ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
«ΕΝΕΡΓΩ» ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ
Πανοσιολογιότατε, κύριε Πρωθυπουργέ, κύριοι Υπουργέ, κυρίες και κύριοι,
Η πιο σκληρή όψη της κρίσης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη, είναι η αμφισβήτηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, που είναι η μεγάλη κατάκτηση του 20ου αιώνα. Η κρίση του κοινωνικού κράτους δεν είναι μόνο δημοσιονομική είναι και δημογραφική. Γιατί η Ευρώπη γερνάει, συρρικνώνεται πληθυσμιακά, γίνεται λιγότερο ανταγωνιστική. Η Ελλάδα, για πολλοστή φορά στην ιστορία της, έγινε, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια το εργαστήριο της ευρωπαϊκής κρίσης.
Τώρα βγαίνουμε από την κατάσταση αυτή. Αλλάζουμε σελίδα. Οργανώνουμε την Ελλάδα μετά την κρίση, μετά το μνημόνιο, την Ελλάδα χωρίς τρόικα. Ξέρω πολύ καλά ότι κάποιοι στενοχωριούνται γιατί αλλάζει κεφάλαιο η χώρα. Και χρειαζόμαστε ενότητα εθνική και συναίνεση κοινωνική.
Έχουμε μιλήσει, το κάναμε πρόσφατα στη Βουλή, για το σχέδιο, που θα καταστεί συμφωνία με τους εταίρους μας τους επόμενους μήνες. Όλοι οι πυλώνες του σχεδίου αυτού έχουν πολύ μεγάλη σημασία, δημοσιονομική, χρηματοοικονομική, θεσμική, πολιτική. Ο πιο σημαντικός όμως είναι ο πυλώνας της κοινωνικής ευαισθησίας. Η προστασία των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, των πιο αδύνατων μελών της κοινωνίας. Έχουμε φαινόμενα ακραίας φτώχειας, τα οποία οξύνθηκαν φυσικά κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας, λόγω ύφεσης, λόγω ανεργίας. Η ακραία φτώχεια συνδέεται με την ανεργία, με την ασθένεια, με την αναπηρία, με τα ανασφάλιστα γηρατειά, με τις μονογονεϊκές οικογένειες.
Είχαμε πάντα τη θέση πως πρέπει να στοχεύσουμε τις κοινωνικές μας πολιτικές, ώστε αυτές να αποδίδουν μεγάλο και πρακτικό αποτέλεσμα και να μη χάνονται στον οριζόντιο χαρακτήρα τους. Το 2001, στην αναθεώρηση του Συντάγματος, είπαμε πως δεν χρειάζεται να προσθέσουμε ειδική διάταξη, γιατί όλοι συμφωνούσαμε ότι το Σύνταγμα επιβάλλει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Και χαίρομαι γιατί αυτό τώρα γίνεται πραγματικότητα, όπως το είχαμε σχεδιάσει, επί του πεδίου. Μόνον η τοπική αυτοδιοίκηση γνωρίζει τις ανάγκες και αυτός που έχει ανάγκες πρέπει να το ζητά το εγγυημένο εισόδημα και η Πολιτεία να του το παρέχει. Όχι ως φιλανθρωπία, κανένα από τα μέτρα κοινωνικής πρόνοιας δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι άλλο πράγμα η φιλανθρωπία και άλλο πράγμα η κοινωνική αλληλεγγύη, το κοινωνικό κράτος. Το πρώτο είναι μία ηθική στάση απέναντι στον συνάνθρωπο. Το δεύτερο είναι υποχρέωση αλληλεγγύης και αναδιανομής.
Συνεργαζόμαστε με την Εκκλησία, Πανοσιολογιότατε, και είναι εξαιρετικά πολύτιμος ο ρόλος της, για να αντιμετωπίσουμε οξύτατα προβλήματα επισιτιστικών αναγκών, με αξιοπρέπεια, προβλήματα στέγασης. Αλλά τώρα μιλάμε για οργανωμένες δομές και δράσεις, αξιοπρεπείς και διακριτικές με σεβασμό στον πολίτη με τη βοήθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και θέλω να πιστεύω ότι το πρόγραμμα θα αποδώσει πολύ σύντομα αποτελέσματα και συγχαίρω θερμά, τον Υπουργό, τον κ. Βρούτση, τον Υφυπουργό, τον Κ. Κεγκέρογλου και όλο το επιτελείο του υπουργείου Εργασίας.
Χρειάζεται όμως να πούμε ότι δεν αρκεί αυτό. Αυτό είναι το ελάχιστο. Οι πολιτικές μας για προγράμματα όπως «Η βοήθεια στο σπίτι», για τους παιδικούς σταθμούς, οι πολιτικές μας σε σχέση με τους αστέγους, οι πολιτικές μας σε σχέση με την ανεργία και την απασχόληση είναι που δημιουργούν το υπόστρωμα για να αποδώσει και το ελάχιστο εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα. Για αυτό συστήσαμε και το Κυβερνητικό Συμβούλιο Απασχόλησης και για αυτό έχουμε πει ότι ύπατο κριτήριο όλων των αναπτυξιακών πολιτικών είναι η ρήτρα απασχόλησης. Θα γίνουν όλα αυτά, γιατί φυσικά η αλλαγή στο επίπεδο απασχόλησης επηρεάζει τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και μας διευκολύνει στο να ασκήσουμε αποτελεσματικότερες κοινωνικές πολιτικές.
Η εξέλιξη θα είναι γεωμετρική, αρκεί να είμαστε ενωμένοι ,επίμονοι, αποφασισμένοι, προκειμένου να γυρίσουμε τη σελίδα και να φύγουμε από αυτή την μεγάλη αυτή εθνική περιπέτεια, με την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια που αξίζει στον ελληνικό λαό.
Σας ευχαριστώ.