ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ
ΚΩΣΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
ΕΙΣΗΓΗΤΗ ΤΗΣ ΚΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
ΤΟΥ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
Για την στάση του ΣΥΡΙΖΑ:
«Όταν εμείς πιέζαμε να κατατεθεί στο Β΄ Θερινό Τμήμα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, υπήρχε μία απόλυτη σιωπή, δεν τοποθετούταν κανείς. Κάποιοι δε από τον ΣΥΡΙΖΑ έβγαιναν δημοσίως και έλεγαν ότι ίσως έπρεπε να πάει και στην Ολομέλεια, να πάει δηλαδή ακόμα πιο πίσω, να μη συζητηθεί στο Β΄ Θερινό Τμήμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατήγγειλε ότι δεν ερχόταν το νομοσχέδιο στη Βουλή σήμερα δηλώνει «ΠΑΡΩΝ», σήμερα δεν το ψηφίζει.
Επικαλέστηκε πολλές φορές τον Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης - ο οποίος έχει εκδώσει ειδική ανακοίνωση όταν αποφασίστηκε από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής ότι θα συζητηθεί αυτές τις μέρες - και σήμερα δεν ψηφίζει συγκεκριμένα άρθρα και δηλώνει «ΠΑΡΩΝ» επί της αρχής.
Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ: «Ο Μπαλτάκος επέβαλε την απόσυρση του άρθρου 19». Και θυμίζω ότι από αυτό εδώ το Βήμα κατήγγειλα εγώ τον κ. Μπαλτάκο ότι «διόρθωνε» το άρθρο 19 και ότι το καθιστούσε ρατσιστικό, δηλαδή ξενοφοβικό. Γι’ αυτόν το λόγο απαιτούσαμε εμείς την απόσυρση του άρθρου 19. Εκτός εάν, όπως είχε νομοτεχνικά τροποποιηθεί, ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ να μπει στην ψηφοφορία και προφανώς να το ψηφίσει.
Υπάρχει διαφωνία επί της ουσίας στην Κοινή Υπουργική Απόφαση που προστατεύει τα μέλη κατά τρόπο αρτιότερο ακόμα και από την αρχική έκδοση του άρθρου 19 που ερχόταν προς ψήφιση; Θυμίζω ότι δεν ήταν ένα άρθρο καινούριο, αλλά ερχόταν από το 2006. Είχε μια προϊστορία και σε καμία περίπτωση δεν είχε καταστρατηγηθεί ως διάταξη.
«Παρά τις σειρήνες στεκόμαστε εδώ για να διασφαλίσουμε την ισοπολιτεία, τη δημοκρατία, την ανοχή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια»
Η πραγματικότητα είναι η εξής: Παρά τις όποιες διαφωνίες μας τόσο με τη ΔΗΜΑΡ όσο και με τη Νέα Δημοκρατία, στεκόμαστε εδώ για να ψηφίσουμε διατάξεις οι οποίες δεν αφορούν κανένα πρόγραμμα και κανένα μνημόνιο ή αντιμνημόνιο.
Αφορούν την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη, την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου ο οποίος βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια.
Και παρά τις σειρήνες, «ξέρετε, αυτά να τα αφήσουμε, όσο υπάρχει κρίση μπορεί καθένας να βαράει ελεύθερα όποιον θέλει», στεκόμαστε εδώ για να διασφαλίσουμε την ισοπολιτεία, τη δημοκρατία, την ανοχή και τη δυνατότητα καθενός που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια να κυκλοφορεί χωρίς να φοβάται ότι θα δεχθεί επιθέσεις από φασίστες ή ρατσιστές.
Και είναι υποχρέωση κάθε δημοκράτη Βουλευτή να τα υποστηρίζει και να τα ψηφίζει αυτά στο τέλος της ημέρας.
Βρισκόμαστε εδώ για να αποτρέψουμε στο μέλλον να μην τυγχάνουν απόλυτης καταδίκης και ποινικής –αν θέλετε- τιμωρίας από την ελληνική πολιτεία ρατσιστικά κηρύγματα -από όπου και αν προέρχονται.
Και αυτά δεν έχουν σχέση με την ελευθερία της έκφρασης. Αυτά έχουν σχέση μόνο με το φόβο, μόνο με τη δυνατότητα της ανομίας, την οποία είμαστε αποφασισμένοι ότι θα τη σταματήσουμε.
Διότι η ανομία έχει να κάνει με το να μπορεί κάποιος να καθυβρίζει και να υποκινεί βία, με τρόπο ο οποίος ενέχει απειλή για την ελευθερία, τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα ενός άλλου που διαφοροποιείται είτε λόγω φυλής είτε λόγω εθνικής καταγωγής είτε λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου.
Αυτός ο άλλος, ναι, θα προστατευθεί από την ελληνική πολιτεία με κάθε τρόπο.
Και δεν είναι περιορισμός στην ελευθερία της έκφρασης. Είναι προστασία στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Δεν αντιλαμβάνομαι όσους θεωρητικολογούν ή νομικολογούν όταν η διάταξη είναι συγκεκριμένη και δεν λέει απλώς «μίσος». Λέει «μίσος κατά του διαφορετικού, κατά της ομάδας ή του προσώπου». Όταν αυτή η συμπεριφορά ή ο λόγος ενέχει κίνδυνο ή απειλή για τη σωματική ακεραιότητα και ελευθερία, πιστεύετε ότι πρέπει να την αφήσουμε να συνεχίζεται στη χώρα μας;
Τιμά τη χώρα, τον Έλληνα πολίτη, την Ελληνίδα; Τιμά την ιστορία αυτής της χώρας;
«Ως πότε εδώ μέσα θα ανεχόμαστε να αποκαλούν κάποιοι ανθρώπους, μετανάστες ή πρόσφυγες, «σκουπίδια» και να μη σηκώνεται κανένας;»
Ακούω μια αριστεροδεξιά κριτική σε αυτό το νομοσχέδιο.
Κυρίως, όμως, ακούω μια ακροδεξιά ρητορική, η οποία πρέπει να σταματήσει.
Ως πότε εδώ μέσα θα ανεχόμαστε ανθρώπους, μετανάστες ή πρόσφυγες, να τους αποκαλούν κάποιοι «σκουπίδια» και να μη σηκώνεται κανένας;
Ως πότε εδώ μέσα θα αφήνουμε να υπάρχει ένας ακατάσχετος οχετός που να εκπέμπεται σε κάθε γωνιά της Ελλάδας; Ε, όχι! Αυτό το δηλητήριο του μίσους κατά του διαφορετικού πρέπει να σταματήσει!
«Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν μπαίνουν στην αρχή της πλειοψηφίας ή της μειοψηφίας»
Το άρθρο 2, για το Ολοκαύτωμα και τις Γενοκτονίες, δεν αφορά στην κακόβουλη ή μη κακόβουλη άρνηση. Γιατί ενώ τα στοιχεία του συγκεκριμένου εγκλήματος είναι τρία, κανείς δεν αναφέρεται στα άλλα δύο.
Η κριτική περιορίζεται στο γιατί λέτε «κακόβουλη» ή «μη κακόβουλη» άρνηση.
Όμως, δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Εάν θέλετε να παρασυρθούμε στον αντισημιτισμό, είναι πάρα πολύ εύκολο να συμβεί αυτό, γιατί, δυστυχώς, η αντισημιτική ρητορική υπάρχει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Δεν είναι το πιο φιλολαϊκό ή φιλικό προς τον ψηφοφόρο νομοσχέδιο. Είναι, όμως, το αναγκαίο. Είναι η δυνατότητα του Έλληνα δημοκράτη Βουλευτή να αποδεικνύει στην πράξη τι πιστεύει.
Εάν, λοιπόν, θεωρείτε ότι πρέπει να καλύπτουμε και να μην τιμωρούμε έναν ιστορικό ακαδημαϊκό που λέει ότι «Δεν υπήρξε ποτέ το Ολοκαύτωμα και γι’ αυτόν το λόγο τους συγκεκριμένους Εβραίους πρέπει να τους εξαφανίσουμε από τον χάρτη της γης» εγώ διαφωνώ και πιστεύω ότι προφανώς και πρέπει να τον τιμωρούμε.
Εάν είναι ακαδημαϊκός ή εργάτης, δεν έχει διαφορά για τον Έλληνα νομοθέτη. Εάν, όμως, πει, «Δεν υπήρξε το Ολοκαύτωμα», τότε δεν τυποποιείται το έγκλημα..
Εάν πει, «Ο Χίτλερ έκανε μισή δουλειά και αυτούς πρέπει να τους εξαφανίσουμε από το χάρτη του κόσμου», τότε, ναι, θα τιμωρείται. Εάν πει, «Τους ομοφυλόφιλους δεν τους κυνήγησε αρκετά ο Χίτλερ, δεν τους πείραξε καθόλου και πρέπει να τους εξαφανίσουμε από προσώπου γης» και αυτό θα τιμωρείται.
Εάν θεωρείτε ότι δεν πρέπει να τιμωρείται, καταθέστε το. Όμως, ανοικτά, εδώ, για να ξέρει ο Έλληνας πολίτης τι ψηφίζει ο καθένας μας. Και δεν λέω ότι αυτό που ψηφίζουμε εμείς αρέσει στους περισσότερους. Όμως, θεωρώ ότι δεν μπορεί τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να μπαίνουν σε δημοψηφίσματα. Δεν μπορεί να μπαίνουν στην αρχή της μειοψηφίας ή της πλειοψηφίας.
Η αξιοπρέπεια του καθενός, η δυνατότητα του καθενός να κυκλοφορεί χωρίς να φοβάται και χωρίς να απειλείται η ζωή του, λόγω της φυλής ή του χρώματός του, είναι αναγκαιότητα σε μια δημοκρατική κοινωνία. Άλλως αυτή δεν υπάρχει, είτε υπάρχουν πλειοψηφίες είτε υπάρχουν μειοψηφίες.
Σχετικά με τις τροπολογίες του ΠΑΣΟΚ
Εκτός από την ιδιαιτέρως σημαντική τροπολογία που έχουμε καταθέσει για την άμβλυνση των οικονομικών επιπτώσεων των οικογενειών των θυμάτων είτε τρομοκρατίας είτε που έπεσαν εν ώρα καθήκοντος, έχουμε καταθέσει μια τροπολογία και για το σύμφωνο συμβίωσης.
Για μας δεν είναι μόνο θέμα καταδίκης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι θέμα ισοτιμίας και ισοπολιτείας. Είναι ζήτημα τιμής για την Ελληνική Πολιτεία να αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο στο σύμφωνο συμβίωσης τα ομόφυλα και τα ετερόφυλα ζευγάρια και να υπάρχει ένας τρόπος ενιαίος, προκειμένου να ρυθμίζει αυτά τα ζητήματα. Πιστεύω ότι σε όλο το πολιτικό φάσμα μπορούν να βρεθούν άνθρωποι οι οποίοι συμφωνούν στα ελάχιστα.
Η τρίτη τροπολογία που καταθέσαμε δεν έχει σχέση με το λόγο του μίσους. Είναι εκκρεμότητα από παλιά.
Η τροπολογία αναφέρεται στο έγκλημα που τελείται με ρατσιστικό κίνητρο, με έναν τρόπο συνεκτικό, με έναν τρόπο ορθολογικό, με έναν τρόπο συστηματικό, που δεν πειράζει τα δογματικά ζητήματα του Ποινικού Κώδικα. Δεν τροποποιεί άλλες διατάξεις, αλλά προβλέπει ότι ανεβαίνει το ελάχιστο της ποινής για κάθε αδίκημα που τελείται με ρατσιστικό κίνητρο. Αυτό γιατί δεν πρέπει να προσδιοριστεί, γιατί δεν πρέπει να ψηφιστεί;