Συνέντευξη του Νίκου Σοφιανού, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
στο ρ/σ «Παραπολιτικά FM»
Τελείωσαν τα «μπάνια του λαού» και συνεχίζουμε την συζήτηση από ‘κει που την αφήσαμε πριν το καλοκαίρι, στο θέμα της προεδρικής εκλογής. Εσείς έχετε πει ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να ψηφίσει καμία πρόταση έτσι δεν είναι;
«Κοιτάξετε τώρα, αν γυρνώντας από τα μπάνια του λαού το πρόβλημα είναι οι σχεδιασμοί της συγκυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ για το 180 και το 121, ζήτω που καήκαμε. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη, την είπατε και προηγούμενα. Σήμερα ο Ριζοσπάστης είχε πρώτο θέμα την κατάσταση στους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Το 60% λοιπόν αμείβεται με μικτά ως 1100€ και το 30% με μικτά ως 600€. Αυτή είναι η κατάσταση, αυτό πρέπει να προβληματίσει, το πώς θα οργανώσουμε την λαϊκή πάλη για να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική. Από κει και πέρα υπάρχουν παιχνίδια με αφορμή την προεδρική εκλογή και από τη συγκυβέρνηση και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η δική μας η θέση είναι γνωστή…..»
Γνωρίζετε ότι η συζήτηση γίνεται γιατί το συγκεκριμένο θέμα μπορεί να προκαλέσει εκλογές με μια αλλαγή του πολιτικού σκηνικού το οποίο παρακολουθούμε μέχρι τώρα.
«Συζητάμε τώρα εδώ και δύο χρόνια και έχουμε ξαναδεί το ίδιο σενάριο. Το λέω αυτό γιατί σ’ αυτές τις συνθήκες εμείς έχουμε μια ξεκάθαρη θέση την οποία την επαναλάβαμε από το ξεκίνημα της προεδρολογίας - αν μου επιτρέπεται αυτό τον όρο – ότι το ΚΚΕ δεν θα ψηφίσει για Πρόεδρο Δημοκρατίας οποιοδήποτε πρόσωπο προταθεί, γιατί θεωρούμε ότι αυτός ο θεσμός είναι ενταγμένος σ’ ένα πολιτικό σύστημα, στο οποίο ο ΠτΔ υπογράφει τα διατάγματα, τους νόμους, τους σχεδιασμούς, οι οποίοι υλοποιούνται απαρέγκλιτα και φορτώνουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του ελληνικού λαού. Έχουμε τη δική μας πρόταση για το πολιτικό σύστημα, από κει και πέρα σ’ αυτόν τον αρνητικό συσχετισμό, οι δικές μας ιεραρχήσεις, η δική μας ατζέντα είναι πως θα οργανωθεί η πάλη του λαού μας απέναντι στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που έρχεται, απέναντι στο αίσχος με τις συμβάσεις και τους μισθούς, τα προβλήματα της Παιδείας. Ξεκινούν οι παιδικοί σταθμοί και ακόμη η κυβέρνηση δεν έχει υπογράψει για τους συμβασιούχους που πρέπει να προσληφθούν από τους δήμους για να μπορέσουν να λειτουργήσουν. Ένας κόσμος πρέπει να προβληματιστεί γιατί μιλάμε για εργαζόμενους των οποίων οι συμβάσεις αυτών που δούλευαν την προηγούμενη χρονιά έληξαν τον Αύγουστο και δεν έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις για ένα νέο προσωπικό που θα πιάσει δουλειά τον Σεπτέμβρη, ενώ αυτή τη δουλειά μπορεί να την κάνει και πρέπει να την κάνει εργαζόμενος με μόνιμες εργασιακές σχέσεις».
Είναι γνωστή η στάση που έχετε απέναντι στην ΕΕ και γενικότερα απέναντι στο θέμα του μνημονίου. Πιστεύετε όμως ότι το Σεπτέμβρη περιμένουμε να δούμε έστω και κάποιες διαφορετικές κινήσεις απ’ αυτές τις οποίες έχουμε συνηθίσει; Δεν ξέρω αν θα είναι στη ΔΕΘ ή στη συζήτηση για τη διαπραγμάτευση για το χρέος. Περιμένετε να αλλάξει κάτι;
«Φαίνεται ότι μπαίνουμε σε μια καινούργια φάση - ούτως ή άλλως η ΕΕ μπαίνει – της διαρκούς εποπτείας, της διαρκούς επιτήρησης. Δεν θα έχουμε τις επισκέψεις ανά 3 μήνες της τρόικας, όμως η επιτήρηση από την Κομισιόν, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, οι ποινές, θα είναι το καθεστώς, το δεδομένο. Μην επικεντρώνουμε την προσοχή ότι η τρόικα δεν θα έρχεται, η εποπτεία από την ΕΕ είναι σε ισχύ. Από κει και πέρα η τάση ανάκαμψης – μιλώντας για οικονομικούς όρους και όχι το εισόδημα των εργαζομένων – που φαίνεται μπορεί να ανακοπεί από απρόβλεπτους παράγοντες, όπως είναι η κρίση με τη Ρωσία και τις συνέπειες αυτής της πολιτικής θα τις πληρώσουμε πάλι εμείς. Η σχέση της Ελλάδας με την ΕΕ είναι λυδία λίθος, σε συνδυασμό και με την κυρίαρχη οικονομία, γι’ αυτό που ζει ο λαός μας και το βλέπουμε με το εμπάργκο, το βλέπουμε με τους τυχοδιωκτισμούς στη Συρία κ.α. Ας προβληματιστεί ένας κόσμος. Αυτοί που σήμερα δολοφονούν κόσμο μέχρι τώρα πριμοδοτούνταν και ενισχύονταν με όπλα και χρήματα από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα τους βομβαρδίζουν. Σ’ αυτά τα παιχνίδια ο λαός μας πρέπει να σηκώσει το ανάστημά του, να προβληματιστεί, να δει ότι αυτό το σκηνικό ΕΕ – ΝΑΤΟ – χρέος – οικονομία της αγοράς έχει φτάσει σ’ ένα σημείο και δεν υπάρχει επιστροφή. Χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα».