στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και τον Δημήτρη Τερζή
Οι εκλογές θα κριθούν από τη δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να αποκαταστήσει τη σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία
Αναγκαίος ο πολύμορφος διάλογος και η εξεύρεση μιας σχέσης επικοινωνίας με τον κόσμο που είχε στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ και διατηρεί τις ευαισθησίες του, την κινηματική του πρακτική και τον ριζοσπαστισμό του
O πρωθυπουργός δήλωσε ξεκάθαρα πως οι εκλογές θα γίνουν με τη λήξη της τετραετίας τον επόμενο Οκτώβριο. Ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος ανέφερε ότι η κυβερνητική συνεργασία λήγει τον Μάιο, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνουν οι εκλογές τότε. Σε μια ενδεχόμενη αποχώρηση των ΑΝ.ΕΛΛ. την άνοιξη έχει η κυβέρνηση τη δυνατότητα να εξαντλήσει την τετραετία;
Είναι σαφές πως η κυβέρνηση επιδιώκει να εξαντλήσει τη τετραετία διότι αντιλαμβάνεται πως αυτή η τελευταία περίοδος της θητείας της συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για να είναι η πλέον γόνιμη και επωφελής για την οικονομία και την κοινωνία. Κατά συνέπεια η προσφυγή στις κάλπες τον προσεχή Μάιο θα περιορίσει αυτή τη θετική κατά τα αλλά περίοδο για τη χώρα. Υπό αυτή την έννοια δεν αντιλαμβάνομαι τις τοποθετήσεις του κυρίου Καμμένου που αντικειμενικά λειτουργούν υπονομευτικά ως προς το έργο της κυβέρνησης στην πιο παραγωγική για αυτήν περίοδο. Παρόλα αυτά νομίζω πως ακόμη και από την παρούσα Βουλή υπάρχουν οι απαιτούμενοι συσχετισμοί που θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να ολοκληρώσει το έργο της. Δεν υποτιμώ βέβαια πως οι συνεχείς δηλώσεις εκ μέρους του κυβερνητικού μας εταίρου μας αποπροσανατολίζουν και κατασπαταλούν το πολιτικό μας κεφάλαιο.
Με βάση τα τελευταία γεγονότα γύρω από το ταξίδι του Πάνου Καμμένου στις ΗΠΑ και τα όσα ακολούθησαν, υπήρξε μια έντονη κριτική στον αρχηγό των ΑΝ.ΕΛΛ. από αρκετούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθετη με στελέχη της κυβέρνησης που κράτησαν χαμηλούς τόνους. Αλλιώς βλέπει τα πράγματα π.χ. ένας υπουργός και διαφορετικά ένας βουλευτής; Δεν τέθηκε ζήτημα κοινών αρχών εδώ;
Δεν νομίζω πως ισχύει κάτι τέτοιο. Πολλές φορές βλέπουμε και κατανοούμε όλοι το ίδιο, αλλά το εκφράζουμε με διαφορετικό τρόπο, σε διαφορετικό τόνο και χρόνο.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στη Ν.Δ. Τις εμπιστεύεστε ή θεωρείτε πως η εικόνα είναι διαφορετική; Αν όντως ισχύουν, πιστεύετε ότι υπάρχει χρόνος για τον ΣΥΡΙΖΑ να αντιστρέψει το κλίμα και πώς;
Είναι αλήθεια πως οι δημοσκοπήσεις σε όλες τις προηγούμενες εκλογικές μάχες, τουλάχιστον από το 2012 και μετά, δεν τα πήγαν και τόσο καλά με το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υποτιμώ τα αποτελέσματά τους, αλλά δεν μπορώ να μην επισημάνω πως η ικανότητά τους να αποτυπώνουν τον σφυγμό της κοινωνίας έχει περιορισθεί. Πέρα όμως από τη παραπάνω επισήμανση το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί από τη δυνατότητά του να αποκαταστήσει τη σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε αυτόν και την κοινωνία. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν ο κόσμος δει να γίνονται πράξη τα όσα εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός στην τελευταία ΔΕΘ. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως ρεαλιστικό και εφικτό. Μην υποτιμάτε το γεγονός πως όλο το προηγούμενο διάστημα παρά μια στάση σχετικής απόστασης που κράτησε ένα μέρος των πολιτών απέναντι στη κυβέρνηση, δεν διέρρηξε τη σχέση επικοινωνίας του με αυτήν. Τώρα λοιπόν πρέπει να διαπιστώσει ο κόσμος πως οι μεγαλύτεροι βαθμοί ελευθερίας δεν είναι σχήμα λόγου και πως η μη υιοθέτηση της πατρότητας του προγράμματος από τον ΣΥΡΙΖΑ συνοδεύεται από την έμπρακτη διάθεσή του να ανοίξει νέους δρόμους έξω από τα όρια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Ας έρθουμε λίγο στο κόμμα. Είχατε πει πριν λίγο καιρό πως «ένα κόμμα δεν είναι επιτροπή προγράμματος, πρέπει να είναι κοινωνικά γειωμένο, να παρεμβαίνει στους χώρους δουλειάς, στη νεολαία, στην Αυτοδιοίκηση, στις κινηματικές διεργασίες, στο πεδίο του πολιτισμού και των δικαιωμάτων. Και βεβαίως να ξαναμάθει να λειτουργεί, να βγει από το τέλμα και τον λήθαργο» και πως «η εποχή που το κόμμα σιωπηρά παρακολουθούσε τη διαπραγμάτευση και τις αξιολογήσεις τελείωσε». Πιστεύετε ότι το κόμμα έχει αρχίσει να αποκτά ξανά επαφή με την κοινωνία και τις ανάγκες της ή βρίσκεται ακόμα σε λήθαργο; Αν όχι, πώς εκφράζεται η αφύπνισή του;
Να διευκρινίσουμε κάτι για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις. Ένα κόμμα οφείλει στο πλαίσιο της λειτουργίας του να προχωρά σε προγραμματικές επεξεργασίες και να επιχειρεί να τις επικαιροποιεί. Αυτού του είδους η δουλειά οφείλει να αποτυπώνει την εν γένει παρέμβασή του. Τελικώς το πρόγραμμα ενός κόμματος πρέπει να συναρθρώνει τα μηνύματα, τα αιτήματα των κινημάτων, των επιστημονικών φορέων, των συλλόγων κ.λ.π. σε μια συνολική πρόταση για την κοινωνία, με βάση τις αξίες, τα προτάγματα και τις ιδεολογικές του αναφορές. Όσο πιο γειωμένο είναι ένα κόμμα, τόσο πιο κοντά στην κοινωνία είναι και οι προτάσεις του ή τουλάχιστον σε εκείνα τα τμήματα της κοινωνίας που θέλει κατά προτεραιότητα να εκφράσει. Όλα αυτά για να υπηρετηθούν προφανώς προϋποθέτουν ένα ζωντανό πολιτικοποιημένο πολιτικό οργανισμό με διακριτό ρόλο απέναντι στην κυβέρνηση. Δεν επιδιώκουμε να γίνουμε ένα κόμμα σαν και αυτά που ήταν τα πάλαι ποτέ κόμματα του δικομματισμού, δηλαδή κόμματα οπαδών που λειτουργούσαν ως πελατειακά δίκτυα. Δεν υποτιμάμε την κρίση του κομματικού φαινομένου, γι’ αυτό και αναζητούμε νέες μορφές επικοινωνίας, ιδιαίτερα με τους νέους ανθρώπους. Όπως βλέπετε έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας. Δεν είναι εύκολη υπόθεση η οικοδόμηση ενός ανοιχτού, μαζικού κόμματος της Αριστεράς στην εποχή μας.
Τί απαντάτε στο επαναλαμβανόμενο επιχείρημα της αντιπολίτευσης περί ασφάλειας, το αφήγημα δηλαδή περί νόμου και τάξης; Σας έχουν κατηγορήσει ότι «χαϊδεύετε» αντιεξουσιαστικές ομάδες, τις οποίες αφήνετε να δρουν ανενόχλητα.
Φαίνεται πως, παρόλο που ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ. λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης, η βελόνα κόλλησε στην εποχή του Αντώνη Σαμαρά. Η βαθιά συντηρητική και ακροδεξιά ρητορική έχει πλέον γίνει κυρίαρχη στη σημερινή Ν.Δ. Πρόκειται για μια επικίνδυνη συνειδητή πολιτική επιλογή εκ μέρους της ηγεσίας της, που νομιμοποιεί πολιτικά την Ακροδεξιά και δημιουργεί φοβικά σύνδρομα σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας.
Ως αντιπολίτευση είχατε κάνει «σημαία» την Αμυγδαλέζα. Σήμερα ως κυβέρνηση διαχειρίζεστε τη Μόρια, για την οποία οι εικόνες και οι καταγγελίες για τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων εκεί είναι αποτροπιαστικές. Τελικά, αλλιώς είναι τα πράγματα όταν τα βλέπεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης και αλλιώς όταν κυβερνάς;
Νομίζω πως συγκρίνουμε, ως ένα βαθμό, ανόμοιες καταστάσεις και εποχές. Από το 2015 και μετά γνωρίσαμε μια προσφυγική κρίση χωρίς προηγούμενο στη μεταπολεμική περίοδο. Πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες πέρασαν από τη χώρα μας, ενώ η διαχείριση του προβλήματος μας υπερέβαινε και μας υπερβαίνει σε κάθε περίπτωση. Γίνανε αρκετά, ενώ σίγουρα θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα. Δεν υποτιμώ ούτε τις καταγγελίες για τις συνθήκες, ούτε την ίδια τη πραγματικότητα για τη Μόρια και θέλω να πιστεύω πως σύντομα τα όσα έχουν εξαγγελθεί εκ μέρους της κυβέρνησης για τη βελτίωση της κατάστασης θα γίνουν πράξη.
Με δεδομένο ότι βρισκόμαστε στην τελική ευθεία πριν από τις εκλογές, τι έχετε να πείτε σε όσους σας στήριξαν το 2015 αλλά αποχώρησαν στη συνέχεια θεωρώντας ότι η πολιτική σας δεν διαφέρει από των υπολοίπων που διαχειρίστηκαν και εφάρμοσαν μνημονιακές πολιτικές;
Όσοι έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 δεν έφυγαν όλοι ασκώντας την ίδια κριτική. Υπήρχαν δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που είχαν μια διαφορετική στρατηγική θεώρηση των πραγμάτων, ιδιαίτερα στο θέμα της Ευρώπης ή ακόμα και του ρόλου της Αριστεράς σε συνθήκες ανάληψης της διακυβέρνησης. Προφανώς οι διαφορές μας με τους συγκεκριμένους συντρόφους παραμένουν μεγάλες. Δεν είναι όμως έτσι για τους περισσότερους που αποστασιοποιήθηκαν από το 2015 και μετά. Αυτοί οι τελευταίοι αποτελούν ένα πολύτιμο πολιτικό προσωπικό με το οποίο έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε και να πούμε στην από εδώ και πέρα περίοδο. Έχουμε ανάγκη ως πολιτικός χώρος από τις επισημάνσεις τους και τη συμβολή τους, όπου είναι δυνατό. Με δυο λόγια πιστεύω στην ανάγκη ενός πολύμορφου διαλόγου και στην ανάγκη εξεύρεσης μιας σχέσης επικοινωνίας με όλο αυτό τον κόσμο, που διατηρεί τις ευαισθησίες του, την κινηματική του πρακτική και τον ριζοσπαστισμό του.
29/10/2018