Είναι κάποιες στιγμές που η ευθύνη της ιστορίας είναι βαρύτερη από οτιδήποτε άλλο βιώνουμε. Το βλέμμα όλων των πολιτών της χώρας μας, αλλά και των ευρωπαίων πολιτών και η παγκόσμια κοινή γνώμη -θα έλεγα- ότι σήμερα παρακολουθεί τη συνεδρίαση μας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και θα περίμεναν ίσως κάποιοι σήμερα να υπάρχει μια ένταση στη συζήτηση μια διχόνοια. Και νομίζω ότι οφείλουμε και πρέπει να τους διαψεύσουμε. Γιατί οι στιγμές είναι τέτοιες που πρέπει να υπερβούμε τον εαυτό μας. Και μάλιστα όταν συζητούμε για ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει ένα άρθρο μόνο, που είναι διαδικαστικό και που θα έλεγα ότι και νομικά δεν έχει και καμιά σημασία. Γιατί την εξουσιοδότηση που θέλετε να δώσουμε στον κ. υπουργό των Οικονομικών, την δίνουμε και σε σας κύριε Πρωθυπουργέ. Και μου κάνει εντύπωση ότι δύο φορές είπατε μόνο για τον υπουργό των Οικονομικών. Θα σας πω ότι τώρα κατάλαβα γιατί τόσο καιρό δεν υπογράφατε! Δεν υπήρχε η εξουσιοδότηση! Και φαίνεται ότι σήμερα, που παίρνετε την εξουσιοδότηση, θα μπορέσετε να πάτε να υπογράψετε. Και πιστεύω ότι θα τολμήσετε και εσείς να υπογράψετε. Γιατί εμείς, όταν ήταν εθνικά αναγκαίο υπογράφαμε χωρίς αυτή την εξουσιοδότηση, αισθανόμενοι ότι μας εξουσιοδοτεί ο ελληνικός λαός και υπηρετώντας το εθνικό συμφέρον. Και θέλω να σας πω ότι, ενώ ερχόμουν με μια τέτοια διάθεση, πραγματικά, συναινετική και σύνθεσης -και δεν θα σας ακολουθήσω σε αυτά που είπατε- για να αναλύσουμε σήμερα το ποιος φταίει, το πώς φτάσαμε, το τι έγινε αυτούς τους έξι μήνες, που είναι σίγουρο ότι η χώρα ήταν καλύτερα πριν 2 μήνες, καλύτερα πριν 4 μήνες και πάντως ήταν πάρα πολύ καλύτερα το Δεκέμβριο του ’14, που μας οδηγήσατε σε εκλογές για να μην ολοκληρωθεί το πρόγραμμα το οποίο υπήρχε και για να χάσουμε αυτούς τους 6 μήνες και όλοι οι δείκτες σήμερα να είναι χειρότεροι από ότι τότε.
Πίστευα ότι σε αυτό το νομοσχέδιο θα κάναμε μια τυπική συζήτηση και ίσως δεν χρειαζόταν ούτε οι αρχηγοί να μιλήσουν. Και γι’ αυτό θα ήθελα και να μιλήσω λίγο, αλλά όμως με την ομιλία την οποία κάνατε, που δεν αναφερθήκατε στο νομοσχέδιο, μας αποδείξατε αυτό που σκεφτόμασταν: Ότι καταθέσατε το νομοσχέδιο για να συζητήσουμε για μια πρόταση η οποία υπάρχει -και δεν ξέρουμε και αν είναι ολόκληρη- στην αιτιολογική έκθεση. Και μας είπατε πριν καν φέρετε αυτό το νομοσχέδιο ότι δώσατε αυτή τη μάχη της διαπραγμάτευσης –αυτό θα κριθεί από την ιστορία και από το λαό- μας είπατε ότι κανένας πρωθυπουργός ποτέ δεν έφτασε τόσο πολύ να μάχεται -θέλετε να πείτε ότι δεν έφτασε σε ένα τριήμερο περίπου από το να μας βγάλουν από την Ευρώπη και να χρεοκοπήσει άτακτα η χώρα. Πράγματι, κανένας πρωθυπουργός δεν έφτασε. Μας είπατε ότι την ώρα που εμείς αισθανόμασταν ότι έκλεινε η συμφωνία, εσείς φρενάρατε και μας πήγατε για δημοψήφισμα. Και απ’ ό,τι μάθαμε αποχωρήσατε από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, χωρίς λόγο και από ότι δημόσια ελέχθη σας χώριζαν περίπου 50 με 60 εκατομμύρια από την πρόταση η οποία είχε κατατεθεί. Και βέβαια είπατε ότι πρέπει να λεχθεί η αλήθεια, χωρίς όμως να πείτε ότι σας χώριζαν πολύ περισσότερα ή πολύ λιγότερα. Είναι καλά τα δημοψηφίσματα, κύριε Πρωθυπουργέ, και τα θέλαμε και εμείς. Όμως δεν είναι τυχαίο ότι το Σύνταγμα προβλέπει να μην γίνονται δημοψηφίσματα για δημοσιονομικούς λόγους, να μην γίνονται και για τέτοιους λόγους. Εσείς είπατε ότι είναι το θέμα εθνικό, ενώ υποκρύπτετε ότι είναι σίγουρο ότι ήταν δημοσιονομικό. Και βέβαια όταν ρωτάμε τους πολίτες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κανείς θα απαντήσει, «ναι θέλω να βάλουμε φόρους, θέλω να πληρώσω παραπάνω». Και γι’ αυτό ακριβώς συζητήσαμε κατ’ επανάληψη ποιο είναι το ακριβές δίλημμα και πρέπει να πω ότι χαίρομαι ιδιαίτερα όταν, στη Σύσκεψη των Αρχηγών, συμφωνήσατε στο ότι δεν ήταν εντολή ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Σας λέω, όμως, ότι, πράγματι, στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης καθώς μπορούμε να τα λύνουμε στο λαό.
Αλλά, πρώτον, πρέπει να τηρούμε κάποιες προϋποθέσεις. Να εξαγγέλλουμε το δημοψήφισμα και να έχουμε χρόνο μπροστά μας ικανό για να συζητήσουμε, να αναπτυχθούν οι απόψεις, να γίνει κατανοητό το ερώτημα. Δεύτερον, θα πρέπει το ερώτημα να είναι σαφές. Τρίτον, ακόμα και το ψηφοδέλτιο θα πρέπει να είναι, όπως ορίζει ο νόμος. Και, τέταρτον, να μπορούμε, πράγματι, να έχουμε αυτές τις δημοκρατικές διαδικασίες τις οποίες όλοι τις θέλουμε. Σας θυμίζω, βέβαια, ότι στη Μεγάλη Βρετανία που είναι να γίνει δημοψήφισμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει προαναγγελθεί ένα χρόνο πριν για να έχουν χρόνο να συζητήσουν.
Και γι’ αυτό ακριβώς θα σας πω ότι, ναι μεν στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, στην Οικονομία, όμως, υπάρχουν αδιέξοδα; Υπάρχουν! Και πως δημιουργούνται; Από ατυχείς πολιτικές που μπορεί μία κυβέρνηση να ασκήσει. Και πως λύνονται; Με δημοψηφίσματα ή με νέες πολιτικές; Διότι, εάν οι αστοχίες αυτές και τα προβλήματα στην Οικονομία ελύνοντο με δημοψηφίσματα, δεν θα είχαμε κανένα λόγο. Θα κάναμε κάθε εβδομάδα ένα δημοψήφισμα και οι Οικονομίες θα πήγαιναν μία χαρά. Είναι, όμως, σίγουρο ότι δεν λύνεται έτσι.
Και γι’ αυτό ακριβώς, κ. Πρωθυπουργέ, πιστεύω ότι, όχι μόνο δεν έπρεπε να προχωρήσετε στο δημοψήφισμα, αλλά έπρεπε εσείς να έχετε την τόλμη, την ώρα που φτάσατε σε εκείνο το τραπέζι, σε εκείνη την ώρα, να μπορείτε να υπογράψετε και να πάρετε την ευθύνη και όχι να οδηγήσετε τη χώρα στο δημοψήφισμα.
Και πρέπει εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάτι, κ. Πρόεδρε, γιατί η διαπραγμάτευση είναι δική σας ευθύνη. Δεν συμμετέχει κανείς από την Αντιπολίτευση στη διαπραγμάτευση. Εμείς ζητήσαμε να βοηθήσουμε, μάλιστα, σε αντίθεση με εσάς, συμμετέχοντας στην Εθνική Ομάδα Διαπραγμάτευσης, πράγμα το οποίο αρνηθήκατε. Εμείς σας είπαμε ότι θα στηρίξουμε τη συμφωνία που θα έχει την υπογραφή τη δική σας και των δανειστών. Και που πιστεύουμε ότι με τις αρχές που βάλαμε, θα τύχει και ευρύτερης αποδοχής. Δεν είπαμε, όμως, ότι θα μπούμε στη διαπραγμάτευση!
Και σήμερα ήρθατε εδώ και μας αναλύσατε την πρόταση για τη διαπραγμάτευση. Και ζητήσαμε εμείς η πρόταση να βγει από την αιτιολογική έκθεση γιατί ανεβάζει – αν θέλετε – τις πιθανότητες της υποψίας ότι εσείς, πηγαίνοντας ξανά στη διαπραγμάτευση και αν σας προταθούν παραπάνω ζητήματα από αυτά που προβλέπει αυτή η πρόταση στην αιτιολογική έκθεση, είναι πολύ πιθανόν να πείτε ότι «εγώ έχω αυτήν την εξουσιοδότηση από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και δεν μπορώ να δεχτώ τίποτα παραπάνω».
Και πρέπει να σας πω ότι είναι πολλοί εκείνοι που σκέφτονται ότι με έναν «τακτικίστικο» ελιγμό, προσπαθείτε να εγκλωβίσετε τη Βουλή, ώστε να μην έχετε και την ευελιξία εκείνη που απαιτείται για να διαπραγματευτείτε. Εύχομαι να διαψευσθώ. Και θέλω να πιστεύω ότι θα διαψευσθώ.
Γιατί εμείς θέλουμε, μέχρι την Κυριακή, συμφωνία για να είναι η Ελλάδα στην Ευρώπη! Δεν θέλουμε να πάτε εκεί για να πείτε ότι αυτά μόνο δεχόμαστε. Εμείς θέλουμε, κ. Πρωθυπουργέ, να σας εξουσιοδοτήσουμε και να σας δώσουμε την ευθύνη να έχετε την ευελιξία να διαπραγματευτείτε και να γυρίσετε με συμφωνία.
Αυτό είναι και το κυρίαρχο ζήτημα της σημερινής συζήτησης. Δεν θα κάνουμε σήμερα ανάλυση της συμφωνίας. Και ξέρετε γιατί σας το λέω;
Είδα ότι ήταν γραμμένο στο κείμενό σας και το σημείωσα. Γιατί είπατε: «Έχουμε πιθανότητα», όχι δυνατότητα. Το τονίσατε κιόλας.
Εγώ θέλω να μην επιβεβαιώσετε αυτούς που λένε ότι μας εγκλωβίζετε. Θέλω και εύχομαι ότι δεν ισχύει αυτό το σενάριο.
Είναι πολύ σοβαρό για εμάς, κ. Πρωθυπουργέ. Εμείς καταλαβαίνουμε την αγωνία του Ελληνικού λαού, αλλά θέλουμε – σας επαναλαμβάνω – όπως και εσείς λέτε, να μην γυρίσετε με κάθε συμφωνία. Γιατί ξέρουμε τι εκβιαστικές είναι κάποιες συμπεριφορές. Εμείς ξέρουμε από διαπραγματεύσεις και ξέρουμε και πόσο πολύ πιέζουν οι δανειστές μας. Εσείς τώρα το ανακαλύψατε.
Και επιτρέψτε μου να σας πω, μια και το είπατε αυτό, ότι απόλυτα καταλαβαίνω και τους συναδέλφους και εσάς. Εμείς όλοι εδώ, κύριες και κύριοι συνάδελφοι, πονέσαμε πολλές φορές όταν ήταν να πάρουμε απόφαση επώδυνη που δεν συμβάδιζε με τις αρχές μας, με τις ιδεολογικές μας κατευθύνσεις, αλλά ήταν αναγκαίες για να μείνει η χώρα στο ευρώ και δεν κοιμηθήκαμε πολλές φορές.
Και για αυτό ακριβώς σας λέω ότι σας καταλαβαίνω πολύ περισσότερο σήμερα και εσάς και τους συναδέλφους. Γιατί κάνετε το καθήκον σας. Το εθνικό σας καθήκον. Που όταν εμείς το κάναμε, μας λοιδορούσατε. Για να μην πω τις εκφράσεις που χρησιμοποιούσατε. Για να μην πω τις διχαστικές κινήσεις που κάνατε. Δεν θα σας αντιγράψουμε. Θα μιλήσουμε ενωτικά, συνθετικά και σας λέμε μπράβο που έχετε τη γενναιότητα να κινηθείτε στην ίδια κατεύθυνση και σας καταλαβαίνουμε και σας συμπονούμε κιόλας, αν θέλετε.
Γιατί είμαι και εγώ σίγουρος ότι όλα αυτά που κάνετε, κατ’ ανάγκη τα κάνετε. Δεν τα θέλετε, είμαι σίγουρος. Είμαι σίγουρος και ξέρω τι περίπου έχετε περάσει. Αλλά και εσείς τώρα μέσα σας καταλαβαίνετε τι περνάγαμε και εμείς τότε και πόσο πολύ μας αδικούσατε με όλα εκείνα τα επίθετα τα οποία μας λέγατε.
Αλλά, σας είπα, δεν θέλω να παρασυρθώ από όλα αυτά τα οποία είπατε. Και δεν θα παρασυρθώ. Γιατί είναι γνωστό ότι πολλά θα μπορούσα να πω πάνω σε αυτά. Αντηχούν ακόμα αυτά που μας είπατε στη Θεσσαλονίκη. Αντηχούν ακόμα εκείνες οι ψεύτικες υποσχέσεις. Και βέβαια σήμερα έρχεστε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, προσγειώνεστε και μας εξηγείτε γιατί θα πάρετε επώδυνα μέτρα, τα οποία, όμως, είναι για το καλό της χώρας. Πράγματι, έτσι είναι και έτσι κινηθήκαμε και εμείς. Και για αυτό σας λέω, σας ενθαρρύνουμε.
Και σας το λέω, γιατί η Παράταξή μας σε όλη αυτήν την ιστορική διαδρομή, ήταν και θα συνεχίσει να είναι ένας σταθερός πυλώνας και εγγυητής της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.
Και γι’ αυτό, κ. Πρόεδρε, εμείς σας παροτρύνουμε και σας ευχόμαστε να πετύχετε όσο το δυνατόν μία καλύτερη συμφωνία. Και όλα αυτά θα τα πούμε και θα τα συζητήσουμε και την ώρα της συμφωνίας. Πάλι με μία διάθεση συνεννόησης και συναίνεσης. Πάλι θα προσπαθήσουμε να βάλουμε πλάτη και θα πάρουμε και βάρη που δεν μας αναλογούν. Και τώρα παίρνουμε βάρη που δεν μας αναλογούν. Στηρίζοντας εσάς.
Δεν κάτσαμε απ’ έξω, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν εμείς παίρναμε τις όποιες δύσκολες αποφάσεις, αλλά είμαστε μαζί σας σε αυτήν την πορεία, μόνο και μόνο γιατί μοιραζόμαστε την αγωνία των πολιτών και θέλουμε να σωθεί η χώρα.
Κατά συνέπεια, η διαπραγμάτευση, το μείγμα των πολιτικών που θα επιλέξετε, η αξιολόγηση των μέτρων και η δημιουργική αντιπαράθεση, πιστεύω ότι δεν είναι ανάγκη να συζητηθούν σήμερα.
Σήμερα είναι καθαρό, λοιπόν, ότι δεν ψηφίζουμε επιμέρους μέτρα. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι δεν ήταν ανάγκη ο κ. Πρωθυπουργός να αναφερθεί σε αυτά. Σήμερα, θα έπρεπε να μας πει ότι ζητώ την εξουσιοδότηση να πάω να υπογράψω τη συμφωνία που σας είχα πει ότι σε 48 ώρες θα φέρω και ζήτησα μία παράταση άλλων 48 ωρών.
Εμείς σας τις δίνουμε. Όχι μόνο αυτές. Αλλά δυστυχώς ο χρόνος λήγει την Κυριακή! Την Κυριακή πρέπει να έχουμε τελειώσει, κ. Πρόεδρε! Δεν θέλουμε να φανταστούμε πως θα είναι η χώρα μετά την Κυριακή, εάν δεν έχουμε ολοκληρώσει! Και μην μου λέτε ότι πιεζόμαστε και έχουμε μικρότερη διαπραγματευτική ισχύ, γιατί εσείς εξαντλήσατε το χρόνο!
Εσείς νομίζατε ότι κερδίζατε το χρόνο και όταν θα φτάναμε στο τέλος, οι Αγορές και η Ευρώπη θα ερχόταν γονατιστή να μας παρακαλάει! Αυτό μας έλεγε ο κ. Βαρουφάκης αυτόν τον καιρό και εσείς ακολουθήσατε αυτήν την πολιτική! Και νομίζατε ότι κερδίζατε χρόνο!
Τώρα τελείωσε ο χρόνος, οι Αγορές στέκονται, το ευρώ στέκεται, η Ευρώπη δεν είναι γονατιστή να μας παρακαλάει και το πρόβλημα το έχουμε πολύ μεγαλύτερο εμείς. Και για αυτό ακριβώς, εκεί που νομίζατε ότι κερδίζατε χρόνο, χάνετε.
Σας ξαναείπα, όμως. Δεν ξεκαθαρίζουμε λογαριασμούς σήμερα. Δεν θέλουμε, δεν είναι η ώρα. Σας συμπονούμε και το καταλαβαίνουμε. Ξεκαθαρίζουμε, όμως, λογαριασμούς με την Ιστορία. Γράφουμε την Ιστορία σήμερα, αφού σήμερα ήθελε να συζητήσουμε αυτά τα πράγματα, ενώ εγώ πίστευα ότι θα συζητούσαμε μόνο την εξουσιοδότηση και θα τελειώναμε.
Ξεκαθαρίζουμε τους λογαριασμούς μας με την Ιστορία. Και σας λέω ότι με την Ιστορία η Νέα Δημοκρατία έχει ήσυχη τη συνείδησή της. Φροντίστε και εσείς να έχετε τη δική σας συνείδηση ήσυχη, κρατώντας τη χώρα στην Ευρώπη.
Με αυτές τις λέξεις, κ. Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι πολλά μπορεί να μας χωρίζουν, πολλά μπορεί να πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, αλλά μας ενώνουν κιόλας κάποιες λέξεις:
Μας ενώνει η Ελλάδα, μας ενώνει η Ευρώπη, μας ενώνει το ευρώ, μας ενώνει η κοινή πορεία και η κοινή ζωή που έχουμε μέσα σε αυτόν τον τόπο. Και για αυτό ακριβώς η Νέα Δημοκρατία εγγυάται αυτήν την πορεία.
Σας ευχαριστώ.