Τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση
δείχνει έντονα σημάδια κόπωσης, απουσίας
σχεδίου και αδυναμίας διατύπωσης
εναλλακτικής πρότασης στις εξαγγελίες
Τσίπρα.
Δεν ξέρω αν η κυβέρνηση δείχνει
αδυναμία αντιμετώπισης των προτάσεων
του ΣΥΡΙΖΑ, όπως λέτε, είναι πασιφανές
ωστόσο ότι μια σειρά λανθασμένες
επιλογές, με κορυφαία αυτή του ΕΝΦΙΑ,
διεύρυναν το ρήγμα που χωρίζει την
κυβέρνηση από τις διαθέσεις και τις
ανάγκες της κοινωνίας. Στη συγκεκριμένη
περίπτωση, μάλιστα, η κυβέρνηση φάνηκε
να πυροβολεί τα ίδια τα πόδια της, καθώς
με την παράλογη υπερφορολόγηση των
ακινήτων επιτέθηκε ουσιαστικά στην
ίδια την εκλογική της βάση. Πώς να πάει
λοιπόν για εκλογές; Ακόμα κι αν η πρόωρη
προσφυγή στις κάλπες προ της εκλογής
Προέδρου Δημοκρατίας ήταν μέσα στον
αρχικό σχεδιασμό, ο ΕΝΦΙΑ την ακύρωσε.
Aκόμη
κι αν δεν επιθυμούν τις έκτακτες κάλπες
στη δικομματική, έχουν πλέον τη δυνατότητα
ελιγμών για να τις αποτρέψουν; To
κλίμα βαραίνει, η κοινωνία εξαντλείται,
η τρόικα επιμένει, ο ΣΥΡΙΖΑ καιροφυλακτεί...
Για
να έχεις δυνατότητα ελιγμών πρέπει να
έχεις και έλεγχο των συσχετισμών. Όταν
ένα θερινό τμήμα γίνεται άνω – κάτω από
τις αντιδράσεις κυβερνητικών βουλευτών,
φαντασθείτε τι μπορεί να συμβεί το
επόμενο διάστημα στην Ολομέλεια. Το
πρόβλημα για την κυβέρνηση, πλέον, δεν
είναι να βρει μόνο τους 180, αλλά να
"μαζέψει" άμεσα τους 150…
Θεωρείτε πιθανή την αλλαγή της
κυβερνητικής πολιτικής προς το ηπιότερο
και προοδευτικότερο ;
Για να υπάρξει αλλαγή προς το
ηπιότερο δεν αρκούν ούτε οι επικοινωνιακές
ασκήσεις ούτε οι υποσχέσεις περί
φοροελαφρύνσεων. Αυτό που απαιτείται
είναι ένα άλλο μείγμα κοινωνικής και
οικονομικής πολιτικής, που θα δώσει
ανάσες στην κοινωνία και θα βγάλει την
οικονομία από το υφεσιακό τέλμα.
Με τα σημερινά δεδομένα στο
πολιτικό σκηνικό, το κόμμα σας θα ψήφιζε
για Πρόεδρο της Δημοκρατίας;
Η Δημοκρατική Αριστερά θα
εκδηλώσει τη θέση της για την Προεδρική
εκλογή, όπως έχει άλλωστε έγκαιρα
επισημάνει, στον κατάλληλο χρόνο. Δηλαδή,
στον συνταγματικά προσδιορισμένο χρόνο.
Κάθε άλλο είναι παιχνίδι με τους θεσμούς,
στο οποίο δεν έχουμε καμιά διάθεση να
συμπράξουμε. Όλα στην ώρα τους…
Θα περιμένετε να κρίνετε σε
σχέση με το πρόσωπο…
Η διαδικασία εκλογής Προέδρου
Δημοκρατίας, κύριε Κουκλουμπέρη, δεν
είναι μία διαδικασία τυπικού χαρακτήρα.
Το υπογραμμίζει άλλωστε το ίδιο το
Σύνταγμα που απαιτεί, με τις αυξημένες
πλειοψηφίες που θέτει για την εκλογή,
ευρείες συναινέσεις… Για να υπάρξουν
όμως αυτές οι συναινέσεις χρειάζονται
και κατάλληλες πολιτικές. Γι αυτό εμείς
λέμε ότι η εκλογή θα κριθεί σε συνάρτηση
με τις ασκούμενες πολιτικές. Αν οι
πολιτικές που ακολουθούνται εντείνουν
την κοινωνική και πολιτική πόλωση, πώς
να υπάρξουν συναινέσεις και συμπτώσεις;
Kρίνοντας
από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που εξαγγέλθηκε
στη ΔΕΘ, εντοπίζετε στοιχεία ρεαλισμού
και σημεία συγκλίσεων με δικές σας
θέσεις; Ποια είναι αυτά;
Η
γνώμη μου είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί
το τελευταίο κυρίως διάστημα μια
απαιτητική ακροβασία. Μία λεπτή ισορροπία,
αν προτιμάτε. Δοκιμάζει να μετακινηθεί
σε ρεαλιστικότερες θέσεις, χωρίς ωστόσο
να κόβει το νήμα που τον συνδέει με μια
αντίληψη αριστερού δογματισμού. Το
πρόγραμμα που εξαγγέλθηκε στη ΔΕΘ
περικλείει αυτή ακριβώς την «αντινομία».
Ο Πρόεδρος
του ΣΥΡΙΖΑ είχε κατά νου και τη μεγάλη
εικόνα, την εικόνα του εθνικού ακροατηρίου,
και μια εικόνα μικρότερη, την εικόνα
της εσωκομματικής κοινής γνώμης. Επεδίωξε
να καλύψει τις απαιτήσεις και των δύο
ακροατηρίων, επιστρατεύοντας ένα μείγμα
θέσεων που απευθύνονταν και στα δύο
κοινά. Με μία κουβέντα, στο πρόγραμμα
του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνεται η διάθεση να
οικοδομηθεί ένα κυβερνητικό προφίλ, εξ
ου και η εμφατική υπογράμμιση του
στοιχείου της διαπραγμάτευσης και όχι
αυτού της τυφλής ρήξης. Ταυτόχρονα,
ωστόσο, εξακολουθεί να είναι διάχυτη η
υιοθέτηση θέσεων ανεδαφικών ή ανεφάρμοστων,
που φρενάρουν τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ.
Εικάζετε ότι μπορεί να
καλλιεργηθεί το έδαφος προγραμματικής
συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο
μιας νέας διακυβέρνησης;
Η Δημοκρατική Αριστερά θεωρεί
ότι η χώρα έχει ανάγκη μιας εναλλακτικής
προοδευτικής διακυβέρνησης. Στη
συμπαράταξη αυτή, που δεν μπορεί να
διαμορφωθεί παρά μόνο με προγραμματικές
συμφωνίες, θέση έχουν οι δυνάμεις της
ριζοσπαστικής Αριστεράς, της ανανεωτικής
Αριστεράς και του δημοκρατικού
σοσιαλισμού, ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας
και της πολιτικής οικολογίας. Οι μόνοι
που δεν χωρούν είναι οι συντηρητικές
πολιτικές και η ΝΔ.
Πως βλέπει η ΔΗΜΑΡ το ρόλο της
Κεντροαριστεράς ; Ως στήριγμα και εταίρο
μιας κυβέρνησης όπως το σχήμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
ή σε απόσταση από το δόγμα της λιτότητας
και του συντηρητισμού;
Φαντάζομαι να σας αρκεί ότι δεν
βλέπουμε την κεντροαριστερά ως…
κεντροδεξιά.
Στο κάλεσμα Βενιζέλου για τη
Δημοκρατική Παράταξη και το συνέδριό
της θα ανταποκριθείτε;
Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον
τις διεργασίες που εξελίσσονται στο
χώρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά θέλω να σας θυμίσω
ότι η ΔΗΜΑΡ οδεύει προς το δικό της
συνέδριο και οδεύει ως φορέας με
οργανωτική και πολιτική αυτοτέλεια. Εν
πάση περιπτώσει, δεν θεωρώ ότι έχουμε
δώσει δείγματα πρόθεσης να διαχυθούμε
σε άλλο πολιτικό χώρο, είτε αυτός είναι
το ΠΑΣΟΚ είτε κάποιος άλλος.
Κρύβει σκοπιμότητες ή όχι η
πρόταση αλλαγής του εκλογικού νόμου σε
αυτή τη συγκυρία;
Θεωρώ
ότι η χρονική στιγμή στην οποία εκδηλώνεται
η πρόταση μιλάει από μόνη της. Και όχι
μόνο μιλάει – δηλαδή, προδίδει τις
μύχιες σκέψεις όσων εισηγούνται την
αλλαγή του νόμου – αλλά μεταδίδει και
μηνύματα ηττοπάθειας. Αυτή είναι η μία
διάσταση της υπόθεσης «εκλογικός νόμος».
Η δεύτερη που αφορά την ουσία – εμείς
το υποστηρίζουμε από τον Οκτώβριο του
2013, οπότε και καταθέσαμε στη Βουλή τη
σχετική πρόταση – είναι ότι, όντως,
πρέπει να καταργηθεί κάθε τι που
παραμορφώνει την βούληση των εκλογέων,
όπως είναι το bonus
των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα. Προσωπικά,
θα πρόσθετα και το πλαφόν εισόδου στη
Βουλή του 3%.
Πόσο
κρίσιμο είναι το συνέδριο που διοργανώνετε;
Tι
διακυβεύεται ; Θα αποκτήσετε σαφές
στίγμα, όπως ζητούν βουλευτές και
στελέχη;
Το τρίτο συνέδριο της Δημοκρατικής
Αριστεράς πραγματοποιείται μετά από
ένα εκλογικό αποτέλεσμα που έσπειρε
απογοήτευση στις τάξεις μας. Χρέος όλων
μας είναι να ξαναδώσουμε πολιτική
αξιοπρέπεια στον κόσμο της ανανεωτικής
Αριστεράς, να διαλύσουμε τις ασάφειες
και τις συγχύσεις, να γυρίσουμε σελίδα.
Η Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να σταθεί
– και θα σταθεί – στα πόδια της. Όχι
γιατί το λέει η ίδια, αλλά γιατί η
πολιτική ζωή του τόπου έχει ανάγκη μια
μεταρρυθμιστική αριστερή δύναμη, που
θα βάλει με υπευθυνότητα, μέτρο και
αποφασιστικότητα τη σφραγίδα της στην
πολιτική αλλαγή.
Είναι
πλήγμα οι αποχωρήσεις ; H
αποψίλωση του κόμματος είναι πηγή
ανησυχίας;
Στη λέξη αποψίλωση δεν θα
συμφωνούσα. Οι αποχωρήσεις των μελών
της Μεταρρυθμιστικής Τάσης είναι η
τελευταία πράξη μιας προαναγγελθείσας
ρήξης, που άρχισε να γράφεται αμέσως
μετά την έξοδό μας από την τρικομματική
κυβέρνηση. Στο διάστημα που μεσολάβησε
από τότε μέχρι σήμερα, ορισμένοι πρώην
σύντροφοι αποχώρησαν, ορισμένοι αποχωρούν
τώρα. Δεν είναι ευχάριστο. Ούτε είναι
«κλισέ» να σας πω ότι δεν μας περισσεύει
κανείς. Αλλά έτσι είναι η πολιτική… Ο
καθένας κάνει τις επιλογές του. Διαλέγει
δρόμο, όχημα και προορισμό. Το εισιτήριο
καταβάλλεται πάντοτε στο τέλος. Ποτέ
στην επιβίβαση.
22/09/2014