ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ,
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΕΠΟΧΗ
Δευτέρα 08/12/2014
Νοιώθω ειλικρινά συγκινημένος για την παρουσία μου στην εκδήλωση αυτή. Την εκδήλωση μνήμης και τιμής στον Γιάννη Μπανιά.
Έναν άνθρωπο που θα τον συνοδεύει πάντοτε η αγάπη των συντρόφων και των συντροφισσών του. Γιατί υπήρξε υπόδειγμα ανιδιοτέλειας, και πολιτικής συνέπειας.
Τον Γιάννη τον θυμάμαι από τα μέσα της δεκαετίας του 90.
Την εποχή που η Αριστερά έψαχνε να βρει τον βηματισμό της. Μέσα σε συνθήκες ασφυκτικής πίεσης από την καθεστωτική Κεντροαριστερά.
Μέσα σε οριακές συνθήκες εκλογικής επιβίωσης. Και μέσα σε αλλεπάλληλες κρίσεις προσανατολισμού και ταυτότητας.
Τις εποχές εκείνες, στα γραφεία της Εποχής, χτιζόταν η ενότητα του χώρου της ριζοσπαστικής αριστεράς. Που όπως αποδείχτηκε αποτέλεσε το ελιξίριο για τη μεγάλη επιστροφή ιστορική της αριστεράς σε ρόλο ευθύνης στο τόπο μας.
Η ενότητα πρώτα οικοδομήθηκε σε επι μέρους πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα.
Και αμέσως μετά, μέσα από τον χώρο διαλόγου και κοινής δράσης, που άνοιξε τον δρόμο για την δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ.
Θυμάμαι τη ξεχωριστή φιγούρα του Γιάννη Μπανιά, σε κάθε πορεία, σε κάθε κινητοποίηση, πάντα παρούσα, να βαδίζει μαζί μας, πάντα ευγενικός και προσιτός, χωρίς ίχνος απόστασης ή έπαρσης.
Ο Γιάννης Μπανιάς ήταν γέννημα θρέμμα του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.
Είχε ζυμωθεί στους δημοκρατικούς κοινωνικούς αγώνες που σφράγισαν την δεκαετία του 60. Και στη συνέχεια στην αντιδικτατορική δράση για την οποία εξορίστηκε στην Λέρο.
Η διαδρομή του είναι η διαδρομή ενός ολόκληρου χώρου ιδεών.
Από τα σπλάχνα του κομμουνιστικού κινήματος, στην υπόθεση της κομμουνιστικής ανανέωσης.
Και από εκεί στην μάχη για την ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής αριστεράς, μετά την τεράστια κατάρρευση του 1989 και την επέλαση της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης.
Μια διαδρομή, με το βλέμμα πάντα προσανατολισμένο στα νέα κοινωνικά κινήματα, στους αγώνες για ζωή και αξιοπρέπεια, για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, για την ειρήνη.
Μια σκέψη σταθερή και συνεπής, αλλά απαλλαγμένη από κάθε είδους δογματισμό.
Σκέψη που εμπότιζε την αριστερά και την σοσιαλιστική ιδέα με τις αξίες της κριτικής σκέψης, της δημοκρατίας, και πρώτα και κύρια της ενότητας.
Στην ενότητα της αριστεράς ο Μπανιάς αφιέρωσε με απόλυτη προσήλωση, το σύνολο της πολιτικής του δράσης.
Ο Μπανιάς θα μπορούσε να έχει ακολουθήσει πολύ πιο εύκολους για τον ίδιον δρόμους. Δεν το έκανε.
Με τους συντρόφους και τις συντρόφισσές του, εξαιρετικά στελέχη όπως ό ίδιος, αλλά όχι πολυάριθμα, επέλεξαν την συγκρότηση ενός σχετικά μικρού σχήματος της ανανεωτικής κομμουνιστικής αριστεράς.
Όχι όμως για να ενδώσουν στον απομονωτισμό, την εσωστρέφεια, την αυτοαναφορικότητα.
Όχι για να αποτελέσουν άλλο ένα θραύσμα στο μωσαϊκό της πολυδιάσπασης.
Αλλά για να θέσουν ως στόχο την καταλυτική παρέμβαση για τη ενότητα της αριστεράς.
Ενότητα με σαφές αριστερό πολιτικό στίγμα. Με κινηματική βάση. Με ανοιχτές προοπτικές.
Αν και το εγχείρημα, ήταν εξαιρετικά δύσκολο, στα όρια του ρομαντικού, σήμερα μπορούμε να πούμε ότι δικαιώθηκε. Και ο Γιάννης Μπανιάς πιστώνεται αυτή τη δικαίωση και προσωπικά.
Είχε μεγάλο μέρος της πρωτοβουλίας για τον διάλογο.
Δεν προσήλθε φέροντας μάζες και πλατιά εκλογική βάση.
Είχε όμως κάτι εξ ίσου καθοριστικό. Ένα σαφές και ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα.
Έγκυρο, σοβαρό και συνεπές. Οριοθετημένο απέναντι στην κεντροαριστερά. Με ξεκάθαρο κινηματικό προσανατολισμό. Ανοιχτό στα κινήματα.
Έβαλε την σφραγίδα του στην υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ και η σφραγίδα αυτή, το αποτύπωμά του, ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμασταν.
Η ενότητα της ριζοσπαστικής αριστεράς ήταν ένα ποιοτικό βήμα που χάραξε καινούριους δρόμους.
Ξέρουμε πια, από την ιστορική μας πείρα, ότι η ενότητα είναι μια εύκολη και ευχάριστη ευχή. Στη πράξη, όμως, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Υπάρχουν πολλά προβλήματα που πρέπει να ξεπεράσεις: Και οι πολιτικές διαφωνίες είναι το λιγότερο.
Υπάρχουν αντιφάσεις, τακτικισμοί, αλληλοσυγκρουόμενες επιδιώξεις, κάθε είδους υποκειμενικότητες, αδυναμίες που πρέπει κάθε φορά να αντιμετωπίζονται.
Δεν είμαι από αυτούς που αποθεώνουν την υποκειμενικότητα στη πορεία της ιστορίας. Αλλά ούτε και από αυτούς που την απαξιώνουν.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι η προσωπικότητα του Γιάννη Μπανιά, οι χαμηλοί τόνοι, η πολιτική του συνέπεια και η επιμονή του συνέβαλλαν καθοριστικά στην δημιουργία αλλά και την επιβίωση του ενωτικού εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Και στα πρώτα του βήματα, αλλά και αργότερα στην ανασυγκρότησή του.
Μετά από πολλά πισωγυρίσματα και αντιπαραθέσεις. Εκεί που οι πικρίες και τα προβλήματα έπρεπε να παραμεριστούν για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε.
Ήταν όμως και κάτι ακόμα, πέρα από τα στοιχεία της προσωπικότητάς του : Η επιμονή του οφείλονταν, πιστεύω στην ακλόνητη πίστη του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μπροστά του μεγάλες δυνατότητες να αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό.
Να παίξει τον δικό του αυτοδύναμο ρόλο. Να φέρει τη αριστερά στο προσκήνιο, να την κάνει δύναμη εξουσίας.
Όχι της εξουσίας όπως την αντιλαμβανόταν το πολιτικό κατεστημένο. Αλλά της εξουσίας μέσα από μια εναλλακτική ριζοσπαστική πρόταση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με αντιφάσεις και πισωγυρίσματα βρήκε τελικά τον δόμο του.
Ξεκαθάρισε το αριστερό του στίγμα, μίλησε ξεκάθαρα για τα προβλήματα της κρίσης και την παγίδα του μνημονίου.
Δικαιώθηκε μέσα από την ανάλυσή του για τη κρίση, την ολόψυχη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες και τον ενωτικό του λόγο.
Σήμερα διαδραματίζει ρόλο ιστορικό.
Δυστυχώς ο Γιάννης δεν είναι πια μαζί μας στην νέα φάση. Τώρα που έχουμε νέα στοιχήματα, νέο ιστορικό ρόλο στον οποίο οφείλουμε να ανταποκριθούμε.
Ωστόσο μας συνοδεύει πάντα η σκέψη του, ο νηφάλιος λόγος του, ο ξεκάθαρος τρόπος με τον οποίο έβλεπε τα πράγματα.
Σήμερα βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει πιο δύσκολα, πιο σύνθετα διλλήματα.
Όσο πλησιάζει την μεγάλη ανατροπή, τόσο θα έρχεται αντιμέτωπος με νέα στοιχήματα.
Σήμερα ό στόχος είναι η εκλογική νίκη. Αύριο θα είναι μια σκληρή διαπραγμάτευση για την απεμπλοκή της χώρας από την πολιτική της λιτότητας.
Θα είναι η μεγάλη ιστορική προσπάθεια να ανακόψουμε την κρίση, και να στήσουμε ξανά την κοινωνία στα πόδια της.
Να δώσουμε ώθηση σε μια νέα κοινωνική συμμαχία που θα ανοίξει νέους δρόμους, στο πεδίο της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ξέρουμε ότι δεν θα είναι εύκολο. Ξέρουμε τις δυσκολίες και τους κινδύνους.
Και γι αυτό χρειαζόμαστε γερά στηρίγματα.
Να μη ξεχνάμε ότι η ιστορία ανταμείβει τους τολμηρούς.
Και ταυτόχρονα να διασφαλίζουμε τη τόλμη μας να αναμετρηθούμε με την ιστορία στις αδιαπραγμάτευτες αξίες μας, στην ιδεολογία, το ήθος και τη κοινωνική μας συνέπεια.
Το γεγονός ότι ο Γιάννης μας λείπει περισσότερο τώρα που βρισκόμαστε μπροστά σε ιστορικά σταυροδρόμια, φανερώνεται από την ανάγκη μας να μαζευτούμε σήμερα, όλες και όλοι εδώ, για να τιμήσουμε τη μνήμη του.
Στη πραγματικότητα αυτό που μας μαζεύει είναι η ανάγκη μας να επιβεβαιώσουμε όλοι μεταξύ μας ότι πορευόμαστε στο σωστό δρόμο.
Στη μεγάλη πολιτική και ιδεολογική παρακαταθήκη που άφησε ο Γιάννης αλλά και το πολιτικό ρεύμα της κομμουνιστικής ανανέωσης που άξια εκπροσώπησε από θέσεις ευθύνης.
Η πρόκληση να φανούμε άξιοι της παρακαταθήκης αυτής, είναι μεγάλη.
Αλλά όμορφή και συναρπαστική.
Το ταξίδι συνεχίζεται.
Και, ως γνωστόν, η ιστορία διαρκεί πολύ.