«Επείγουσα ανάγκη οι μόνιμες κοινωνικές υπηρεσίες
προς τους πολίτες που αντιμετωπίζουν ακραία φτώχεια».
Η επιστροφή των
20 εκατ. από το πρωτογενές πλεόνασμα σε δράσεις στήριξης των αστέγων είναι ένα
μέτρο ανακούφισης. Όταν όμως αυτό γίνεται με τρόπο προφανούς προεκλογικής σκοπιμότητας, τότε αναδεικνύεται
το έλλειμμα κατανόησης του προβλήματος που έχει η κυβέρνηση.
Η Ελλάδα είναι η
μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν διαθέτει δίκτυο κοινωνικής στέγασης
και η μόνη που δεν έχει θεσμοθετήσει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα είτε σε
εθνικό, είτε σε τοπικό επίπεδο.
Το
ζητούμενο για τη χώρα μας είναι η κάλυψη
αυτών των στοιχειωδών αναγκών για τους πολίτες που αντιμετωπίζουν συνθήκες
ακραίας φτώχειας και η ταυτόχρονη υποστήριξη τους για την κοινωνικοοικονομική
ένταξη, μέσα από σταθερά χρηματοδοτούμενες δράσεις. Η χρηματοδότηση αυτών των
κοινωνικών υπηρεσιών πρέπει να γίνει συνδυαστικά από πόρους των διαρθρωτικών
ευρωπαϊκών ταμείων και του κράτους.
Απαιτείται αλλαγή
πολιτικής και σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την κοινωνική προστασία.
15/ 04/ 14