Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

Η αποτυχία της χώρας δεν είναι ούτε δεδομένη, ούτε νομοτελειακή

Η αποτυχία της χώρας
δεν είναι ούτε δεδομένη, ούτε νομοτελειακή

Εισήγηση Γ. Αρβανιτίδη στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2018»

Ο «ΑΝΤΙΔΕΞΙΟΣ» κ. ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ!

Έχουν καταρρεύσει μπροστά στα μάτια μας τόσοι μύθοι την περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, που πολλές φορές σημαντικές ειδήσεις περνούν στα «ψιλά», ίσως επειδή έχουμε συνηθίσει τις απανωτές κωλοτούμπες και τίποτα πια δεν μας προκαλεί έκπληξη.

Θέλω να σταθώ σε μια πρόσφατη κίνηση του Πρωθυπουργού η οποία δίνει με πολύ καθαρό τρόπο το στίγμα αυτής της Κυβέρνησης, ένα στίγμα που αποτυπώνεται το ίδιο καθαρά και στον Προϋπολογισμό του 2018.

Διαβάζω πρόσφατο δημοσίευμα μεγάλης ιστοσελίδας.
«Να μη χαθεί η ευκαιρία σχηματισμού κυβέρνησης φέρεται να ζήτησε ο Πρωθυπουργός από τον Μάρτιν Σουλτς, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαν».

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Πρωθυπουργός είπε στον κ. Σουλτς:
«Η πραγματικά αριστερή και προοδευτική στάση δεν είναι να διατηρείς τη καθαρότητα των θέσεων σου, αλλά να δίνεις μάχες για εφικτές αλλαγές προς όφελος των πολλών».

Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, μπορεί με άνεση να παριστάνει στην χώρα μας τον αντιδεξιό, πρώην επαναστάτη – και την ίδια στιγμή – στο εξωτερικό, να συμβουλεύει τους Γερμανούς Σοσιαλιστές για συγκυβέρνηση με την συντηρητική παράταξη της Γερμανικής δεξιάς.

ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΤΙ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΦΙΚΤΟ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ» ΤΟΤΕ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΙΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ

Αλήθεια, δεν ξέρω πόσες άλλες τέτοιες δηλώσεις μπορείτε να αντέξετε, θα σας πω όμως ότι το δεύτερο σκέλος της δήλωσης του Πρωθυπουργού έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Είπε, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας ότι «Προοδευτικό είναι το εφικτό προς όφελος των πολλών».

Προσωπικά, τη δήλωση αυτή την προσυπογράφω.

Για εσάς, όμως, αλλά και για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό προκύπτουν μια σειρά από πολύ δύσκολα και σοβαρά ερωτήματα.
  • Ήταν, άραγε, προς όφελος των πολλών η περίοδος της μεταπολίτευσης και η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που συκοφαντείτε με κάθε ευκαιρία;
  • Ήταν μια περίοδος που η χώρα έκανε βήματα προόδου και ανάπτυξης;
  • Ήταν προς όφελος των πολλών η περίοδος που το εισόδημα της ελληνικής οικογένειας αυξήθηκε κατακόρυφα;
  • Ήταν προς όφελος των πολλών η δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας από τον αείμνηστο Γεννηματά;
  • Ήταν προς όφελος των πολλών το ΑΣΕΠ;
  • Ήταν προς όφελος των πολλών τα μεγάλα έργα και οι υποδομές που έγιναν στη χώρα;
  • Ήταν προς όφελος των πολλών το Κοινωνικό Κράτος που το ΠΑΣΟΚ οικοδόμησε και πολλοί από εσάς απαξιώνετε;
  • Ήταν προς όφελος των πολλών η Διαύγεια και οι Ανεξάρτητες Αρχές;
  • Ήταν προς όφελος των πολλών η Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση και όλες οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν στη χώρα μέσα στην κρίση μετά το 2009;
Πάνω στην απαξίωση όλων αυτών των επιτευγμάτων – που δεν ήταν καθόλου αυτονόητα πριν έρθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία – χτίσατε μεγάλο μέρος της πολιτικής σας διαδρομής.

Τις δεκαετίες του ΄80 του ΄90 και του 2000, μας λέγατε ότι δίνουμε στο λαό ψίχουλα, εσείς που ούτε σε 100 χρόνια δεν θα καταφέρετε αυτά που προσέφερε το ΠΑΣΟΚ στον τόπο.

Αν, λοιπόν, προοδευτικό είναι το εφικτό προς όφελος των πολλών, ο Πρωθυπουργός μόλις ακύρωσε με πολύ άτσαλο τρόπο ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής σας ατζέντας.

ΑΝ Ο κ. ΤΣΙΠΡΑΣ ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΤΙ ΨΗΦΙΣΕ ΤΟ 1993

Και για να τελειώνουμε επιτέλους με έναν ακόμα μύθο που συστηματικά καλλιεργήθηκε το προηγούμενο διάστημα, θέλω να θυμίσω ορισμένα γεγονότα σχετικά με τον ξαφνικό θαυμασμό του κ. Τσίπρα στο πρόσωπο του Αντρέα Παπανδρέου.

Ο Πρωθυπουργός, αν δεν κάνω λάθος, το 1993 ήταν 19 ετών. Αν γοητευόταν, λοιπόν, από το έργο και την προσωπικότητα του Αντρέα, θα μπορούσε στις εκλογές του 1993 να τον έχει ψηφίσει.

Ας βγει, λοιπόν, να μας πει τι ψήφιζε το 1993 ο κ. Τσίπρας για να δούμε ποιοι στηρίζουν το έργο και την προσφορά του Αντρέα Παπανδρέου σε αυτή τη χώρα και ποιοι τον παρέπεμπαν στο ειδικό δικαστήριο.

ΨΗΦΙΖΕΤΕ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΑΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ – ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ;

Τα λέω όλα αυτά σε μια συζήτηση για τον Προϋπολογισμό για να πιάσω το νήμα από εκεί που το άφησε ο γενικός εισηγητής μας, ο κ. Κουτσούκος, ο οποίος προέβλεψε ότι ο Προϋπολογισμός του 2018 θα είναι και ο τελευταίος σας.

Υπάρχει, λοιπόν, το εξής ερώτημα.

Αν, όντως, ο Προϋπολογισμός του 2018 είναι ο τελευταίος σας, αναρωτιέστε ποια θα είναι τελικά η προσφορά της Κυβέρνησής σας στον τόπο;

Κρατάτε 3 χρόνια το τιμόνι αυτής της χώρας.

Ποια είναι η παρακαταθήκη σας;
  • Τα 17,4 δις € μέτρα των αχρείαστων μνημονίων που φορτώσατε στις πλάτες του ελληνικού λαού;
Ο Εισηγητής σας είπε και μας θύμισε τι κόψαμε στο πρώτο μνημόνιο.
Ξέχασε βέβαια το έλλειμμα των 35 δις πώς διαμορφώθηκε, ποια περίοδος το έφτιαξε. Γιατί ποτέ δεν αναφέρεστε στα πραγματικά περιστατικά αυτής της διαδρομής;
Πολύ απλοϊκό, κόψατε κόψαμε.
Μα είναι το ίδιο μετά από 7 χρόνια; Παραλάβαμε μια χώρα με 35 δις έλλειμμα και στο τέλος του 2014 είχαμε σχεδόν μηδενικό έλλειμμα. Είναι το ίδιο; Πραγματικά το επιχείρημα στέκει; Το λέμε σοβαρά όλο αυτό; Σε ποιους απευθυνόμαστε;
  • Το ασφαλιστικό του κ. Κατρούγκαλου που δημεύει το εισόδημα του αγρότη και του ελεύθερου επαγγελματία;
  • Το ΦΠΑ στα νησιά μας, μια κατάκτηση του Αντρέα Παπανδρέου που πετάξατε στα σκουπίδια;
  • Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί που ξεκινάνε την Τετάρτη;
  • Τα βλήματα που πούλησε – ή προσπάθησε να πουλήσει – ο κ. Καμμένος στη Σαουδική Αραβία;
  • Τα «πόθεν έσχες» με τα βοσκοτόπια;
Όλα αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι πάρα πολλά για 3 χρόνια. Είναι πάρα πολλά ειδικά αν τα συγκρίνουμε με τα λίγα θετικά που έχετε πετύχει.

Το ισοζύγιο της προσφοράς σας στον τόπο είναι σταθερά αρνητικό κι αυτός είναι ο λόγος που σύντομα θα επιστρέψετε στα έδρανα της αντιπολίτευσης, όσα κόλπα κι αν δοκιμάσετε, όσους λαγούς κι αν βγάλετε απ’ το καπέλο.

Ένας από αυτούς τους «λαγούς» είναι και το αφήγημα της δήθεν «καθαρής γραμμής εξόδου από τα μνημόνια» το καλοκαίρι του 2018.

Πρόκειται για ένα αφήγημα το οποίο υποτίθεται ότι υπηρετεί ο προϋπολογισμός, ένα αφήγημα το οποίο δυστυχώς θα καταρρεύσει – όχι μόνο με πάταγο – αλλά και με πολύ μεγάλο κόστος για την κοινωνία και την ελληνική οικονομία.

ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ 3.5% ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2022 ΣΤΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ

Θα ξεκινήσω το «ξήλωμα του πουλόβερ» από την ιστορία του χρέους.

Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% που υπογράψατε μέχρι το 2022, για να αποπληρωθεί ένα χρέος που επί των ημερών σας αυξάνεται διαρκώς:
  • και ως απόλυτο νούμερο
  • και ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Θυμίζω, ότι:
  • στο τέλος του 2015 αφήσατε πίσω σας ένα χρέος 311,7 δις € που αντιστοιχούσε στο 177% του ΑΕΠ,
  • ενώ στο τέλος του 2018 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα έχει ανέβει στα 332 δις €, ποσό που αντιστοιχεί στο 180% του ΑΕΠ.
Ερώτημα, ρητορικό.
Υπάρχει τρόπος να αποπληρώσουμε μονομιάς το σύνολο των 332 δις € που χρωστάμε ως χώρα;

Προφανώς και όχι.
Σταδιακά αποπληρώνουν τα χρέη τους όλες οι χώρες του κόσμου, είτε είναι οι ΗΠΑ που χρωστούν 20 τρισεκατομμύρια δολάρια, είτε είναι η Ελλάδα που χρωστά σαφώς λιγότερα.

Το κρίσιμο, λοιπόν, δεν είναι πόσα χρωστάμε, αλλά η ετήσια εξυπηρέτηση του χρέους μιας χώρας, το ποσό δηλαδή που πληρώνουμε κάθε χρόνο στους δανειστές μας, είτε μιλάμε για μνημόνιο, είτε μιλάμε για έξοδο στις αγορές.

Τα χρήματα αυτά έχουν εντελώς διαφορετική επίδραση στην οικονομία, ανάλογα με την πηγή προέλευσής τους.
  • Αν προέρχονται από τον πλεονάζον πλούτο που δημιουργεί η ανάπτυξη, τότε τα πράγματα είναι καλά γιατί η οικονομία έχει τους πόρους που χρειάζεται για να συνεχίσει να αναπτύσσεται.
  • Αν, όμως, τα χρήματα αυτά προέρχονται από τη φορολογία, τότε το ποσό που μένει στην πραγματική οικονομία για κατανάλωση και επενδύσεις διαρκώς μειώνεται, με αποτέλεσμα το γνωστό καθοδικό σπιράλ της ύφεσης.
Σε απλά ελληνικά, αν ο στόχος της ανάπτυξης – ο στόχος του 2.7% – αποτύχει για ακόμα μια φορά, ξέρετε τι επίπτωση θα έχουν στην εθνική οικονομία τα πλεονάσματα που έχετε υπογράψει μέχρι το 2022;

Ακριβώς την ίδια επίπτωση που έχουν στην παγκόσμια οικονομία οι φορολογικοί παράδεισοι, με τα γνωστά σε όλους panama papers που στερούν πόρους ανάπτυξης.

Ακριβώς την ίδια επίπτωση που έχει στην βιωσιμότητα μιας επιχείρησης ένας επιχειρηματίας που ξοδεύει χρήματα από το ταμείο για την προσωπική του καλοπέραση.

ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΛΑΝΟ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΙΓΟΣΤΑ ΜΑΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΖΟΓΑΡΟΝΤΑΣ

Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι απολύτως σαφής η αξία και η αναγκαιότητα ενός αναπτυξιακού πλάνου για τη χώρα, ενός πλάνου που θα μας βοηθήσει να κατευθύνουμε το χρήμα με ασφάλεια σε δράσεις που θα το πολλαπλασιάσουν.

Όσο αυτό το πλάνο δεν υπάρχει, θα συνεχίζουμε να τοποθετούμε τα λιγοστά μας χρήματα στην τύχη, με αποτέλεσμα οι πιθανότητες της οικονομίας να αναπτυχθεί να είναι περίπου ίδιες με τις πιθανότητες που έχει ένας παίκτης να κερδίσει τζογάροντας.

Αυτός είναι ο λόγος που είστε αναγκασμένοι κάθε χρόνο να ξεπουλάτε κοψοχρονιά τα «ασημικά» της χώρας, ελπίζοντας ότι έτσι θα καταφέρετε να βάλετε φρένο στην ύφεση.

Έχω πει πάρα πολλές φορές ότι η αναπτυξιακή λογική του ξεπουλήματος και του «πάρτε όλοι από λίγο» πρέπει να τελειώσει.

Συμφωνούμε, πλέον, οι περισσότεροι σε αυτή την αίθουσα ότι δεν είναι λύση να καλύπτουμε τις αποτυχίες μας με την άνευ όρων παράδοση του δημόσιου πλούτου, ούτε με δανεικά τα οποία θα πληρώσουν οι επόμενες γενιές.

Λύση είναι ένα ολοκληρωμένο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης με το οποίο θα παράξουμε τον πλούτο που μας λείπει, ώστε να επιστρέψουμε σύντομα στο επίπεδο ζωής που είχαμε στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Σχέδιο ανά περιφέρεια, ανά κλάδο και προϊόν, σχέδιο που θα αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε τόπου και θα κινητοποιεί δημιουργικά τις παραγωγικές δυνάμεις και τη νέα γενιά.

Αυτός είναι και ο λόγος που στη Δημοκρατική Συμπαράταξη επεξεργαστήκαμε και συμπληρώνουμε συνεχώς το «Σχέδιο Ελλάδα», έναν οδικό χάρτη για την Ελλάδα της Παραγωγής, ένα πρόγραμμα που φιλοδοξούμε να αποτελέσει τη βάση για εθνική συνεννόηση ώστε να τελειώνουμε μια και καλή με τα μνημόνια και την ύφεση.
Μόνο τότε θα τελειώσουμε ουσιαστικά από τα μνημόνια.

ΑΚΥΡΩΣΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑΣ ΜΑΣ – ΕΔΩ ΚΑΙ 4 ΜΗΝΕΣ ΜΟΛΙΣ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΕΧΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ

Έρχομαι τώρα στα εργαλεία.

Πολλές φορές ένα καλό εργαλείο μπορεί να καλύψει προσωρινά την ανυπαρξία σχεδίου, όπως αντίστοιχα ένα κακό εργαλείο μπορεί να καταστρέψει ακόμα και το καλύτερο σχέδιο.

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η Κυβέρνηση δεν διαθέτει κανένα απολύτως αναπτυξιακό πλάνο, νομίζω ότι είναι χρήσιμο να αναφερθώ στο πιο βασικό εργαλείο που διαθέτουμε μέχρι σήμερα: τον περίφημο εξωδικαστικό συμβιβασμό για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια.

Το εργαλείο αυτό, ήταν η τελευταία σας ευκαιρία να γυρίσετε το κλίμα στην αγορά και την κοινωνία, πριν αρχίσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και σας γυρίσουν οριστικά την πλάτη οι έλληνες πολίτες.

Δυστυχώς, όμως, και εδώ η βαθμολογία της Κυβέρνησής σας κ. Υπουργέ είναι ένα καθαρό μηδενικό.

Εδώ και σχεδόν 4 μήνες έχει τελειώσει μόνο μία υπόθεση!

Εδώ και 4 μήνες είναι ζήτημα αν έχουν κάνει αίτηση 10.000 επιχειρήσεις από τις 400.000 που μας έλεγε ο κ. Παπαδημητρίου ότι έχουν τις προϋποθέσεις για να ενταχθούν στο νόμο.

Σας λέγαμε το καλοκαίρι που πέρασε, ότι ο μηχανισμός που στήσατε δεν πρόκειται να δουλέψει.

Καταθέσαμε τροπολογία με βελτιώσεις για να γίνει ο μηχανισμός αυτός πιο αποτελεσματικός και ευέλικτος. Την αγνοήσατε πλήρως…

Αποτέλεσμα;

Πετάξατε στα σκουπίδια μια μεγάλη ευκαιρία να ξαναζωντανέψουν 7 στις 10 ελληνικές επιχειρήσεις οι οποίες θα έφερναν:
  • νέες θέσεις εργασίας,
  • έσοδα στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία,
  • επιπλέον εισόδημα σε χιλιάδες οικογένειες.
Και βέβαια, η αποτυχία αυτή δεν είναι χωρίς κόστος.

Τα γνωστά σε όλους «κοράκια» βρίσκονται ήδη στην ελληνική αγορά, οι πρώτες αγορές κόκκινων δανείων σε εξευτελιστικές τιμές είναι γεγονός, και φυσικά, αν συνεχίσουμε έτσι, μια νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα είναι αναπόφευκτη με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τους καταθέτες και τους φορολογούμενους πολίτες.

Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΔΕΔΟΜΕΝΗ, ΟΥΤΕ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΗ – ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Αυτή ακριβώς την πραγματικότητα εμείς θα την ανατρέψουμε, με τη δύναμη που μας δίνουν καθημερινά οι πολίτες.

Η αποτυχία της χώρας δεν είναι ούτε δεδομένη, ούτε νομοτελειακή.

Οι ευθύνες για την κατρακύλα των τελευταίων 3 ετών έχουν ονοματεπώνυμο και οι πολίτες πλέον γνωρίζουν πολύ καλά τι πήγε στραβά και τι πρέπει να αλλάξει.