Μίκα Ιατρίδη: «Ως νέα μητέρα, επιλέγω να υπερασπιστώ τα δικαιώματα ενός μικρού παιδιού και όχι ενός παιδεραστή».

Ομιλία της βουλευτού Δωδεκανήσου, Μίκας Ιατρίδη, ως Ειδική Αγορήτρια, στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας».

Τον έντονο προβληματισμό της σχετικά με τις ποινές που προβλέπει το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας», εξέφρασε στην αρμόδια Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, η βουλευτής Δωδεκανήσου και Ειδική Αγορήτρια των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Μίκα Ιατρίδη.

Η βουλευτής Δωδεκανήσου τόνισε χαρακτηριστικά ότι «ως μητέρα μικρού παιδιού και εκφράζω την προσωπική μου άποψη, θα σας έλεγα ότι ο χημικός ευνουχισμός είναι το λιγότερο που θα πρέπει να κάνουμε σε εγκληματίες τέτοιου είδους» σημειώνοντας ότι σε ζητήματα ανθρώπινης αξιοπρέπειας, δεν πρέπει να εξισώνεται ο θύτης, αυτός που κακοποιεί σεξουαλικά ένα ανήλικο, με το θύμα που είναι, κατά κανόνα, ένα παντελώς ανυπεράσπιστο παιδί.

Η Μίκα Ιατρίδη αναγνώρισε ότι το νομοσχέδιο βελτιώνει την υπάρχουσα νομοθεσία και λαμβάνει υπόψη του και τις νέες εξελίξεις στην τεχνολογία και το διαδίκτυο και προσπαθεί να ανταποκριθεί σε αυτές, ενώ κάλεσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να κάνει στο άμεσο μέλλον μια δική του μελέτη, μια δική του εκτίμηση και να προχωρήσει σε ευρύτατο διάλογο, προκειμένου να επιβάλλονται ποινές που να ανταποκρίνονται σε εγκλήματα, που ούτε καν κακουργήματα μπορούν να χαρακτηριστούν, γιατί είναι κατά πολύ χειρότερα.

Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:

Κύριε Πρόεδρε,

Η σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση των παιδιών, καθώς και η παιδική πορνογραφία αποτελούν κατά την άποψή μου τα πιο ειδεχθή και αποτρόπαια εγκλήματα. Ειλικρινά , δεν υπάρχουν λόγοι για να περιγράψει κανείς τις φωτογραφίες που έχουν δημοσιοποιηθεί σε σχέση με τα αποτελέσματα που έχει η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και ειδικά βρεφών.

Γι' αυτόν τον λόγο μου προκάλεσε αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι πουθενά σχεδόν στο νομοσχέδιο δεν γίνεται καν αναφορά στον όρο «παιδεραστής», όπως επίσης και μια αποστροφή στην έκθεση της δημόσιας διαβούλευσης που συνοδεύει το νομοσχέδιο. Συγκεκριμένα η έκθεση λέει ότι σχολιαστής του νομοσχεδίου πρότεινε τον χημικό ευνουχισμό των δραστών σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, αλλά κρίθηκε, όπως λέει η έκθεση, ότι αυτή η τιμωρία δεν συνάδει στην αρχή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτό λέει η έκθεση, η οποία εξισώνει τον θύτη με το θύμα.

Ειλικρινά, απορώ. Είναι δυνατόν να τίθεται θέμα ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όταν ο δράστης έχει βιάσει ένα δίχρονο αγοράκι; Είναι θέμα ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όταν ένας δράστης κακοποιεί ένα κοριτσάκι και το καταστρέφει για όλη του τη ζωή; Είναι δυνατόν να αναγνωρίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε δράστες τέτοιων εγκλημάτων;

Ως μητέρα μικρού παιδιού και εκφράζω την προσωπική μου άποψη, θα σας έλεγα ότι ο χημικός ευνουχισμός είναι το λιγότερο που θα πρέπει να κάνουμε σε εγκληματίες τέτοιου είδους. Ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Πολωνία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Μεγάλη Βρετανία και πρόσφατα στην Ρωσία έχει ανοίξει αυτή η συζήτηση, ενώ σε άλλες χώρες εφαρμόζεται το μέτρο.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ(Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ): Από ποιους κύκλους έχει ανοίξει συζήτηση; Μήπως μπορείτε να μας πείτε;

ΤΣΑΜΠΙΚΑ(ΜΙΚΑ)ΙΑΤΡΙΔΗ(Ειδική Αγορήτρια των Ανεξάρτητων Ελλήνων): Ανέφερα σε ποιες χώρες έχει ξεκινήσει. Ο καθένας επιλέγει ποιού τα ανθρώπινα δικαιώματα θέλει να υπερασπιστεί. Εγώ, ως νέα μητέρα, επιλέγω να υπερασπιστώ τα δικαιώματα ενός μικρού παιδιού.

Έχετε δει φωτογραφίες στο διαδίκτυο; Κατ’ αρχάς έχει ψηφιστεί στην Πολωνία, όπου από 400 βουλευτές μόνο ένας ήταν κατά. Δεν είναι το ποιος το θέτει και ποιος όχι. Νομοθετικά, συνταγματικά και όσον αφορά τη σωστή διαδικασία, δημοκρατικά έχει περάσει από τη δική τους Βουλή.

Το θέμα είναι ποιος το θέτει και ποιος όχι; Αν θέλετε, να πείτε ότι αντισυνταγματικά η Βουλή της Πολωνίας και η Κυβέρνησή της το πέρασε με μια μόνο ψήφο κατά, με υπόγειες διαδρομές ή παρεμβάσεις τρίτων, που έχουν άλλα συμφέροντα από ό,τι εσείς θέλετε να εννοηθεί ή να υπονοηθεί, τότε να κάνετε πρόταση μομφής και προς τη δική τους Κυβέρνηση. Έχει ψηφιστεί ο νόμος αυτός στην Πολωνία.

Στην Ελλάδα, παράλληλα, και αυτό φάνηκε και προ ολίγου, κανένας δεν τολμά να αγγίξει ή να συζητήσει ή να τολμήσει να σκεφθεί φωναχτά για τέτοιου είδους σκληρά εγκλήματα, για εγκληματίες, οι οποίοι καταστρέφουν τη ζωή μικρών παιδιών.

Σας ξαναλέω, εκφράζω την προσωπική μου άποψη. Σαν μητέρα μικρού παιδιού, σαν νέα γυναίκα, προτιμώ και επιλέγω να τάσσομαι στην πλευρά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παιδιών και της αξιοπρέπειάς τους, γιατί, δυστυχώς, από μια πρόχειρη έρευνα που μπορεί οποιοσδήποτε να κάνει στο διαδίκτυο, αλλά και από επιστημονικές έρευνες πάνω στα ψυχολογικά προφίλ των παιδεραστών και των παιδόφιλων, προκύπτει ότι οι δράστες αυτοί υποτροπιάζουν συνεχώς.

Είναι αναρίθμητα τα παραδείγματα, μετά από δύο χρόνια να αποφυλακίζονται και να πιάνονται από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος σε internet cafe να κατεβάζουν πολύ σκληρό υλικό παιδικής πορνογραφίας. Υπάρχουν περιπτώσεις, που οι δράστες φυλακίστηκαν και το ξαναέκαναν και όμως εμείς μιλάμε για την αξιοπρέπεια του δράστη, του βιαστή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο είναι η ενσωμάτωση της συγκεκριμένης οδηγίας, της Ε.Ε. 2011/93, η οποία προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη σύγχρονη μάστιγα της παιδεραστίας και της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων.

Κατά την άποψή μου, είναι μια οδηγία, η οποία προσπαθεί να απαντήσει σε ορισμένα ερωτήματα, κυρίως σχετικά με τον επαναπροσδιορισμό για το τι νοείται σεξουαλική κακοποίηση, ενώ περιλαμβάνει και τις νέες εξελίξεις της τεχνολογίας, κυρίως στο ρόλο των κοινωνικών δικτύων στην προώθηση της παιδικής πορνογραφίας και τον επηρεασμό ανηλίκων να συναντηθούν με ενήλικους.

Ακόμη, λαμβάνονται μέτρα, σχετικά με την κατάργηση των ιστοσελίδων, που προωθούν πορνογραφικό υλικό, ενώ παρέχονται αυξημένες δυνατότητες στις διωκτικές αρχές, προκειμένου να αντιμετωπίζουν περιπτώσεις, που αφορούν στη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Περαιτέρω, περιλαμβάνονται και κυρώσεις σε νομικά πρόσωπα, όταν αυτά επωφελούνται από εγκλήματα αυτού του είδους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προφανώς οι συνάδελφοι, οι οποίοι είναι νομικοί, θα μπορέσουν και στην κατ' άρθρο συζήτηση να μπουν σε περισσότερες λεπτομέρειες. Αυτό που θα πρέπει να τονιστεί, όμως, είναι ότι το βασικό πρόβλημα του παρόντος νομοσχεδίου και προφανώς της οδηγίας, εστιάζεται στις ποινές που προβλέπονται.

Οι ποινές αυτές είναι το λιγότερο αστείες. Δεν ξέρω, τι ακριβώς εννοούμε με τον όρο νομικός πολιτισμός ή ευρωπαϊκός πολιτισμός, κράτος δικαίου και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η πραγματικότητα είναι ότι οι ποινές, που επιβάλλονται στο παρόν νομοσχέδιο και την οδηγία, δεν ανταποκρίνονται στην αγριότητα των συγκεκριμένων εγκλημάτων κατά των ανηλίκων, σε καμία περίπτωση.

Αντίθετα, για να το πω πιο απλά, ρίχνουν στα μαλακά εγκληματίες του χειρίστου είδους, οι οποίοι, όπως είπα και πιο πριν, υποτροπιάζουν συνεχώς, εγκληματίες, οι οποίοι με την πρώτη ευκαιρία που τους δίνεται, φροντίζουν να κακοποιήσουν ξανά σεξουαλικά, ανήλικους.

Είχα την τιμή, σε ανύποπτο χρόνο, να μιλήσω, αλλά και να παρακολουθήσω σε σεμινάρια τον επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ταξίαρχο κ. Μανώλη Σφακιανάκη, ο όποιος θα είναι αύριο στην Επιτροπή μας, για να μας ενημερώσει, για το τι γίνεται στο διαδίκτυο με την παιδική πορνογραφία και τη σεξουαλική κακοποίηση. Με όσα έχω δει ως τώρα και με όσα έχει πει και θα μας πει προφανώς και αύριο, τα πράγματα είναι σοκαριστικά.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι οι προβλεπόμενες ποινές δεν λειτουργούν αποτρεπτικά. Δεν θα μπω εγώ στη λογική να παραθέσω, τι συμβαίνει στις άλλες χώρες. Αντιλαμβάνομαι ότι στη νομική θεωρία τίθεται ένα ζήτημα, για το εάν τιμωρούμε το θύτη γι' αυτό που είναι ή για την πράξη του, αυτή καθ' αυτή, και περιμένουμε να σωφρονιστεί και να μην το ξανακάνει.

Είναι σίγουρα δύσκολο να καταλήξουμε σε μια συγκεκριμένη απόφαση. Η πραγματικότητα είναι, όμως, ότι δεν υπάρχει χειρότερο έγκλημα από τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Επιτρέψτε μου να πω ότι και ο όρος σεξουαλική κακοποίηση δεν είναι πολιτικά ορθός, διότι το σωστό είναι βιασμός. Είναι βιασμός σώματος και ψυχής, ο οποίος αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια του στο παιδί, που θα το υποστεί.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι συζητάμε ένα θέμα, το οποίο δεν προσφέρεται για πολιτική ή κομματική εκμετάλλευση. Πιστεύω ότι υπάρχουν περιθώρια για ακόμη πιο αυστηρές ποινές. Ίσως το Υπουργείο να κάνει στο άμεσο μέλλον μια δική του μελέτη, μια δική του εκτίμηση και να προχωρήσει σε ευρύτατο διάλογο, προκειμένου να επιβάλλονται ποινές που να ανταποκρίνονται σε εγκλήματα, που ούτε καν κακουργήματα μπορούν να χαρακτηριστούν, γιατί είναι κατά πολύ χειρότερα.

Άλλωστε, είναι γνωστό ότι οι οδηγίες της Ε.Ε. αφήνουν τα περιθώρια στα κράτη - μέλη να αποφασίζουν τα ίδια, για το πώς θα επιτυγχάνουν τους στόχους που τίθενται.

Συνεπώς, θα μπορούσε το Υπουργείο να είναι και πιο τολμηρό στις ποινές που επιβάλλονται. Θα μπορούσε λ.χ. το Υπουργείο να εισάγει κάποια στιγμή ρυθμίσεις, έτσι ώστε η Αστυνομία και η αρμόδια Διεύθυνση της Αστυνομίας να έχει άμεση ενημέρωση για την έκβαση της υπόθεσης κάποιου δράστη, αφού τον έχει παραδώσει, βεβαίως, στον εισαγγελέα.

Ένα άλλο θέμα, το οποίο θα μπορούσε, ενδεχομένως, να ρυθμισθεί είναι και ο ισόβιος έλεγχος για τους παιδεραστές και μετά την αποφυλάκισή τους.

Εμείς, πάντως, αναγνωρίζουμε ότι το παρόν νομοσχέδιο βελτιώνει την υπάρχουσα νομοθεσία και λαμβάνει υπόψη του και τις νέες εξελίξεις στην τεχνολογία και το διαδίκτυο και προσπαθεί να ανταποκριθεί σε αυτές. Υπ' αυτή την έννοια, εμείς δεν είμαστε αντίθετοι, αλλά σε κάθε περίπτωση επιφυλασσόμαστε για την τελική μας τοποθέτηση στην Ολομέλεια.