Μόνο σε μια χώρα με κυβέρνηση εικονικής πραγματικότητας θα συνέβαινε αυτό. Στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από τον πρωθυπουργό έως τον τελευταίο υπουργό μας μιλούν καθημερινά για την σημαντική βελτίωση του οικονομικού κλίματος αλλά και την επερχόμενη ανάπτυξη. Δυστυχώς για μια ακόμη φορά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και αποδεικνύεται ότι καλλιεργούνται συστηματικά φρούδες ελπίδες. Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν πως σε συνθήκες φτώχειας ζει πλέον ένας στους τρείς πολίτες της χώρας. Έξοδος από την κρίση με μια στις τρείς οικογένειες να βρίσκεται σε συνθήκες πείνας και κοινωνικού αποκλεισμού είναι ένα όνειρο απατηλό. Με στοιχεία πλέον αποδεικνύεται ότι η ασκούμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική δεν είναι αριστερή, δεν είναι προοδευτική. H άρση των ανισοτήτων, η κοινωνική συνοχή, η μείωση της φτώχειας και της ανεργίας δεν μπορεί παρά να βρίσκονται στο επίκεντρο μίας προοδευτικής πολιτικής, αντίθετα με αυτό που συμβαίνει σήμερα. Η χώρα πάει μόνιμα προς τη λάθος κατεύθυνση καθώς δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης αλλά συνεχείς φοροεπιδρομές για την επίτευξη υπερβολικών πρωτογενών πλεονασμάτων τα οποία συνυπέγραψε η κυβέρνηση με τους εταίρους-δανειστές. Αν συνεχισθεί αυτή η πολιτική δογματικής λιτότητας αντί διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, στην χώρα μας θα υπάρχουν “μισθοί Βουλγαρίας” με “κόστος ζωής Γερμανίας”. Για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση χρειάζεται άμεσα αλλαγή πολιτικής, αλλιώς τα αδιέξοδα θα επιτείνονται με οδυνηρές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία.
16/10/2017