ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
«ΚΥΡΩΣΗ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛ. ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ»
Νομίζω, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, ότι ένα χρόνο μετά τον άδικο χαμό του Παύλου Φύσσα δεν χρειάζεται μόνο να τιμήσουμε την μνήμη του ή να επαναλάβουμε ότι έχουμε εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη για να οδηγήσει τους ενόχους, ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς, στο εδώλιο και να τους τιμωρήσει όπως πρέπει, αλλά πρέπει να σκεφτούμε τι δεν κάναμε εμείς όλοι του δημοκρατικού τόξου, οι δημοκρατικοί άνθρωποι, τα δημοκρατικά κόμματα για να πάψει το ναζιστικό δηλητήριο να δηλητηριάζει τα νέα παιδιά, τη νέα γενιά – γιατί οι παλαιότεροι έχουν βγάλει συμπεράσματα, τον έχουν ζήσει το φασισμό στο πετσί τους.
Θα έλεγα ότι σε αυτό δεν χρειάζονται ούτε υποσημειώσεις ούτε αστερίσκοι από κανέναν απέναντι σε μια προσπάθεια κοινής δράσης και συστράτευσης, γιατί το μείζον αγαθό είναι η δημοκρατία, η οποία απλόχερα δίνει το λόγο και στους εχθρούς της.
Έρχομαι στις συμβάσεις. Νομίζω ότι με τη ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου που κυρώνει τις συμβάσεις, κύριοι συνάδελφοι και κύριε Πρόεδρε, τελειώνει μια εποχή μύθων και συνωμοσιολογίας. Εγώ από πολύ μικρός έχω ζήσει αυτή τη συνωμοσιολογία και τη μυθοπλασία, διότι θυμάμαι ότι το 1952 –δεν είχα γεννηθεί ακόμα, το 1953 έχω γεννηθεί- είχε έρθει ένας Ελληνοαμερικανός στο Κατάκολο, ονόματι Χέλης, αν θυμάμαι καλά, και είχε κάνει γεωτρήσεις για να βρει πετρέλαιο. Και βρήκε πετρέλαιο. Προφανώς, ο άνθρωπος έκρινε ότι αυτό ήταν ασύμφορο, έκλεισε τη γεώτρηση και έφυγε. Το τι συζητιόταν στα καφενεία ή τα βράδια στα αλώνια που είχαν οι αγρότες απλώσει τη σταφίδα δεν μπορώ να σας το πω.
Άκουσα και από ορισμένους αγορητές σήμερα εδώ μια παρόμοια τοποθέτηση, που μας παραπέμπει σε αυτή τη συνωμοσιολογία ή σε τελική ανάλυση αναζητά τις ευθύνες για το τι δεν κάναμε τα εξήντα χρόνια που έχουν περάσει από τότε. Πολλά πράγματα δεν κάναμε τα χρόνια που πέρασαν, αγαπητοί συνάδελφοι, πάρα πολλά, που τα κάνουμε τώρα κάτω από την ανάγκη και που έπρεπε να τα κάνουμε νωρίτερα.
Όπως είπε, όμως, ο κύριος Υπουργός όταν μίλησε, δείτε στην περίοδο της κρίσης, στην χειρότερη περίοδο δηλαδή για το ελληνικό κράτος και τους πολίτες, πόσα βήματα έγιναν, από το θεσμικό πλαίσιο, τις έρευνες και τελικά τις συμβάσεις, για να φτάσουμε να κουβεντιάζουμε στην πραγματικότητα πια και όχι με τους μύθους και τις συνωμοσίες. Διότι πράγματι έγιναν σημαντικά βήματα και θεωρώ ότι είναι άσκηση εθνικής κυριαρχίας το να κάνεις έρευνες και να παρουσιάζεις το αποτέλεσμα των ερευνών στα διεθνή forum και στις πρωτεύουσες του κόσμου, να μην επιτρέπεις να σε αμφισβητήσουν.
Επίσης θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, σε μια περίοδο που δοκιμάζεται ενεργειακά η Ευρώπη από τις κρίσεις που υπάρχουν δίπλα μας, εσύ να έχεις ένα σχεδιασμό για να καλύψεις το ενεργειακό σου κενό –όχι ότι θα το λύσεις άμεσα- σε συνδυασμό βέβαια και με άλλες ενέργειες, όπως είναι η προώθηση των ΑΠΕ, οι διεθνείς διακρατικές συμβάσεις με το φυσικό αέριο κλπ., να δημιουργήσεις δηλαδή συνθήκες μιας σχετικής ανεξαρτησίας. Και το πιο σπουδαίο είναι ότι με την πορεία αυτών των εργασιών θα δημιουργήσουμε προοπτικά έσοδα για το δημόσιο, απασχόληση και ανάπτυξη.
Γίνεται μια πολύ μεγάλη συζήτηση για το περιεχόμενο των συμβάσεων. Πιστεύω ότι έγινε πολύ καθαρό από τη συζήτηση ότι προσδιορίστηκε το περιεχόμενο των συμβάσεων από διεθνείς διαγωνισμούς. Είναι οι συνθήκες που θα σε οδηγήσουν κάθε φορά να διεκδικήσεις το καλύτερο. Οι συνθήκες, λοιπόν, σήμερα στο διεθνή ανταγωνισμό, στην αγορά, μας οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα. Αν αλλάξουν οι συνθήκες, μπορεί η χώρα μας στις επόμενες συμβάσεις να επιτύχει καλύτερο αποτέλεσμα.
Εν πάση περιπτώσει, εγώ δεν θέλω σε καμία περίπτωση να είμαι μεμψίμοιρος και να μηδενίσω το αποτέλεσμα, το οποίο σε ένα βαθμό, όσο πρόλαβα να δω τις συμβάσεις και να ακούσω τους συναδέλφους, εξαρτάται από τα ευρήματα στην πορεία των γεωτρήσεων.
Επίσης, θέλω να σημειώσω ότι τα οφέλη της τοπικής κοινωνίας θα είναι σημαντικά, θεσμοθετημένα. Όπως, επίσης, θα ήθελα να θυμίσω σε κάποιους συναδέλφους κάτι που ξέχασαν, ότι με πρόταση νόμου που έφερε το ΠΑΣΟΚ –είχα την τιμή να είμαι εγώ Εισηγητής και την αποδέχθηκε ο Υπουργός Εργασίας- τα έσοδα του Δημοσίου από αυτή την διαδικασία θα πάνε στο Ταμείο Αλληλεγγύης των Γενεών, για να ενισχύσουμε το ασφαλιστικό σύστημα. Μάλιστα, υπήρχε και ένας εκτιμώμενος προϋπολογισμός στο βάθος των τριάντα ετών, γιατί δεν λέμε ότι αύριο θα έχουμε έσοδα από αυτή την διαδικασία.
Υπάρχει ένας φόβος των τοπικών κοινωνιών γύρω από τους περιβαλλοντικούς όρους. Διότι το ζήτημα της απασχόλησης και των ωφελημάτων δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει όταν θα ξεκινήσουν αυτές οι διαδικασίες. Ξέρω ότι υπάρχουν αυστηροί περιβαλλοντικοί όροι, όταν οι εταιρείες θα ζητήσουν το μισθωμένο οικόπεδο και θα υποβάλλουν το σχέδιο της γεώτρησης.
Μια και εγώ προέρχομαι από την Ηλεία και έχουμε τη συζήτηση για το Κατάκολο, προφανώς η ενδεικνυόμενη μέθοδος είναι να γίνει η γεώτρηση από τη στεριά, αλλά έχω εμπιστοσύνη στους θεσμούς της τοπικής κοινωνίας, οι οποίοι θα έχουν γνώμη επί των περιβαλλοντικών όρων, ώστε να μην τορπιλίσουμε μια άλλη αναπτυξιακή διαδικασία που είναι πολύ σημαντική για την περιοχή μας, που είναι ο τουρισμός και η κρουαζιέρα.
Επίσης, θα ήθελα να τοποθετηθώ πάρα πολύ σύντομα σε ένα μείζον ζήτημα που προκύπτει. Ψηφίζουμε ή δεν ψηφίζουμε τις συμβάσεις; Εδώ υπάρχει μια αντίληψη, που την έχει εκφράσει πάρα πολλές φορές ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Κακλαμάνης, ότι κακώς έρχονται οι συμβάσεις στη Βουλή, γιατί οι Υπουργοί βγάζουν την ευθύνη από πάνω τους και τη μεταφέρουν στο Κοινοβούλιο. Έχει απασχολήσει το Κοινοβούλιο αυτή η άποψη.
Είναι προτιμότερο λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, ένας Υπουργός να υπογράφει μια σύμβαση, για την οποία εγώ λέω ότι δεν θα έχει καμία σκοπιμότητα ούτε ότι δεν θα τη δίνει στη δημοσιότητα, και να μην τη φέρνει στο Κοινοβούλιο ή να τη φέρνει στο Κοινοβούλιο και να εξαντλούμε μέσα στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού διαλόγου, στις αρμόδιες δηλαδή Επιτροπές και στην Ολομέλεια, τη συζήτηση, όχι μόνο για το περιεχόμενο της σύμβασης, δηλαδή για την ενημέρωση της κοινής γνώμης μέσω του Κοινοβουλίου ως οφείλουμε, αλλά και για τις παρεπόμενες ή μελλοντικές ενέργειες που αφορούν την υλοποίηση των όρων αυτών των συμβάσεων;
Θεωρώ ότι η δεύτερη επιλογή είναι η καλύτερη. Να το συζητούμε όσο μπορούμε πιο αναλυτικά. Και από την άποψη αυτή, θεωρώ ότι ήταν θετική η πρωτοβουλία του Υπουργού, όχι μόνο να βάλει σε διαβούλευση στο διαδίκτυο τις συμβάσεις, αλλά να τις φέρει και στην Επιτροπή και στην Ολομέλεια.
Εξάλλου –τώρα απευθύνομαι στην Αξιωματική Αντιπολίτευση- υπάρχει μια ιστορία για τις συμβάσεις. Κύριε Πρόεδρε, εσείς θα το θυμάστε. Εμείς είχαμε κατηγορήσει την τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση, για παράδειγμα, ότι δεν ψήφισε τη σύμβαση για το Ρίο-Αντίρριο και εμείς, όταν ήρθαν οι πέντε μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι του κ. Σουφλιά εδώ στη Βουλή, παρά τις ενστάσεις μας –μάλιστα κάποιοι από εμάς τις είχαν χαρακτηρίσει λεόντειες και τα βρήκαμε μπροστά μας μετά στην επαναδιαπραγμάτευση την περίοδο της κρίσης- τις ψηφίσαμε, για να μην ταυτιστούμε με αυτήν τη λογική, που το μεγαλύτερο έργο στην Ελλάδα, το Ρίο- Αντίρριο, το είχε καταψηφίσει.
Δεν άκουσα τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να λένε ότι αυτές οι συμβάσεις είναι σκάνδαλο ή είναι ξεπούλημα. Έχουν μια διαφορετική προσέγγιση στο πώς θα μπορούσε να γίνει η εξόρυξη, δηλαδή μέσα από έναν κρατικό φορέα κ.ο.κ. Σεβαστή. Να κατατεθεί, όπως να κατατεθούν οι ενστάσεις, οι επιφυλάξεις και οι προτάσεις επί των όρων των συμβάσεων και επί των περιβαλλοντικών. Όταν, όμως, δεν ψηφίζεις μία σύμβαση και είσαι κόμμα εξουσίας, έχεις μια υποχρέωση και κουβαλάς μαζί σου ένα βάρος στην πορεία, που είναι πολύ σημαντικό.
Να πω δύο λέξεις για τις τροπολογίες, για να μην εκμεταλλεύομαι το χρόνο.
Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι έρχεται με καθυστέρηση –κάποτε έπρεπε να γίνει- το Υπουργείο να συμβάλλει σε αυτό που εδώ και χρόνια προσπαθούμε, να δώσουμε φθηνό ρεύμα στους αγρότες, να τους απαλλάξουμε από το ενεργειακό κόστος στους ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ, οι οποίοι είναι όλοι καταχρεωμένοι, χρωστάνε στη ΔΕΗ και κάθε καλοκαίρι γίνεται ένα παζάρι για το πόσα θα δώσουν προκαταβολή και σε πόσες δόσεις, για να μην τους κόψει το ρεύμα.
Και ενώ μέχρι πρότινος δεν είχαν τη δυνατότητα να τοποθετούν ανανεώσιμες πηγές στους χώρους όπου είναι τα αντλιοστάσια, γιατί θεωρητικά αυτό ανήκε στο Δημόσιο, το λύσαμε αυτό με τροπολογία και τώρα το Υπουργείο έρχεται κατά προτεραιότητα να εγκρίνει αυτά τα σχέδια. Αν συμβάλλει και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης βοηθώντας τα επενδυτικά έργα, νομίζω ότι θα έχουμε οδηγήσει σε μια μεγάλη προσφορά, στη μείωση του κόστους της άρδευσης στον αγροτικό τομέα.
Επίσης, θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι έρχεται το Υπουργείο να απαλλάξει από τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας τους χρήστες του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου και των Τιμολογίων Υπηρεσιών Αλληλεγγύης, διότι από τη μια μεριά, είναι οι χρήστες και από την άλλη μεριά, επιβαρύνονται. Είναι μια αντίφαση. Είναι, επίσης, πάρα πολύ σημαντικό.
Τώρα μια παρατήρηση και τελειώνω. Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό ότι η ΔΕΗ επιστρέφει εκείνα που οφείλει στις τοπικές κοινωνίες από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά. Ελπίζω να τα αξιοποιήσουν οι τοπικές κοινωνίες και οι δήμοι.
Και τελειώνω με τούτο. Ο κ. Βορίδης προχθές μας έφερε μία τροπολογία για το «Ερρίκος Ντυνάν» με την οποία παρατείναμε τις ασφαλιστικές και φορολογικές ενημερότητες. Τον ρώτησα πώς θα το λύσουμε, γιατί έπρεπε να το λύσουμε. Τώρα κατάλαβα ότι θα το λύσουμε διά του πλειστηριασμού. Εν πάση περιπτώσει, το θέμα αν είναι να λυθεί, να λυθεί.
Σωστά είναι όσα μας είπε για την τροπολογία, δηλαδή τη δομή της και τη μεταβίβαση της άδειας μαζί με τα πάγια, γιατί καταλαβαίνετε ότι αν μεταβιβάσουμε τα πάγια χωρίς την άδεια, απαξιώνεται συνολικά η περιουσία, η τεχνογνωσία και δεν μπορεί να λειτουργήσει. Θεωρώ, όμως, ότι με έναν τρόπο ανορθόδοξο εισήχθη, την ώρα που την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε σχετικό νομοσχέδιο και θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε αναλυτικά.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.