Συνέντευξη του Γραμματέα. της ΚΟ. του ΣΥΡΙΖΑ
Νίκου Βούτση
στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ της Κυριακής» (στον Δ. Γκάτσιο)
1. Κύριε Βούτση, παρακολουθώντας την ομιλία του κ. Τσίπρα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, τον άκουσα να κάνει λόγο για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Δηλαδή, εκλογές. Κάλπες, όμως, σημαίνουν και εκλογικοί συνδυασμοί. Τι θα γίνει με τα παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και με τα στελέχη άλλων χώρων, που χτυπούν την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ;
Για τη δικιά μας κουλτούρα η συνεργασία και η αξιοποίηση πολιτικών στελεχών του ευρύτερου χώρου δεν έχει μονοσήμαντη απεικόνιση στα ψηφοδέλτια και τις βουλευτικές έδρες. Έτσι λοιπόν εκτός από τη συμμετοχή στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ ορισμένων στελεχών που έγκαιρα και έμπρακτα αγωνίστηκαν εναντίον των μνημονιακών επιλογών, διαμορφώνονται και κοινωνικο-πολιτικές συμμαχίες που εκφράζονται με κοινή παρουσία στα κοινωνικά κινήματα για κρίσιμα θέματα, όπως επίσης και συνεργασίες που θα αξιολογηθούν και θα αξιοποιηθούν σε τομείς της παραγωγικής ανασυγκρότησης στο πλαίσιο της αριστερής διακυβέρνησης.
Επ’ αυτών βέβαια θα αποφασίσουμε «στην ώρα τους και συλλογικά» όπως τόνισε και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή, ενώ είναι γνωστό ότι υπάρχει κι ένας ζωντανός διάλογος με διαφορετικές απόψεις για το εύρος των συνεργασιών που θα εκφραστούν στα ψηφοδέλτιά μας.
2. Θα σταθώ σε μία φράση του κ. Τσίπρα. «Υπάρχουν στιγμές, που πρέπει να διευρύνουμε τα μέτωπα της πάλης ακόμα και με συμμάχους που μας φαίνονται ασταθείς, ταλαντευόμενοι», είπε. Πέρα από τη Δημοκρατική Αριστερά, η προσέγγιση με την οποία ξεκίνησε, με ποιες άλλες πολιτικές δυνάμεις, θα μπορούσατε να συνεργαστείτε; Ποιοι είναι οι «ασταθείς και ταλαντευόμενοι», που πρέπει να προσεγγίσετε;
Η πρόσφατη -πρωτόγνωρη σε ένταση και χρονική διάρκεια- κρίση γέννησε πλήθος πολιτικών διεργασιών και μεγάλων μετακινήσεων στο φάσμα Αριστερά-Δεξιά που κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει πριν μερικά χρόνια. Μπορεί να μην έχουμε εμπειρία διακυβέρνησης, πλην όμως έχουμε τη σοφία μιας πολύχρονης συνεχούς παρουσίας της Αριστεράς από όλες τις διαδρομές. Με αυτήν την έννοια μπορούμε να αξιολογήσουμε πραγματικές μετακινήσεις που γίνονται προς τον χώρο μας, τόσο από τη λαϊκή Δεξιά όσο και από αντιμνημονιακούς θύλακες της επιρροής του ΠΑΣΟΚ.
Δεν θα προδώσουμε τις αρχές και τις αξίες μας στην άσκηση της πολιτικής, γι’ αυτό να είναι σίγουροι οι πολίτες που θα μας εμπιστευτούν. Αλλά δεν πρόκειται να γίνουμε και «παρένθεση» όπως προσδοκούν οι αντίπαλοί μας, δεν πρόκειται δηλαδή να αγνοήσουμε τις δυνατότητες για μικρές και μεγάλες συμμαχίες και με κοινωνικές δυνάμεις που παραδοσιακά είχαν αποστάσεις από την Αριστερά, αλλά και σε πολιτικό πεδίο με δυνάμεις και πρόσωπα που δίνουν τις δικές τους εξετάσεις για την αξιοπρέπεια του λαού μας και το ανορθωτικό πρόγραμμα για να ξεπεράσουμε την κρίση υπέρ των δυνάμεων της εργασίας.
3. Για να κάνω πιο συγκεκριμένο το ερώτημα. Υπάρχει συμφωνία με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» για συγκυβέρνηση, όπως υπαινίχθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο κ. Καμμένος;
Οι ΑΝ.ΕΛ. έχουν τη δικιά τους διαδρομή, τις απόψεις τους. Με κάποιες από αυτές τις απόψεις είναι προφανές ότι βρισκόμαστε σε ριζική διαφωνία, όπως π.χ. το θέμα της σύνθετης ονομασίας για τη FYROM ή το ζήτημα της φορολόγησης των επιχειρήσεων, ακόμα και θέματα όπως το μεταναστευτικό ή άλλα που άπτονται ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Έχουμε σημειώσει τη συνέπεια στην αντιμνημονιακή στάση μέσα από τις παρεμβάσεις στη Βουλή και σε αυτό το επίπεδο μπορεί πράγματι να υπάρξει μετεκλογικά η δυνατότητα για ευρύτερη συναίνεση πάνω στο πρόγραμμα που προσδοκούμε να παρουσιάσουμε ως η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς στη χώρα μας.
4. Το σενάριο, που ήρθε πάλι στη δημοσιότητα, για μεγάλο συνασπισμό Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ έχει βάση; Και κάτι ακόμα. Αποτελεί όρο για μία πιθανή συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, η αλλαγή ηγεσίας του Κινήματος;
Έχουμε πει σε όλους τους τόνους ότι αποκλείουμε απολύτως τη συνεργασία με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ επειδή εφάρμοσαν κατά γράμμα τις αντικοινωνικές πολιτικές των μνημονίων τόσα χρόνια. Κυβερνητικά σενάρια που θα τους ξαναβάλουν στο παιχνίδι της κυβερνητικής εξουσίας με τη σύμπραξη ή την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να δρομολογηθούν. Όσοι τα διακινούν έχουν ως μόνο μέλημα, όχι την αναγκαία σωτηρία του λαού μας από την επικείμενη ανθρωπιστική καταστροφή, αλλά την επιβίωση των μνημονιακών δεσμεύσεων και των πολιτικών λιτότητας που έχει επιβάλλει η σημερινή νεο-φιλελεύθερη ηγεσία της Ε.Ε.
5. Ας έρθουμε στο μείζον ζήτημα της προεδρικής εκλογής. Πριν λίγα εικοσιτετράωρα ο κ. Τσίπρας συναντήθηκε με την κ. Αγγελοπούλου. Παράλληλα, ο κ. Σκουρλέτης και αυτό είναι κάτι που συζητήθηκε έντονα, έκανε μία σιβυλλική δήλωση, αφήνοντας τα πάντα ανοιχτά για πιθανό μελλοντικό της ρόλο. Υπάρχει γενικότερη συμφωνία στο πρόσωπο της κ. Αγγελοπούλου; Στο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίζατε την υποψηφιότητα του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας;
Θα είμαι πάρα πολύ ειλικρινής για το ότι δεν έχουμε απασχοληθεί ούτε για μια ώρα συλλογικά με πρόσωπα που θα μπορούσαν να είναι υποψήφιοι μετά βεβαίως από εθνικές εκλογές. Με αυτήν την έννοια δεν έχει νόημα να προκρίνει ή να αποκλείει οποιονδήποτε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί κάτι τέτοιο θα αδυνάτιζε την κορυφαία πολιτική απαίτηση για άμεση προσφυγή στις κάλπες και θα άλλαζε την ατζέντα που στο επίκεντρό της θα πρέπει να βρίσκεται πάντοτε το κρίσιμο ζήτημα της λύσης για το μη βιώσιμο χρέος και η ελάχιστη ικανοποίηση των δραματικών αναγκών που γεννά η κρίση. Έχουμε όμως σημειώσει ότι σε αυτήν την περίπτωση, δηλαδή όταν θα έχουν ήδη προηγηθεί εθνικές εκλογές, όπου θα απαιτούνται και πάλι τουλάχιστον 180 ψήφοι, θα αναζητήσουμε ευρύτατες συναινέσεις κατά τη συνταγματική επιταγή.
6. Με βάση τις πολιτικές εξελίξεις, εσείς «βλέπετε» να στήνονται κάλπες νωρίτερα από την προεδρική εκλογή;
Αυτό που έγινε μόλις την Παρασκευή με την υπερψήφιση αλλαγών σε πρόσφατα ψηφισμένο νόμο είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας ουσιαστικής πλέον αντιπαράθεσης της κυβέρνησης με τους δανειστές-εταίρους, καθώς αυτοί περιμένουν επί της ουσίας τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα για να διαμορφώσουν τη στρατηγική τους για μείζονα ζητήματα και εν τω μεταξύ θέλουν να αξιοποιήσουν την κυβερνητική ηττοπαθή στάση ώστε να «δέσουν χειροπόδαρα» τη χώρα με καινούργια μέτρα και μνημόνια και με δεσμεύσεις οι οποίες έχουμε πει ότι δεν πρόκειται εμείς να σεβαστούμε.
Επειδή δεν υπάρχει και η «πολιτική αριθμητική» των 180 -κι αυτό όλοι το γνωρίζουμε- εκτιμώ ότι μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού και εν πάση περιπτώσει μέσα στον Γενάρη θα υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις πριν να επιχειρηθεί η εκλογή Προέδρου. Ακόμα και η συζήτηση που ξαναζέστανε εχθές ο κ. Σαμαράς για συνταγματική αναθεώρηση είναι μια τακτική για να «φουσκώσει» και να «φορτώσει» την προεκλογική ατζέντα του κόμματός του και να ενισχύσει τα διλήμματα εν όψει εκλογών.
7. Πρόσφατα, ο κ. Μηλιός είπε ότι «όσο δε δίνουν δόσεις, δε θα πληρώνονται τα ομόλογα». Εάν αυτό δεν είναι συνταγή χρεοκοπίας, τι είναι;
Δεν είναι ανάγκη να σκεφτόμαστε δυνατά για όλα τα ενδεχόμενα και πιθανά σενάρια. Αρκεί όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνουμε τη συλλογική μας στάση και θέληση για μια σκληρή αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων με την ταυτόχρονη κατάργηση των κρίσιμων μνημονιακών εφαρμοστικών νόμων. Χρεοκοπία είναι αυτό που ζήσαμε και είναι η κατάσταση από την οποία πρέπει να βγει η χώρα και ο λαός μας. Όλα τα άλλα μέσα μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο της διαμόρφωσης μιας ευρωπαϊκής λύσης για την υπέρβαση της κρίσης υπέρ των δυνάμεων της εργασίας και των λαών της Ευρώπης.
8. Εάν μία κυβέρνηση της Αριστεράς «βρει τοίχο» στο αίτημα για κούρεμα του χρέους, θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες ή θα αρκεστεί σε μία επιμήκυνση με περαιτέρω μείωση επιτοκίων δανεισμού;
Δε θεωρούμε πως είναι λύση η επιμήκυνση, όχι μόνο γιατί είναι μια απαράδεκτη ηθική και πολιτική δέσμευση που θα καθηλώσει τις επόμενες γενιές μέσα στον 21ο αιώνα, αλλά κυρίως γιατί θα μονιμοποιήσει και θα εδραιώσει για τη χώρα μας, για το Νότο αλλά και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες ένα status ιδιότυπης αποικίας με συνεχείς ελέγχους και ποδηγέτηση στις αναπτυξιακές και πολιτικές επιλογές της χώρας στο διηνεκές.
Μην τρομάζετε με την έννοια της διαγραφής χρέους, 50 τέτοια διεθνή παραδείγματα υπάρχουν μέσα στον προηγούμενο αιώνα. Εξάλλου η λύση δεν θα δοθεί επειδή θα μας λυπηθούν αλλά επειδή γνωρίζουν πλέον πολύ καλά ότι βρίσκονται και οι ίδιοι πάνω στο ίδιο κλαρί που πριονίζουν με τις πολιτικές τους, και ότι δεν θα έχει κανένα μέλλον η ίδια η Ε.Ε. χωρίς γενναίες λύσεις με ριζική αλλαγή της αρχιτεκτονικής στα θεσμικά όργανα και τις κυρίαρχες πολιτικές. Ένας νέος πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων με τη ριζοσπαστική Αριστερά σε σημαντικό ρόλο εμβρυουλκού των εξελίξεων θα επιβάλλει και θα ανοίξει αυτόν τον νέο ορίζοντα.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 16/11/2014