Εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι στον
ΟΑΕΕ
«Μη υπολογισμό ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης
όταν δεν την παρείχε ο ΟΑΕΕ»
«Αποποινικοποίηση των οφειλών και πιο
ευέλικτές και ρεαλιστικές ρυθμίσεις»
Ζητά ο Λευτέρης Αυγενάκης
Στις εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστων ελεύθερων επαγγελματιών, λόγω
οφειλών στον ΟΑΕΕ, αναφέρεται ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Λευτέρης Αυγενάκης σε παρέμβασή του προς τον Υπουργό Εργασίας,
Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Γιάννη
Βρούτση και ζητά να διευθετηθεί το ζήτημα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης
την οποία χρεώνει, ενώ, αρνείται να την παράσχει λόγω οφειλών, την
αποποινικοποίηση των οφειλών προς τον ΟΑΕΕ, αλλά και πιο ευέλικτες και σύμφωνες με τα πραγματικά δεδομένα ρυθμίσεις οφειλών.
Όπως αναφέρεται στην παρέμβαση του κ. Λ.
Αυγενάκη: «σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία
περίπου 350.000 ενεργοί ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ αδυνατούν να καταβάλουν τις
εισφορές τους και ταυτόχρονα αδυνατούν να τις ρυθμίσουν (με βάση τους όρους και
τις προϋποθέσεις του ΟΑΕΕ). Συνέπεια αυτού, είναι ο ΟΑΕΕ να μην τους παρέχει
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ χρεώνει τις εισφορές για ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη. Πιο συγκεκριμένα, ο ΟΑΕΕ, συνεχίζει και χρεώνει τους ασφαλισμένους
του με 92,5€ κάθε μήνα για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ, αρνείται να την
παράσχει λόγω οφειλών. Δηλαδή χρεώνει 1100€ κάθε έτος για την ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη που όμως δεν παρέχει, επειδή ο ασφαλισμένος οφείλει και δεν έχει
ρυθμίσει.»
Υπογραμμίζει μάλιστα ότι: «για τις εισφορές (τις οποίες δεν διαχωρίζει
από τις εισφορές για σύνταξη) αυτές μάλιστα ο ΟΑΕΕ λαμβάνει αναγκαστικά μέτρα
είσπραξης και επίσης ασκεί ποινική δίωξη (όταν το συνολικό ποσό της οφειλής
ξεπεράσει τις 20.000€). Κατά συνέπεια δεν τίθεται θέμα για τον ΟΑΕΕ να μην
είναι απαιτητές οι εισφορές αυτές. Πώς γίνεται όμως να αρνείται να παράσχει τις
ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες όταν τις χρεώνει και τις απαιτεί με κάθε μέσο;»
Πιο συγκεκριμένα, με το
άρθρο 1 του α.ν. 86/1967, οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ καλούνται να αντιμετωπίσουν
την ποινικοποίηση της οφειλής τους στον ασφαλιστικό τους φορέα, χωρίς να
λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι πρόκειται για
αυτασφάλιση και όχι για εργοδοτικές εισφορές.
Η δυνατότητα θεώρησης του
βιβλιαρίου υγείας τους ανακτάται μόνο αν κάποιος προβεί σε ρύθμιση της οφειλής
του και για όσο χρονικό διάστημα είναι συνεπής σε αυτή. Ταυτόχρονα τους
καταλογίζονται οφειλές για παροχές υγείας που δεν μπορούν να λάβουν, αλλά που
κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρώσουν. Εάν δηλαδή, π.χ., κάποιος οφείλει τρία χρόνια εισφορών στον ΟΑΕΕ και
προσέλθει για ρύθμιση θα πληρώσει όλο το ποσό (εισφορές σύνταξης και
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης) παρότι ο ΟΑΕΕ αρνείτο να του παράσχει τις
υπηρεσίες αυτές. Και μάλιστα όλα θα πληρωθούν με τεράστιο επιτόκιο,
τοκογλυφικό.
Ο κ. Λ.
Αυγενάκης τονίζει μάλιστα ότι, «την
ίδια ώρα μάλιστα που λαμβάνονται μέτρα για τους ανασφάλιστους πολίτες του
ιδιωτικού τομέα και τους άνεργους, παρατείνοντας την ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη αυτών και των οικογενειών τους, δίνεται η εντύπωση δυο μέτρων και δυο
σταθμών. Δίκαιο είναι είτε να μην χρεώνει ο ΟΑΕΕ τις εισφορές, είτε να παρέχει
την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανεξάρτητα οφειλών ή ρύθμισης, αφού ούτως ή
άλλως τις απαιτεί με αναγκαστικά μέτρα είσπραξης και παράλληλα ασκεί ποινική
δίωξη για αυτές τις οφειλές.»
Η παρατεταμένη ύφεση έχει δημιουργήσει
μια εκρηκτική κατάσταση στο ασφαλιστικό σύστημα του οποίου τα έσοδα μειώθηκαν
ως αποτέλεσμα της μείωσης της απασχόλησης και της κρατικής ενίσχυσης ενώ,
ταυτόχρονα, οι ανάγκες χρηματοδότησης πολλαπλασιάστηκαν. «Η δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται
ο Ασφαλιστικός Οργανισμός Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), σε συνάρτηση με τα γνωστά από το παρελθόν ζητήματα ελλιπούς οργάνωσης, καθιστά
αναγκαία την υιοθέτηση μέτρων που να εξασφαλίζουν την βιωσιμότητά του, αλλά και
μια ρεαλιστική ρύθμιση των συνεχώς αυξανόμενων οφειλών των ασφαλισμένων - οφειλετών», υπογραμμίζει ο Ηρακλειώτης Βουλευτής.
Τέλος, ο κ. Λ. Αυγενάκης ζητά την αποποινικοποίηση των οφειλών προς τον
ΟΑΕΕ, τον μη υπολογισμό κατά τη διαδικασία ρύθμισης
οφειλών του ποσού που αναλογεί στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κατά το
διάστημα που οι ασφαλισμένοι δεν ήταν ενήμεροι, και άρα δεν απολάμβαναν παροχές,
αλλά και πιο ευέλικτες και σύμφωνες με τα πραγματικά δεδομένα ρυθμίσεις οφειλών.