Είναι με ιδιαίτερη χαρά που χαιρετίζω την αποψινή εκδήλωση μνήμης και τιμής στον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και πρώτο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας,
που έχει καταστεί θεσμός. Επιτρέψτε μου πρώτα να συγχαρώ το Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου για τη συνεχή και αδιάκοπη δράση και προσφορά του από τη μέρα της ίδρυσής του, με άξονα πάντα και οδηγό το όραμα και το πνεύμα του Εθνάρχη Μακαρίου. Του ανθρώπου που το όνομά του έγινε ταυτόσημο με αυτό της Κύπρου και που κατέστησε την πατρίδα μας ένα ανεξάρτητο και διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος. Στον άνθρωπο που η μορφή του, χωρίς αμφιβολία, έγινε σύμβολο αγωνιστικότητας για την ελευθερία και διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είναι ομολογουμένως η μεγαλύτερη εκκλησιαστική και πολιτική προσωπικότητα της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας. Εξ απαλών ονύχων, γαλουχήθηκε στα νάματα της πίστης και της παράδοσης ως μοναχός στην Ιερά Μονή Κύκκου και έλαβε ακαδημαϊκή μόρφωση σε Ελλάδα και ΗΠΑ. Από Μητροπολίτης Κιτίου εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και αφιερώνει όλο του το «είναι» στην ανόρθωση της Εκκλησίας της Κύπρου και την αποτίναξη του βρετανικού ζυγού.
Ως Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως πολύ εύστοχα έχει επισημανθεί, ξεδιπλώνει όλα του τα χαρίσματα: «Την ευρεία μόρφωση, την οξεία αντίληψη, τη μεγάλη επιβολή, τη δημιουργική φαντασία και τη σταθερή αποφασιστικότητα». Αναπτύσσει απαράμιλλη δράση στον εκκλησιαστικό, στον κοινωνικό, στον οικονομικό, στον εκπαιδευτικό, στον ιεραποστολικό και στον εθνικό τομέα και θέτει τις βάσεις για τη λειτουργία της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας, ό,τι πιο σημαντικό διαθέτουμε μέχρι και σήμερα.
Στο πρόσωπό του η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού εναποθέτει τις ελπίδες του για ένα καλύτερο αύριο. Όπως συμβαίνει πάντα, ιστορικά, απέκτησε και πολέμιους, κάποιοι των οποίων δεν δίστασαν να επιχειρήσουν την ανατροπή του μέσα από το προδοτικό πραξικόπημα. Παρόλες, όμως, τις πολιτικές διακυμάνσεις, τα δύσκολα χρόνια με τις δικοινοτικές ταραχές, τον διχασμό ακόμα και ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους, και τις αντικρουόμενες απόψεις, τις προσπάθειες εξόντωσής του από τη Χούντα των Αθηνών και την τραγωδία της τουρκικής εισβολής, ο Μακάριος, αναμφίβολα, παρέμεινε ο κορυφαίος ηγέτης της Κύπρου και ο εκφραστής των ιδεών και των πόθων του κυπριακού Ελληνισμού. Τον πόθο για ελευθερία, τον πόθο για αποτίναξη της κατοχής, τον πόθο για ειρηνική συνύπαρξη, συνεργασία, ανάπτυξη και ευημερία.
Διδασκόμενοι από τις παρακαταθήκες του Μακαρίου και ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε, τον δρόμο του πολιτικού διαλόγου, των συνομιλιών και του διεκδικητικού ρεαλισμού, έχουμε σήμερα την ευθύνη, αν πραγματικά τιμούμε τη μνήμη του, να συνεχίσουμε και να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για άρση του αδιεξόδου και επανέναρξη των συνομιλιών με έναν και μοναδικό στόχο: την απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μας στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου και των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας η Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί κράτος μέλος.
Με αυτά τα λίγα να συγχαρώ ξανά το Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου για τη διαχρονική και πολύτιμη προσφορά του στον τόπο μας και για τη διοργάνωση της αποψινής εκδήλωσης που έχει καταστεί θεσμός.