Αλέξη Τσίπρα
ΣΤΗ Σύνοδο ΤΗΣ Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ στην Αθήνα
Σάββατο, 01/11 Ξενοδοχείο Novus
Συντρόφισσες και Σϋντροφοι,
Φίλες και Φίλοι,
Χαίρομαι που ξανασυναντιόμαστε στην Αθήνα.
Ύστερα από μια δύσκολη, αλλά συναρπαστική και πετυχημένη προεκλογική εκστρατεία για τις ευρωπαϊκές εκλογές.
Και θέλω να σας ευχαριστώ θερμά για τη στήριξή σας στη καμπάνια για την υποψηφιότητα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για τη Προεδρεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Να σας ευχαριστήσω και ως Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προσωπικά, για τη συμβολή σας σε αυτή τη κοινή προσπάθεια αλλά και για την εμπιστοσύνη με την οποία με τιμήσατε.
Όλες και όλοι μαζί δώσαμε μια σκληρή πολιτική μάχη, αφήσαμε όμως πίσω μας, ανεξίτηλο το πολιτικό στίγμα της Αριστεράς την Ευρώπη.
Διατυπώσαμε με ευκρίνεια το κοινό αίτημα ολοένα και περισσότερων πολιτών, στις τέσσερις γωνιές της, την ανάγκη για την επανίδρυση – και θα έλεγα και την επανένωση – της Ευρώπης σε δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική βάση.
Στείλαμε παντού.
Σε Βορρά και Νότο.
Ανατολή και Δύση.
Το ξεκάθαρο μήνυμα:
Ότι η Ευρώπη για να υπάρξει θα πρέπει ν’ αλλάξει.
Ότι η Ευρώπη ή θα είναι δημοκρατική ή δεν θα υπάρξει.
Και ότι η λιτότητα είναι η ανοιχτή πληγή της Ευρώπης.
Και εμείς είμαστε εδώ για να κλείσουμε αυτήν την πληγή.
Όχι για να την ξύνουμε διαρκώς, όπως κάνει το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο της Ευρώπης.
Που έχει εγκλωβίσει μια ολόκληρη ήπειρο στην παγίδα της ύφεσης, του αποπληθωρισμού και της υπερχρέωσης.
Η κρίση γι’ αυτούς τελειώνει, αλλά η κρίση όχι μόνο είναι παρούσα στη καθημερινότητά μας, αλλά κάνει και διαρκώς μεταστάσεις.
Και αυτό που αποδεικνύεται καθημερινά είναι ότι η κρίση είναι η ίδια η λιτότητα.
Η κρίση είναι η ίδια η πολιτική της ευρωπαϊκές δεξιάς και μεταλλαγμένης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Τους είχαμε προειδοποιήσει εγκαίρως.
Δεν μας άκουσαν.
Και μας προσφέρουν τώρα το πικρό ποτήρι της δικαίωσης.
Σας θυμίζω ότι:
ü Όταν εμείς πρώτοι, πριν δυο χρόνια, προτείναμε ευρωπαϊκές λύσεις στην κρίση, μας απαντούσαν ότι είμαστε εκτός πραγματικότητας, διότι η Ευρωζώνη δεν είχε τη θεσμική δυνατότητα για κοινούς μηχανισμούς διαχείρισης της κρίσης.
Την απέκτησε παρακάμπτοντας τους θεσμούς. Δυστυχώς, όμως, συνέδεσε αυτούς τους μηχανισμούς με Μνημόνια εσωτερικής υποτίμησης στα κράτη-μέλη της.
Αυτό ήταν μια πολιτική επιλογή. Μια πολιτική επιλογή που βυθίζει την Ευρώπη στην ύφεση και ανακυκλώνει τη κρίση.
Για αυτό και μπορεί και πρέπει να αλλάξει, ως αποτέλεσμα μετατοπίσεων στους πολιτικούς συσχετισμούς.
ü Όταν εμείς πρώτοι προτείναμε απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, οι πολιτικοί μας αντίπαλοι μας κατηγορούσαν, ότι δήθεν διατυπώναμε προτάσεις αντιευρωπαϊκές και ανέφικτες.
Σήμερα οι προτάσεις αυτές είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ακόμη και της ΕΚΤ.
Με μόνη διαφορά ότι δεν έχει σημασία μόνο το τι κάνεις αλλά και πότε το κάνεις.
Έτσι οι μετατοπίσεις από την μονεταριστική ορθοδοξία, που επιχειρούνται από την ΕΚΤ, μπορεί να είναι πολύ λίγες και πολύ αργοπορημένες για να αντιμετωπίσουν την έκταση του προβλήματος.
Η πρότασή μας για άμεσο τερματισμό της λιτότητας και συντονισμένες ενέργειες με στόχο την ενίσχυση της ζήτησης.
Οι προτάσεις μας για την αμοιβαιοποίηση του χρέους και για ένα γενναίο επενδυτικό πακέτο αναπτυξιακών επενδύσεων με έμφαση στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, αποτελούν τη μόνη ρεαλιστική πρόταση για τη βιώσιμη έξοδο από την κρίση και τη δημοκρατική ανασύνταξη της Ευρώπης.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Φίλες και Φίλοι,
Το αδιέξοδο της λιτότητας είναι κυρίως ορατό στην Ελλάδα.
Και είναι αντιληπτό σε όλη την Ευρώπη.
Η λιτότητα, εκτός από ατελέσφορη και αδιέξοδη στην αντιμετώπιση της κρίσης, τώρα αποδεικνύεται και επικίνδυνη.
Γιατί μεταλλάσσει την κρίση, για μία ακόμη φορά:
Αρχικά από χρηματοπιστωτική σε δημοσιονομική, στη συνέχεια από δημοσιονομική, σε κρίση της πραγματικής οικονομίας, και τώρα σε αρχόμενη
κρίση αποπληθωρισμού.
Ο αποπληθωρισμός είναι μία ακόμα προβλέψιμη παρενέργεια της λιτότητας, που θα παροξύνει τα δυσμενή αποτελέσματα όλων των προηγούμενων φάσεων της κρίσης και θα ξαναρίξει την Ευρώπη στην ύφεση.
Ως αρνητική συνέπεια της δογματικής εμμονής του στη νεοφιλελεύθερη λιτότητα, το ευρωπαϊκό πολιτικό κατεστημένο υποχρεώνεται σήμερα σε οριακές, αλλά εμφανείς, αναπροσαρμογές επιβίωσης.
Αναγκάζονται οι ίδιοι να προκαλούν ρωγμές στο τείχος που έχουν ορθώσει, προσπαθώντας να προλάβουν τα χειρότερα.
Γι’ αυτό εμείς επιμένουμε ότι τώρα είναι η ώρα των καθαρών πολιτικών μετατοπίσεων στην Ευρώπη.
Γιατί η Ευρώπη παίρνει μια επικίνδυνη, κλειστή στροφή δεξιά.
Μια στροφή που απειλεί να την ρίξει στον γκρεμό της παραμονεύουσας, άκρας και λαϊκιστικής δεξιάς.
Μια απειλή που κάνει ήδη αισθητή την εμφάνισή της στην Ελλάδα, στη Γαλλία, αλλά και στην κάποτε «χώρα-μοντέλο» στην Ευρώπη, τη Σουηδία.
Γεγονός που αποδεικνύει την πολιτική αποτυχία του νεοφιλελεύθερου σχεδίου.
Ο κίνδυνος να ξαναβυθιστεί η Ευρώπη στην ύφεση και να εξαγάγει τη δική της κρίση στην παγκόσμια οικονομία καθιστά αναγκαία μια ριζική πολιτική στροφή στην Ευρώπη.
Μια ριζική πολιτική στροφή που ίσως ξεκινήσει από την Ελλάδα και την επερχόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί στην Ελλάδα αποδεικνύεται ότι όσο πιο μεγάλη η αποτυχία των νεοφιλελεύθερων μάγων της λιτότητας τόσο πιο μεγάλη η επιμονή τους σε ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα.
Δεν θέλουν να παραδεχτούν την αποτυχία του πειράματός τους και επιτίθενται με περισσότερη μανία στο εξαντλημένο πειραματόζωο.
Και μάλιστα με νεοφιλελεύθερες εμμονές για περισσότερες απορυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις και στο πλαίσιο των εργασιακών δικαιωμάτων.
Αλλαγές που δεν έχουν καμία σχέση με τη δημοσιονομική εξισορρόπηση.
Που δεν εφαρμοστεί πουθενά αλλού στην Ευρώπη.
Αλλαγές που αφορούν στο πυρήνα της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας των αποτυχημένων τεχνοκρατών της τρόικας.
Μόνο που δεν αντέχει άλλο αυτός ο λαός πειράματα στη πλάτη του.
Δεν αντέχει άλλο το «success story» ενός ιδιόμορφου τρίτου κόσμου της φτώχειας και των αποκλεισμών που γέννησε η πολιτική των Μνημονίων στην Ελλάδα.
Με το ένα στα τέσσερα παιδιά να ζει σε συνθήκες φτώχειας.
Έναν στους τρεις Έλληνες να είναι άνεργος.
Και έναν στους τρεις Έλληνες να ζει με λιγότερα από €470 το μήνα.
Αυτό που χρειάζεται ο τόπος για να ορθοποδήσει είναι σιγουριά και σταθερότητα.
Είναι διεκδίκηση με ασφάλεια.
Η κυβέρνηση Σαμαρά εγγυάται τη μη διεκδίκηση και την ανασφάλεια.
Την αβεβαιότητα και την αστάθεια.
Έχει μετατρέψει τη δική της εγγενή αστάθεια από την πολιτική που ασκεί σε συνολική, κοινωνική, οικονομική και πολιτική αστάθεια για τον τόπο.
Όσο συνεχίζεται η λιτότητα τόσο θα τροφοδοτείται η κοινωνική αβεβαιότητα και η αστάθεια.
Και όσο δεν υπάρχει κοινωνική σταθερότητα δεν θα μπορεί να υπάρξει ούτε πολιτική σταθερότητα.
Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο, ότι προϋπόθεση για την αποκατάσταση της ηρεμίας και της σταθερότητας στον τόπο είναι η άμεση αποκατάσταση της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας.
Καμία λύση, καμία νέα συμφωνία δίχως την έγκριση, την επικύρωση του λαού.
Και γνωρίζοντας τις δυσκολίες της σκληρής διαπραγμάτευσης σε ευρωπαικό επίπεδο,
Ζητάμε ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης και ακόμα πιο ισχυρή κοινωνική συμπόρευση και στήριξη για να διεκδικήσουμε τη καλύτερη δυνατή συμφωνία
προς όφελος του λαού μας, στην Ευρώπη.
Ζητάμε άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία και ισχυρή εντολή
διαπραγμάτευσης με στόχο:
Ø Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο. Έγινε για τη Γερμανία το 1953. Να γίνει και για την Ελλάδα το 2014.
Ø «Ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του υπόλοιπου, έτσι ώστε να εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού.
Ø Περίοδο χάριτος, δηλαδή «moratorium», στην εξυπηρέτησή του, για την άμεση εξοικονόμηση πόρων για την ανάπτυξη.
Ø Εξαίρεση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Ø Συμφωνία για «Ευρωπαϊκό New Deal», με δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Ø Ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων.
Ζητάμε ισχυρή λαϊκή εντολή για να κάνουμε επίσημη θέση της χώρας τη διεκδίκηση του κατοχικού δανείου.
Για μας αποτελεί, όχι απλώς διμερή διαφορά, αλλά ευρωπαϊκή εκκρεμότητα. Γιατί συνδέεται με το οριστικό κλείσιμο του πιο οδυνηρού κεφαλαίου της ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Και αυτό το έχουμε καταστήσει σαφές στους εταίρους μας.
Ζητάμε εντολή κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και κοινωνικής συμπόρευσης για να τερματίσουμε αμέσως τη λιτότητα.
Για να ξέρει ο μέσος πολίτης τι ξημερώνει την επομένη.
Για να επέλθει η ηρεμία στην κοινωνία, η σιγουριά και η σταθερότητα.
Γιατί σήμερα, με τη κυβέρνηση Σαμαρά, ο μέσος εργαζόμενος πολίτης φοβάται αν την επόμενη μέρα θα συνεχίσει να έχει δουλειά.
Αν δε θα δει κι άλλα χαράτσια να καταβροχθίζουν το εισόδημά του.
Και αν ο χιλιοκομμένος μισθός και η πενιχρή σύνταξη που έχει σήμερα δεν θα περικοπούν ακόμα περισσότερο αύριο.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Φίλες και Φίλοι,
Μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται την κοινωνική, οικονομική και πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα.
Γιατί θα τερματίσουμε αμέσως τη λιτότητα και θα βάλουμε την Ελλάδα να δουλέψει.
Γιατί μόνον εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε την εργασία, το μισθό και τη σύνταξη του μέσου Έλληνα.
Πριν από δύο μήνες, αναπτύξαμε το εμπεριστατωμένο και κοστολογημένο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης».
Το πρόγραμμα της μετάβασης από την φτώχεια στην ελπίδα.
Που εγγυάται την κοινωνική και οικονομική ασφάλεια και σταθερότητα.
Το αδιαπραγμάτευτο και αμέσως εφαρμόσιμο «Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης» για την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την επανεκκίνηση της οικονομίας, την ανάκτηση της εργασίας και το θεσμικό και δημοκρατικό μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος.
Μετά το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ο ελληνικός λαός γνωρίζει.
Πολιτική αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα δεν υπάρχει.
Υπάρχει καθολική πολιτική βεβαιότητα ότι η επόμενη κυβέρνηση του τόπου θα είναι κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα είναι κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας και πολιτικής σταθερότητας.
Θα είναι κυβέρνηση όλων των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων.
Θα είναι κυβέρνηση όλων των Ελλήνων.
Πολιτική και θεσμική αβεβαιότητα υπάρχει σήμερα.
Όσο παραμένουν στην εξουσία δυο κόμματα που δεν έχουν πια καμιά αξιοπιστία στην ελληνική κοινωνία.
Και όσο ισχυρίζονται -παρά το γεγονός ότι στη πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για ψήφο εμπιστοσύνης έλαβαν μόλις 150 ψήφους- ότι θα βρουν το Φλεβάρη 180, για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
Πολιτική αβεβαιότητα υπάρχει όσο επιμένουν να κυβερνούν τη χώρα δίχως σχέδιο και μόνη πυξίδα τη δική τους επιβίωση, δυο κόμματα που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του λαού.
Και στις δημοσκοπήσεις ολοένα και συρρικνώνονται.
Τα κόμματα και το πολιτικό προσωπικό που με τις επιλογές τους βύθισαν την Ελλάδα στη κρίση και αργότερα όχι μόνο απέτυχαν να την αντιμετωπίσουν αλλά αποτελείωσαν τη χώρα.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα θα είναι νίκη για όλους τους λαούς στην Ευρώπη.
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα θα είναι η νίκη της ελπίδας σε όλη την Ευρώπη. Ξεκινώντας από το Νότο.
Θα είναι η ήττα της στρατηγικής του φόβου.
Θα είναι το τέλος της λιτότητας.
Γιατί αυτό το ξεκαθαρίσαμε σε όλη την Ευρώπη προεκλογικά: η λιτότητα είναι ασύμβατη και με την Αριστερά και με την Ευρώπη.
Γι’ αυτό η επιτυχία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά μόνο τον ελληνικό λαό.
Είναι υπόθεση κάθε πολίτη, όπου κι αν κατοικεί στην Ευρώπη.
Είναι υπόθεση κάθε ελεύθερου ανθρώπου, που πιστεύει στη δημοκρατία, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στο κράτος δικαίου, αλλά και στο κράτος εγγυητή της αξιοπρεπούς διαβίωσης των πολιτών του.
Γι’ αυτό εμείς δεν ζητάμε μόνον την ενεργή, την καθημερινή στήριξη του ελληνικού λαού στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ζητάμε την ενεργή συμπαράσταση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά και όλης της Ευρώπης.
Όλων εκείνων που αντιστρατεύονται τη λιτότητα και θέλουν να κάνουμε όλοι μαζί, συλλογικά και αλληλέγγυα, μια νέα αναπτυξιακή αρχή.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Είμαστε σήμερα σ’ αυτήν εδώ την αίθουσα οι δυνάμεις που ξέρουν, θέλουν και μπορούν να κάνουν μια νέα αρχή για την Ευρώπη.
Και θα την κάνουμε.
Η ελπίδα θα νικήσει το φόβο.
Και σύντομα, με τους δικούς μας, μικρούς και μεγάλους, καθημερινούς αγώνες, θα ανατείλουν καλύτερες μέρες για τους λαούς μας.
Στην Ελλάδα.
Στην Ευρώπη.
Σας ευχαριστώ.