Ερώτηση Δημήτρη Παπαδημούλη σε Μάριο Ντράγκι για την πολιτική της ΕΚΤ, αναφορικά με τα κρατικά ομόλογα.
Ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την πολιτική της, στα πλαίσια και των νέων εποπτικών της εξουσιών, αναφορικά με την αντιμετώπιση των κρατικών ομολόγων στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τραπεζών, κατέθεσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης στην ερώτησή του αναφέρεται σε δηλώσεις που φέρεται να έκανε η Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, Ντανιέλ Νουΐ, σύμφωνα με τις οποίες, “τα κρατικά ομόλογα δεν πρέπει να θεωρούνται μηδενικού ρίσκου και ενδεχομένως να πρέπει να τεθούν συγκεκριμένα ποσοτικά όρια αναφορικά με την κατοχή τους από τις ευρωπαϊκές τράπεζες” και ζητά από τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να ξεκαθαρίσει κατά πόσο “Υπάρχουν σχέδια για την επιβολή ορίου στην κατοχή κρατικών ομολόγων από τις τράπεζες” και εφόσον υπάρχουν, εάν έχουν υπολογιστεί “οι επιπτώσεις στις αγορές κρατικού χρέους, στο κόστος του δημόσιου δανεισμού και στο τραπεζικό σύστημα”.
Συνεχίζοντας την ερώτησή του ο έλληνας ευρωβουλευτής, αφού σημειώνει την πρόταση του Οίκου Αξιολόγησης Moody’s για “αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού της οροφής κινδύνου (risk ceiling) για τις χώρες της Ευρωζώνης με χαμηλή πιστοληπτική διαβάθμιση, με δεδομένο ότι ο κίνδυνος για έξοδο από την ΟΝΕ έχει εξαφανιστεί”, ρωτά την ΕΚΤ για ποιο λόγο “δεν εφαρμόζει παρόμοιες «διευκολύνσεις» για τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, ενισχύοντας έτσι την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα της νομισματικής της πολιτικής” που έχει, ήδη, ανακοινώσει.
Ακολουθεί η πλήρης ερώτηση:
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, Ντανιέλ Νουΐ, δήλωσε ότι τα κρατικά ομόλογα δεν πρέπει να θεωρούνται μηδενικού ρίσκου και ενδεχομένως να πρέπει να τεθούν συγκεκριμένα ποσοτικά όρια αναφορικά με την κατοχή τους από τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Την ίδια στιγμή, ο Οίκος Αξιολόγησης Moody’s, έχει προτείνει αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού της οροφής κινδύνου (risk ceiling) για τις χώρες της Ευρωζώνης με χαμηλή πιστοληπτική διαβάθμιση, με δεδομένο ότι ο κίνδυνος για έξοδο από την ΟΝΕ έχει εξαφανιστεί. Ένα τέτοιο μέτρο θα είχε ως αποτέλεσμα την ενίσχυση του αξιόχρεου όλων των χρηματοοικονομικών προϊόντων που εκδίδονται σε μια χώρα, όπως οι καλυμμένες ομολογίες ή τα τιτλοποιημένα δάνεια, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο και την αποδοτικότητα των, πρόσφατων, μέτρων νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ.
Ερωτάται ο Πρόεδρος της ΕΚΤ:
Υπάρχουν σχέδια για την επιβολή ορίου στην κατοχή κρατικών ομολόγων από τις τράπεζες και εάν ναι έχουν υπολογιστεί οι επιπτώσεις στις αγορές κρατικού χρέους, στο κόστος του δημόσιου δανεισμού και στο τραπεζικό σύστημα;
Πως κρίνει την πρόταση της Moody’s για διεύρυνση της διαβάθμισης του επενδυτικού ρίσκου μιας χώρας; Γιατί δεν εφαρμόζει η ΕΚΤ παρόμοιες «διευκολύνσεις» για τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, ενισχύοντας έτσι την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα της νομισματικής της πολιτικής;