ΟΜΙΛΙΑ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Σας ευχαριστώ, όλες και όλους, για την παρουσία σας, για την ανταπόκρισή σας στην πρόσκλησή μου να μετάσχετε ενεργά στην Εκλογική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης. Εύχομαι σε όλες και όλους σας χρόνια πολλά, εύχομαι και ελπίζω η νέα χρονιά να είναι μια χρονιά ασφαλής, σταθερή για τη χώρα και να της δώσει τη δύναμη να απογειωθεί και να κατακτήσει τη θέση που της αξίζει μέσα στην Ευρώπη, να είναι μια χρονιά αποκατάστασης αδικιών αλλά και αναζωπύρωσης των ονείρων μας και χαίρομαι γιατί ξεκινάμε όλοι μαζί αυτή την απαιτητική προσπάθεια των επομένων 26 ημερών μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Φίλες και φίλοι, έφτασε η ώρα της αλήθειας για όλους. Και όταν λέω για όλους εννοώ όλες τις πολιτικές δυνάμεις αυτά που λένε ,αυτά που υπόσχονται ,αυτά που έχουν κάνει ή αυτά που λένε ότι θα κάνουν. Αλλά έφτασε και η ώρα της αλήθειας για τον κάθε Έλληνα και την κάθε Ελληνίδα, ατομικά. Γιατί είναι η ώρα μιας μεγάλης ιστορικής ευθύνης που θα καθορίσει τη μοίρα του τόπου μας, όχι μόνο για την επόμενη βουλευτική περίοδο ,αλλά για τις επόμενες δεκαετίες.
Η χώρα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές, όπως είπα χτες, μέσα από ένα εκβιασμό των θεσμών. Γιατί η αντιπολίτευση, ετερόκλητη , με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής, χωρίς τις οποίες αριθμητικά δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί το αποτέλεσμα αυτό, επιβάλλει τη διάλυση της Βουλής και τις πρόωρες εκλογές.
Κάποιοι θεωρούν ότι η αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας είναι μια πολιτική νίκη της Αντιπολίτευσης. Ποιας Αντιπολίτευσης; Της Αριστερής ,της προοδευτικής ή της Ακροδεξιάς;
Κάποιοι νομίζουν ότι δημοκρατία σημαίνει να κάνουμε συχνά, όσο γίνεται συχνότερα, εκλογές. Επικαλέστηκα χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο το ελληνικό παράδειγμα σε σύγκριση με το σουηδικό: Χθες η Ελληνική Βουλή απέτυχε να εκλέξει Πρόεδρο και η χώρα οδηγείται σε εκλογές εν μέσω μιας πολύ σκληρής και δύσκολης διαπραγμάτευσης για την έξοδο από το Μνημόνιο και την αλλαγή σελίδας. Η σουηδική κυβέρνηση συμφώνησε με τη σουηδική αντιπολίτευση το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η χώρα και έτσι αποφεύγονται οι πρόωρες εκλογές. Γιατί η σταθερότητα, ένα καθαρό διάστημα μέσα στο οποίο κάθε Κυβέρνηση καλείται να εφαρμόσει τις πολιτικές της ολοκληρωμένα και αυτές να αποδώσουν αποτελέσματα, όπως είναι η τετραετία, είναι συνυφασμένο με μια σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία η οποία είναι δημοκρατία της αποτελεσματικότητας και της ευθύνης και όχι μόνο των συχνών εκλογικών διαδικασιών.
Κάποιοι νομίζουν επίσης ότι οι εκλογές έχουν ήδη κριθεί προ πολλού, ότι έχουν κριθεί από τα αποδυτήρια από την αφετηρία. Αυτό ποτέ δεν συμβαίνει, δεν έχει συμβεί ποτέ ιστορικά και δεν συμβαίνει ούτε και τώρα.
Οι εκλογές δεν έχουν κριθεί. Θα κριθούν τώρα, αυτές τις 26 μέρες. Και θα κριθούν με όρους ουσιαστικής πολιτικής και όχι με όρους τεχνητού διπολισμού μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ. Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να βλέπουμε όλο το τοπίο, να βλέπουμε ότι ένα τεράστιο τμήμα του εκλογικού Σώματος δεν εκφράζεται από την τεχνητή πόλωση μεσαίου μεγέθους μεταξύ των δυο κομμάτων.
Οι εκλογές αυτές είναι εκλογές όλου του ελληνικού λαού και όχι μόνο του τμήματος του ελληνικού λαού που επιλέγει το ένα από τα δυο κόμματα του μεσαίου, τεχνητού διπολισμού.
Όπως ξέρετε εμείς ποτέ δεν είπαμε ως ΠΑΣΟΚ ότι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι εύκολη ή δεδομένη. Είπαμε ότι είναι αναγκαία ως εκδήλωση μιας στοιχειώδους θεσμικής συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών Κομμάτων. Γιατί η προεδρική πλειοψηφία είναι ευρύτερη, είναι εξ ορισμού ευρύτερη της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Δυστυχώς η Αντιπολίτευση αγωνίστηκε όχι μόνο να αποτρέψει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ,αλλά να καταστρέψει μακροχρόνια τις προϋποθέσεις της συναίνεσης. Ο λαός δεν ήθελε εκλογές, επιβλήθηκαν εκλογές. Ήθελε εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν επιτεύχθηκε η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αλλά ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να θέλει συναίνεση, εξακολουθεί να θέλει σταθερότητα, εξακολουθεί να θέλει ενότητα των πολιτικών δυνάμεων γύρω από τους θεμελιώδεις εθνικούς στόχους. Και αυτή τη συναίνεση ,αυτή την ενότητα, μπορεί να την επιβάλλει μέσω των εκλογών, για την περίοδο πλέον μετά τις εκλογές. Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να το τονίσουμε αυτό.
Η διάλυση της Βουλής δεν σημαίνει βεβαίως και διάλυση της Κυβέρνησης. Η Κυβέρνηση υπάρχει ως Κυβέρνηση διεξαγωγής των εκλογών, μέχρι τον σχηματισμό της μετεκλογικής Κυβέρνησης. Ο θεσμικός ρόλος της Κυβέρνησης διεξαγωγής των εκλογών είναι πολύ σημαντικός γιατί υπάρχουν προβλήματα. Όχι μόνο προβλήματα σε σχέση με την οικονομία, αλλά προβλήματα σε σχέση με την εξωτερική πολιτική, με την πολιτική ασφάλειας της χώρας, καθώς βρισκόμαστε εν μέσω κρίσεων και εντάσεων.
Και ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ ,ο ρόλος των Υπουργών και των Υφυπουργών του ΠΑΣΟΚ, σε αυτή την Κυβέρνηση διεξαγωγής των εκλογών, είναι καθοριστικός για την προστασία της χώρας συνολικά, της οικονομίας αλλά και της εθνικής ασφάλειας.
Η χώρα, το υποσχόμαστε και δεσμευόμαστε ως ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατική Παράταξη γι' αυτό, θα υπάρχει από κάθε άποψη και οικονομικά και θεσμικά και διεθνοπολιτικά. Η χώρα θα υπάρχει ακέραια την ημέρα διεξαγωγής των εκλογών. Για το τι θα γίνει την επομένη των εκλογών αποφασίζει ο λαός που καθορίζει τη μοίρα του. Και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να το πούμε, για να το ξέρει πάρα πολύ καλά ο κάθε πολίτης.
Το διακύβευμα των εκλογών δεν είναι το ποιος θα είναι πρώτο κόμμα ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΣΥΡΙΖΑ. Το διακύβευμα των εκλογών είναι συνολικά η εθνική στρατηγική και η εθνική προοπτική, η προστασία των θυσιών και των επιτευγμάτων του ελληνικού λαού, η ολοκλήρωση της εξόδου από το Μνημόνιο και την κρίση, το άνοιγμα της νέας σελίδας που θα βλέπει προς το μέλλον. Γιατί αλίμονο αν ανοίξουμε μια εικονικά νέα σελίδα που βλέπει προς το παρελθόν.
Έφτασε η ώρα της αλήθειας λοιπόν. Και η πρώτη αλήθεια είναι να εξηγήσουμε και μεταξύ μας και προς τον ελληνικό λαό μιλώντας, γιατί ενώ έχουμε τόσο σημαντικά επιτεύγματα χάρις στις θυσίες του ελληνικού λαού, εξακολουθούμε να διατρέχουμε κινδύνους.
Γιατί ενώ έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, το καλύτερο διεθνώς, γιατί ενώ φτάνουμε στο δημοσιονομικό πλεόνασμα και είμαστε ίσως μια από τις ελάχιστες χώρες της Ευρωζώνη που το καταφέρνει αυτό, γιατί ενώ έχουμε μετά από επτά χρόνια θετικό ρυθμό ανάπτυξης, γιατί ενώ έχουμε ανακεφαλαιοποιημένες και ισχυρές Τράπεζες, γιατί ενώ έχουμε αναδιαρθρωμένο χρέος, γιατί ενώ αρχίζουμε και μειώνουμε σιγά - σιγά την ανεργία με θετικό ισοζύγιο απασχόλησης, έχουμε πρόβλημα.
Και γιατί έχουμε πρόβλημα, ενώ ήδη το Eurogroup έχει συμφωνήσει τη δίμηνη παράταση του προγράμματος τεχνικά, ώστε να μπούμε στη νέα φάση και η γερμανική βουλή, που είναι ο κρίσιμος παράγοντας, έχει ήδη ψηφίσει και τη δίμηνη παράταση ουσιαστικά και τη νέα σελίδα της προληπτικής πιστωτικής γραμμής για τη χώρα.
Γιατί υπάρχει αυτό το εύθραυστο στοιχείο το οποίο είναι κρίσιμο και για τις εκλογές και για την περίοδο μετά τις εκλογές; Το έχουμε πει πάρα πολλές φορές. Πρωτίστως γιατί έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας, όχι σε σχέση με τη δημοκρατική εναλλαγή των κομμάτων δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η συνέχεια ή η ασυνέχεια του κράτους.
Το πρόβλημα είναι εάν η Ελλάδα ως κράτος, όχι η Ελλάδα ως κόμματα, η Ελλάδα ως Κυβέρνηση, αλλά η Ελλάδα ως κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,της Ευρωζώνης, της διεθνούς κοινότητας, έχει συνέχεια, δεσμεύεται, εκπροσωπείται έτσι ώστε να μπαίνουν υπογραφές που έχουν βαρύτητα και χρονικό ορίζοντα, ή όχι.
Έχουμε δυστυχώς δημιουργήσει στην Ευρώπη και διεθνώς την εντύπωση ότι δεν παρέχουμε τα εχέγγυα της συνέχειας του κράτους, το οποίο είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τις συγκρούσεις και τις εναλλαγές των πολιτικών Κομμάτων.
Επίσης έχει γίνει ένα πολύ μεγάλο σφάλμα: έχουν εκτοξευτεί με επιπολαιότητα απειλές κατά των εταίρων, κατά των ευρωπαϊκών θεσμών και αυτό προκαλεί πολύ μεγάλη αντίδραση. Αντίδραση όχι πολιτική, αλλά αντίδραση των παραγόντων που δεν μπορούν να ελεγχθούν πολιτικά και τέτοιοι παράγοντες είναι οι αγορές, είτε οι μικρές τοπικές αγορές όπως είναι το Χρηματιστήριο της Αθήνας, είτε οι μεγάλες αγορές των ομολόγων όπου η Ελλάδα μετέχει με πολύ λίγα ποσά. Αλλά υπάρχουν διεθνείς σκοπιμότητες και διεθνείς πρακτικές που δεν μπορεί να τις ελέγξει κανένα πολιτικό σύστημα και καμία εθνική πολιτική σκοπιμότητα.
Και βεβαίως αυτό αφορά το μέγιστο ευρωπαϊκό θεσμό που παρέχει ασφάλεια σε όλες τις χώρες που είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το έχουμε πει πάρα πολλές φορές ότι έφτασαν μέρες την περίοδο της κρίσης, το 2010 το 2011 το 2012, που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στήριζε τη χώρα, δηλαδή τις καταθέσεις, δηλαδή την οικονομία, τη λειτουργία της αγοράς, την απασχόληση με 150 δις ευρώ την ημέρα. Πέρα του δανείου και πέρα του κουρέματος του χρέους.
Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να ξέρουν οι Έλληνες πολίτες ότι υπάρχει μια νομική, θεσμική προϋπόθεση. Για να μπορεί να το κάνει αυτό η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα οπότε χρειάζεται και για όσο χρειάζεται, πρέπει να υπάρχει ένα αποσαφηνισμένο υπογεγραμμένο και ισχύον νομικό πλαίσιο στη σχέση μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης.
Το Μνημόνιο πρέπει να πάψει να υπάρχει ως ένας ασφυκτικός κλοιός μαζί με την τρόικα. Άρα πρέπει να πάμε σε μια νέα σελίδα: στην προληπτική πιστωτική γραμμή, η οποία είναι πολύ πιο χαλαρή, πολύ πιο άνετη, πολύ πιο πρόσφορη ώστε η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της ως παραγωγικός μηχανισμός, να δώσει στον εαυτό της τη δυνατότητα μιας ανταγωνιστικότητας και μιας ανάπτυξης που θα δώσει δουλειές, ελπίδα, προσδοκίες και θα καλύψει το χαμένο έδαφος.
Για να γίνει αυτό πρέπει να έχει ολοκληρωθεί με έγκυρο και επίσημο τρόπο η διαδικασία και γι' αυτό έχουμε δύο μήνες. Και έχουμε δύο μήνες. Δεν έχουμε τρεις. Γιατί δυστυχώς υπάρχουν Κοινοβούλια που δεν μπορούν να λειτουργήσουν ώστε να μετατρέψουν το δίμηνο σε τρίμηνο. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η πάντα πάρα πολύ σκληρή και απαιτητική Φιλανδία, που λόγω των δικών της εκλογών δεν μπορεί να μετάσχει σε μια τέτοιου είδους παράταση. Θα μπορούσαμε να πάμε στην λύση του εξαμήνου, αλλά για φανταστείτε να λέει η Ελλάδα που θέλει να βγει από το Μνημόνιο και οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις «Δώστε μου άλλους έξι μήνες Μνημόνιο και μετά άλλους έξι μήνες Μνημόνιο, άλλους έξι μήνες τρόικα με σκληρή επιτήρηση, με απαιτήσεις και μετά άλλους έξι γιατί δεν μπορώ να οργανώσω την επόμενη φάση εγώ, ως χώρα» η ίδια η Ελλάδα. Ε, αυτό είναι τραγικό!
Έχει πολύ μεγάλη σημασία να ξέρουμε ότι πετύχαμε πάρα πολλά έχουμε αλλάξει την εικόνα και τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της οικονομίας και αυτό αρχίζει να φαίνεται σε επίπεδο ατομικό, οικογενειακό, επιχειρηματικό, αλλά δεν έχουμε πάρει δόσεις 11 δισεκατομμυρίων. Και το προεκλογικό κλίμα, το κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας επιδεινώνει πάντα -αυτό λέει η πείρα- τα δημοσιονομικά δεδομένα, τα κρατικά έσοδα, τα δημόσια έσοδα.
Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να ξέρουμε γιατί υπάρχει πρόβλημα και μέχρι που φτάνει το πρόβλημα αυτό.
Κοιτάξτε, πολλοί νομίζουν ότι η στρατηγική που πρέπει να επικρατήσει προεκλογικά είναι η στρατηγική του φόβου και του εκφοβισμού, το έχουμε πει. Δεν πιστεύω στην στρατηγική του φόβου. Πιστεύω όμως στη στρατηγική της αλήθειας, της ακρίβειας, της εντιμότητας στη διανομή των πληροφοριών μεταξύ όσων χειρίζονται τα θέματα και της κοινής γνώμης. Επίσης δεν μου αρέσει η καθοδήγηση από το εξωτερικό, δεν μου αρέσουν οι παιδαγωγικού ή ηθικοπλαστικού χαρακτήρα δηλώσεις, εκ μέρους θεσμών, κυβερνήσεων, παραγόντων ευρωπαϊκού ή διεθνούς επιπέδου.
Ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει μόνος του, θα αποφασίσει κυρίαρχα, θα αποφασίσει στο πλαίσιο των συνταγματικών διαδικασιών, αναλαμβάνει την ευθύνη του, θα προσδιορίσει τη μοίρα του. Δεν θέλουμε υποδείξεις, δεν θέλουμε δάχτυλο που κουνιέται απ' έξω.
Εμείς όμως μεταξύ μας, οι Έλληνες, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πρέπει να πούμε την αλήθεια και γι' αυτό είπα χτες «Πάταξον μεν, άκουσον δε». Υπάρχουν κάποιοι που μας στηρίζουν και μας συμπαθούν, υπάρχουν κάποιοι, δυστυχώς μετά τον ακρωτηριασμό και την ταπείνωση που έχουμε υποστεί ως Παράταξη για λόγους εθνικού συμφέροντος και ιστορικής ευθύνης, έχουμε λίγους που μας ψηφίζουν. Θα θέλαμε να γίνουν πολύ περισσότεροι.
Έχουμε κάποιους κάπως περισσότερους που μας συμπαθούν, μας εκτιμούν, μας αποδέχονται, αντιλαμβάνονται τι έχουμε κάνει, το αναγνωρίζουν. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει μία απορριπτική διάθεση, μια αρνητική διάθεση απέναντί μας για πολλούς λόγους, κυρίως γιατί το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που έκανε τα πολλά καλά της μεταπολίτευσης, είναι αυτό που έφτιαξε τον Έλληνα όπως είναι σήμερα, τον μικρομεσαίο, τα μεσαία στρώματα, τους μη προνομιούχους του 1980.
Είναι αυτό που διαμόρφωσε το μεγάλο κεκτημένο της μεταπολίτευσης, οπότε είναι πραγματικά ενοχλητικό, αντιφατικό, για πολλούς απίστευτο το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Παράταξη να έχει πάρει τα τελευταία πέντε χρόνια, τόσο δύσκολες και σκληρές αποφάσεις . Οχι επειδή άλλαξε απόψεις ή ιδεολογία, αλλά γιατί έπρεπε να αποφύγει το χειρότερο: την απόλυτη και ασύντακτη καταστροφή. Αλλά ο κόσμος, το έχουμε πει πολλές φορές αυτό, δεν το βίωσε και γλιτώσαμε την ασύντακτη καταστροφή. Βίωσε τους περιορισμούς, τις μειώσεις, τις διαψεύσεις και αυτό μας το καταλογίζει. Ωραία, το αποδέχομαι ,το αποδεχόμαστε όλοι. Ήταν μια επιλογή που έγινε όπως έγινε, που διορθώθηκε, που συνεχίζεται, που θα αποδώσει καρπούς, αλλά τώρα φτάνουμε στο δια ταύτα, είμαστε λίγο πριν.
Αυτοί που δεν μας χωνεύουν, αυτοί που μας λοιδορούν ,μας φτύνουν, μας μέμφονται, αυτοί που μας κατακρίνουν μπορούν να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους ακόμη και την απέχθειά τους. Είναι δημοκρατικό δικαίωμα. Αλλά τους θερμοπαρακαλώ να μας ακούσουν. Να ακούσουν τι είναι αυτό που έγινε, πού βρισκόμαστε σήμερα, ποιοί είναι οι κίνδυνοι και πώς πρέπει να πορευτούμε.
Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να κερδίσουμε τη δική μας ναυμαχία της Σαλαμίνας όταν ειπώθηκε το «Πάταξον μεν, άκουσον δε» και να δώσουμε ως χώρα αυτή τη μάχη, με τους όρους τους δικούς μας, όχι με τους όρους που θα μας επιβάλλουν οι ξένοι, είτε ως θεσμοί είτε ως αγορές. Γιατί οι αγορές είναι πάντα σκληρότερες και χειρότερες από τους θεσμούς και τα κράτη.
Ο ρόλος και ο στόχος του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση είναι να είναι το τρίτο κόμμα, να λάβει την τρίτη εντολή. Θα ήταν τραγικό η τρίτη εντολή να δοθεί στους εκπρόσωπους του νεοναζισμού και του φασισμού. Έχει πολύ μεγάλη σημασία το ΠΑΣΟΚ να είναι αυτό που θα υπερβεί εκλογικά αυτή τη στείρα διπολική δήθεν αντιπαράθεση.
Άρα στόχος μας είναι η τρίτη θέση, η τρίτη εντολή. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει αυτοδυναμία άρα μιλάμε για έναν πολυκομματικό κοινοβουλευτισμό και συνεργατικές Κυβερνήσεις χωρίς αυτοδυναμία. Θα ήταν αστείο, θα ήταν εκβιαστικό, τεχνικό, τεχνητό, θα ήταν κάτι που παραποιεί την αλήθεια και τη βούληση του ελληνικού λαού να σκέφτεται κανείς με τους παλιούς όρους της αυτοδυναμίας.
Δεν υπάρχουν επίσης δεύτερες εκλογές, δεν υπάρχει το 2012 με την πολυτέλεια του 2012. Τώρα έχουμε ένα δίμηνο, τρώμε τον Ιανουάριο στην εκλογική διαδικασία, δεν μπορούμε να δαπανήσουμε και τον Φεβρουάριο, πρέπει στις 26 Ιανουαρίου να υπάρχει Κυβέρνηση, αλλιώς δε θα υπάρχει οικονομία, δε θα υπάρχει χώρα, δε θα υπάρχει περιθώριο να ολοκληρώσουμε το θεσμικό πλαίσιο της νέας σελίδας.
Άρα όχι αυτοδυναμία, όχι δεύτερες εκλογές, όχι ακυβερνησία, πρέπει να υπάρξει Κυβέρνηση την επομένη των εκλογών. Και βέβαια όχι άλλοθι σε κανέναν, κανείς δε θα κρύψει την αδυναμία να εφαρμόσει δημαγωγίες μεγαλοστομίες και ανευθυνότητες πίσω από το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχουν προγραμματικές συναινέσεις ,συμφωνίες και συνεργασίες.
Από αυτή την άποψη το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Παράταξη είναι ο εγγυητής της εθνικής σταθερότητας -όχι της κυβερνητικής - ο εγγυητής της εθνικής στρατηγικής, που σημαίνει ότι χρειαζόμαστε πράγματι μια προγραμματική συμφωνία με ένα ελάχιστο περιεχόμενο. Και βεβαίως έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία αυτό να οδηγήσει στη μέγιστη δυνατή συστράτευση εθνικών δυνάμεων, συμμετοχή όλων των εθνικών δυνάμεων στην ευθύνη.
Εάν πρέπει να απαντήσουμε στην ερώτηση "τι είναι αυτό το ελάχιστο και βασικό που εγγυάται το ΠΑΣΟΚ, τι είναι αυτό που συνιστά τον πυρήνα της εθνικής σταθερότητας αλλά και της προοπτικής της χώρας", θα σας έλεγα έξι σημεία.
Το πρώτο σημείο είναι η πολιτική σταθερότητα, μετά τις εκλογές, που σημαίνει όπως είπαμε όχι αυτοδυναμία, όχι δεύτερες εκλογές, όχι ακυβερνησία, σημαίνει όμως και εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης.
Το δεύτερο σημείο είναι η οικονομική σταθερότητα, εγγυόμαστε την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, εγγυόμαστε ότι δε θα υπάρξει πιστωτικό γεγονός, δε θα υπάρξει ασύντακτη χρεοκοπία, δε θα ζήσουμε το 2015 αυτό που δε ζήσαμε το 2009-2010 και φανταστείτε να το ζήσουμε μετά από τόσες θυσίες.
Θα υπάρξει αντίθετα σεβασμός των θυσιών και των επιτευγμάτων του ελληνικού λαού, σεβασμός του πρωτογενούς πλεονάσματος και του κοινωνικού πλεονάσματος που διανέμεται σε ευπαθείς ομάδες. Σεβασμός του θετικού ρυθμού ανάπτυξης, σεβασμός του ισχυρού τραπεζικού συστήματος για να βοηθήσει τώρα στο κούρεμα του ιδιωτικού χρέους με τα κόκκινα δάνεια.
Και βέβαια θα υπάρξει έγκαιρη εντός του διμήνου ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, ώστε η Ελλάδα να φύγει από το μνημόνιο και να περάσει στην προληπτική πιστωτική γραμμή, να αποσαφηνιστεί η σχέση μας με παρόμοιους όρους με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, να καταβληθούν οι δόσεις και να μπορεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να στηρίζει χωρίς περιορισμούς ,με όλη τη δύναμη πυρός που έχει ,το ελληνικό τραπεζικό σύστημα άρα την ελληνική οικονομία.
Το τρίτο σημείο είναι η μακροπρόθεσμη δημοσιονομική σταθερότητα. Έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε το χρέος, να το αναδιαρθρώσουμε και να το κουρέψουμε, τα έχουμε πει πάρα πολλές φορές. Αυτό μας διευκολύνει στους ετήσιους προϋπολογισμούς, μειώνει το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους στο 40% των υποχρεώσεων που είχαμε μέχρι το 2010.
Αλλά αυτό το χρέος, το οποίο είναι αναδιαρθρωμένο και τώρα βιώσιμο, πρέπει να είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμο, όχι για τα 16 χρόνια της μέσης διάρκειάς του αλλά για τις πολλές επόμενες δεκαετίες, υπάρχει ένα πλαίσιο με τους εταίρους που έχει διαμορφωθεί από το 2012 και που μας επιτρέπει περαιτέρω σημαντικές βελτιώσεις, μειώσεις, κούρεμα, παρέμβαση.
Αυτό πρέπει να γίνει αμέσως μετά τη διαμόρφωση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής και αυτό πρέπει να το πετύχει η εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, με ασφαλείς και επαγγελματικούς όρους, χωρίς ερασιτεχνισμούς, επιπολαιότητες, περιττές απειλές, χωρίς «ψευτολεβεντιές» που δεν οδηγούν σε αποτέλεσμα, αλλά με προσανατολισμό στόχο και αποτέλεσμα.
Τέταρτο σημείο είναι η θεσμική σταθερότητα, κάτι το οποίο δεν είναι αυτονόητο, γιατί πρέπει να υπάρχει πλήρης σεβασμός της Δημοκρατίας και του πλουραλισμού και των εγγυήσεων του κράτους δικαίου. Κανένας ενθουσιασμός κομματικός, καμία αίσθηση ιστορικής ρεβάνς δεν μπορεί να θέσει σε αμφισβήτηση ακόμη και τις αποχρώσεις των ευρωπαϊκών δημοκρατικών θεσμών που ισχύουν σε κάθε κράτος της Ευρώπης και φυσικά του κράτους δικαίου.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι αφού δεν καταφέραμε να εκλέξουμε συναινετικά Πρόεδρο Δημοκρατίας πριν τις εκλογές, πρέπει να υπάρξει συναινετική εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μετά τις εκλογές, όχι βεβαίως εκλογή με σχετική πλειοψηφία ενός κομματικού Προέδρου της Δημοκρατίας.
Πρέπει να υπάρξει συναινετική αναθεώρηση του Συντάγματος, που σημαίνει ότι οι 180 Βουλευτές που λειτουργούν ως εγγύηση πρέπει να υπάρχουν όχι σε αυτή τη Βουλή που θα προκύψει, αλλά στη μεθεπόμενη που θα κάνει την αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλιώς παίρνει πράσινο φως να κάνει ότι θέλει η μεθεπόμενη Βουλή, μονοκομματικά.
Και βεβαίως, γιατί έφτασε η ώρα της αλήθειας, η αλλαγή του εκλογικού συστήματος. Δεν μπορούμε να πάμε ξανά σε εκλογές με το μπόνους των 50 εδρών σε ποσοστά της τάξεως του 20-25% που αλλοιώνει πλήρως τη λειτουργία του πλουραλιστικού κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, πρέπει να καταργηθεί το μπόνους.
Η Ιταλία που είχε το ίδιο σύστημα είπε κάτι που είναι απολύτως λογικό, το μπόνους το παίρνει ένα κόμμα μόνο όταν φτάσει στο 42%, για να διευκολυνθεί να κάνει μία ισχυρή Κυβέρνηση, αλλά μετά το 42%, επειδή ο λαός διαμόρφωσε τους εκλογικούς συσχετισμούς.
Το πέμπτο σημείο, επίσης καθ' όλα αυτονόητο, είναι η προστασία της εθνικής ασφάλειας, της κυριαρχίας και της ακεραιότητας, κάτι που συνδέεται και με το κυπριακό και με τα ελληνοτουρκικά και με το Αιγαίο και με την Ανατολική Μεσόγειο και με την κρίση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική και με την κρίση σε σχέση με τη Ρωσία, Δύσης-Ρωσίας.
Και βέβαια, το έκτο σημείο είναι αυτό που δίνει την προοπτική, είναι η μετάβαση στη νέα φάση μετά το μνημόνιο και την κρίση, όχι ως επιστροφή στο παρελθόν, αλλά ως άνοιγμα στο μέλλον. Κι εδώ δεν αναφέρομαι στην προληπτική πιστωτική γραμμή, αλλά στην πραγματική οικονομία, στην παραγωγή, στην ανταγωνιστικότητα, στην ανάπτυξη, στις επενδύσεις, στην απασχόληση και στην κοινωνική συνοχή, στην προστασία των ευπαθών ομάδων και στη σταδιακή αποκατάσταση των εισοδημάτων. Αυτά λοιπόν είναι τα έξι σημεία που θέλουμε να είναι εγγυημένα και των οποίων λειτουργούμε ως εγγυητής. Το θέμα μας δεν είναι η συμμετοχή στην άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας και η κατάληψη υπουργικών θέσεων, ξέρετε ότι το ΠΑΣΟΚ και τον Ιούνιο του 2012 αρνήθηκε να αναλάβει υπουργικές θέσεις και υπέδειξε εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα υψηλού κοινωνικού κύρους. Αναγκαστήκαμε να μπούμε στην Κυβέρνηση πολύ αργότερα, όταν η ΔΗΜΑΡ εγκατέλειψε τον αγώνα.
Εγγυητής, όπως είπα, δε σημαίνει άλλοθι για τη μη επαλήθευση δημαγωγικών ψευδαισθήσεων, δεν σημαίνει ούτε άλλοθι για την εξακολούθηση της ίδιας ασύμμετρης και άδικης κατανομής μεταξύ αυτών που λειτουργούν υπεύθυνα κι αυτών που λειτουργούν ανεύθυνα. Αλλά φυσικά ούτε άλλοθι για τη συνέχεια μιας κατάστασης σα να μην έχει συμβεί τίποτα στον τόπο.
Η πρότασή μας για το κυβερνητικό σχήμα του 2012 όπως διατυπώθηκε στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου πριν 2,5 χρόνια έχει απόλυτη επικαιρότητα. Ο τόπος, για να είμαστε ειλικρινείς, χρειάζεται Κυβέρνηση εθνικής ενότητας, όλων των πραγματικά δημοκρατικών, πραγματικά ευρωπαϊκών δυνάμεων, όλου του φάσματος. Αυτή θα ήταν η σωστή λύση, για να ολοκληρώσουμε την υπέρβαση της κρίσης και το άνοιγμα της νέας εποχής.
Αν αυτό δεν είναι εφικτό, ας γίνει μια Κυβέρνηση των υπεύθυνων δυνάμεων ευρωπαϊκού προσανατολισμού με προοδευτικό πρόσημο. Το προοδευτικό πρόσημο εξαρτάται από το πρόγραμμα, από την ουσία και προοδευτικό είναι το υπεύθυνο, το ασφαλές, το αποτελεσματικό, το αναδιανεμητικό, αλλά για να λειτουργείς αναδιανεμητικά πρέπει να έχεις τι να διανείμεις.
Άρα, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να θυμηθούμε την πρότασή μας του 2012, που είναι η πρότασή μας του 2015. Και βεβαίως θα πει κανείς γιατί μόνον το ΠΑΣΟΚ η Δημοκρατική Παράταξη; Γιατί και άλλα κόμματα εκτός του διπολισμού Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ, ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Δημοκρατίας, δεν μπορούν να παίξουν τον ίδιο ρόλο, γιατί έχουμε ζήσει την εμπειρία της παλιάς ΔΗΜΑΡ, το είπα χθες, την αμφιθυμία, την αβεβαιότητα την αντίφαση και τελικά την εγκατάλειψη, τη μεταστροφή.
Δεν μπορούμε να ζήσουμε την εμπειρία μιας "νέας ΔΗΜΑΡ", δηλαδή κάποιων οι οποίοι εμφανίζονται ως το καινούριο, το αθώο, το ανεπίληπτο και τελικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά η νέα ΔΗΜΑΡ, δηλαδή η αναπαλαίωση. Δε θα πέσουμε θύματα της αντιφατικότητας και της αμφιθυμίας, η χώρα χρειάζεται εθνική στρατηγική καθαρή και καθαρή εγγύηση της εθνικής στρατηγικής.
Βεβαίως εμείς πρέπει να υπερβούμε και έναν άλλο φραγμό που δημιουργεί δυσπιστία σε σχέση με το αν μπορούμε να λειτουργήσουμε ως εγγυητές της εθνικής σταθερότητας, γιατί υπάρχει ένα πρόβλημα εσωτερικής εκκρεμότητας, το οποίο όλοι το γνωρίζουν και το οποίο είναι πρωτοφανές ιστορικά και αδιανόητο.
Και δε μιλάω για καμία διάσπαση, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα εξ αντικειμένου λέω, δεν κάνω δίκη προθέσεων τώρα, δεν είναι η στιγμή, θέλω να τελειώνει αυτό. Έχουμε πει ότι είναι πάρα πολύ εύκολο να τελειώνει αυτό, αλλά υπάρχει μία υπονόμευση, υπάρχει ένας αποπροσανατολισμός, καταβάλλουμε κόστος σε μία εσωστρέφεια, τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ έχει υποχρέωση να λειτουργεί και λειτουργεί και θα λειτουργήσει εξωστρεφώς απευθυνόμενο σε όλο τον ελληνικό λαό και παρέχοντας τις εγγυήσεις που θέλει ο ελληνικός λαός.
Γι’ αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, φίλες και φίλοι, αυτό που λέμε, «κρατάμε ψηλά την ευθύνη», να το εννοούμε. Γιατί η ευθύνη είπα είναι η πατρίδα, ευθύνη είναι το μέλλον, αλλά ευθύνη είναι και η μνήμη, είναι η συνείδηση της ατομικής ευθύνης, ιδίως όταν για κάποια πρόσωπα η ατομική ευθύνη έχει και πρόσθετα χαρακτηριστικά τα οποία είναι ιστορικά, παραταξιακά και θεσμικά.
Η κάθε μια κι ο καθένας από σας και οι υποψήφιοί μας, οι 440 περίπου υποψήφιοι της παράταξής, του ΠΑΣΟΚ, που θα στρατευθούν στα ψηφοδέλτιά μας, καλείστε, καλούμαστε να δώσουμε μια μεγάλη μάχη, μια μεγάλη μάχη για την παράταξη και κυρίως μια μεγάλη μάχη για την πατρίδα. Το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Παράταξη, είναι εδώ.
Έχουν κληθεί και καλούνται όλοι με τους καλύτερους όρους, με πλήρεις εγγυήσεις ισοτιμίας και συμμετοχής και στις εκλογές και στο συνέδριο που θα γίνει μετά τις εκλογές, με όρους απόλυτης εσωκομματικής δημοκρατίας, πολυφωνίας, αρκεί να υπάρχουν ιδέες, προτάσεις για την ανανέωση και την ενότητα του χώρου.
Όμως προχωράμε, εμείς που είμαστε, εμείς που μπορούμε. Προχωρήσαμε το 2012, προχωρήσαμε στις ευρωεκλογές, έχουμε μια πολύ αξιόλογη και χειροπιαστή αφετηρία και αυτήν δεν μπορεί να μας τη στερήσει κανείς. Κανείς δε θα στερήσει από την παράταξη τον ρόλο της και από το έθνος τις εγγυήσεις που έχει ανάγκη.
Σας ευχαριστώ πολύ.