Βουλή: Στην Ολομέλεια η κύρωση της Συμφωνίας Πολιτιστικής Συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου * Κατατέθηκε ο Κρατικός Προϋπολογισμός 2025 - Η συζήτηση στην Επιτροπή θα ξεκινήσει στις 25 Νοεμβρίου * Γ. Γεραπετρίτης: Αναδεικνύουμε την ανάγκη για μια κοινωνία ισότιμη στην πράξη * Δ. Κουτσούμπας: Η απεργία στέλνει ισχυρό και ξεκάθαρο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση: Δώστε λεφτά για μισθούς, για την παιδεία, για την υγεία και όχι για των πολέμων τα σφαγεία * Ν. Δένδιας: Οι ΕΔ αποτελούν απαραίτητη συνθήκη της εθνικής μας επιβίωσης, προβάλλοντας τη σταθερή προσήλωσή τους στις αξίες της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και της Ελευθερίας * Εγκαίνια της έκθεσης «Επιστροφή στα Αντικύθηρα» - Λ. Μενδώνη: Το 2026 το υπουργείο Πολιτισμού θα αποδώσει το Εθνικό Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων * ΚΚΕ: Απεμπλοκή τώρα της Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία * Χρ. Στυλιανίδης: Η Ελλάδα καταλύτης στήριξης της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας και διαφύλαξης της ασφάλειας της ναυτιλίας * Δημ. Τσιόδρας: Με έμφαση στην ανθεκτικότητα του νερού, η πρώτη συζήτηση για τις προτεραιότητες της Ομάδας του ΕΚ για την Κλιματική Αλλαγή

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Αλ. Τσίπρας στην Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ: Κερδίσαμε μια κρίσιμη μάχη, έχουμε μπροστά τον πόλεμο

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ KAI ΤΗΣ ΕΥΡΩΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ



12/6/2014




Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Θα μπορούσε η σημερινή μας πρώτη συνάντηση, μετά την καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, να είναι μια ευκαιρία γιορτής.
Γιατί για πρώτη φορά στη πολιτική ιστορία του τόπου, ο λαός μας έδωσε στην αριστερά την πρώτη θέση και με καθαρή διαφορά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε γιατί ήταν σε κάθε αγώνα του λαού παρών και πρωτοπόρος.
Γιατί έδειξε σε όλη την Ευρώπη ότι η Ελλάδα έχει φωνή.
Γιατί όπως έγραψε προχθές και σε μια πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβαση και ο Ευτύχης Μπιτσάκης, το πρόγραμμά του αντιστοιχεί στις ανάγκες της ιστορικής στιγμής.
Στην ανάγκη σωτηρίας του ελληνικού λαού.
Όμως, το δράμα της Ελλάδας και του ελληνικού λαού δεν αφήνει κανένα περιθώριο ούτε για θριάμβους, ούτε για εφησυχασμό.
Όχι σε μας τουλάχιστον.
Σε τέτοιες στιγμές χρειάζεται μεγάλη απόσταση από την πολιτική ηθική και την εθνική ευθύνη για να θριαμβολογεί κανείς, όπως κάνει αυτές τις μέρες η καταδικασμένη στη συνείδηση του λαού μας και η ηττημένη στις ευρωεκλογές συγκυβέρνηση.
Που αλήθεια δεν έχουμε καταλάβει τι ακριβώς γιορτάζει;
Την ανάπτυξη και το τέλος των σκληρών μέτρων, το τέλος των μνημονίων;
Αν γιορτάζει αυτό, τότε γιορτάζει τα ίδια της τα ψέματα, πάνω στις πλάτες ενός λαού που τον ρημάζει η αλήθεια της πολιτικής της.
Γιορτάζει ην αθλιότητα να βάζει ο κος Σαμαράς φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στη διάθεση των δανειστών για νέα μνημόνια, 10 μέρες πριν τις εκλογές και την Παρασκευή πριν την κάλπη να καυχιέται στους λιγοστούς οπαδούς του στα σκαλιά της Πλατείας Συντάγματος ότι δήθεν κάθε μέρα σκίζει τα μνημόνια.
Αυτό που πραγματικά κάθε μέρα σκίζει την όποια αξιοπιστία και σοβαρότητα του απέμεινε.
Δυστυχώς όμως σκίζει και την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού.


Για μας η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων που προέκυψε από τις κάλπες, η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα, η καταδίκη των μνημονιακών κομμάτων, και ιδιαίτερα η μεγάλη πτώση των δύο κομμάτων που συγκυβερνούν, είναι μια κορυφαία στιγμή στο διαρκή αγώνα που δίνουμε για τη σωτηρία της χώρας.
Μια σημαντική στιγμή.
Μια κρίσιμη κερδισμένη μάχη.
Έχουμε όμως πλήρη επίγνωση ότι κερδίσαμε μεν μια κρίσιμη μάχη, ο πόλεμος όμως είναι ακόμα μπροστά μας και θα είναι σκληρός.
Τα μνημόνια είναι εδώ. Είναι καθεστώς.
Το καθεστώς του ζόφου είναι εδώ.
Η απόγνωση, ο θυμός, η φτώχεια, η ανεργία, είναι επίσης εδώ.
Γι' αυτό στεκόμαστε με αίσθημα ευθύνης και περισυλλογής μπροστά στην ίδια μας τη νίκη. Ατενίζοντας, όμως, το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία και σιγουριά, μετά τις εκλογές.
Και θα επαναλάβω κάτι που πολλές φορές είπαμε πριν τις εκλογές:
Η μέρα εκείνη δεν θ' αργήσει. Και μετά τις εκλογές είμαστε σε θέση να πούμε ότι η μέρα εκείνη είναι πολύ κοντά.
Αυτό είναι και πρέπει κατά τη γνώμη μου να είναι βαθιά ριζωμένο στη σκέψη και στην καθημερινή μας δράση.
Αυτή πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας από δω και στο εξής. Η διατήρηση της ηγεμονίας και της πολιτικής πρωτοβουλίας. Η κλιμάκωση και η ένταση της προσπάθειάς μας στην πορεία προς το λαό.
Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά.
Να ανοίξουμε τις οργανώσεις μας και το βηματισμό μας.
Να οργανώσουμε την πάλη του λαού, των εργαζόμενων, των άνεργων. Να συστρατευτούμε μαζί με το λαό, για μια νέα μεγάλη αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος.


Επιτρέψτε μου όμως εδώ να υπογραμμίσω κάτι, βέβαιος ότι θα συμφωνήσετε όλοι μαζί μου.
Απευθύνομαι σε κείνους που μας πίστεψαν και μας ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, πάνω από ενάμιση εκατομμύριο πολίτες που προσήλθαν στην κάλπη και ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά και σε εκείνους που επέλεξαν άλλα κόμματα.
Σους ξένους φίλους που παρακολουθούν με προσδοκία σε όλες τις χώρες της Ευρώπης τον αγώνα μας.
Αλλά και στους ξένους και εγχώριους κύκλους που βλέπουν –και δικαίως θα πω- στον ΣΥΡΙΖΑ τον βασικό αντίπαλο για το καθεστώς και τα σχέδιά τους.
Και απευθύνομαι σε όλους αυτούς για να καταστήσω σαφή την πρόθεση και την απόφασή μας:
Δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα πίσω.
Αν κάποιοι πιστεύουν, ελπίζουν, υπολογίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζοντας την εξουσία θα απομακρυνθεί από τις θέσεις, τις ιδέες, την ιστορία, το ήθος, το ριζοσπαστισμό, την πολιτική του, τότε πολύ σύντομα θα απογοητευτούν. Δεν πρόκειται ούτε να μας γονατίσουν, ούτε να μας παραπλανήσουν, ούτε να μας αποπλανήσουν και κυρίως ούτε να μας φοβίσουν.
Αυτά που λέμε θα τα κάνουμε πράξη.
Στο κάτω-κάτω έχουμε υπογράψει κι εμείς τη δική μας συμφωνία, όχι με τους δανειστές όπως κάνει ο κ. Σαμαράς, αλλά τη δική μας συμφωνία με τον ελληνικό λαό.
Κι αυτό μας δεσμεύει εκατό φορές περισσότερο από ότι δεσμεύουν εκείνους τα μνημόνια που υπέγραψαν με την τρόικα και τους δανειστές.
Γνωρίζουμε και βλέπουμε ότι ορισμένα κέντρα, θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ κεντρώο στις πολιτικές θέσεις και αριστεριστή στις συμμαχίες.
Δηλαδή θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ νερόβραστο και απομονωμένο.
Τους απαντάμε: Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αριστερός στις θέσεις, αριστερός και στις συμμαχίες.
Ριζοσπαστικός στις θέσεις, ηγεμονικός, πλειοψηφικός και πρωτοπόρος στις συμμαχίες μέσα στην κοινωνία και το λαό.
Γιατί για να προχωρήσουμε μπροστά, να κάνουμε πράξη αυτά που οραματιζόμαστε, για να κερδίσουμε το παλιό πολιτικό σκηνικό και τις πολιτικές δυνάμεις του χθες που διέλυσαν τη χώρα και να οικοδομήσουμε τη Νέα Ελλάδα της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της προκοπής, χρειαζόμαστε ευρύτατη συστράτευση δυνάμεων σε ένα ριζοσπαστικό πολιτικό πρόγραμμα.
Και είμαι βέβαιος ότι θα την πετύχουμε αυτή τη συστράτευση.


Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ξέρουμε ότι έχουμε μπροστά μας δύσκολους αγώνες.
Απέναντι στο συντηρητικό μπλοκ της νεοφιλελεύθερης Γερμανικής Ευρώπης.
Στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά, που ενίσχυσε τις θέσεις της ευνοημένη από τις πολιτικές λιτότητας.
Στα μεγάλα ταξικά συμφέροντα που επενδύουν στην εξαθλίωση και στην υποταγή των εργαζομένων.
Και, βεβαίως, απέναντι στους πολιτικούς τους εκφραστές στην Ελλάδα, στη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Η οποία απέδειξε με τη στάση της προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά, ότι είναι έτοιμη για κάθε ψέμα, κάθε βαρβαρότητα, κάθε απάτη, κάθε φαλκίδευση της δημοκρατίας, προκειμένου να διαιωνίσει την εξουσία της.
Είναι χαρακτηριστικό πώς μετέφρασαν το μήνυμα της κάλπης με τον τελευταίο ανασχηματισμό της κυβέρνησης.
Γραφειοκράτες της τραπεζικής ασυδοσίας, αποθρασυμένοι ακροδεξιοί, αποξηραμένοι υπουργοί του εκσυγχρονιστικού μπλοκ, επίστρατοι φωνακλάδες των τηλεοπτικών παραθύρων, αποτελούν το νέο κυβερνητικό συνοθύλευμα.
Που δεν αντιπροσωπεύει παρά τις ακροδεξιές εμμονές του Μαξίμου, σερβιρισμένες με μια ισχυρή δόση τοξικού ΠΑΣΟΚ.
Και δεν έχει παρά ένα στόχο: Να υποτάξει τον ελληνικό λαό στην αγριότητα, την εκμετάλλευση και το φόβο.
Να επιβάλει τη θέληση της κυρίας Μέρκελ, του κυρίου Σόιμπλε, των πιο ακραίων συντηρητικών κύκλων της Ευρώπης στην Ελλάδα.
Απέναντί τους, φίλες και φίλοι, πρέπει να αντιτάξουμε την αποφασιστικότητα, τη σύνεση, τη διορατικότητα, την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις των κοινωνικών κινημάτων, στα κινήματα των εργαζομένων που αντιστέκονται, με αλληλεγγύη, να αντιτάξουμε την εμπιστοσύνη μας στις δυνάμεις και στην πίστη, στην αυτοπεποίθηση του ελληνικού λαού ότι μπορεί να αλλάξει αυτή τη σκληρή πραγματικότητα.
Και βεβαίως αυτό σημαίνει ότι πρέπει το επόμενο διάστημα να δώσουμε τη μάχη μας δίπλα στις εστίες της αντίστασης
Για να κερδίσουν οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών που δίνουν με αυταπάρνηση τη μάχη κάθε μέρα.
Για να κερδίσουν τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ που με αυταπάρνηση μάχονται για το δικαίωμα στην εργασία αλλά και στη πλουραλιστική ενημέρωση.
Για να σταματήσει ο κατήφορος της διάλυσης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.


Συντρόφισσες και σύντροφοι,


Μετά την εκλογική μας νίκη, τη Δευτέρα το πρωί μετά τις εκλογές, επισημάναμε με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο προς την κυβέρνηση, ότι δε πρόκειται να ανεχθούμε αποφάσεις που θα παρακάμπτουν τη λαϊκή ετυμηγορία και βούληση.
Ότι δεν πρόκειται να ανεχθούμε από δω και στο εξής τη διαρκή αντιδημοκρατική εκτροπή.
Τη δέσμευση της βούλησης του λαού, με επιλογές που θα δημιουργούν προσχώματα και εμπόδια στην επερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Διαμηνύσαμε στον κ. Σαμαρά, με τον πιο θεσμικό και κατηγορηματικό τρόπο, να λάβει υπόψη τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για επιλογές που δεσμεύουν τις επόμενες κυβερνήσεις.
Ο κ. Σαμαράς, με την επιλογή του για το νέο Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, αποδεικνύει για άλλη μια φορά τη βαθιά του περιφρόνηση στη δημοκρατία.
Περιφρονεί επιδεικτικά την πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας και μ΄ αυτό τον τρόπο περιφρονεί και την πρόσφατη νωπή ετυμηγορία του ελληνικού λαού στις τελευταίες εκλογές.
Επιλέγει συνειδητά την κλιμάκωση της έντασης και της πολιτικής αποσταθεροποίησης. Την επιλέγει από την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας, που βασικό της συστατικό είναι η ομαλή διαδοχή και εναλλαγή των κομμάτων στη διακυβέρνηση του τόπου.
Ιδεολογικά πεπεισμένος ότι η αριστερά με τις δημοκρατικές παραδόσεις και προσκολλημένος σ΄ αυτή την ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων δείχνει το πιο αντιδημοκρατικό πρόσωπο και θα έλεγα ιδεολογικό ποτισμένος με το ίδιο μίσος για την αριστερά που αποπνέει στις πρόσφατες συνεντεύξεις του ο επιστήθιος συνεργάτης του κος Μπαλτάκος, επιλέγει για άλλη μια φορά τον αυταρχισμό και την εκδικητικότητα από τη στοιχειώδη δημοκρατική ευθύνη της διαβούλευσης.
Νομίζει ότι μ΄ αυτόν τον τρόπο τιμωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα πληγώνει τη δημοκρατία και δικαιώνει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Επιλέγει για μια κρίσιμη θέση τον εκλεχτό του Βερολίνου σε αυτή τη νευραλγική θέση του Διοικητή της ΤτΕ. Γιατί; Γιατί πιστεύει ότι έτσι θα περιορίσει τις διαπραγματευτικές δυνατότητες της αυριανής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους δανειστές.
Τον προειδοποιούμε και τον κ. Σαμαρά και τους δανειστές. Είναι μακριά νυχτωμένοι αν νομίζουν ότι θα περιορίσουν τις διαπραγματευτικές δυνατότητες μιας κυβέρνησης με νωπή ισχυρή λαϊκή εντολή να διαπραγματευτεί προς όφελος του ελληνικού λαού.
Γιατί οι δικές μας δυνατότητες σε μια ισχυρή διαπραγμάτευση δεν θα πηγάζουν από τις δημόσιες σχέσεις με το Βερολίνο, ούτε από την στήριξη ντόπιων και ξένων συμφερόντων.
Οι δικές μας δυνατότητες θα πηγάζουν από την πλατιά στήριξη του λαού μας.
Από τη μεγάλη και διαρκή υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας σε ένα σχέδιο κοινωνικής σωτηρίας και ανασυγκρότησης.
Αυτή θα είναι η μεγάλη μας δύναμη και αυτή τη δύναμη κανένας διορισμένος διοικητής δεν μπορεί να τη παρακάμψει.


Τις τελευταίες μέρες, όμως, παρακολουθούμε εδώ στη Βουλή και ένα ακόμη σίριαλ, βγαλμένο από τα παλιά.
Ένα σαφάρι εξαγοράς υποστήριξης ψήφων, ενδεχομένως θα μπορούσε να πει κανείς και εξαγοράς συνειδήσεων, που στους παλιότερους παραπέμπει στη ταραγμένη δεκαετία του ’60.
Απώτερος στόχος η διαιώνιση της μνημονιακής πολιτικής και η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από μια ετερόκλητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που μόνο την πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν θα εκφράζει.
Είμαστε βέβαιοι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας σοβαρός άνθρωπος που θα προθυμοποιηθεί να υποδυθεί τον σύγχρονο Τσιριμώκο της αυλής των μνημονίων, για να δεχτεί να εκτεθεί ως υποψήφιος πρόεδρος σ' αυτή την εμποροπανήγυρη.
Σε κάθε περίπτωση εμείς διαμηνύουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Δεν πρόκειται να καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθούμε τη κατάπτωση της δημοκρατικής διαδικασίας, τις συνεχείς εκτροπές για τη διασφάλιση της συνέχειας μιας καταστροφικής πολιτικής για το λαό μας.


Είδαμε τις τελευταίες μέρες με τον πιο καθαρό τρόπο τη χυδαιότητα από τη μια να διαβεβαιώνουν τα θύματα της πολιτικής τους ότι δεν θα υπάρξουν νέα σκληρά μέτρα, κι από την άλλη την ίδια στιγμή, μυστικά πριν τις εκλογές, να διαβεβαιώνουν το ΔΝΤ ότι είναι έτοιμοι για νέα σκληρά μέτρα.
Τους είδαμε πριν τις εκλογές να λένε τελείωσαν τα μνημόνια, δεν υπάρχουν νέα μέτρα, ενώ είχαν ψηφίσει και δρομολογήσει σειρά ρυθμίσεων ακόμα και χωρίς να υπολογίζουμε την πιθανότητα δημοσιονομικών κενών.
Είναι απλό συντρόφισσες και σύντροφοι.
Φταίει η κυβέρνηση. Πρέπει να φύγει
Πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατό Πρέπει να φύγει γιατί κάθε μέρα που περνάει καταστρέφουν τον ιστό της κοινωνίας και της χώρας.
Ετοιμάζουν ήδη νέες μνημονιακές δεσμεύσεις με διάφορες δικαιολογίες, όπως το χρηματοδοτικό κενό ή το κούρεμα του χρέους.
Στην πραγματικότητα όμως δεν τους ενδιαφέρει αυτό το χρέος, κι αυτό το κενό.
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να κάνουν το δικό τους χρέος, το χρέος που οι ίδιοι ανέλαβαν απέναντι σε κείνους που θέλουν την Ελλάδα παλλακίδα των αγορών και των σχεδίων τους.
Και να κλείσουν κάθε κενό από το οποίο μπορούν να απειλήσουν το καθεστώς τους οι δυνάμεις της κοινωνικής αντίστασης και της αλλαγής.
Αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια.
Αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι η έξοδος από την κρίση. Δεν είναι η διαγραφή του χρέους, ούτε να την ψελλίσουν δεν τόλμησαν ποτέ, δεν είναι η μείωση του χρέους. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η εφαρμογή των διαβόητων προαπαιτούμενων.
Ο πυρήνας δηλαδή του μνημονιακού καθεστώτος που έχει επιβληθεί εδώ και τέσσερα χρόνια στη χώρα.
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μας γονατίσουν ως λαό, για να φυτοζωούμε κάτω από το μάτι του μεγάλου αδελφού των τραπεζών και της διαπλοκής της οικονομικής με την πολιτική εξουσία, που γιγαντώθηκε στις μέρες του μνημονίου και συνεχίζει να γιγαντώνεται και στις μέρες μας.


Δεν θα πάρουν, λένε, άλλα σκληρά μέτρα.
Αλλά οι νέες μεγάλες μειώσεις των επικουρικών, των κύριων συντάξεων είναι ήδη αποφασισμένες και νομοθετημένες.
Όπως και οι "μεταρρυθμίσεις" που θα διαλύουν οριστικά τους μικρομεσαίους.
Όπως και η διαιώνιση της φορολογικής αγριότητας για τα μεσαία στρώματα και τους εργαζόμενους.
Όπως και το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας.


Ας σημειώσουμε βέβαια ότι το ΣτΕ μπλόκαρε μια σημαντική ιδιωτικοποίηση, την ιδιωτικοποίηση του νερού. Και ας σημειώσουμε ότι απέναντι σ΄ αυτή την προοπτική έχει ήδη συγκροτηθεί ένα πλατύ μέτωπο, ένα μεγάλο κίνημα που στις αυτοδιοικητικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη έδειξε τη μεγάλη του δυναμική με τους χιλιάδες ψηφοφόρους που έσπευσαν, παρά τις απειλές και τις δυσκολίες που η ίδια η κυβέρνηση φρόντισε να δημιουργήσει, έξω από τα εκλογικά τμήματα να ψηφίσουν με συντριπτική πλειοψηφία και με μαζική συμμετοχή την αντίθεσή τους στην ιδιωτικοποίηση του νερού.
Αλλά και η απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης είναι σημαντική. Φαίνεται ότι η ελληνική δικαιοσύνη ή έστω ένα σημαντικό μέρος της δεν περιμένει και δεν ζει με την προσδοκία των συγχαρητηρίων του κ. Σόιμπλε. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.


Έχουν όμως δεσμευτεί αυτοί μας που κυβερνούν και σε κάτι ακόμα εξαιρετικά καταστροφικό για τη ζωή μας, την καθημερινότητα χιλιάδων εργαζομένων. Έχουν δεσμευτεί στην πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Για αυτό και οι ομαδικές απολύσεις σήμερα στη χαλυβουργία του Μάνεση.
Επιλογές που εμείς είχαμε αποκαλύψει και πριν τις εκλογές, που μέρος των ΜΜΕ είχε αποκαλύψει πριν τις εκλογές. Επιλογές που σήμερα επιβεβαιώνονται και με ένα ισχυρό και επικίνδυνο ιδεολογικό πρόσημο μάλιστα από την πλευρά της κυβέρνησης, Ότι είναι συνειδητές επιλογές. Δεν εξαναγκάζονται σ΄ αυτό. Συνειδητές επιλογές για να διατηρηθούν τάχα μου μ΄ αυτόν τον τρόπο οι επιχειρήσεις.
Όμως πουθενά στον κόσμο δεν επιβίωσαν επιχειρήσεις από τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, από τη μείωση του εργασιακού κόστους. Πουθενά στον κόσμο δεν έγινε πιο ανταγωνιστική η οικονομία από τη διάλυση εργασιακών σχέσεων και τη μείωση του εργασιακού κόστους.
Αυτά όλα τα βαφτίζουν παλιά μέτρα. Προσπαθώντας να παρακάμψουν τη σκληρή πραγματικότητα ότι η επιβολή τους θα επιφέρει νέα καταστροφή ανθρώπων, νέα φτώχεια, νέα ύφεση, νέο θυμό, νέα απόγνωση.
Και φυσικά την ίδια στιγμή προετοιμάζουν τη χαριστική βολή νέων μνημονιακών ρυθμίσεων.


Συντρόφισσες και σύντροφοι
Να το επαναλάβω:
Δεν πρόκειται να τους παρακολουθούμε με σταυρωμένα χέρια να καταστρέφουν τη χώρα και να παίζουν με ανθρώπινες ζωές, με τους θεσμούς και με την ίδια τη δημοκρατία.
Έχουμε πλήρη συνείδηση των δυσκολιών.
Αλλά έχουμε επίσης συνείδηση των δυνατοτήτων που μας δίνουν πρώτα απ΄ όλα οι λαϊκοί αγώνες αλλά και η λαϊκή ψήφος.
Να είστε σίγουροι ότι κι αυτοί, όσο κι αν προσπαθούν να το κρύψουν, έχουν συνείδηση και αντιμετωπίζουν το φάσμα της επερχόμενης ήττας με φόβο και σπασμωδικές κινήσεις.
Το κυβερνητικό στρατόπεδο διαβρώνεται καθημερινά από τη λαϊκή απομόνωση.
Ακόμα και μετριοπαθείς συντηρητικές δυνάμεις στην Ευρώπη και στην Ελλάδα αρχίζουν να βλέπουν τα αδιέξοδα.
Εμείς θα δώσουμε και οφείλουμε να δώσουμε τη μάχη μας σε όλα τα μέτωπα.
Στην κοινωνία πρώτα-πρώτα, στηρίζοντας τα κινήματα και τις κινήσεις αντίστασης.
Αλλά και στους θεσμούς, διεθνείς και ελληνικούς, όπου θα ακούγεται πλέον πολύ πιο δυνατή ιδιαίτερα μετά τις εκλογές η φωνή του ΣΥΡΙΖΑ.
Που δεν είναι η φωνή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι η φωνή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, είναι η φωνή της Ελλάδας που απαιτεί και δεν επαιτεί.
Θέσαμε προχθές στον κύριο Ντράγκι, τον επικεφαλής της ΕΚΤ στην Φρανκφούρτη το ζήτημα του χρέους και των εναλλακτικών δρόμων για να βγούμε απ΄ αυτή την κρίση με την κοινωνία όρθια. Υπάρχουν οι δυνατότητες. Υπάρχουν οι τεχνικές λύσεις. Είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις και είναι ζήτημα πολιτικών συσχετισμών.
Συμμετέχουμε ταυτόχρονα ενεργά και στις διεργασίες που συντελούνται αυτή την ώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την εκλογή νέου προέδρου της Κομισιόν, εμμένοντας στις θέσεις που διατυπώσαμε προεκλογικά. Θέσεις ριζοσπαστικές αλλά και βιώσιμες, θέσεις βιώσιμης εξόδου από την κρίση. Ταυτόχρονα όμως απαιτώντας να γίνουν σεβαστές και οι δημοκρατικές διαδικασίες. Γιατί αν δεν γίνουν, αυτό θα είναι το οριστικό τέλος της Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή που βρισκόμαστε διεκδικώντας το τέλος της καταστροφικής λιτότητας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, στους διεθνείς θεσμούς, στεκόμαστε πλάι στους αγώνες, πλάι στις καθαρίστριες, πλάι στους απολυμένους της ΕΡΤ, πλάι στα θύματα των μνημονίων.
Και δεν καλούμε απλώς τον ελληνικό λαό να αντισταθεί και να ανατρέψει το καθεστώς της βαρβαρότητας.
Συμβάλουμε και θα συμβάλουμε και πρέπει να συμβάλουμε όλο και πιο μαχητικά για να απλώνεται όλο και πιο πολύ το αίτημα της ανατροπής, το αίτημα της πολιτικής αλλαγής.
Γιατί η λαϊκή ετυμηγορία στις ευρωεκλογές ανέδειξε την Αριστερά πρώτη δύναμη με σημαντική διαφορά.
Γιατί είμαστε αποφασισμένοι να ανταποκριθούμε στη λαϊκή εντολή για τη συγκρότηση μιας πλατιάς, δημοκρατικής προοδευτικής συμμαχίας που θα κερδίσει αυτοδύναμα τις επερχόμενες εκλογές και θα αναλάβει το έργο της κοινωνικής σωτηρίας και της ανασυγκρότησης της χώρας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν μπορούμε και δεν το έχουμε και σκοπό να καθίσουμε στις εκλογικές μας δάφνες της καθαρής μας νίκης στις ευρωεκλογές και να περιμένουμε να σαπίσει τόσο η συγκυβέρνηση όσο και το μνημονιακό αυτό καθεστώς, ώστε να το διαδεχτεί μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν θα το κάνουμε αυτό γιατί, μαζί με τη συγκυβέρνηση που πράγματι σαπίζει, σαπίζει και η χώρα και αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό.
Και δεν θα το κάνουμε αυτό γιατί επίσης εμείς δεν έχουμε σκοπό να διαδεχτούμε κανέναν και κανένα μοντέλο εξουσίας έτσι όπως είναι κι αυτό πρέπει να είναι καθαρό.
Έχουμε σκοπό να μετατρέψουμε την κυβέρνηση που θα μας εμπιστευτεί ο λαός από εργαλείο εφαρμογής των εντολών των δανειστών, σε επιτελείο μάχης για τη σωτηρία της χώρας και του λαού.
Μέσα σ' αυτές τις δύσκολες και περίπλοκες συνθήκες, σύντροφοι, ανάμεσα σε δυο σταθερές πρέπει κατά τη γνώμη μου να κινηθεί η καθημερινή πολιτική μας δράση.
Κι αυτό προκύπτει και από την πείρα της εκλογικής μάχης.
Πρώτον, είμαστε κλειστοί όσο δεν παίρνει στο δέλεαρ της εξουσίας, στην υποστολή του ριζοσπαστισμού μας, στο στρογγύλεμα των θέσεών μας για να γίνουμε δήθεν αποδεκτοί από τα πιο συντηρητικά στρώματα.
Καμιά ταλάντευση συνεπώς ως προς τις θέσεις, το πρόγραμμα, και τις δεσμεύσεις μας απέναντι στον ελληνικό λαό.
Δεύτερον, είμαστε ανοιχτοί όσο δεν παίρνει στην κοινωνία, στον κόσμο που στενάζει, στον κόσμο της εργασίας, τους νέους ανθρώπους, στο διαφορετικό, στο διαφοροποιημένο, σε ρεύματα και τάσεις που ακόμα και σήμερα μας αντιμετωπίζουν με ταλαντεύσεις και καχυποψία. Είμαστε ανοιχτοί όσο δεν παίρνει σε συμμαχίες και συμμάχους που προωθούν έστω και ένα βήμα την υπόθεση της ανατροπής, την υπόθεση της απελευθέρωσης της χώρας από την παγίδα που των μνημονίων.
Καμιά ταλάντευση συνεπώς και ως προς το εύρος της συστράτευσης δυνάμεων που απαιτεί η τεράστια ιστορική πρόκληση της ανατροπής.


Όπως καταλαβαίνετε φίλες και φίλοι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάει φέτος για μπάνια. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα πρέπει να είναι παρούσα, οι βουλευτές και οι βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ παρόντες και παρούσες. Δεν θα είναι φέτος ένα χαλαρό καλοκαίρι.
Αυτό το μετεκλογικό, πιθανότατα και προεκλογικό καλοκαίρι είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, γιατί μπροστά στην κοινωνία και στη χώρα υπάρχουν δύο επιλογές.
Ή το φθινόπωρο θα επιβληθούν νέα σκληρά μέτρα και τη διαπραγμάτευση για το χρέος θα αναλάβουν οι διορισμένοι των Καννών και οι εντεταλμένοι των Γερμανών, εκείνοι δηλαδή που μας έφεραν ως εδώ και δεν τολμούν ούτε να συλλαβίσουν τις λέξεις διαγραφή χρέους. Ή λοιπόν το φθινόπωρο θα έχουμε νέα μέτρα και η διαπραγμάτευση δεν θα είναι διαπραγμάτευση γιατί θα γίνει απ΄ αυτούς,
Ή το φθινόπωρο θα υπάρξει νέα κυβέρνηση, με νωπή λαϊκή εντολή, η οποία θα αναλάβει να διαπραγματευτεί με τους δανειστές, με γνώμονα τη σωτηρία της κοινωνίας και του λαού.
Κι αυτό είναι ένα ιστορικό, ένα κομβικό δίλημμα. Και νομίζω ότι αυτό πρέπει να διαπεράσει τη σκέψη και τη δράση μας τους επόμενους μήνες.
Γιατί, την ίδια στιγμή που λαός μας σπρώχνει τον ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, οι δυνάμεις του μνημονίου σπρώχνουν την Ελλάδα σε μια ακόμα ιστορική ήττα για την κοινωνία, σε μια ακόμη ιστορική ήττα για τη χώρα, σε μια ακόμα ιστορική αποτυχία μιας χαμένης ευκαιρίας για μια ουσιαστική διαπραγμάτευση για το χρέος και την προοπτική εξόδου της χώρας από την κρίση.


Συντρόφισσες και σύντροφοι
Θεωρώ υποχρέωσή μου και θέλω να χαιρετίσω απ΄ αυτό το βήμα και από την πρώτη μετεκλογική μας συνεδρίαση όλες και όλους, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκαν σε θέσεις ευθύνης απ΄ αυτές τις εκλογές, είτε στην ευρωβουλή, είτε στις περιφέρειες και στους δήμους.
Νομίζω όμως ότι θα μου το επιτρέψετε και δεν θα θεωρηθεί ότι μεροληπτώ, αν ξεχωρίσω απ' όλους και όλες τον Μανόλη Γλέζο, που συμβολίζει ό,τι πιο γενναίο και καθαρό έχει να επιδείξει το λαϊκό κίνημα και η αριστερά. Και που ο πρωτοφανής αριθμός όσων τον τίμησαν με την ψήφο τους αποτελεί τιμή, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά αποτελεί τιμή και για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τιμή για τη γενιά της αντίστασης που ο Μανώλης εκπροσωπεί.
Θέλω να χαιρετίσω επίσης όλους και όλες επίσης, που έδωσαν μια νέα σημαντική ώθηση στην επιρροή της αριστεράς σε δήμους και περιφέρειες.
Ξέρω ότι θα κάνουν το καθήκον τους από τις θέσεις που τους έταξε ο λαός, με αφοσίωση και ανιδιοτέλεια, συνεχίζοντας στις νέες συνθήκες τις καλύτερες παραδόσεις μας και πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι από το δικό τους έργο και από τη διαρκή επαφή τους με τις τοπικές κοινωνίες, με τα αιτήματα, με τις αναζητήσεις, με τις αγωνίες των τοπικών κοινωνιών, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η προοπτική κυβερνησιμότητας της Αριστεράς. Θα αναδειχθεί ένα διαφορετικό μοντέλο άσκησης της εξουσίας. Κι εκεί πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τη διαφορά. Να μην είναι μια απλή εναλλαγή, αλλά μια αλλαγή καθεστώτος, τρόπου, μοντέλου διοίκησης και φιλοσοφίας διοίκησης.
Επιτρέψτε μου τέλος να κλείσω απευθυνόμενος σε όλες τις οργανώσεις, σε όλα τα μέλη και σε όλους τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρώτη φορά τόσο πολλοί άνθρωποι, αγωνιστές, συμμετείχαν με τόσο ενθουσιασμό και αυταπάρνηση σε μια δύσκολη μάχη.
Βγήκαμε όλοι πιο έμπειροι από αυτή την αναμέτρηση.
Είδαμε τις τεράστιες δυνατότητες του κόμματος μας.
Είδαμε όμως και εντοπίσαμε και τις αδυναμίες μας.
Δεν βγαίνουμε μόνο πιο δυνατοί, από αυτή την αναμέτρηση.
Νομίζω βγαίνουμε και πιο σοφοί.
Κι αυτό θα χρειαστεί, νομίζω, σε όλους μας το ερχόμενο χρονικό διάστημα και πολύ περισσότερο από ποτέ θα χρειαστεί να έχουμε στο μυαλό μας ότι το πολιτικό ήθος και η αριστερή ανιδιοτέλεια πρέπει να συνυπάρχουν το επόμενο διάστημα με την πολιτική ωριμότητα αλλά και την αριστερή μαχητικότητα.
Οι επόμενοι μήνες για μας θα είναι μήνες δουλειάς, σκληρής δουλειάς. Να διορθώσουμε τις αδυναμίες μας, να προετοιμαστούμε, να κλιμακώσουμε τον αγώνα του λαού μας για τη μεγάλη ανατροπή, τις μεγάλες μάχες που έρχονται μπροστά μας.
Και είμαι βέβαιος ότι θα ανταπεξέλθουμε.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια.