ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΜΕ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Ευ. Βενιζέλος: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, ευχαριστώ για την παρουσία σας. Χαίρομαι γιατί είμαι στη Λάρισα, γιατί είμαι στη Θεσσαλία, είχα την ευκαιρία νωρίτερα να επισκεφθώ τον συνεταιρισμό ΘΕΣΓΑΛΑ και το συνεταιρισμό ΘΕΣΓΗ που συνεργάζονται στενά. Ξέρω ότι υπάρχει κι ένας αντίστοιχος συνεταιρισμός στην Ελασσόνα, το ΓΑΛΑ ΕΛΛΑΣ .Αυτές είναι πάρα πολύ σημαντικές προσπάθειες που δείχνουν τις δυνατότητες που έχει η ελληνική πρωτογενής παραγωγή, ο αγροτικός μας κόσμος, ο συνδυασμός της γης μας, του φυσικού μας πλούτου και του μυαλού, της ευρηματικότητας ,της επιχειρηματικότητας των Ελλήνων αγροτών, που μπορεί να δώσει εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Αυτό είναι ένα εξαιρετικά καλό παράδειγμα για το πώς εννοούμε το νέο μοντέλο ανάπτυξης και σε εθνικό επίπεδο αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο, γιατί και η Περιφέρεια Θεσσαλίας όπως και η Περιφέρεια Στερεάς, κάθε Περιφέρεια -η Θεσσαλία είναι ένα πάρα πολύ ωραίο παράδειγμα- έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορεί να τα αξιοποιήσει με εντατικό τρόπο κι αυτό θα δώσει απάντηση στο πρόβλημα της ανεργίας, αυτό θα δώσει απάντηση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε ελληνική οικογένεια και κάθε ελληνική επιχείρηση, που λέει μπορούμε να ξαναβρούμε τη θέση μας μέσα στην Ευρώπη, μέσα στον κόσμο, να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος;
Αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα των εκλογών στις 25 Ιανουαρίου, σε λίγες μέρες. Αυτά είναι τα πραγματικά ερωτήματα και δε μιλάμε γι’ αυτά, συνήθως μιλάμε για τα πολιτικοδιαδικαστικά θέματα, ποιο κόμμα θα είναι πρώτο, ποιο δεύτερο, ποιος θα είναι ο συνασπισμός της μιας πλευράς ή της άλλης, αν θα πάμε σε δεύτερες εκλογές ή όχι.
Δεν μιλάμε επί της ουσίας, έχουμε μιλήσει ελάχιστα για την ουσία του οικονομικού και αναπτυξιακού προβλήματος της χώρας, για την πραγματική οικονομία, για την περιφέρεια, γι’ αυτό που είναι το μεγάλο μας πλεονέκτημα. Βεβαίως για να μπορέσουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε στην πραγματική οικονομία, στην ανάπτυξη, στον αγροτικό τομέα, πρέπει να υπάρχει η χώρα. Πρέπει να υπάρχει η χώρα θεσμικά, χρηματοοικονομικά, δημοσιονομικά, τραπεζικά. Αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο.
Εμείς θα παραδώσουμε στον ελληνικό λαό ,για να μας κρίνει ,τη χώρα ακέραιη στις 25 Ιανουαρίου που θα ανοίξει η κάλπη. Το ερώτημα τι θα γίνει στις 26 Ιανουαρίου, θα το απαντήσει ο ελληνικός λαός. Εμείς το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Παράταξη, περάσαμε πολλά, είμαστε εδώ, είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε ένα ρόλο αν μας τον εμπιστευθεί ο ελληνικός λαός ,εγγυητικό σε σχέση με το μεγάλο ζητούμενο που είναι η στρατηγική μας, η εθνική στρατηγική ασφαλούς εξόδου από το μνημόνιο και μετάβασης στη νέα εποχή.
Δεν είμαστε κυβερνητικός μπαλαντέρ, δε συμφωνούμε με άλλους, θέλουμε και άλλοι να μετάσχουν στην ευθύνη της εθνικής στρατηγικής, που εμείς τα έφερε η μοίρα έτσι ώστε να διαμορφώσουμε από το 2010 και μετά. Έχει για μας πολύ μεγάλη σημασία να μας ανατεθεί ο ρόλος αυτός ο εγγυητικός. Έχω μιλήσει πολλές φορές γι’ αυτά, δε θέλω να επαναλάβω πράγματα γνωστά, ελπίζω οι ερωτήσεις σας να μου επιτρέψουν να δώσω πιο συγκεκριμένες απαντήσεις, γιατί ο κόσμος διψά να ακούσει κάτι πρακτικό.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Δ. Βάλλας (Ελευθερία Λαρίσης): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε, καλώς ήρθατε στη Λάρισα. Μου δώσατε την αφορμή -δεν είναι δική μου ερώτηση, τη διάβασα, είναι κλεμμένη, αλλά την αφορμή μου τη δώσατε εσείς. Πραγματικά υπάρχει μια προεκλογική ατζέντα για την οποίαν κανείς δε μιλάει, όπως πολύ σωστά το επισημαίνετε εσείς.
Ποιος ασχολείται με το ότι οι θάνατοι ξεπερνούν τις γεννήσεις για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά;
Ποιος προβληματίζεται για το γεγονός ότι το 75% των ανέργων δεν έχει εργαστεί καθόλου για περισσότερους από 12 μήνες;
Ποιος έβαλε στο τραπέζι του διαλόγου το γεγονός ότι ο λαός γερνάει με αυξανόμενη ταχύτητα;
Ποιος προβληματίστηκε για το ότι ο μη οικονομικά ενεργός πληθυσμός ξεπέρασε τον οικονομικά ενεργό;
Ανέδειξε κανείς ότι 1,5 εκατομμύριο Έλληνες ζουν σε νοικοκυριά χωρίς κανένα εισόδημα ή ότι το περίπου 40% των Ελλήνων είναι κοντά ή κάτω από τα όρια της φτώχιας;
Ευ. Βενιζέλος: Θέτετε με έναν πολύ ωραίο τρόπο, το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, το οποίο είναι πανευρωπαϊκό. Η Ελλάδα γερνάει πληθυσμιακά και μικραίνει, η Ευρώπη γερνάει και μικραίνει. Η κραταιά ευρωπαϊκή οικονομία χάνει τις βάσεις της, γιατί αντιλαμβάνεστε ότι ένας πληθυσμός που μικραίνει και γερνάει δεν είναι ανταγωνιστικός, έχουμε πρόβλημα με τα ασφαλιστικά ταμεία και γιατί έχουμε μεγάλο αριθμό συνταξιούχων κι είναι λογικό αυτό, γιατί είναι ευχάριστο οι άνθρωποι να ζουν πολύ περισσότερο.
Αλλά αντιλαμβάνεστε ότι έχουμε και πρόβλημα δαπανών υγείας γιατί όσο περνάνε τα χρόνια τόσο οι δαπάνες μεγαλώνουν και τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής του κάθε άνθρωπος ξοδεύει για θέματα υγείας όσα δεν ξόδεψε όλη την προηγούμενη ζωή του. Είναι μεγάλη επιτυχία της ανθρωπότητας να επεκτείνεται η ζωή, να βελτιώνονται οι συνθήκες και η Ελλάδα έχει πάρα πολύ καλούς μέσους όρους επιβίωσης, έχει πάρα πολύ καλό προσδόκιμο ηλικίας, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι αυτό προϋποθέτει μια άλλη αντιμετώπιση και του φορολογικού συστήματος και των ασφαλιστικών συστημάτων σε όλη την Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο θα έλεγα.
Δεν έχουμε μιλήσει σοβαρά για τα θέματα αυτά, γιατί η περίοδος της κρίσης δεν προσφέρεται. Όταν ο άλλος είναι άνεργος, όταν ο άλλος βιώνει τεράστιες δυσκολίες, βλέπει το εισόδημά του να μικραίνει, βλέπει τη σύνταξή του να περιορίζεται, βλέπει το παιδί του να έχει σπουδάσει και να είναι πολλά χρόνια άνεργο παρότι έχει πολλά προσόντα, δύσκολα στηρίζει διαρθρωτικές αλλαγές γιατί υπάρχει ανασφάλεια και κούραση και βέβαια δύσκολα μετέχει σε οργανωμένες συζητήσεις για το μέλλον που αφορούν την επόμενη 20ετία ή την επόμενη 50ετία.
Από κει και πέρα, εάν θέλετε να απαντήσω και στο πιο επίκαιρο, πιο συγκυριακό σκέλος της ερώτησής σας, προφανώς η ελληνική οικονομία έχει υποστεί ένα τεράστιο σοκ και η ελληνική κοινωνία. Έχουμε μειώσει το εισόδημά μας, το εθνικό μας προϊόν κατά 25% περίπου τα τελευταία πέντε χρόνια και αυτό σημαίνει ότι κατά μέσο όρο έχουν μειωθεί και τα οικογενειακά εισοδήματα, το διαθέσιμο εισόδημα περίπου τόσο 25%, κάποιοι περισσότερο, κάποιοι λιγότερο, ο μέσος όρος είναι αυτός. Αυτό είναι τραγικό, ασυνήθιστο, δεν το περίμενε κανείς, όλοι είχαμε συνηθίσει να πηγαίνουμε κάθε χρόνο ένα βήμα μπρος, όχι ένα βήμα πίσω και τώρα κάναμε πολλά βήματα πίσω.
Πρέπει όμως εδώ να κάνουμε μια αναγκαία διευκρίνιση, γιατί πιστεύω ότι αυτή η παρεξήγηση κυριαρχεί στην κοινή γνώμη. Μήπως εμείς ξυπνήσαμε μια μέρα κι είπαμε θα φέρουμε ένα μνημόνιο με σκληρά μέτρα, γιατί έτσι θέλουμε; Μήπως υπήρχε η ευκαιρία να ξεπεράσουμε την κρίση και τα προβλήματα χωρίς καμία πολιτική προσπάθεια, χωρίς καμία προσαρμογή, χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια; Μήπως υπήρχε κάποια εύκολη λύση και δεν την ακολουθήσαμε, γιατί θέλαμε να ταλαιπωρήσουμε τον ελληνικό λαό και ο ελληνικός λαός να μας καταψηφίσει;
Νομίζω ότι κανείς δεν το δέχεται αυτό, έτσι δεν είναι; Μιλάμε στο πλαίσιο μιας λογικής αντιμετώπισης των πραγμάτων. Δεν έφερε το μνημόνιο την κρίση, η κρίση έφερε το μνημόνιο και το μνημόνιο είναι οι πολιτικοί όροι ενός τεραστίου δανείου που αναγκαστήκαμε να ζητήσουμε από τους εταίρους μας και οι εταίροι μας, μας δάνεισαν 250 δισεκατομμύρια ευρώ. Όταν μια μεγάλη χώρα, όπως η Αργεντινή, με τεράστιο πλούτο, τεράστια έκταση, αγωνίζεται να λύσει πρόβλημα 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων και ταλαιπωρείται, χρεοκοπεί συνεχώς. Όταν η Ουκρανία που έχει 50 εκατομμύρια πολίτες ψάχνει να βρει μια ενίσχυση διεθνώς της τάξεως των 45 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Ελλάδα πήρε δάνειο από τους εταίρους και συμπληρωματικά από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, 250 δισεκατομμύρια ευρώ, κούρεψε το χρέος το δημόσιο κατά 180 δισεκατομμύρια ευρώ σε όρους καθαρής παρούσης αξίας, μετέφερε το χρέος από την αγορά στα χέρια των κρατών μελών της Ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ενισχύει διαρκώς τις ελληνικές Τράπεζες, δηλαδή τους καταθέτες, στηρίζει τις καταθέσεις και άρα τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Και έφτασαν στιγμές μέσα στο 2010, 2011, 2012, που μας έδινε, σε ημερήσια βάση, 150 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτά είναι τα περιβόητα «αεροπλάνα», τα γεμάτα ευρώ που έρχονταν για τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος ,όπως περιέγραψε ο προηγούμενος Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, ο κ. Προβόπουλος με τον οποίο περάσαμε μαζί όταν ήμουν Υπουργός Οικονομικών την αγωνία της κρίσης, την πιθανότητα κατάρρευσης.
Μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Βεβαίως μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Μπορούσαμε να πάρουμε δάνειο όχι 250 δισεκατομμύρια, αλλά 750 δισεκατομμύρια, να συνεχίσουμε να παράγουμε έλλειμμα και σταδιακά να προσαρμοστούμε, να μην προσαρμοστούμε σε 4 χρόνια αλλά να προσαρμοστούμε σε 12, σε 16 χρόνια, σε 20. Θα ήταν πολύ πιο φυσιολογικό. Θα είχαμε λιγότερη ύφεση, λιγότερη ανεργία, λιγότερα προβλήματα. Αλλά έπρεπε κάποιος να μας δανείζει. Και δεν υπήρχαν πρόθυμοι δανειστές. Οι δανειστές μας δάνεισαν πολλά λεφτά με σκληρούς όρους γιατί έτσι πιστεύουν. Έχουν συντηρητικές αντιλήψεις, νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, έχουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα τα εθνικά, αλλά τους έχουν ψηφίσει οι πολίτες τους.
Τους έχουν ψηφίσει οι Γερμανοί πολίτες, οι Φιλανδοί πολίτες, οι Αυστριακοί πολίτες. Αλλά ξέρετε, μας έχει δανείσει και η Ισπανία και η Κύπρος και η Μάλτα και η Σλοβακία. Πίστεψαν κάποια στιγμή οι αδελφοί μας οι Κύπριοι ότι υπάρχει σχέδιο Β, απέρριψαν το σχέδιο Α. Νόμιζαν ότι θα βρουν 2 δισεκατομμύρια. 2 δισεκατομμύρια έψαχναν δάνειο στη Μόσχα, στη Ρωσία. Είπε ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, «σας συνιστώ να πάτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Και τελικά το σχέδιο Β ήταν χειρότερο από το σχέδιο Α γιατί υπήρξε περικοπή των καταθέσεων και κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος στην Κύπρο.
Άρα πρέπει να ξέρουμε ότι υπέστημεν πολλά αλλά σώσαμε περισσότερα. Θα μου πείτε, ο κόσμος ξέρει αυτά που έχασε, δεν ξέρει αυτά που γλίτωσε. Χρειάζεται όμως να τα σκεφτόμαστε λίγο, να σκεφτόμαστε τι είναι αυτό που θα μπορούσε να έχει συμβεί., η ασύντακτη χρεοκοπία και η απόλυτη καταστροφή.
Μ. Μπάμπου (TRT): Κύριε Πρόεδρε καλησπέρα. Να σας καλωσορίσω κι εγώ με τη σειρά μου. Θέλω να σας ρωτήσω, ο απολογισμός από την κυβερνητική συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία είναι θετικός ή αρνητικός για το ΠΑΣΟΚ;
Ευ. Βενιζέλος: Ο απολογισμός από τη συνεργασία είναι κατ' αρχήν θετικός για τη χώρα. διότι εμείς μετείχαμε σε μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης, δεν ξυπνήσαμε μια μέρα και είπαμε ότι θέλουμε να κάνουμε συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία που είναι ο ιστορικός μας αντίπαλος. Εμείς έχουμε περάσει 40 χρόνια συγκρουόμενοι με τη Νέα Δημοκρατία. Τα δυο μεγάλα κόμματα της μεταπολίτευσης, οι δυο ιστορικοί αντίπαλοι, οι δυο πόλοι.
Ούτε το είπαμε μετά τις εκλογές του ’12 που δε θέλαμε να γίνουν. Θέλαμε να συνεχίσει τη δραστηριότητά της η κυβέρνηση Παπαδήμου, η Νέα Δημοκρατία ήθελε τις εκλογές, και όχι μόνο η Νέα Δημοκρατία, και η αριστερή αντιπολίτευση. Η Νέα Δημοκρατία όπως θυμάστε ,μέχρι την κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν αντιμνημονιακή και αυτή, ήταν με τους αγανακτισμένους στις πλατείες, μετά άλλαξε. Λοιπόν, ήθελε εκλογές.
Όταν έγιναν οι εκλογές, είπαμε πως η μόνη λύση είναι η εθνική συνεννόηση και συνεργασία όλων των δημοκρατικών δυνάμεων, όχι δηλαδή των ακροδεξιών της Χρυσής Αυγής, των φασιστικών δυνάμεων, όλων των δημοκρατικών δυνάμεων που πιστεύουν στην Ευρώπη. Για παράδειγμα το ΚΚΕ δεν πιστεύει στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.
Άρα πρακτικά θέλαμε μια συνεργασία στην οποία να είναι μέσα και η Νέα Δημοκρατία, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ. Δε θέλαμε εκλογές, θέλαμε να γίνει συνεργασία από το Μάιο του 2012 ,αλλά οι άλλοι ήθελαν εκλογές για να σκυλεύσουν πάνω στο ΠΑΣΟΚ ,όλοι. Άντεξε το ΠΑΣΟΚ. Κι όταν έγιναν οι δεύτερες εκλογές, είπαμε, πάλι συνεργασία όλοι μαζί. Και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά κάναμε οι τρεις μας, με τη ΔΗΜΑΡ και τη Νέα Δημοκρατία. Η ΔΗΜΑΡ ήταν τότε ο συμπαθής παράγων, όλοι έλεγαν «τι ωραία, δίνει το αριστερό χρώμα, είναι άφθαρτη» και τελικά είδατε ότι έκανε μια καμπύλη και έφυγε, υπαναχώρησε. Κι έμεινε το ΠΑΣΟΚ να στηρίζει την εθνική προσπάθεια κι έτσι βρεθήκαμε να είμαστε μόνοι η Νέα Δημοκρατία κι εμείς, με την οποία είχαμε συνεργαστεί ούτως ή άλλως και με τον κ. Καρατζαφέρη, γιατί αυτή ήταν η επιλογή που έγινε από την τότε ηγεσία, το Νοέμβριο του 2011 στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Έπρεπε να σώσουμε τα κεκτημένα, τις θυσίες, να κάνουμε τα βήματα εξόδου προς την κρίση. Και το καταφέραμε, 2,5 χρόνια σκληρής δουλειάς και διπλής διαπραγμάτευσης. Τι εννοώ «διπλής διαπραγμάτευσης»: Διαπραγμάτευση με την τρόικα και με τους εταίρους και διαπραγμάτευση με τη Νέα Δημοκρατία.
Και βέβαια πιο δύσκολη είναι η διαπραγμάτευση με τους εταίρους, αλλά και η διαπραγμάτευση με τη Νέα Δημοκρατία είναι μια διαπραγμάτευση επί τη βάση διαφορετικών αντιλήψεων. Στη συνάντηση που είχαμε με το ΘΕΣγαλα και το ΘΕΣγη, θυμηθήκαμε το ζήτημα του γάλακτος, των ημερών διάρκειας του λεγόμενου φρέσκου γάλακτος. Και θυμάστε τότε πόσο διαφορετικές ήταν οι αντιλήψεις μας. Και τελικά βρήκαμε μια λύση στην οποία οδηγηθήκαμε μέσα από την πίεση του ΠΑΣΟΚ με την τότε ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας και έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία ότι τέτοιες μάχες δώσαμε πάρα πολλές με πολλά αποτελέσματα.
Δηλαδή δε θα υπήρχαν οι 100 δόσεις στα Ταμεία και στην Εφορία χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Δε θα υπήρχαν τα προγράμματα για τους ανέργους, είτε μέσω των Δήμων είτε μέσω του ΟΑΕΔ ,χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Δε θα υπάρχει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που αυτή τη στιγμή εφαρμόζεται ως πιλοτκό πρέπει και στις 13 Περιφέρειες.
Δεν θα υπήρχαν οι καλές ρυθμίσεις για τους αγρότες στον ΕΝΦΙΑ. Αλλά ο κόσμος αντιδρά στον ΕΝΦΙΑ. Γιατί αντιδρά στον ΕΝΦΙΑ; Γιατί σε κάποιους δεν άρεσε το ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων που επιβάλλαμε το Σεπτέμβριο του 2011. Και μας έβριζαν όλοι, ενώ απεδείχθη ότι αυτό ήταν εξαιρετικά ήπιο και φιλικό σε σχέση με άλλα μέτρα φορολόγησης ακινήτων.
Επίσης όλα τα μέτρα τα οποία αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους θεσμούς, τον εκσυγχρονισμό και το άνοιγμα των βασικών νομοθετικών κειμένων σε σχέση με τον πολιτικό πολιτισμό της Ευρώπης είναι βέβαια αποτέλεσμα των αγώνων και των προσπαθειών του ΠΑΣΟΚ για τ’ ανθρώπινα δικαιώματα. Και μπορώ να σας πω πάρα πολλά τέτοια παραδείγματα.
Εάν μας άκουγαν, θα είχαμε κάνει και άλλα. Για παράδειγμα, το 2001 είχα προτείνει ως Γενικός Εισηγητής Αναθεώρησης επί Πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, να αποσυνδέσουμε τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την απειλή διάλυσης της Βουλής. Δεν το ψήφισε η Νέα Δημοκρατία τότε. Και τώρα οδηγηθήκαμε στη διάλυση της Βουλής.
Τώρα, εμείς θέταμε το θέμα του εκλογικού συστήματος, το θέμα της κατάργησης του παράλογου μπόνους των 50 εδρών. Το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα είχε λογική παλιά, πριν την κρίση. Όταν τα κόμματα ήταν από 40% και πάνω. Και βοηθάς την αυτοδυναμία. Στην Ιταλία δίνουν μπόνους όταν το κόμμα πάρει 42% τουλάχιστον.
Δεν έχει νόημα να το παίρνεις με 25%, 265, 30%. Γιατί αυτό αλλοιώνει τα δεδομένα. Τώρα θα είχαμε μια πολύ πιο ανθρώπινη, ήπια και λογική προεκλογική αντιπαράθεση αν έλειπε το μπόνους.
Μ. Μαυρογιάννη (Θεσσαλία TV): Καλησπέρα σας κ. Πρόεδρε. Έχετε πει κι άλλη φορά αλλά το άκουσα και σήμερα να το λέτε, ότι στόχος σας αυτές τις εκλογές είναι να σας αναδείξει ο λαός σε ρόλο εγγυητή, για τη μεγάλη αυτή υπόθεση που λέγεται σωτηρία της χώρας. Αν αυτό δε γίνει, αν δεν καταφέρετε να αναδειχθείτε στην 3η θέση, καθώς βλέπουμε ότι το χώρο στον οποίο κάποτε κυριαρχούσε το ΠΑΣΟΚ τώρα εισέρχονται νέα κόμματα όπως π.χ. το Ποτάμι. Θέλω να μου πείτε λοιπόν ποια θα είναι η επόμενη μέρα για το ΠΑΣΟΚ αν δεν πετύχετε το στόχο σας αλλά και για εσάς προσωπικά, ενώ αν καταφέρετε το στόχο αυτό, με ποιον θα συνεργαστείτε: Με τη Νέα Δημοκρατία ή με το ΣΥΡΙΖΑ; Αναφέρομαι στα δυο κόμματα τα οποία διεκδικούν την πρωτιά. Ευχαριστώ.
Ευ. Βενιζέλος: Για εμένα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα προσωπικά, επιτελώ καθήκον, εκπληρώνω μια υποχρέωση απέναντι στην πατρίδα και απέναντι στην Παράταξη. Το ΠΑΣΟΚ έχει υποστεί πάρα πολλά, ούτως ή άλλως μετεκλογικά θα πάμε σε ένα Συνέδριο ριζικής ανανέωσης και ενότητας, εμείς που είμαστε ΠΑΣΟΚ δηλαδή η Δημοκρατική Παράταξη εντός και εκτός παραβάν όπως ξέρετε, δηλαδή αυτοί που πραγματικά πίστευαν και πιστεύουν την Παράταξη, την ψήφισαν το 2012, την ψήφισαν στις ευρωεκλογές, θα την ψηφίσουν και τώρα και θα αποδειχθούν περισσότεροι από όσοι νομίζουν κάποιοι, αλλά αυτά θα τα δούμε δεν έχει τόση σημασία.
Η ερώτησή σας έχει σημασία εάν διατυπωθεί κάπως διαφορετικά: τι θα συμβεί στη χώρα αν δεν υπάρχει ο εγγυητικός ρόλος του ΠΑΣΟΚ. θα μπορούσε κατ' αρχάς να γίνει το εξής απλό: να υπάρχει ο εγγυητικός ρόλος του κ. Καμμένου τον οποίο προετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ για την περίπτωση της νίκης του. Γιατί δεν ξέρουμε ποιος θα είναι πρώτος. Θα τα κρίνει αυτά ο λαός, είκοσι μέρες είναι πολλές. Θα δούμε.
Εν πάση περιπτώσει μπορεί να φανταστεί κανείς μια λύση ,όπως αυτή που έχει σχολιαστεί πολλές φορές :να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και να κυβερνήσουν τον τόπο, να διαπραγματευτούν, να δώσουν απάντηση στις αγωνίες των πολιτών, ή να είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς την οποία επίσης απευθύνθηκε από ό,τι είδα ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ δεν το βλέπω γιατί έχει άλλη πολιτική και δεν συμπράττει σε αυτά.
Επίσης, πρέπει να σας πω ότι η Βουλή διαλύθηκε αναγκαστικά επειδή προσμετρήθηκαν και οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής. Εάν δεν είχαν συνυπολογιστεί οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής δεν θα είχαμε πρόβλημα γιατί θα είχε εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας. Το 131 προκύπτει μόνο αθροιζομένων των ψήφων της Χρυσής Αυγής και το 121 επίσης. Γιατί η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να έχει πολλούς βουλευτές και θα ήταν ένα πρόβλημα ο κ. Μιχαλολιάκος να είναι και τρίτο Κόμμα και να πάρει και την τρίτη εντολή ενώ είναι υπόδικος. Είναι ένα θέμα για τη Δημοκρατία.
Στις ευρωεκλογές ήταν μια μονάδα μπροστά από το ΠΑΣΟΚ η Χρυσή Αυγή. Αυτό είναι ένα πρόβλημα δημοκρατικό, είναι μια πρόκληση για τους πολίτες. Οι πολίτες κρίνουν.
Επίσης θα μπορούσαν πράγματι άλλα κόμματα να διεκδικήσουν το ρόλο αυτό. Είναι αυτό που σας είπα με τη ΔΗΜΑΡ. Το 2012 το νέο πράγμα, το εντυπωσιακό, το συμπαθητικό ήταν η ΔΗΜΑΡ. Νόμιζαν κάποιοι ότι θα παίξει ένα ρόλο, είχε πει τότε «Δώστε μας εντολή για λύση» και τελικά έφυγε και τελικώς εκμηδενίστηκε.
Η μοίρα της παλιάς ΔΗΜΑΡ προδικάζει και τα όρια μιας νέας ΔΗΜΑΡ ,ενός σχήματος στο οποίο μπορεί να συνυπάρχουν διάφοροι άνθρωποι, κάποιοι από την παλιά ΔΗΜΑΡ, κάποιοι νεοφιλελεύθεροι, κάποιοι συνταξιούχοι οι οποίοι έχουν εθνικιστικές αντιλήψεις, κάποιοι απολιτίκ που λένε «δεν με ενδιαφέρει η πολιτική, δεν έχω αξίες, δεν πιστεύω σε κάτι, είμαι νέος όμως και επειδή είμαι νέος είμαι καλύτερος». Αυτό είναι μια αντίληψη. Νέος στην πολιτική όχι στην ηλικία. Μπορεί πράγματι να ανατεθεί σε αυτούς να διαπραγματευτούν, να πάνε στον κ. Σόιμπλε, να πάνε στην κα Μέρκελ, να πάνε στην κα Λαγκάρντ, να πάνε στην τρόικα. Ευχαρίστως. Ό,τι πει ο ελληνικός λαός.
Εμείς θα παραδώσουμε στην κάλπη, όπως προβλέπει η δημοκρατία ,ακέραιη τη χώρα, την οικονομία, το τραπεζικό σύστημα, τη διαπραγμάτευση, το κεκτημένο των θυσιών του ελληνικού λαού,. Από εκεί και πέρα το τι θα γίνει θα το κρίνει ο ελληνικός λαός.
Σ. Κοντοθανάση (Astra TV): Καλησπέρα καλώς ήρθατε και στη Λάρισα. Είπατε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει υποστεί πολλά, η αλήθεια είναι ότι πραγματικά ειδικά τον τελευταίο καιρό έχει υποστεί αρκετά. Ήταν έκπληξη για σας η κα Άντζελα Γκερέκου η οποία σήμερα ανακοίνωσε ότι θα είναι στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας; Θα είναι απώλεια για το ΠΑΣΟΚ;
Ευ. Βενιζέλος: Για να είμαστε ειλικρινείς απώλεια για το ΠΑΣΟΚ δεν είναι. Διότι ο καθένας μετράει με βάση το πολιτικό του μέγεθος. Αλλά πέρα από τα εκλογικά στοιχεία του καθενός από την εκλογική και πολιτική συνεισφορά υπάρχει μια πολιτική ηθική, υπάρχει μια δεοντολογία, υπάρχει μια πολιτική αισθητική. Είναι ακραίο ,δεν το περίμενα, γιατί είχε κάνει δήλωση πριν από δυο μέρες ότι στρατεύεται στο ΠΑΣΟΚ. Είναι Υφυπουργός επειδή την υπέδειξε το ΠΑΣΟΚ και εν πάση περιπτώσει υπάρχει κι ένα πρόβλημα ηθικό, δεοντολογικό και αισθητικό και από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού και Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας.
Δηλαδή το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας είναι να αποσπάσει ένα Υφυπουργό του ΠΑΣΟΚ ως «ευχαριστώ» για την προσπάθεια που έχουμε κάνει; Που κρατήσαμε την κυβερνητική αυτή όρθια το Μάιο στις ευρωεκλογές εμείς με το δικό μας αγώνα και το δικό μας ποσοστό, γιατί η Νέα Δημοκρατία είχε έρθει καταφανώς δεύτερη σε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ; Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι θα πάει στην Κέρκυρα που είναι το νησί της ευγένειας και του πολιτισμού και των μεγάλων παραδόσεων, ας πούμε του Ιωάννη Καποδίστρια ,να πει τί; Ότι «αλλάζω Κόμμα για να εκπροσωπήσω το νησί μου»;
Σ. Κοντοθανάση (Astra TV): Άρα αισθάνεστε και προδομένος από τον κ. Σαμαρά;
Ευ. Βενιζέλος: Αισθάνομαι πραγματικά πιο ενισχυμένος στην απόφασή μου να αγωνιστώ για να ξεπεραστεί οποιοδήποτε φαινόμενο παρακμής. Κατακλυζόμαστε από φαινόμενα πολιτικής, κοινωνικής και ηθικής παρακμής και τυχοδιωκτισμού. Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός έχει φτάσει πια στο απόγειό του. Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα περιφερόμενων αστέγων τυχοδιωκτών στην πολιτική και υπάρχουν και Κόμματα που φλερτάρουν.
Σ. Κοντοθανάση (Astra TV): Άρα φοβάστε ότι μπορεί να βρεθείτε και …
Ευ. Βενιζέλος: Όχι δεν φοβάμαι τίποτε, δεν είναι κάτι που μας φοβίζει ή μας βλάπτει. Αλλά είναι κάτι που μας ενοχλεί.
Μ. Αποστολοπούλου (ΑΜΠΕ): Καλησπέρα σας και καλώς ήρθατε. Εγώ θα πάω στο άλλο κρίσιμο ζήτημα που αφορά το χώρο σας που είναι και πολύ κρισιμότερο και έχει να κάνει βεβαίως με τη δημιουργία του νέου Κόμματος από τον κ. Παπανδρέου. Στις πρώτες μετρήσεις που είδαμε τώρα, ήταν τρεις – τέσσερις που βγήκαν σήμερα, έδειξε είναι γύρω στο 2,5% αν θυμάμαι καλά και γύρω στο 3,5% . είναι το ΠΑΣΟΚ.
Ευ. Βενιζέλος: Να τις διαβάζετε λίγο καλύτερα τις δημοσκοπήσεις.
Μ. Αποστολοπούλου (ΑΜΠΕ): Αυτό άκουσα, αυτό σας λέω.
Ευ. Βενιζέλος: Όχι να μην ακούτε. Τις δημοσκοπήσεις τις βλέπουμε, τις ξέρουμε, τις λέμε. Δεν τις μεταφέρουμε σε δημόσια τηλεοπτική συζήτηση χωρίς να τις έχουμε δει επ’ ακριβώς από το «Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων», που τροφοδοτεί τα Μέσα της Περιφέρειας.
Μ. Αποστολοπούλου (ΑΜΠΕ): Διαφωνείτε με το 3,5% δηλαδή;
Ευ. Βενιζέλος: Διαφωνώ με οτιδήποτε δεν είναι επαγγελματικά ορθό και ακριβές. Δεν κάνουμε ερωτήσεις στο περίπου απευθυνόμενοι στον ελληνικό λαό.
Μ. Αποστολοπούλου (ΑΜΠΕ): Στο δια ταύτα της υπόθεσης είναι πάντως ότι στις δημοσκοπήσεις αυτές το ΠΑΣΟΚ εισέρχεται στη Βουλή, ενώ το νέο Κόμμα δεν εισέρχεται στη Βουλή. Όμως αφ' ης στιγμής αντλείται κατά ένα μεγάλο ποσοστό από μια δεξαμενή ψήφων προερχόμενη από τον ίδιο χώρο, ήθελα να σα ρωτήσω πόσο «φοβάστε» ή δεν φοβάστε την εξέλιξη αυτής της μεταξύ σας αναμέτρησης;
Ευ. Βενιζέλος: Εμείς απευθυνόμαστε στον ελληνικό λαό. Η Παράταξη που εκπροσωπείται από το ΠΑΣΟΚ είναι συσπειρωμένη, θα το δείτε και σήμερα στη Λάρισα. Είχα την χαρά να το δω στην Καλλιθέα, στην Β’ Αθηνών, στην Τρίπολη, στην Καλαμάτα, στη Σπάρτη, παντού. Εντάξει υπάρχουν πρωτοβουλίες για να συγκροτηθεί ένα σχήμα το οποίο είναι προσωπικό, ατομικό, μας θλίβουν αλλά δεν ασχολούμαστε με αυτά, τα οποία τροφοδοτούν την εσωστρέφεια και βλάπτουν την προσπάθειά μας που είναι παραταξιακή και κυρίως εθνική. Εμείς ασχολούμαστε με τα μεγάλα θέματα του τόπου και με τη δυναμική της Παράταξης.
Μ. Αποστολοπούλου (ΑΜΠΕ): Αν μου επιτρέπετε συμπληρωματικά, μια από τις «κατηγορίες» που σας προσάπτουν έχει να κάνει με το γεγονός ότι καθ’ ην διάρκεια ήσασταν συγκυβερνώντες με τη Νέα Δημοκρατία δεν κάνατε τη διαφορά ως ΠΑΣΟΚ. Ταυτιστήκατε με ένα τρόπο, με αποτέλεσμα να απογοητευτούν κάποιοι άνθρωποι του χώρου σας. Τι απαντάτε σε αυτό;
Ευ. Βενιζέλος: Αγαπητή μου κυρία απάντησα προηγουμένως. Το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε από αυτοδύναμο Κόμμα το Νοέμβριο του 2011 με Πρόεδρο και Πρωθυπουργό τον κ. Παπανδρέου σε ένα κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας με άλλο Πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο, καταλήξαμε στον Πρωθυπουργό αυτόν επειδή δεν έγινε αποδεκτός ο κ. Πετσάλνικος που ήταν η αρχική επιλογή και σε μια συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία και με τον κ. Καρατζαφέρη.
Δεν πήγαμε στη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία για πρώτη φορά και ξαφνικά μετά τις εκλογές του ’12 και σας εξήγησα προηγουμένως ότι η πρότασή μας τότε ήταν συνεργασία και με τη ΔΗΜΑΡ και με το ΣΥΡΙΖΑ. Και μετά επέμενα στο να σχηματιστεί εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης. Επίσης θα θυμάστε ότι το ΠΑΣΟΚ είχε προτείνει στον κ. Σαμαρά να φύγει ο Πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ και να σχηματιστεί Κυβέρνηση συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία τον Ιούνιο του 2011, πριν αποδεχθώ τα δυσβάσταχτα καθήκοντα του Υπουργού Οικονομικών.
Και εν πάση περιπτώσει μπορεί να δει κανείς επί τη βάση ποιων κριτηρίων και ποιων αρχών λειτούργησε η κυβέρνηση συνεργασίας μετά το 2012 και τι έκανε η κυβέρνηση συνεργασίας που είχαμε πριν με τον κ. Παπαδήμο. Ήταν πιο προοδευτική, ας το πούμε έτσι; Ήταν πιο ΠΑΣΟΚ; Είχε πιο πολλούς υπουργούς του ΠΑΣΟΚ. Αλλά από πλευράς πολιτικής τι ήταν; Ήταν μια αγωνιώδης διαπραγμάτευση με την τρόικα ,για να πάρουμε το δεύτερο πρόγραμμα και να λύσουμε προβλήματα επείγοντος και υπαρξιακού χαρακτήρα.
Και εν πάση περιπτώσει ,δεν είναι κρίμα να αδικούνται οι προσπάθειες οι υπεράνθρωπες των βουλευτών μας 2,5 χρόνια; Εντάξει, καταλαβαίνω κάποιον που δεν είναι στην Ελλάδα, λείπει στο εξωτερικό, δεν παρακολουθεί τα θέματα, αλλά εσείς που είστε δημοσιογράφοι επαγγελματίες ρεπόρτερ, δεν ξέρετε τον αγώνα των βουλευτών μας για κάθε διάταξη, για κάθε νομοσχέδιο, για κάθε μέτρο; Των υπουργών μας, τις συγκρούσεις, τις προσπάθειες για μια προοδευτική πολιτική; Και για μια σωστή διαπραγμάτευση;
Δεν είδατε ότι πριν από λίγες εβδομάδες για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε ήμουνα στις Βρυξέλλες με τον κ. Μοσκοβισί και με την τρόικα ο ίδιος, πήγα στο Βερολίνο για να δω τον κ. Σόιμπλε. Δεν τα βλέπετε αυτά;
Γ. Ανδρεάκης (Larisa Net): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Να συγκεκριμενοποιήσω ως ερώτημα, καθώς πλανήθηκε στην δική σας την τοποθέτηση, αλλά και σε άλλες ερωτήσεις. Το ΠΑΣΟΚ είναι διατεθειμένο να μετάσχει σε μια κυβέρνηση, συγκυβέρνηση με βασικό κορμό το ΣΥΡΙΖΑ; Και εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα και το ΠΑΣΟΚ έχει το πολυπόθητο για σας, εγγυητικό ρόλο. Ποιες προϋποθέσεις, ποιους όρους θα θέτατε για αυτή την πιθανή συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ;
Ευ. Βενιζέλος: Ευχαριστώ γιατί είναι μια ερώτηση που μου επιτρέπει να συνοψίσω τη θέση μας. Το ποιος θα είναι πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, θα το κρίνει ο ελληνικός λαός. Δεν έχει κριθεί το ζήτημα αυτό. Έτσι δεν είναι; Έχει ένα ενδιαφέρον το ποιος θα είναι πρώτος ή δεύτερος, γιατί αυτό συνδέεται με το bonus των 50 εδρών, αλλά εξίσου σημαντικό είναι ποιος θα πάρει την τρίτη εντολή και πώς μπορούν να διαμορφωθούν συνεργασίες. Γιατί η χώρα είναι αυτή τη στιγμή σε μια πολύ δύσκολη θέση, η κοινωνία δεν θέλει αυτοδυναμία κανενός. Θέλει συνεργασίες. Ούτε κυβερνιέται ο τόπος με τεχνητές αυτοδυναμίες.
Δηλαδή πες «έχω ένα ποσοστό και τεχνικά λόγω εκλογικού συστήματος έχω και 151 βουλευτές». Δεν λύνεις κανένα θέμα τέτοιο. Απλώς οδηγείσαι σε μεγαλύτερα αδιέξοδα. Άρα λοιπόν δεν θα υπάρχει αυτοδυναμία. Δεν πρέπει να υπάρχει ακυβερνησία. Δεν αντέχει η χώρα δεύτερες εκλογές τώρα, όπως το 2012 γιατί πρέπει μέσα στο Φεβρουάριο να ολοκληρώσουμε την πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης, αλλιώς κινδυνεύουμε να βρεθούμε ενώπιον μεγάλων προβλημάτων, κυρίως σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία νομικώς να ξέρει ότι έχουμε αλλάξει καθεστώς και είμαστε σε καθεστώς προληπτικής πιστωτικής γραμμής για να στηρίζει φθηνά και άνετα τις ελληνικές τράπεζες, με φθηνά επιτόκια.
Και βέβαια το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί να παίξει ένα ρόλο αν ο ελληνικός λαός θέλει. Εάν δεν θέλει δεν το παίζουμε. Μπορούμε να καθίσουμε στη γωνιά και να ασκούμε την κριτική μας, όπως προβλέπει η δημοκρατία, αλλά δεν χρειάζεται να έχουμε εμείς καμία ειδικότερη ευθύνη. Άλλωστε και το 2012 μετείχαμε με τεχνοκράτες. Δεν μετείχαμε με πολιτικά πρόσωπα. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία αγωνία να είναι σώνει και καλά στην κυβέρνηση με υπουργούς να παίζει ρόλο, γιατί ο ρόλος αυτός έχει κόστος τεράστιο. Δεν είναι καμία απόλαυση.
Επίσης θέλω να κάνω μια διάκριση η οποία είναι πολύ κρίσιμη, την οποία θέλω εάν έχετε την καλοσύνη να την προσέξετε, για να την ενσωματώσετε στις αναλύσεις σας. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κυβερνητικός μπαλαντέρ που πάει με τη μια κυβέρνηση, με την άλλη, προσχωρεί στο πρόγραμμα του ενός ή του άλλου. Όχι, όχι καθόλου. Εμείς είμαστε εγγυητές της πολιτικής της εθνικής που είναι η δική μας πολιτική. Άρα στην πραγματικότητα οι άλλοι προσχωρούν στην πολιτική μας. Η Ν.Δ. ήταν αντιμνημονιακή, προσχώρησε στην πολιτική μας. Η ΔΗΜΑΡ το ίδιο. Μετά μετάνιωσε.
Τώρα θα καταλάβουν, ελπίζω να καταλάβουν γρήγορα, ότι δεν υπάρχει άλλη πολιτική. Αυτή είναι η πολιτική, όπως την έχουμε διαμορφώσει. Άρα η προγραμματική συμφωνία είναι προγραμματική συμφωνία αλήθειας, ειλικρίνειας, εντιμότητας απέναντι στο λαό.
Εμείς δεν συμφωνούμε ούτε με την πολιτική του εκφοβισμού, θα καταστραφεί η χώρα, ούτε με την πολιτική των ανεύθυνων υποσχέσεων. Θα σας δώσουμε το χαμένο παράδεισο πίσω. Εμείς λέμε την αλήθεια. Τώρα ο κόσμος λέει πείτε μου την αλήθεια, το έχουμε πει αυτό πολλές φορές, αλλά μετά δεν του αρέσει η αλήθεια γιατί είναι πικρή, γιατί είναι πολύπλοκη. Λέει προτιμώ ένα ψέμα.
Αλλά τα ψέματα τελειώνουν, γιατί πρέπει να κυβερνηθεί ο τόπος. Πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση, πρέπει να εφαρμοστούν πολιτικές. Και καλά εμείς ήμασταν τα θύματα που πηγαίναμε, ψηφίζαμε, παίρναμε το κόστος. Οι άλλοι είχαν τον εύκολο ρόλο. Τώρα διεκδικούν αυτοί να ψηφίζουν και να παίρνουν τις αποφάσεις. Θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Πάντως τα ψέματα τελειώσανε, ήρθε η ώρα της αλήθειας.
Α. Παύλου (site Pressa): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ρωτήσω να μας πείτε τη γνώμη σας για τη συμμετοχή του κυρίου Σαχινίδη; Πώς κρίνετε αυτή την επιλογή του κ. Σαχινίδη, μια που είναι και από τα μέρη εδώ τα δικά μας;
Ευ. Βενιζέλος: Την επιλογή του κ. Σαχινίδη θα την κρίνει ο λαός της Λάρισας. Και ο κόσμος της παράταξης. Εγώ μπορώ να σας πω ότι τον κ. Σαχινίδη τον βρήκα στο στενό επιτελείο του Υπουργείου Οικονομικών ως στενό συνεργάτη του κ. Παπακωνσταντίνου και βεβαίως του κ. Παπανδρέου, όχι απλώς τον κράτησα, αλλά και τον αναβάθμισα, τον πρότεινα να καταλάβει την υψίστη θέση του Υπουργού Οικονομικών και στη συνέχεια του εμπιστεύτηκα τα καθήκοντα του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ για θέματα οικονομίας. Δηλαδή διαδραμάτισε πολύ κρίσιμο θεσμικό και πολιτικό ρόλο και είναι ένα πρόσωπο που είχε συμμετοχή από το 2009 μέχρι πάρα πολύ πρόσφατα σε όλα. Εδώ είστε εσείς οι πολίτες, οι εκλογείς να τα αξιολογήσετε όλα αυτά.
Ε. Παπακαλούση (Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Ήσασταν ο εμπνευστής του χαρατσιού για τα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ και αργότερα αυτό το φόρο που μετεξελίχθηκε, μετονομάστηκε, όπως θέλετε πείτε το σε ΕΝΦΙΑ. Μετανιώσατε γι’ αυτό το φόρο; Και πόσο νομίζετε ότι θα στοιχίσει στην κυβέρνηση;
Ευ. Βενιζέλος: Οι άλλοι νομίζω ότι μετάνιωσαν πάρα πολύ που χτύπησαν το αρχικό ειδικό τέλος ηλεκτροδοτουμένων ακινήτων, γιατί εάν συγκρίνετε το μέτρο που επεβλήθη το Σεπτέμβριο του 2011 με τον ΕΝΦΙΑ και μάλιστα με τον ΕΝΦΙΑ όπως τον μετρίασε και τον έκανε πιο δίκαιο και αναλογικό το ΠΑΣΟΚ με τις παρεμβάσεις του, αλλά εν πάση περιπτώσει το τελικό αποτέλεσμα του ΕΝΦΙΑ, θα δείτε ποια είναι η διαφορά.
Διότι το Σεπτέμβριο του 2011 το τέλος στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα ήταν κάτι πολύ μικρό. Έπαιρνε 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ από υπεραξίες που δεν είχαν πληρωθεί ποτέ, γιατί ξέρετε ότι πάντα υπήρχε εκτεταμένο πρόβλημα φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής στην κατοικία, στην οικοδομή γενικά και αυτό μας επέτρεψε να πάμε στο δεύτερο πρόγραμμα μέσα σε 40 μέρες να κλείσουμε μια συμφωνία ιστορικής σημασίας, να πάρουμε άλλα 130 δισεκατομμύρια δάνειο, να απαλλαγούμε από δημόσιο χρέος 180 δισεκατομμυρίων ευρώ, 80% του ΑΕΠ, να σώσουμε τις τράπεζες, άρα τις καταθέσεις των Ελλήνων και βεβαίως να αποκτήσουμε ένα σχέδιο για το μέλλον, γιατί με βάση αυτό πορευόμαστε και αυτό θέλουμε να ολοκληρώσουμε.
Τότε μας χτύπησαν όλοι. Η ΝΔ πρώτη και καλύτερη. Ήταν αντιμνημονιακή τότε. Και βεβαίως τώρα κατάλαβε ότι ήταν άδικο αυτό που έγινε, όπως φαντάζομαι ότι και οι πολίτες τώρα θα ψάχνουν το ειδικό τέλος του Σεπτεμβρίου του 2011 ως ανακούφιση και ως ….
Ε. Παπακαλούση (Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας): Δεν μου απαντήσατε εάν ο ΕΝΦΙΑ θα σας στοιχίσει τελικά στην κυβέρνηση;
Ευ. Βενιζέλος: Προφανώς. Οποιοδήποτε μέτρο φορολογικό στοιχίζει. Οποιαδήποτε επιβάρυνση στοιχίζει. Καλή ερώτηση θα ήταν όταν έρθει ο κ. Τσίπρας εδώ να τον ρωτήσετε εάν θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ και πού θα βρει τα λεφτά από την κατάργηση. Τα λεφτά που θα λείπουν. Οπότε σημειώστε όταν έρθει ο κ. Τσίπρας να του κάνετε την ερώτηση αυτή. Να ξέρει ο θεσσαλικός λαός τι θα ψηφίσει.
Ε. Παπακαλούση (Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας): Εάν θα φορολογηθούν τα μαντριά ή όχι;
Ευ. Βενιζέλος: Εάν θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ και τα λεφτά που παίρνει το κράτος από τον ΕΝΦΙΑ πού θα τα βρει και πώς θα αναπληρώσει το κενό.
Ε. Παπακαλούση (Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας): Βέβαια επιτρέψτε μου και μία προσωπική ερώτηση, μιας και είστε στην καρδιά του θεσσαλικού κάμπου, έχουμε τον κ. Κουκουλόπουλο, έχουμε τον Πρόεδρο του ΕΛΓΑ τον κ. Έξαρχο, έχει γίνει μία συζήτηση τώρα τελευταία για τις επιδοτήσεις κατά πόσο είναι εξασφαλισμένες ή όχι στους αγρότες. Θεωρείτε ότι υπάρχει θέμα; Εγώ θεωρώ ότι ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι επιδοτήσεις δεν κινδυνεύουν ανεξαρτήτως νομίσματος.
Ευ. Βενιζέλος: Μα γιατί ανοίγετε τέτοιο θέμα; Η Κυβέρνηση έχει διαπραγματευθεί τη νέα προγραμματική περίοδο της ΚΑΠ, της κοινής αγροτικής πολιτικής, υπάρχουν 20 δισεκατομμύρια μέχρι το ΄19, υπάρχουν άμεσες ενισχύσεις οι οποίες είναι περίπου 2,1 δισεκατομμύρια το χρόνο, σε σχέση με τα 580 εκατομμύρια που παίρνει η Πορτογαλία που έχει σχεδόν ίδιο πληθυσμό. Βλέπετε πόσο περισσότερα είναι τα ελληνικά χρήματα, αυτό δεν πρέπει να κάνει τον Έλληνα αγρότη παθητικό λήπτη άμεσων ενισχύσεων, χρειαζόμαστε επιχειρηματικότητα, πρωτοβουλίες, συνεταιρισμό, συμβολαιακή γεωργία, αλλά τα λεφτά υπάρχουν και για τις άμεσες ενισχύσεις και για την αγροτική ανάπτυξη για έργα υποδομής.
Δημοσιογράφος: Πολύ σύντομα, κύριε Πρόεδρε συγνώμη που σας διακόπτω, ιστορική πλέον αξία έχει. Πολλοί θεώρησαν εκείνη την εποχή ότι αυτή η ιστορία με το δημοψήφισμα «ευρώ ή όχι ευρώ» ήταν μια από τις τελευταίες κι άμα θέλετε τις πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου σε επίπεδο πολιτικής που έγιναν στον ελλαδικό χώρο. Βέβαια θα μπορούσε να πετύχει, αν είχε και την κατάλληλη στήριξη ή να αποτύχει, όπως απέτυχε. Βλέποντας τα πράγματα τώρα, μετά από τόσο καιρό, έτσι αν είχε μια διαφορετική εξέλιξη αυτή τότε η ιστορία, νομίζετε θα είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα;
Ευ. Βενιζέλος: Θα σας πω το εξής, όταν λέτε «ιστορία του δημοψηφίσματος» τι εννοείτε; Εάν εννοείτε ότι το δημοψήφισμα την ημέρα της διεξαγωγής του θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα αποτέλεσμα υπέρ του ευρώ - μισό λεπτό ακούστε με λίγο: πράγματι εάν φτάναμε στην ημέρα της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, οι Έλληνες ελπίζω κι εύχομαι να ψήφιζαν υπέρ του ευρώ και υπό την πίεση ή υπό τον φόβο θα μπορούσαν και να ψηφίσουν υπέρ του ευρώ.
Αλλά μέσα στις 30 μέρες από την προκήρυξη έως τη διεξαγωγή, θα είχε καταστραφεί απολύτως η χώρα, η οικονομία και θα ήμασταν στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη. Διότι δημοψήφισμα δε σημαίνει πηγαίνω μια μέρα και ψηφίζω ναι ή όχι, σημαίνει ότι υπάρχει μία αβεβαιότητα που κρατάει κάποιες μέρες και μέσα στις μέρες αυτές διαλύεται το σύμπαν όταν έχεις δημοψήφισμα περί του νομίσματος.
Ποτέ άλλωστε δεν είπε κανείς, ούτε καν ο τότε Πρωθυπουργός, ότι θα κάνουμε δημοψήφισμα για το ευρώ. Και μετά από όσα ζήσαμε στις Κάννες ,ήταν εθνική ιστορική υποχρέωσή μου ως Υπουργός Οικονομικών να πω ότι δημοψήφισμα με ερώτημα ναι ή όχι στο ευρώ ουδέποτε ειπώθηκε, ούτε θα γίνει, ούτε μπορούσε να γίνει, ούτε μπορεί να γίνει. Και ο ίδιος ο τότε Πρωθυπουργός την ίδια μέρα δήλωσε, λίγες ώρες αργότερα ότι συμφωνεί απολύτως με τη δήλωσή μου, διότι αλλιώς η χώρα θα είχε εξανδραποδιστεί. Είναι κατανοητό αυτό φαντάζομαι, έτσι;