Η «Αριστερή Παρένθεση» έκλεισε τρία χρόνια...
Άρθρο στην Κυριακάτικη KontraNews της 28 Γενάρη 2018
Το Γενάρη του 2015 η Αριστερά με τη ψήφο του ελληνικού λαού, ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μας.
Πόσοι (πολιτικές δυνάμεις) δεν
«στοιχημάτιζαν» στην γρήγορη πτώση της; Θεωρούσαν ότι ο χρόνος της θα
ήταν περιορισμένος και θα αποτελούσε μια «αριστερή παρένθεση».
Και όμως, πέρασαν τρία χρόνια και ακόμη στο τιμόνι της χώρας είναι και θα είναι η Αριστερά.
Μέσα από δυσκολίες, σφικτή
δημοσιονομική πολιτική, συνεχείς εκβιασμούς από τους δανειστές μας
αντέχουμε και προχωράμε. Σε πείσμα πολλών, έκλεισαν τρείς αξιολογήσεις, η
οικονομία σταδιακά ανακάμπτει, η χώρα αναβαθμίζεται.
Τον Αύγουστο του 2015 η Αριστερά
ανέλαβε την ιστορική ευθύνη να εφαρμόσει ένα σκληρό πρόγραμμα, που
επεβλήθη από τους δανειστές. Να βγάλει τη χώρα από το τούνελ των
μνημονίων και την χρεοκοπία, που μας οδήγησαν οι κυβερνήσεις δεκαετιών
της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά με την Κοινωνία όρθια. Κατηγορηθήκαμε και για
αυτό. Ότι υποκύψαμε, ότι κάναμε πίσω κλπ. Όμως, η Αριστερά είναι για τα
δύσκολα. Με βήματα μπροστά, με προσωρινές υποχωρήσεις, αναλαμβάνει την
ευθύνη και αγωνίζεται, άλλωστε η ιστορία της αυτό δείχνει.
Παραλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της
χώρας, που μέσα σε μια τετραετία έχασε το 25% του ΑΕΠ της, με ανεργία
γύρω στο 27%, με την οικονομία σε ύφεση και με υποβαθμισμένη τη διεθνή
εικόνα της, το πρώτο μέλημα ήταν η στήριξη των αδυνάμων συνανθρώπων μας.
Τα μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση και η σχετική νομοθέτηση, ήταν οι
πρώτες κινήσεις της Κυβέρνησης, που βασικός πυρήνας της είναι η
Αριστερά. Ακολούθησαν μέτρα για την Παιδεία, την Υγεία, μεταρρυθμίσεις
στη Δημόσια Διοίκηση.
Σήμερα, το αυτονόητο έγινε
πραγματικότητα. Σχολεία που ανοίγουν κανονικά, στην ώρα τους και με
βιβλία για τους μαθητές. Όλοι, ασφαλισμένοι και μη, έχουν δυνατότητα
ισότιμης πρόσβασης στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Γίνονται προσλήψεις στην
Παιδεία και την Υγεία. Η χώρα αποκτά Κτηματολόγιο (ανοικτό ζήτημα από
την εποχή του Καποδίστρια), δασικούς χάρτες, η επιχειρηματικότητα
ενισχύεται μέσα από απλοποίηση αδειοδοτικών διαδικασιών, μέσω του
εξωδικαστικού μηχανισμού κ.α., ενώ η πατρίδα μας σταδιακά αναβαθμίζεται
και γεωπολιτικά, αξιοποιώντας τη γεωγραφική της θέση, με διαρκείς
διεθνείς συνεργασίες με γείτονες χώρες της Μεσογείου. Εδώ πρέπει να
αναφέρουμε και το έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον, μιας και οι ξένες
επενδύσεις για το 2017 έκλεισαν γύρω στα 4 δις.
Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει και η
συμβολή της Ελλάδας στα τεκταινόμενα της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης, που με
κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού και των πολιτικών λιτότητας και με μια
ακροδεξιά να δυναμώνει, βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η ανάγκη να
επιστρέψει στις θεμελιώδεις αρχές της, της Δημοκρατίας, του κοινωνικού
κράτους και της Αλληλεγγύης αποτελεί σήμερα προτεραιότητα για την Ευρώπη
και η Ελλάδα συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση. Την ανάγκη
επαναθεμελίωσης του «Κοινωνικού Πυλώνα» έθεσε ο Α. Τσίπρας στα κοινοτικά
όργανα και κρίθηκε θετικά και από μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Πατρίδα
μας δεν είναι πλέον απομονωμένη διεθνώς.
Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι τα
πάντα λύθηκαν. Παρά τα μακροοικονομικά θετικά στοιχεία της οικονομίας,
σημειώνουμε ιδιαίτερα την πτώση της Ανεργίας που έφτασε περίπου στο 20%,
υπάρχουν ζητήματα που αφορούν την υπερφορολόγηση, συνταξιοδοτικά
ζητήματα κλπ. Είμαστε όμως ακόμη σε μνημονιακό πρόγραμμα. Το ζητούμενο
είναι και προσπαθεί η Κυβέρνηση για αυτό, να έχουμε από τον Σεπτέμβρη
του 2018 μια καθαρή έξοδο από τα προγράμματα. Εποπτεία θα υπάρχει, όπως
και σε άλλες ευρωπαικές χώρες που βγήκαν από προγράμματα, όχι όμως
επιτροπεία. Οι βαθμοί ελευθερίας για υλοποίηση πολιτικών από την Ελλάδα
θα είναι μεγαλύτεροι.
Ζητούμενο, η εφαρμογή ενός άλλου
παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου. Δεν θέλουμε να γυρίσουμε σε ένα
μοντέλο ανάπτυξης του 2009, που μας οδήγησε στην εφαρμογή μνημονιακών
πολιτικών. Δηλαδή ενός μοντέλου υπερδανεισμού, με εικονική ανάπτυξη, με
καταστροφή της παραγωγικής βάσης της χώρας, με φοροδιαφυγή, ή με
μεταφορά κερδών σε φορολογικούς παραδείσους.
Μιλάμε για ένα Αναπτυξιακό Μοντέλο με επίκεντρο τον Ανθρωπο και τις ανάγκες του, που θα σέβεται και το Περιβάλλον.
Μιλάμε δηλαδή, για μια Δίκαιη Ανάπτυξη.
* H Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β Αθήνας, Πρόεδρος Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής