέγξουμε, να τα τεκμηριώσουμε. Γι” αυτό κιόλας ο υπουργός ο κύριος Χρυσοχοϊδης είπε το ψήφισα μεν, δεν το διάβασα δε. Ήταν ίσως η μοναδική φορά που συμφωνούμε με τον κύριο Χρυσοχοϊδης. Το θέμα είναι γιατί το ψήφισε; Αυτό το κρίνει ο λαός. Όντως δεν μπορούσαμε να τα διαβάσουμε, ήταν φύση αδύνατον. Από την άλλη μεριά όμως πρέπει να δούμε το τι γράφανε αυτά τα νομοθετήματα που μας φέρνανε. Αυτά ξήλωναν ότι είχε γίνει από κοινωνικό κράτος όλα τα προηγούμενα χρόνια. Από τα εργασιακά μέχρι θέματα αναπτυξιακά, δασικά. Ότι τους βόλευε το βάζανε εκεί μέσα.
Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο ώστε να μιλάει ο ίδιος ο λαός. Δέσμευσή μας είναι ότι δεν θέλουμε ο λαός απλά να μας ψηφίσει στις 25 Γενάρη και να αναθέσει σε μας τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά θέλουμε την επόμενη μέρα στην όποια πολιτική σύγκρουση θα έρθουμε με τους δανειστές και τους ισχυρούς της βόρειας Ευρώπης, να είναι μαζί μας η κοινωνία. Αυτό είναι δημοκρατία. Να εξηγήσουμε ότι, δεν θα είναι ένας δρόμος εύκολος, υπάρχει όμως διέξοδος. Θέλουμε ο πολίτης να συμμετέχει στη διαμόρφωση του προγράμματος. Δηλαδή πριν έρθουν τα νομοθετήματα, εκτός από αυτά που τα έχουμε ήδη συναποφασίσει με τους αρμόδιους φορείς, τις παραγωγικές τάξεις, και είναι χρόνια αιτήματα αυτών των κατηγοριών, για όλα τα υπόλοιπα θα υπάρξει εκτεταμένη διαβούλευση, γιατί ποτέ δεν μπορείς να νομοθετείς επί χάρτου αν δεν γνωρίζεις το πρόβλημα από αυτόν που το βιώνει.

-Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι η θέση της Ελλάδας στην Ε.Ε είναι αδιαπραγμάτευτη. Για ποιό λόγο θέλετε να ανήκετε σε μία Ευρώπη η οποία λειτουργεί αντιδημοκρατικά και υποστηρίζει ανοιχτά πλέον φασιστικές κυβερνήσεις προς όφελος των λίγων και ισχυρών;
Εμείς λέμε ότι θέλουμε μία Ευρώπη των λαών. Αν δείτε και όλο το προηγούμενο διάστημα, με τα κινήματα, με την υποψηφιότητα του προέδρου μας στην Κομισιόν, εμείς βάλαμε ως στόχο να αλλάξουμε την Ευρώπη και είδαμε μία αμέριστη συμπαράσταση. Αυτή η Ε.Ε. είναι δύο ταχυτήτων. Τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου τις έχει πραγματικά μέχρι και αποθήκες ψυχών. Και αυτό το λέω για το Δουβλίνο ΙΙ & ΙΙΙ. Και τις χρησιμοποιεί. Από τις κοινοτικές ενισχύσεις, μέχρι τις διακρατικές συμφωνίες που κάνει με τρίτες χώρες και συρρέουν αγροτικά προϊόντα, τα οποία μπαίνουν αδασμολόγητα και χτυπούν τους Ευρωπαίους παραγωγούς. Άρα θέλουμε μία άλλη Ευρώπη, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ισοτιμίας, της ισονομίας. Γι” αυτή την Ευρώπη παλεύουμε. Όλο το τελευταίο διάστημα, τα μάτια των Ευρωπαίων, ειδικά των λαών, είναι στραμμένα στην Ελλάδα και στο τι θα γίνει στις 25 Γενάρη με τις εκλογές. Και να μην ξεχνάμε ότι έπεται και η Ισπανία με το Podemos και έχουμε και άλλες χώρες. Θα είναι ένα θετικό ντόμινο. Ελπίζουν ότι εμείς ανοίγουμε δρόμους. Η μικρή Ελλάδα στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης ανοίγει δρόμους δημοκρατίας. Αυτή τη μάχη θα την δώσουμε μέχρι τέλους και νομίζω ότι θα την κερδίσουμε.

- Προκρίνετε όπως λέτε μία Ευρώπη των λαών, σε αντίθεση με την Ευρώπη της λιτότητας, των ανισοτήτων και της κυριαρχίας των αγορών που ζούμε σήμερα. Πως όμως θα καταφέρετε να αλλάξετε ένα σύστημα το οποίο όπως φαίνεται δεν θέλει να αλλάξει;
Το σύστημα το οποίο δεν θέλει να αλλάξει σχετίζεται με το κάθισμα όλων των προηγούμενων δεκαετιών και των κινημάτων των ίδιων. Δεν υπήρχε ένα ερέθισμα για να βγει ο κόσμος στους δρόμους να διεκδικήσει. Όταν χάνεις τα εισοδήματά σου, όταν το στομάχι σου στην κυριολεξία πονάει, όταν το παιδί σου δεν έχει να φάει, δυστυχώς λειτουργείς με άλλα αντανακλαστικά, και αντί να βγεις στη συλλογικότητα, να διεκδικείς ακόμα περισσότερο, μένεις μέσα στον καναπέ σου. Είναι περίεργα τα αντανακλαστικά της κοινωνίας. Όταν όμως βλέπεις ότι κάτι αρχίζει και κινείται και υπάρχει φως στο τούνελ, τότε νομίζω ότι αρχίζει ο κόσμος και ξεσηκώνεται μ” ένα θετικό τρόπο. Και νομίζω ότι αυτό δίνει και τη δυναμική σε αυτό που λέμε ότι μαζί με τους λαούς μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Αν ο Σύριζα έχει αυτοδυναμία, που αυτός είναι ο μεγάλος μας στόχος, τότε νομίζω ότι έχουμε βάλει το πρώτο λιθαράκι για να αλλάξουμε τα πράγματα στην Ευρώπη.

- Οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν το Ποτάμι και τη Χρυσή Αυγή 3ο και 4ο κόμμα αντίστοιχα. Και τους ΑΝΕΛ και ΠΑΣΟΚ να μάχονται για την είσοδό τους στη Βουλή. Ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχθεί αυτοδύναμη κυβέρνηση, πιστεύετε ότι θα μπορέσετε να πραγματοποιήσετε τις αλλαγές που επιθυμείτε έχοντας απέναντί σας μια τόσο εχθρική αντιπολίτευση σε συνδυασμό με ένα ισχυρό σύστημα ολιγαρχών που παλεύει με κάθε τρόπο να διαφυλάξει τα συμφέροντά του;
Εμείς, όπως είπα και προηγουμένως, θέλουμε να έχουμε την κοινωνία μαζί μας στην όποια σύγκρουση με τα συμφέροντα. Έτσι μπορούμε να αλλάξουμε όλη τη δομή, την κουλτούρα και να μπορέσουμε να επιτύχουμε το στόχο μας. Κάναμε ένα ευρύ κάλεσμα και σ” έναν κόσμο που ποτέ δεν είχε σχέση με την αριστερά. Αλλά είπαμε και κάτι άλλο, όταν θα έχουμε μία ισχυρή δημογραφική πλειοψηφία, δηλαδή αυτοδυναμία μέσα στην ελληνική βουλή, θα καλέσουμε και τα υπόλοιπα κόμματα να δούμε αν θα στηρίξουν αυτό το πρόγραμμα που εμείς θεωρούμε ότι είναι η μόνη διέξοδος για τη χώρα. Και όχι ο μονόδρομος που μας λέγανε ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος.
Αναφορικά με την ολιγαρχία, πρόκειται για το 2% που έχει τον πλούτο συγκεντρωμένο και θέλει να πάρει και τον υπόλοιπο και μιλάει για το 98% της υπόλοιπης κοινωνίας, δηλ. της πλειοψηφίας. Σ” αυτό νομίζω όλοι μας μπορούμε να δώσουμε μία απάντηση. Αυτός ο παραγόμενος πλούτος θα πρέπει να αναδιανεμηθεί και να κατανεμηθεί με ένα σωστό τρόπο. Όποιος παράγει πλούτο πρέπει να παίρνει και το αντίστοιχο ποσοστό που του ανήκει. Άρα, η ολιγαρχία αυτή, από τα ΜΜΕ μέχρι το μεγάλο κεφάλαιο, θα πρέπει να ξεβολευτεί γιατί αλλάζουν τα πράγματα. Υπέρ του συνόλου και όχι υπέρ των μεγάλων συμφερόντων.

Δείτε εδώ το link της δημοσίευσης:

http://circogreco.gr/%CE%BB-%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%BF-cg-%CE%AD%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7/