Για
τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με την
Καγκελάριο της Γερμανίας
Η Ευρωπαϊκή
Ένωση πρέπει να έχει ως στόχο την
ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και στο πλαίσιο
αυτό θα έπρεπε αυτές οι συναντήσεις να
έχουν άλλο χαρακτήρα. Θα έπρεπε να
αποφασίζονται τα κύρια ζητήματα στα
όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή
Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αν
νομίζει κάποιος ότι αυτό είναι άσχετο
από τα προβλήματα που αναφέρουμε, δεν
είναι, γιατί για παράδειγμα εμείς έχουμε
προτείνει την ευρωπαϊκή αμοιβαιοποίηση
μέρους του χρέους για τις χώρες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να γίνει αυτό
και για να λυθεί το πρόβλημα του δημοσίου
χρέους χρειάζεται μια άλλη αντίληψη,
μια άλλη νοοτροπία σε επίπεδο Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Ως προς το θέμα του χρέους, δεν
ανακοινώθηκε τίποτα, δεν είχαμε καμία
εξέλιξη στο πρόβλημα της αναδιάρθρωσης
και της βιωσιμότητας του. Για εμάς το
δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο σε αυτά
τα νούμερα στα οποία βρίσκεται και
χρειάζεται άμεσα αναδιάρθρωση, η οποία
θα περιλαμβάνει διάφορες ενέργειες,
όπως η χρονική μετακύλιση των ομολόγων,
η μείωση των επιτοκίων καθώς και τα
χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την
ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να μην
υπολογίζονται στο δημόσιο χρέος αλλά
να περάσουν στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό
Σταθερότητας. Άκουσα την δήλωση του
Πρωθυπουργού για το δημόσιο χρέος.
Μάλιστα είχε και μία διαφοροποίηση,
είπε ότι θα είναι βιώσιμο το δημόσιο
χρέος, ενώ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης
είπε ότι είναι βιώσιμο το χρέος. Εδώ
θέλουμε μία τοποθέτηση επίσημα και
θέλουμε διαπραγμάτευση, αποτελεσματική
διαπραγμάτευση. Εμείς δεν ζητούμε
μονομερείς ενέργειες, αλλά δεν είδαμε
σε ποιο σημείο έγινε αυτή η διαπραγμάτευση.
Ο αντίλογος
στο ότι το ζήτημα του δημοσίου χρέους
δεν μπορεί να τεθεί δημοσίως, γιατί την
ίδια ώρα δεν μπορεί να βγει η χώρα στις
αγορές, είναι ο εξής: πώς θα πας σε μία
διαπραγμάτευση, όταν λες ότι το χρέος
είναι βιώσιμο; Και η κατάλληλη ώρα της
διαπραγμάτευσης ποια είναι για την
κυβέρνηση;
Η συζήτηση
αναδεικνύει πως η τρόικα είναι εκτός
των δεσμεύσεων που η ίδια έχει λάβει.
Από τον Οκτώβριο του 2012 υπάρχει η δέσμευση
ότι μόλις πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα,
θα ξεκινήσει επίσημα η διαπραγμάτευση
του δημοσίου χρέους. Πρωτογενές πλεόνασμα
πετύχαμε έστω και με λάθος τρόπο. Δεν
ξεκίνησε όμως επίσημα η διαπραγμάτευση.
Στην δήλωση του Πρωθυπουργού αναφέρθηκε
μόνο η επιμήκυνση του χρόνου πληρωμής.
Και σας ρωτάω, έχει ξεκινήσει στα αρμόδια
όργανα η συζήτηση;
Εδώ και ένα
χρόνο δεν έχει ελαφρυνθεί το δημόσιο
χρέος και επειδή δεν έχει ελαφρυνθεί
έχουμε υπερφορολόγηση και ταλαιπωρείται
ο Έλληνας πολίτης. Μόλις πετύχαμε
πρωτογενές πλεόνασμα, την επόμενη ημέρα
έπρεπε να συγκληθεί το αρμόδιο όργανο
και εκεί να συζητηθεί και το θέμα του
δημόσιου χρέους, το πώς θα επιλυθεί,
ποιοι είναι οι τεχνικοί τρόποι, να γίνει
μια αναλυτική συζήτηση. Στις διεθνείς
διαπραγματεύσεις λέγοντας ότι όλα είναι
καλά και όλα είναι ωραία δεν πετυχαίνεις
βελτιώσεις. Με την ανεργία στο 30% είναι
δυνατόν να λέμε ότι όλα βαίνουν καλώς;
Για την
ανάπτυξη και την ανεργία
Τώρα υπάρχουν
και άλλα προβλήματα που θα έπρεπε να
τεθούν στην συζήτηση. Για παράδειγμα,
η ανάπτυξη και η ανεργία. Η ανάπτυξη δεν
έρχεται με ευχολόγια και δεν λύνονται
με ευχολόγια τα ζητήματα που απασχολούν
την χώρα. Να σας πω ένα παράδειγμα. Οι
στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος
είναι ανεδαφικοί για τα επόμενα χρόνια,
για το 2015 είναι 9 δις ο στόχος, 4,5% του
ΑΕΠ. Με τέτοια ανεδαφικά νούμερα δεν
μπορεί να γίνει καμία ελάφρυνση, ούτε
φορολογική, ούτε ελάφρυνση πραγματική
στον πολίτη, που ζει και βιώνει μια
κατάσταση την οποία δεν την αντέχει.
Συνεπώς, έχουμε πει, για παράδειγμα, ότι
το πρώτο βήμα θα είναι η μείωση αυτού
του ποσοστού από 4,5% στο 2,5%. Δεν έγινε
καμία τέτοια συζήτηση. Επίσης έχουμε
πρόβλημα εργασιακών σχέσεων και ανεργίας
στην χώρα μας, το αναδεικνύουν όλες οι
τελευταίες μελέτες. Η ανεργία έχει
φτάσει στο 27%. Δεν είδαμε να διεκδικεί
ο Πρωθυπουργός ένα πρόγραμμα επενδυτικό
για την χώρα μας με στόχο την μείωση της
ανεργίας.
Για να μην
δημιουργούμε ένα τεχνητό κλίμα ευφορίας,
βλέπουμε ότι τα κρίσιμα δεν συζητήθηκαν,
δεν ανακοινώθηκαν, εκτός αν έχει γίνει
μία συζήτηση, την οποία δεν την γνωρίζουμε.
Θα περίμενα, να ειπωθεί για παράδειγμα
ότι συζητήθηκε το κρίσιμο ζήτημα της
αναδιάρθρωσης του χρέους και το πώς θα
επιτευχθεί. Δεν είδαμε καμία τέτοια
αναφορά από την Καγκελάριο.
Για την
προοδευτική διακυβέρνηση
Έχουμε το
Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ την επόμενη εβδομάδα
όπου μεταξύ των άλλων θα συζητηθεί η
πρόταση για την προοδευτική διακυβέρνηση
του τόπου και για τις συνεργασίες και
βέβαια το Συνέδριο είναι το ανώτατο
όργανο το οποίο θα αποφασίσει. Χρειάζεται
να υπάρχουν εναλλακτικές προοδευτικές
λύσεις στην πολιτική. Βεβαίως στην
προοδευτική διακυβέρνηση δεν χωρούν,
κατά τη γνώμη μας, οι συντηρητικές
πολιτικές της ΝΔ. Αυτό που λέμε είναι
ότι σε αυτή την προοδευτική διακυβέρνηση
χωρούν οι δυνάμεις από τη δημοκρατική
αριστερά, από τη ριζοσπαστική αριστερά,
από τη σοσιαλδημοκρατία, από την πολιτική
οικολογία. Ευρύτερες δυνάμεις χρειάζονται
για να υπάρχει αυτή η διακυβέρνηση.
Για τις
δημοσκοπήσεις και τα σενάρια αυτοδυναμίας
του ΣΥΡΙΖΑ
Ερώτηση
Δημοσιογράφου: Οι τελευταίες
δημοσκοπήσεις δίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι
και 142 έδρες. Ακούσαμε χτες συγκεκριμένους
βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης
να λένε ότι είναι κοντά στην επίτευξη
της αυτοδυναμίας. Εσείς ως Δημοκρατική
Αριστερά θα συμβάλλετε στην επίτευξη
της αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ;
Εμείς έχουμε
το κόμμα μας, έχουμε την πολιτική μας
και οργανωτική μας αυτονομία, την οποία
δεν την διαπραγματευόμαστε. Το ζήτημα
που τίθεται στην ελληνική κοινωνία δεν
είναι οι αυτοδυναμίες, πλέον έχουμε
περάσει σε μια άλλη φάση στην Ελλάδα,
στο θέμα των κυβερνήσεων συνεργασίας
και στις συνεργασίες γενικότερα. Αυτό
είναι που πρέπει να γίνει κατανοητό από
όλες τις δυνάμεις. Είναι μια λάθος
συζήτηση η οποία έχει ξεκινήσει από
ορισμένους, η συζήτηση πάλι περί
κυβερνήσεων αυτοδυναμίας. Δεν λύνονται
έτσι τα προβλήματα στη χώρα. Είναι τόσο
πολυσύνθετα και έχουμε φτάσει σε μια
τέτοια κατάσταση στην οποία χρειάζονται
συνεργασίες. Για να υπάρχουν συνεργασίες
χρειάζονται συγκεκριμένα βήματα,
χρειάζονται συγκεκριμένες αλλαγές.
Εμείς έχουμε προτείνει και τις αλλαγές
του εκλογικού νόμου, όχι τώρα, αλλά πριν
1,5 χρόνο, όπως είναι η κατάργηση του
μπόνους των 50 εδρών.
Για τις
δηλώσεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου
της ΝΔ κ. Γεωργιάδη
Είναι
απαράδεκτες οι δηλώσεις περί τραπεζικού
πανικού που προέρχονται από τον
κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ και
δεν το τονίζω τυχαία, με βάση και την
ιδιότητα του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου
δεν έπρεπε να γίνουν αυτές οι δηλώσεις.
Ο κ. Γεωργιάδης δεν έκανε απλώς μια
διαπίστωση, είπε ότι θα πάρει τα λεφτά
του. Δεν χρειάζονται τέτοιες δηλώσεις
και βέβαια εγώ με λύπη μου βλέπω ότι και
σήμερα υπάρχει υποστήριξη αυτών των
δηλώσεων από βουλευτές της ΝΔ. Αν είναι
δυνατόν να δημιουργούμε τέτοιους φόβους
στην ελληνική κοινωνία και τέτοια
προβλήματα στην οικονομία.
Για τη
σταθερότητα
Όσον αφορά
τη σταθερότητα, την οποία βεβαίως
επιζητούμε, αυτή δεν είναι συνώνυμη
συντηρητικών επιλογών. Η σταθερότητα,
η οποία είναι αναγκαία στη χώρα, για να
υπάρξει χρειάζεται να μην υπάρχει
κοινωνική αστάθεια και να υπάρχουν
πολιτικές που δημιουργούν κοινωνική
σταθερότητα και στη συνέχεια πολιτική
σταθερότητα. Στις ευρωπαϊκές χώρες η
σταθερότητα δεν πλήττεται ούτε καν στη
διαδικασία των εκλογών. Υπάρχει συνέχεια
του κράτους είτε έρχεται η μία δύναμη
είτε έρχεται η επόμενη. Τα προηγούμενα
χρόνια είδαμε στη χώρα μας από πολλές
κυβερνήσεις να μην υπάρχει αυτή η
αντίληψη.
Για την
σημερινή κυβερνητική πολιτική
Χρειάζεται
να αλλάξουν οι πολιτικές για να σώσουμε
την κοινωνία και τη χώρα. Το να σώζουμε
την χώρα πεθαίνοντας την κοινωνία δεν
είναι ένας στόχος βιώσιμος. Η κυβέρνηση
αυτή τη στιγμή ασκεί μια πολιτική
δογματικής λιτότητας η οποία οδηγεί
την κοινωνία σε ασφυξία. Οι πολίτες
είναι στην ανεργία, το 1/3 των εργαζομένων
πληρώνεται με 300 ευρώ τον μήνα. Αυτό δεν
βγαίνει άλλο. Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε
για τους πολίτες και την κατάσταση στην
οποία βρίσκονται και να κοιτάμε μόνο
νούμερα, σε σχέση με το πρωτογενές
πλεόνασμα, το οποίο βεβαίως πρέπει να
επιτευχθεί αλλά με σωστό τρόπο.
Για
την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας
Η προεδρολογία
τόσο νωρίς και η εκλογολογία βλάπτουν
γιατί είναι εκτός χρόνου, εκτός της
διαδικασίας που ορίζει το Σύνταγμα. Και
για αυτό έχουμε πει ότι τη στιγμή που
πρέπει, θα γίνει η συζήτηση.