Διακαναλική συνέντευξη Tύπου του προέδρου της συμπαράταξης «Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία», Φώτη Κουβέλη.

• 
  «Θα διαψεύσουμε τις Κασσάνδρες- δεν χρωστάμε σε κανέναν»
• «Καλώ τον Πρωθυπουργό, να πάρει θέση για τον δήμο Βόλου».
• «Καμία σχέση με Χρυσή Αυγή. Κανένα κλείσιμο του ματιού»
  
  

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν στείλει ένα μήνυμα προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Η «Δημοκρατική Αριστερά - Προοδευτική Συνεργασία» είναι γνωστό ότι στήριξε την ακηδεμόνευτη, την χειραφετημένη από Κόμματα και από την κεντρική εξουσία, αυτοδιοίκηση. Με χαρακτηριστικές τις περιπτώσεις της Αθήνας με τον κ. Καμίνη, της Θεσσαλονίκης με τον κ. Μπουτάρη αλλά και σε άλλες περιοχές όπως στο Βόλο, την Πάτρα, στα Ιωάννινα.

Τα κριτήρια που είχαμε αναδείξει ήταν κριτήρια καθαρά αυτοδιοικητικά. Το αποφασιστικό κριτήριο είναι το περιεχόμενο του αυτοδιοικητικού προγράμματος, το οποίο έπρεπε να είναι προοδευτικού χαρακτήρα. Προγράμματα για την κοινωνική αλληλεγγύη, για την ανάπτυξη, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των δημοτών.

Και το δεύτερο αποφασιστικό κριτήριο ήταν η αξιοσύνη των προσώπων. Πρόσωπα με διαφάνεια, με χρηστότητα, τα οποία αποτελεσματικά καταγράφουν την παρουσία τους στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Με τα ίδια κριτήρια απευθυνόμενοι στους πολίτες τους καλούμε και στο δεύτερο γύρο να πράξουν το ίδιο. Να αξιολογήσουν, δηλαδή στη βάση αυτών των δύο κριτηρίων που προανέφερα.

Δεν μας διαφεύγουν τα ποσοστά του νεοναζιστικού μορφώματος, δηλαδή της Χρυσής Αυγής και θεωρούμε ότι η αντιμετώπιση πρέπει να γίνει από όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις, οι οποίες πρέπει να συνεργαστούν πολυεπίπεδα με το δεδομένο ότι αυτό το φαινόμενο είναι πολυπαραγοντικό και κατά συνέπεια στη βάση αυτού του πολυπαραγοντικού χαρακτήρα, πρέπει να γίνει και η αντιμετώπισή του.

Είμαι κατηγορηματικός. Όπου υπάρχουν στο δεύτερο γύρο τέτοιες δυνάμεις, πρέπει να έχουν την αποδοκιμασία και την από κοινού αντιμετώπιση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων, με σαφήνεια, χωρίς κλείσιμο του ματιού, χωρίς απεύθυνση σε αυτό το ακροατήριο. Αυτή είναι η υπεύθυνη δημοκρατική στάση. Και βεβαίως να καταψηφιστούν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελέγχονται για ζητήματα αδιαφάνειας και διαφθοράς.

Δράττομαι της ευκαιρίας να σας πω ότι σε μια πόλη όπως είναι ο Δήμος Βόλου, έχουμε την παρουσία στο δεύτερο γύρο ενός ψηφοδελτίου το οποίο διεκδικεί το Δήμο και καλώ τον Πρωθυπουργό, τον κ. Σαμαρά να πάρει συγκεκριμένη θέση απέναντι σε αυτό το ζήτημα. Δεν είναι δυνατό η Νέα Δημοκρατία να στηρίζει στο δεύτερο γύρο ψηφοδέλτια με επικεφαλής όπως ο Γιάννης Μπουτάρης και ο Γιώργος Καμίνης και στην περίπτωση του Βόλου να σιωπά. Νομίζω ότι ο σαφής λόγος, η σαφής τοποθέτηση είναι η οφειλόμενη δημοκρατική πολιτική πράξη.

Η Δημοκρατική Αριστερά στις αυτοδιοικητικές εκλογές παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα από κάποιους, είχε πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Είναι δυνατή η αυτοδιοικητική παρουσία των δυνάμεων που πρόσκεινται στη «Δημοκρατική Αριστερά - Προοδευτική Συνεργασία». Τα κεντροαριστερά σχήματα τα οποία στήριξαν οι αυτοδιοικητικές μας δυνάμεις σε πολλές περιπτώσεις κατέγραψαν ποσοστά από 8 έως 17% και είναι γνωστά αυτά τα αποτελέσματα. Αποδεικνύουν, όσο και καταδείχνουν ότι αυτές οι συνεργασίες και στο αυτοδιοικητικό επίπεδο είχαν πολύ θετικά και σημαντικά αποτελέσματα.

Οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις της «Δημοκρατικής Αριστεράς - Προοδευτικής Συνεργασίας» είναι παρούσες σε πολλούς Δήμους σε ολόκληρη την Ελλάδα. Το λέω αυτό διότι έχει καταβληθεί προσπάθεια από κάποιους να εμφανίσουν ότι οι δυνάμεις που αναφέρονται ή πρόσκεινται στη Δημοκρατική Αριστερά έχουν συρρικνωθεί, κάποιοι μάλιστα μίλησαν και για εξαέρωση.

Αλλά την προσεχή Κυριακή έχουμε και τις ευρωεκλογές. Από τις ευρωεκλογές πρέπει να προκύψει με σαφήνεια ένα μήνυμα. Ένα μήνυμα προς την Ευρώπη, ένα μήνυμα στο εσωτερικό της χώρας: ότι πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικές, πρέπει να αποκτήσουν προοδευτικό περιεχόμενο.

Είμαστε σταθερή ευρωπαϊστική δύναμη, χωρίς καμία πολιτική αυταρέσκεια. Είμαστε η πρώτη δύναμη στην Ελλάδα που από καταβολή μας έχουμε υποστηρίξει την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Ευρώπη βρίσκεται αυτήν την ώρα σε μια στασιμότητα. Δεν έχει δώσει απάντηση στα μεγάλα ζητήματα όπως η πολιτική ενοποίηση όσο και η διαμόρφωση μιας ενιαίας ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής. Δεν υπηρέτησε τα ζητήματα της κοινοτικής αλληλεγγύης και δεν είδε, ούτε αντιμετώπισε τα ζητήματα της κοινωνικής συνοχής.

Όλα αυτά διαμορφώνουν την ανάγκη να προχωρήσει η Ευρώπη αντιμετωπίζοντας αυτά τα καίρια ζητήματα, εγκαταλείποντας την πολιτική της ύφεσης και της λιτότητας. Ένα οικονομικό δόγμα, το οποίο τροφοδοτεί συνεχώς την ανεργία, η οποία έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις ιδιαίτερα στις χώρες του νότου, με τραγική πρωταγωνίστρια τη χώρα μας, την Ελλάδα όπου η ανεργία τείνει να ξεπεράσει το 30%. Και σε αυτό το ποσοστό, δραματική είναι η παρουσία των νέων ανδρών και γυναικών, η ανεργία των οποίων ξεπερνάει το 60%.

Η συγκεκριμένη πολιτική που ασκήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το αποτέλεσμα της κυριαρχίας των συντηρητικών δυνάμεων και γι' αυτό υποστηρίζουμε και αγωνιζόμαστε για να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί στην Ευρώπη. Να επικρατήσουν οι προοδευτικές, οι φιλοευρωπαϊστικές δυνάμεις, αυτές που αντιλαμβάνονται ότι τόσο η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στα πολλαπλά της επίπεδα, όσο και η αντιμετώπιση των ζητημάτων της ανάπτυξης που δεν υπάρχει, πρέπει να βρουν το δρόμο της αντιμετώπισής τους.

Σε ό,τι αφορά το μήνυμα προς το εσωτερικό της χώρας είναι η αλλαγή πολιτικής. Και η αλλαγή της πολιτικής πρέπει να έχει ως βασικό και κύριο στόχο μια σταυροφορία που για την ανάπτυξη, αλλά όχι άνεργη ανάπτυξη . Μαζί με τη σταυροφορία για την αντιμετώπιση της ανεργίας, η οποία στην κυριολεξία τρώει τα σωθικά αυτού του τόπου.

Η «Δημοκρατική Αριστερά - Προοδευτική Συνεργασία» αρνείται και αντιπαλεύει το διχαστικό πολωτικό κλίμα το οποίο έχει κυριαρχήσει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας. Όσο επικίνδυνο είναι το σύνθημα «Νέα Δημοκρατία ή σταθερότητα», άλλο τόσο αρνητικό και λάθος είναι το σύνθημα «Μέρκελ ή ΣΥΡΙΖΑ». Αυτή η διχαστική πολιτική, αυτή η πόλωση η οποία αναπτύσσεται, δεν αξίζει στους Έλληνες. Συνθλίβει κάθε ουσιαστική δημοκρατική αντιπαράθεση και περιορίζει, αφαιρεί τη δυνατότητα μιας παραγωγικής και αποτελεσματικής πολιτικής που καλείται ν’ αντιμετωπίσει με προοδευτικό περιεχόμενο τα μεγάλα ζητήματα που υπάρχουν, απασχολούν και κρατάνε καθηλωμένη τη χώρα μας.

Πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους. Ένα χρέος το οποίο δε μπορεί ν’ αντιμετωπισθεί όσο και αν δουλέψουν όλοι οι Έλληνες και μάλιστα χωρίς αποδοχές. Γι’ αυτό τώρα, χωρίς άλλη καθυστέρηση, πρέπει να υπάρξει μια ουσιαστική διαπραγμάτευση με τους εταίρους, προκειμένου ν’ αναδιαρθρωθεί το χρέος.

Η αναδιάρθρωση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει και μείωση του χρέους, χρονική επιμήκυνση και μείωση των επιτοκίων και αναμφισβήτητα είναι υποχρέωση της Ευρώπης για αμοιβαιοποίηση του χρέους. Δηλαδή για την έκδοση ευρωομολόγων προκειμένου μέρος του χρέους να μεταφερθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η «Δημοκρατική Αριστερά - Προοδευτική Συνεργασία» απευθύνεται στους Έλληνες πολίτες και τους καλεί να της δώσουν. Γιατί είμαστε η υπεύθυνη πολιτική δύναμη και όσο πιο ισχυρή είναι η ενίσχυση από τη μεριά των πολιτών, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η συμβολή μας στην προώθηση δημοκρατικών λύσεων για τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και της χώρας.

Ακολουθούν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων.

Β. ΚΕΧΑΓΙΑ («ΤΑ ΝΕΑ»): Σας έχω ακούσει πολλές φορές το τελευταίο διάστημα να λέτε ότι ευθύς αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, θ’ αναλάβετε πρωτοβουλία για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς όλων των προοδευτικών δυνάμεων. Αυτή η πρωτοβουλία σε τι διαφέρει από μια αντίστοιχη που είχατε ξεκινήσει και είχατε πάρει πολύ πριν από το συνέδριό σας τον περασμένο χειμώνα, ήδη από το περασμένο καλοκαίρι εφ' όσον αποχωρήσατε και από την κυβέρνηση και σε ποιες άλλες δυνάμεις θ’ απευθυνθείτε;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Πράγματι εμείς αμέσως μετά το 2^ο συνέδριό μας προχωρήσαμε για να δημιουργηθεί αυτή η συμπαράταξη η οποία σήμερα καταγράφεται ως «Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία».

Η Κεντροαριστερά είναι η πλειοψηφική δύναμη μέσα στην ελληνική κοινωνία και χρειάζεται την πολιτική της έκφραση, την παρουσία της ακόμη και ως εναλλακτική πολιτική πρόταση κυβερνητικής εξουσίας. Για να υπάρξει όμως η Κεντροαριστερά, ή θα υπάρξει με προοδευτικό περιεχόμενο ή δε θα δημιουργηθεί.

Καταγράφουμε ως θετικό αποτέλεσμα τη συγκρότηση αυτής της συμπαράταξης, αλλά θέλω να σας πω με απόλυτη πολιτική ειλικρίνεια, ότι το εύρος αυτής της συμπαράταξης το διεκδικούμε πολύ μεγαλύτερο από αυτό που σήμερα είναι. Και θα προχωρήσουμε απευθυνόμενοι σε όλες τις δυνάμεις, οι οποίες αναφέρονται στη σοσιαλδημοκρατία, στο δημοκρατικό σοσιαλισμό, στην πολιτική οικολογία, σε κάθε δημοκρατικό πολίτη ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να συμπορευθεί για την έκφρασης μιας Κεντροαριστεράς με συγκεκριμένο προοδευτικό πολιτικό περιεχόμενο.

Οι προσκλήσεις, οι οποίες είχαν απευθυνθεί στη ΔΗΜΑΡ από άλλες κατευθύνσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα, δεν έγιναν αποδεκτές από εμάς. Και δεν έγιναν διότι ήταν προσκλήσεις οι οποίες στερούνταν στο σύνολό τους αυτό το προοδευτικό πολιτικό περιεχόμενο που πρέπει να έχει η Κεντροαριστερά. Δεν έφτανε το γεγονός για να μας οδηγήσει ν’ ανταποκριθούμε, μάλιστα αναφέρομαι στην πρόσκληση των 58 για να είμαι πολύ συγκεκριμένος, ότι είπαν «ελάτε να συναντηθούμε για να καταρτίσουμε ένα ευρωψηφοδέλτιο».

Με απόλυτη σιωπή για όλα εκείνα που καταγράφονται ως σημερινή κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, για όλα εκείνα τα οποία αφορούν στην ύστερη και στη μεταμνημονιακή Ελλάδα.

Κατά συνέπεια η απεύθυνση που θα κάνουμε αμέσως μετά τις ευρωεκλογές θα είναι προς όλες τις δυνάμεις που προανέφερα αλλά στη βάση συγκεκριμένου πολιτικού περιεχομένου, προοδευτικού σε κάθε περίπτωση.

Α. ΜΠΕΛΕΓΡΗΣ (Το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»): Αν την επόμενη εβδομάδα μετά τις ευρωεκλογές η κυβέρνηση σας απευθύνει μια πρόσκληση για να συζητήσετε το πλαίσιο μιας ενδεχόμενης συνεργασίας της ΔΗΜΑΡ με τα δυο κόμματα που συμμετέχουν αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση, σε κυβερνητικό επίπεδο, θα κάνατε αποδεκτή αυτή την πρόσκληση για συζήτηση;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Προφανώς και όχι. Διότι αποχωρήσαμε τον Ιούνιο του 2012 από την κυβέρνηση, την οποία στηρίξαμε και δημιουργήσαμε και είναι τώρα μια κυβέρνηση η οποία ασκεί μια βαθιά συντηρητική πολιτική. Μια συντηρητική πολιτική, η οποία δεν έχει σχέση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας αλλά έχει γεννήσει όλα αυτά τα οποία επιγραμματικά λίγο πριν ανέφερα, σε σχέση με τα προσδιοριστικά αρνητικά στοιχεία τα οποία υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία και στη χώρα.

Οι κυβερνήσεις συνεργασίας για να έχουν νόημα, για να εξασφαλίζουν βιωσιμότητα και κυρίως αποτελεσματικότητα, πρέπει να συνέχονται από δυο στοιχεία: Το ένα στοιχείο είναι η προγραμματική συμφωνία προοδευτικού περιεχομένου. Και το δεύτερο : Η φερεγγυότητα στο σεβασμό της προγραμματικής συμφωνίας.

Όταν στηρίξαμε την κυβέρνηση το 2012, δεν το πράξαμε γενικώς και αορίστως. Άλλωστε τότε ο ελληνικός λαός μας είχε εμπιστευθεί το 6,23% του εκλογικού Σώματος. Θα μπορούσαμε, με περισσή άνεση, να μετακινηθούμε στα έδρανα της μικρής αντιπολίτευσης, της ελάσσονος όπως λέγεται αντιπολίτευσης. Εκεί ξέρετε, ο χώρος είναι και βολικός και άνετος και ευρύχωρος.

Δεν το πράξαμε. Επιλέξαμε να δώσουμε κυβερνητική λύση για ν’ αποφευχθεί η πολιτική αστάθεια, με όποιο αποτέλεσμα και συνεπαγωγή αυτή η πολιτική αστάθεια, θα είχε και στην κοινωνική ρευστότητα και γενικότερα στην αστάθεια της χώρας.

Άλλωστε θυμηθείτε ότι η Ελλάδα ήταν με το ενάμισι πόδι έξω από την Ευρωζώνη. Η απειλή ήταν πάρα πολύ συγκεκριμένη: Ν’ αποβληθούμε από την Ευρωζώνη και να φύγουμε από το ευρώ και να γυρίσουμε στο παλαιό μας νόμισμα, στη δραχμή.

Η τυπική χρεοκοπία απειλούσε την Ελλάδα και ο κίνδυνος ήταν υπαρκτός. Η ουσιαστική χρεοκοπία είχε επέλθει και απέμενε μόνο η τυπική χρεοκοπία. Αυτό μας οδήγησε από θέση ευθύνης απέναντι στη χώρα και στην κοινωνία, να δώσουμε κυβερνητική Λύση. Υπογράψαμε μια προγραμματική συμφωνία, η οποία δεν ετηρήθη. Και δεν ετηρήθη σε πολλά βασικά στοιχεία της.

Θα μπορούσα δια μακρόν να εξηγήσω ποια ήταν αυτά στα οποία παραβιάστηκε η προγραμματική συμφωνία, ώστε να ονομαστεί κάποια στιγμή και «κουρελού».

Διότι υπήρχε η μεγάλη παραβίασή της σε καίρια σημεία: Στα εργασιακά, στα μεγάλα μεγέθη του δημόσιου χώρου, στα λιμάνια, στην ηλεκτρική ενέργεια και βεβαίως το ζήτημα του εθνικού μας ραδιοτηλεοπτικού φορέα της ΕΡΤ που ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Δεν μπήκαμε στην Κυβέρνηση για να φύγουμε, μπήκαμε για να κάνουμε αυτά τα οποία πιστεύαμε ότι υπηρετούν το συμφέρον της κοινωνίας και της Ελλάδας και αποχωρήσαμε όταν δεν συνέτρεχαν ποια οι λόγοι που διαμόρφωσαν την πολιτική επιλογή της Δημοκρατικής Αριστεράς να πάρει μέρος στην Κυβέρνηση.

Δεν επιλέγει η Δημοκρατική Αριστερά ούτε να λειτουργεί ως το δημοκρατικό άλλοθι, ούτε να έχει διακοσμητικό ρόλο σε μια Κυβέρνηση συνεργασίας. Έτσι μπορούν να υπάρξουν οι Κυβερνήσεις συνεργασίας, μόνον εάν εξασφαλίζουν τις δύο προϋποθέσεις στις οποίες αναφέρθηκα. Με τα δεδομένα αυτά δεν υπάρχει το ενδεχόμενο το οποίο ανέδειξε το ερώτημά σας.

Μ. ΣΑΡΑΦΟΓΛΟΥ («MEGA»): Έχετε καλέσει επανειλημμένα τους πολίτες το τελευταίο διάστημα να προσφέρουν τη μέγιστη δυνατή στήριξη στη Δημοκρατική Αριστερά, ως δύναμη υπεύθυνη που προσφέρει κυβερνητικές λύσεις και που παλεύει για προοδευτικές και δίκαιες πολιτικές. Εάν τελικά δεν είναι τα αναμενόμενα τα ποσοστά που θα πιάσει η Δημοκρατική Αριστερά στις εκλογές την Κυριακή, πιστεύετε ότι θα μπορούσε την επόμενη μέρα να ηγηθεί μιας πρωτοβουλίας μεγάλης όπως λέτε για την ανασύνθεση του χώρου της Κεντροαριστεράς; Και στο πεδίο της αυτοκριτικής αν πιστεύετε ότι έχετε κάποιο μερίδιο ευθύνης, εάν δηλαδή η ΔΗΜΑΡ δεν πιάσει το εκλογικό όριο και τι αλλαγές σκοπεύετε να κάνετε και στο κόμμα αλλά και στην πολιτική που ακολούθησε;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εκλαμβάνω την ερώτησή σας ως υπόθεση εργασίας και θέλω να σας πω ότι η Δημοκρατική Αριστερά θα καταγράψει σημαντικά αποτελέσματα διαψεύδοντας Κασσάνδρες στην κάλπη των ευρωεκλογών.

Το δεύτερο. Πρέπει να σας πω ότι και οι νίκες και οι ήττες έχουν πατέρες κι έχουν συντελεστές. Κατά συνέπεια αυτό που εμφιλοχωρεί στο ερώτημά σας πρέπει να σας πω ότι έτσι με δεσμεύει όπως σας το είπα και οι νίκες και οι ήττες.

Το τρίτο. Η Δημοκρατική Αριστερά σε κάθε περίπτωση είναι αποφασιστικός παράγοντας για τη διαμόρφωση της Κεντροαριστεράς.

Η Δημοκρατική Αριστερά που κάποιοι περιγράφουν το μέγεθος της ως το αφυδατωμένο, το συρρικνωμένο, η μικρή Δημοκρατική Αριστερά η οποία απειλείται ακόμη και να μην εξασφαλίσει Ευρωβουλευτή ή Ευρωβουλευτές. Εάν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί τόσο πολλοί ασχολούνται με τη Δημοκρατική Αριστερά; Διότι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τη βεβαιότητα και την παραδοχή ότι είναι αποφασιστικός παράγοντας για τις πολιτικές εξελίξεις.

Η Δημοκρατική Αριστερά θέλω να σας βεβαιώσω, όχι με καμία διάθεση υπέρ αισιοδοξίας, ότι είναι αποφασιστικό μέγεθος για τη διαμόρφωση της μεγάλης συμπαράταξης της Κεντροαριστεράς, αλλά με προοδευτικό περιεχόμενο και προοδευτική πολιτική, όχι ως παραπλήρωμα συντηρητικής πολιτικής.

Σ. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΥ («ΑΝΤ1»): Λαμβάνοντας υπόψη μας το μοναδικό εργαλείο που είναι πρόσφορο αυτή τη στιγμή στα χέρια μας, που είναι οι δημοσκοπήσεις, παρατηρείται μία αποστασιοποίηση μιας κρίσιμης μάζας ψηφοφόρων σας που τον Ιούνιο του 2012 σας είχαν επιλέξει και τώρα ταλαντεύονται και ταλαντεύονται αφενός διότι είχατε πολιτευθεί τότε με σημαία ότι "θα είσαστε μέρος της κυβερνητικής λύσης και προοδευτικός πυρήνας". Είδαν όμως σε αυτόν τον έναν χρόνο που μείνατε στην Κυβέρνηση είτε «παρών» ψηφίζοντας το Νοέμβριο του 2012, είτε «ναι» τον Απρίλιο του 2013 να περνούν πολυνομοσχέδια με αρκετά μέτρα λιτότητας που εμπεριείχαν, περικοπές συντάξεων, όπως ειδικών μισθολογίων, το φάσμα της διαθεσιμότητας-κινητικότητας, απολύσεις στο δημόσιο.

Σας βλέπουν και σας ακούν να επιφυλάσσεστε για τον εαυτό σας το συγχωροχάρτι ότι ό,τι έγινε τότε στην Κυβέρνηση το κάναμε γιατί χρεοκοπούσε η χώρα, αλλά δεν το δίνετε αυτό το συγχωροχάρτι στο ΠΑΣΟΚ και το αποκλείετε από το άνοιγμα το οποίο σας έκανε για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Τι απαντάτε λοιπόν σε αυτόν τον ψηφοφόρο, που θεωρεί ότι το στίγμα σας είναι θολό;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Υπήρχαν μέτρα τα οποία ήταν το αποτέλεσμα των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας και υπήρχαν μέτρα τα οποία υπεβλήθησαν και τα οποία εμείς δεν ψηφίσαμε, που δεν είχαν καμία σχέση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.

Κι επειδή ο λόγος οφείλει να είναι συγκεκριμένος για να είναι και αποτελεσματικός, ακούστε: Τα εργασιακά για παράδειγμα δεν ήταν από τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της όποιας ή των όποιων δόσεων από τους εταίρους προς την Ελλάδα. Δεν υπήρχε καμία διεθνής υποχρέωση της χώρας έναντι των εταίρων να ψηφιστούν τα εργασιακά, για να μιλήσω για μια πρώτη κορυφαία διαφωνία που υπήρξε στο πλαίσιο της τότε Κυβέρνησης, όμως αυτά ήρθαν.

Και τι ήρθε; Η περαιτέρω αποσάρθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων, η μη επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, ο περιορισμός του χρόνου αποζημίωσης λόγω καταγγελίας, οι ομαδικές απολύσεις - οι οποίες τώρα στη βάση και των τελευταίων ρυθμίσεων κι όσα δημόσια έχει πει η τρόικα - θα απελευθερωθούν πλήρως, δηλαδή θα υπάρξει άρση και των ελάχιστων περιοριστικών όρων.

Δεν υπήρχε καμία προγραμματική συμφωνία για τη δυνατότητα να πουληθεί το δίκτυο παραγωγής και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας. Είχαμε συμφωνήσει ότι η ηλεκτρική ενέργεια θα απελευθερωθεί, όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Είχαμε ταυτόχρονα όμως δεσμευθεί με την προγραμματική μας συμφωνία ότι σε καμία περίπτωση δε θα πουληθεί το δίκτυο παραγωγής και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας.

Δεν είχαμε συμφωνήσει στο πλαίσιο κάποιας προγραμματικής συμφωνίας για την ιδιωτικοποίηση του νερού, δεν είχαμε συμφωνήσει στο πλαίσιο κάποιας προγραμματικής συμφωνίας ότι θα μπορεί να παραχωρηθεί το σύνολο των λειτουργιών των λιμανιών. Αντιθέτως είχαμε συμφωνήσει ότι βεβαίως μέρος των λειτουργιών των λιμανιών μπορεί να παραχωρηθεί με διαφάνεια, με διεθνείς διαγωνισμούς και στον ιδιωτικό τομέα.

Αλλά σε κάθε περίπτωση η παρουσία του Ελληνικού Δημοσίου θα είναι κυρίαρχη και μάλιστα μία παρουσία η οποία θα εξασφαλίζει και άλλη μία παρουσία, αυτή των ρυθμιστικών Λιμενικών Αρχών. Δεν είχαμε συμφωνήσει, αντιθέτως, περί του αντιθέτου είχαμε συμφωνήσει, ότι δε θα υπάρχει ακόμη και σήμερα αντιρατσιστικός νόμος.

Δεν είχαμε συμφωνήσει ότι θα κλείσει η ΕΡΤ. Είχαμε συμφωνήσει όμως ότι θα αναδιαρθρωθεί κι όχι μόνο για τα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων αλλά και για τα ζητήματα της οικονομικής λειτουργίας της ΕΡΤ (προμήθειες, προγράμματα εντός της ΕΡΤ, εκτός της ΕΡΤ). Και πληροφορήθηκα ξαφνικά από το πρωτοσέλιδο μίας έγκυρης εφημερίδας, από τη Real News συγκεκριμένα, ότι κλείνει η ΕΡΤ.

Είναι συνλειτουργία αυτή των κομμάτων που απαρτίζουν και συγκροτούν την Κυβέρνηση; Προφανώς όχι. Έτσι έχουν τα πράγματα.

Μ. ΜΙΧΑΗΛ («ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΊΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ»): Αναφερθήκατε στην εισαγωγή σας στην περίπτωση του Βόλου και καλέσατε την Κυβέρνηση να τοποθετηθεί.

Όμως εν όψει του δευτέρου γύρου τις τελευταίες μέρες, καταγράφονται πληροφορίες ότι δεν είναι τόσο κατηγορηματική η θέση κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής για την Αττική και το Δήμο της Αθήνας, όπου είναι μαζικές ψήφοι και ενδεχομένως να διαμορφώσουν το αποτέλεσμα. Θέλω λοιπόν μία τοποθέτηση επ΄ αυτού. Και να σας ρωτήσω επίσης, λόγω του αποτελέσματος των εκλογών της Κυριακής, εάν τη Δευτέρα το πρωί προβλέπετε να έχουμε πολιτικές εξελίξεις τέτοιες, που να οδηγήσουν σε εθνικές εκλογές.

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ:  Και εισηγητικά σας είπαμε με σαφήνεια την άποψή μας: Καμία άμεση ή έμμεση σχέση με τη Χρυσή Αυγή.  Προσωπικά δεν έχω τις πληροφορίες που έχετε εσείς, αλλά εκείνο που πρέπει να επαναλάβω είναι: καμία, μα καμία σχέση με Χρυσή Αυγή. Δημοκρατικό μέτωπο απέναντι στη Χρυσή Αυγή, απέναντι στο ναζιστικό μόρφωμα. Ούτε κλείσιμο των ματιών, ούτε όποιο άλλο νεύμα. Νομίζω ότι είμαι σαφής.

Σε ό,τι αφορά το δεύτερο ερώτημά σας. Έχω πει επανειλημμένα ότι οι εξελίξεις θα εξαρτηθούν από το  εκλογικό αποτέλεσμα. Αν πράγματι υπάρχει μια πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου, αυτό θα διαμορφώσει συνθήκες εξελίξεων.

Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι η απονομιμοποίηση της Κυβέρνησης, συνυπολογίζοντας και το μέγεθος της διαφοράς, εάν προκύψει, έχει σχέση και με τα μέτρα τα οποία θα υπάρξουν και θα υπάρξουν μέτρα. Διότι προκύπτουν από το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο το οποίο πρόσφατα η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφισε, αλλά και από το γνωστό πολυνομοσχέδιο, όπου και αυτό έχει μέτρα.

Κατά συνέπεια οι πολιτικές εξελίξεις ή το ενδεχόμενο εκλογών, θα πρέπει να αξιολογείται και να συνυπολογίζεται στη βάση και των δύο αυτών στοιχείων.

Ν. ΤΣΙΤΣΑΣ («ΤΟ ΕΘΝΟΣ»): Θα ήθελα να προεκτείνω λιγάκι το ερώτημα των συναδέλφων σε σχέση με την πιθανή επιστροφή της ΔΗΜΑΡ στην Κυβέρνηση. Ας κάνουμε λοιπόν μια υπόθεση εργασίας ότι η διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας είναι μεγάλη και ότι η ΔΗΜΑΡ πηγαίνει πολύ καλά στις ευρωεκλογές και την επόμενη μέρα καλείστε από τα Κόμματα της Κυβέρνησης να δώσετε εσείς λύση, να νομιμοποιήσετε την Κυβέρνηση και προφανώς να υπογράψετε μια νέα προγραμματική συμφωνία δίνοντας την κατεύθυνση που επιθυμείτε στο κυβερνητικό έργο. Είστε διατεθειμένος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο να επιστρέψει το Κόμμα στην Κυβέρνηση για να δώσει λύση, ή μπαίνει πάλι το θέμα της εμπιστοσύνης απέναντι και στον κ. Σαμαρά και στον κ. Βενιζέλο, σε σχέση με τη μη εφαρμογή της προγραμματικής συμφωνίας όπως το έχετε  θέσει;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Δεν έχω προσωποποιήσει ποτέ στην πολιτική μου διαδρομή τις πολιτικές μου αντιθέσεις, τις πολιτικές μου αντιπαραθέσεις, αλλά και την πολιτική που άσκησα και ασκώ. Κατά συνέπεια το ερώτημά σας απομακρύνετέ το από την προσωποποιημένη αναφορά.

                                

Αλλά το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή του έκφραση έχει κάνει νέα προγραμματική συμφωνία αφ' ότου αποχώρησε η Δημοκρατική Αριστερά με τη Νέα Δημοκρατία μέχρι το 2018.

 Η Νέα Δημοκρατία και η σημερινή έκφραση του ΠΑΣΟΚ αναφέρονται στη σταθερότητα –να το δίλημμα  και η πόλωση που με το δίλημμα αυτό θέλουν να προωθήσουν- την οποία σταθερότητα  θεωρούν ότι εξασφαλίζεται με την απαρέγκλιτη τήρηση της συγκεκριμένης πολιτικής που σήμερα ασκείται. Σε κάθε περίπτωση, όχι.

Α. ΤΟΠΑΣ («ΣΚΑΪ»): Που αποδίδετε την άνοδο ακραίων πολιτικών φαινομένων;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Είναι πολυπαραγοντικό το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Το πρώτο που πρέπει να αναφέρω, ως έναν από τους πολλούς άλλους παράγοντες, είναι ότι η Ακροδεξιά στην Ελλάδα είναι παρούσα. Και τούτο ανεξάρτητα από το γεγονός ότι μέσα σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είχε εκφραστεί με πολιτικά χαρακτηριστικά όπως σήμερα επιδιώκεται από τη Χρυσή Αυγή.

Οι άλλοι παράγοντες είναι προφανές ότι έχουν σχέση με μια συγκεκριμένη κοινωνική πραγματικότητα. Έχουν σχέση με τον υφέρποντα ρατσισμό, έχουν σχέση με την απούσα μεταναστευτική πολιτική, έχουν σχέση με τα τεράστια ποσοστά της ανεργίας. Γι' αυτό και λίγο πριν σας είπα ότι η αντιμετώπιση του φαινομένου Χρυσή Αυγή πρέπει να γίνει στο επίπεδο όλων των παραγόντων, χωρίς σε καμία περίπτωση να υποτιμώ την οφειλόμενη από τη μεριά της δικαστικής εξουσίας συμπεριφορά που επιδεικνύει. Και ποια είναι αυτή; Η τήρηση και η εφαρμογή του νόμου. Καλά κάνει τη δουλειά της η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Πρέπει να υπάρξει και η αντιμετώπιση των άλλων παραγόντων, που τροφοδότησαν τη Χρυσή Αυγή όλα τα τελευταία χρόνια.

Σε άλλες χώρες υπάρχει για παράδειγμα παρόμοια κατάσταση. Στην Πορτογαλία, στην Ισπανία αλλά δεν υπάρχει αυτή η έξαρση του ακροδεξιού - ναζιστικού μορφώματος που υπάρχει στην πατρίδα μας.

Λ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ(«ΤΟ ΒΗΜΑ»): Θέλω απλώς συμπληρωματικά σε αυτό που είπατε και εγώ τουλάχιστον εξέλαβα ως κατηγορηματικό όχι σε τυχόν πρόσκληση για μια νέα κυβερνητική σύμπραξη με Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, εφόσον το διευκολύνουν αυτό οι πολιτικές εξελίξεις, θα ήθελα να καλύψετε και την άλλη πλευρά. Εφόσον πάντα οι πολιτικές εξελίξεις και η δυναμική των ευρωεκλογών της Κυριακής και παραπέρα τυχόν εθνικών εκλογών, προβάλλουν ως δυναμική και πρώτο Κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, αν κληθείτε από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ να συμπράξετε σε ένα προοδευτικό πλαίσιο σε μια Κυβέρνηση συνεργασίας, τι θα πράξετε;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Με τον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε μεγάλες διαφωνίες και αντιθέσεις αναφορικά με αυτά τα οποία πολιτικά και προγραμματικά υποστηρίζει. Υπόσχεται την επαναφορά των πραγμάτων στην πρότερη κατάσταση, υποσχεσιολογεί, ενώ το εκκρεμές, αναφορικά με την Ευρωζώνη και το ευρώ δεν έχει σταθεροποιηθεί από τη μεριά του. Θυμηθείτε «Σκίζω το Μνημόνιο, τροποποιώ το Μνημόνιο, προκαλώ Συνέλευση στην Ευρώπη» λίγο μετά «δεν μας πολυνοιάζει κιόλας τι θα γίνει με την Ευρωζώνη και με το ευρώ». Κάπου το εκκρεμές του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να σταθεροποιηθεί. Διότι σήμερα μετεωρίζεται ανάμεσα σε ανεδαφικές, μη ρεαλιστικές και εν πολλοίς και αντιφατικές θέσεις.

Κατά συνέπεια δεν  μπορούμε να μιλάμε για συνεργασία στη βάση αυτών των δεδομένων. Εμείς επιμένουμε ότι η χώρα έχει μπει στον αστερισμό των Κυβερνήσεων συνεργασίας, έτσι θα κυβερνηθεί η χώρα. Άλλωστε τα όποια εκλογικά ποσοστά διαπιστώνεται ότι δεν εξασφαλίζουν Κυβέρνηση,  παρά μόνο εάν υπάρξουν συνεργατικές κυβερνητικές πολιτικές επιλογές.

Αλλά οι Κυβερνήσεις συνεργασίας δεν είναι και αυτοσκοπός. Και επαναλαμβάνω η Δημοκρατική Αριστερά Προοδευτική Συνεργασία πιστεύει ότι πρέπει να υπάρξουν Κυβερνήσεις συνεργασίας αλλά όχι γενικά και αόριστα. Για να υπάρχουν Κυβερνήσεις συνεργασίας, πρέπει να εξασφαλίζουν τα δυο στοιχεία που λίγο πριν σας ανέφερα. Και σε κάθε περίπτωση η Δημοκρατική Αριστερά - Προοδευτική Συνεργασία δεν είναι εξ επαγγέλματος δύναμη των κυβερνητικών συνεργασιών, αλλά μόνο στη βάση των προϋποθέσεων.

Ν. ΖΟΥΛΑΣ («Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Θα επαναφέρω λίγο το ερώτημα της κας Σαράφογλου γιατί θεωρώ ότι δεν απαντήθηκε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, θα το προεκτείνω δηλαδή κάπως.Είναι προφανές ότι στις κάλπες αυτές θα κριθεί η πορεία της ΔΗΜΑΡ μετά τις εκλογές όπως και οι δικές σας επιλογές: η επιλογή συμμετοχής και ο τρόπος που αποχωρίσατε από την Κυβέρνηση. Στην ίδια συνέντευξη χτες ο κ. Θεοδωράκης είπε ότι αν το Κόμμα του λάβει κάτω από 5% θα πάει σπίτι του. Είναι προφανές ότι και ο κ. Βενιζέλος με ένα αντίστοιχο ποσοστό δεν θα μπορεί να σταθεί στην  ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Θέλω να μου πείτε με σαφήνεια αν έχετε θέσει κάποιο πήχη αποτυχίας της ΔΗΜΑΡ κάτω από το οποίο θα σκεφτείτε και εσείς τη δική σας αποχώρηση με την έννοια ότι το 3% μπορεί να σας διασφαλίζει ένα ευρωβουλευτή, αλλά θα είναι μια απώλεια του μισού της δύναμης που είχε η ΔΗΜΑΡ το 2012.

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Για τον κ. Βενιζέλο και τον Θεοδωράκη να ρωτήσετε τους ίδιους πως αντιλαμβάνονται την παρουσία τους μέσα στα Κόμματά τους και μέσα στην πολιτική προσπάθεια που κάνουν.

Σε ότι αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς, πρέπει να σας πω ότι είναι ο Πρόεδρος που εξελέγη από το πρόσφατο, πριν τρεις μήνες συνέδριο, με ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό, που κάποιοι το ονόμασαν «ποσοστό Τσαουσέσκου». Αλλά  εγώ πάντα αναζητώ τη θέση μου μέσα στη συλλογικότητα της Δημοκρατικής Αριστεράς και προφανώς και της Προοδευτικής Συνεργασίας και πάντοτε με τους όρους που υπηρετούν αυτή τη συλλογικότητα.

Και πρέπει επίσης να σας πω ότι ανεξάρτητα από τα ζητήματα που έχουν σχέση με το προσωποποιημένο ερώτημά σας, η Δημοκρατική Αριστερά δεν είναι το ευκαιριακό κόμμα, δεν είναι το κόμμα που εμφανίστηκε ως κεραυνός εν αιθρία, ξαφνικά, δε δηλώθηκε ποτέ μέσα στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα ως νέο αλλά χωρίς θέσεις, χωρίς πολιτική, χωρίς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Η Δημοκρατική Αριστερά έρχεται από μακριά και πάει μακριά και τούτο ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι στην ηγεσία της.

Ούτε η Δημοκρατική Αριστερά, ούτε ο Πρόεδρός της, χρωστάνε σε κανέναν τίποτε. Και είμαι σαφής, σε κανέναν δεν χρωστάμε. Εάν είναι αυτή η Δημοκρατική Αριστερά γιατί τόσο πολύ ασχολούνται μαζί της, γιατί η Δημοκρατική Αριστερά βρέθηκε στο κέντρο των επιθέσεων, όχι από όλες τις πλευρές αλλά από συγκεκριμένες , συστρατεύθηκαν πάρα πολλοί για να επιτεθούν στη Δημοκρατική Αριστερά.

Και το ερώτημά μου επανέρχεται: Γιατί το κάνουν αφού είναι τόσο μικρή η Δημοκρατική Αριστερά; Αλλά ας αφήσουν την 25η Μαΐου να μιλήσει. Και να αντιστρέψω λίγο το ερώτημα: Κι αν η  Δημοκρατική Αριστερά παρά τα όσα οι Κασσάνδρες υποστηρίζουν, έχει καλύτερα αποτελέσματα από αυτά τα οποία προαναγγέλλουν κάποιοι, τότε τι θα πουν;

Μ. ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΟΥ («REAL NEWS»): Ηθελα να σας ρωτήσω κατ΄ αρχάς υπό ποιες προϋποθέσεις θα συμμετείχατε θα στηρίζατε μία προεδρική πλειοψηφία.

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αντιλαμβάνομαι το ερώτημά σας για την προεδρική πλειοψηφία, εάν τεθεί ένα θέμα πριν από το ενδεχόμενο εκλογών, εάν θα υπάρξει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έτσι δεν είναι; Σχεδόν κάθε μία εβδομάδα δέκα ημέρες προτείνεται ή δεν προτείνεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Ας το ξεκαθαρίσουμε: Η Προεδρία της Δημοκρατίας και η ανάδειξη του νέου Προέδρου δεν είναι διαδικαστικό ζήτημα, πέραν του γεγονότος ότι ο κρίσιμος αριθμός που χρειάζεται για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας δεν προκύπτει στη βάση των συσχετισμών που υπάρχουν στην παρούσα Βουλή.

Βέβαια έχω ακούσει και την άλλη θεωρία, ότι ξέρετε, υπάρχουν και κάποιοι Βουλευτές που είναι δυνατόν, έστω κι αν σήμερα δεν ομιλούν, να προσμετρήσουν την ψήφο τους για να προκύψει ο αριθμός των 180 Βουλευτών. Αλλά με τα δεδομένα που μπορώ να αξιολογώ κι εγώ κι εσείς και ο κάθε Έλληνας πολίτης, δεν προκύπτει αυτός ο αριθμός.

Και το τελευταίο. Εγώ είμαι Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς -ας το απαντήσω για άλλη μια φορά- και τίποτε πέραν αυτού. Οτιδήποτε άλλο λέγεται, για τον Πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς, δεν τον αφορά. Ίσως να αφορούν εκείνους οι οποίοι σχεδιάζουν ερήμην της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας και προφανέστατα ερήμην και της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Δ. ΚΟΥΚΛΟΥΜΠΕΡΗΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ-ΚΟΚΚΙΝΟ ΡΑΔΙΟ»): Ήθελα να σας ρωτήσω, καλείτε τους πολίτες να στείλουν στις ευρωεκλογές ένα μήνυμα αλλαγής πολιτικής και θα ήθελα να μου διευκρινίσετε πως είναι δυνατόν να υπάρξει αλλαγή πολιτικής με μία Κυβέρνηση, εφόσον παραμείνει στη θέση της, την οποία εσείς κατηγορείτε για συντηρητική πολιτική, χωρίς να υπάρξουν εκλογές αμέσως μετά και αλλαγή Πολιτικής Ηγεσίας;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εάν δεν υπάρξει η αλλαγή της πολιτικής προς τις κατευθύνσεις που λίγο πριν εξέθεσα, εάν έρθουν επαχθή μέτρα τα οποία θα έρθουν, τότε οι εκλογές θα είναι μονόδρομος, γιατί σας είπα λίγο πριν απαντώντας σε ερώτηση συναδέλφου σας ότι αυτά είναι τα δυναμικά στοιχεία που μπορούν να απονομιμοποιήσουν την Κυβέρνηση.

Ε.ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ («STAR TV»): Κύριε Πρόεδρε περιγράψατε νωρίτερα τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι υποψήφιοι προς τους οποίους κατευθύνετε τους ψηφοφόρους σας. Αυτά τα κριτήρια τα πληρούν για παράδειγμα ο κ. Σγουρός ή η κα Δούρου, ο κ. Μώραλης ή ο κ. Μιχαλολιάκος; Όταν έχουμε μάλιστα κι έναν δικό σας Βουλευτή ο οποίος υποστηρίζει κι εκτός γραμμής τον κ. Μώραλη και μιλάω για τον κ. Οικονόμου.

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Σε ότι αφορά το τελευταίο μέρος του ερωτήματός σας ορθά το είπατε, τα όσα έπραξε ο συγκεκριμένος Βουλευτής με τη δήλωσή του νομίζω ότι δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που οι συλλογικές αποφάσεις του κόμματός μας λένε. Σε ότι αφορά τα κριτήρια για τους άλλους υποψηφίους του δευτέρου γύρου, αυτά είναι υπόθεση των ίδιων των πολιτών να τα κρίνουν, να τα αξιολογήσουν, να διαπιστώσουν εάν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν.

Δεν θεωρούμε ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν ανάγκη από γραμμές, από εντολές και από εξουσιοδοτήσεις. Αν υποστηρίζαμε για το δεύτερο γύρο κάτι τέτοιο, θα ήμασταν τουλάχιστον ανακόλουθοι και αντιφατικοί σε εκείνο που κυριάρχησε ως η πολιτική μας θέση από τον πρώτο γύρο, τα κριτήρια, το πρόγραμμα και η αξιοσύνη των προσώπων.

Εμείς δε δεχόμαστε ότι το στοιχείο της πόλωσης, του διχασμού, πρέπει να εμφιλοχωρεί ακόμη και για την περίπτωση των αυτοδιοικητικών εκλογών Α΄ βαθμού δηλαδή για τους Δήμους και Β΄ βαθμού για τις Περιφέρειες.

Σ. ΚΑΝΤΟΝΑ («ΠΑΡΟΝ»): Κύριε Πρόεδρε θέλω να σας ρωτήσω ευθέως και να μου δώσετε μια απάντηση. Πιστεύετε ότι το Ποτάμι του κ. Σταύρου Θεοδωράκη σας απειλεί; Ευχαριστώ.

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Δεν το πιστεύω.

Π. ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε στο παρά ένα των εκλογών ήρθε στη δημοσιότητα ένα δημοσίευμα το ρεπορτάζ των financial times, στο οποίο αποκαλύφθηκε ότι στις Κάννες υπήρχε ένα μεγάλο παζάρι στο παρασκήνιο, υπήρχε μια μεθόδευση, που οδήγησε στην πτώση της τότε εκλεγμένης Κυβέρνησης.

Εσείς ο ίδιος έχετε δηλώσει ότι "πολλά από αυτά δεν τα γνωρίζατε". Θεωρείτε ότι αυτή η μεθόδευση, αυτό το παζάρι, από τους σημερινούς εταίρους της σημερινής Κυβέρνησης, τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο, συνιστά μια μορφή πολιτικού πραξικοπήματος ή πως θα το χαρακτηρίζατε;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Πράγματι όχι μόνον εγώ, νομίζω ότι ο ελληνικός λαός κι αυτό είναι το κρίσιμο, δεν γνώριζε τίποτε σε σχέση με τα όσα καταγράφονται ως στοιχεία από την εφημερίδα Financial Times και είπα και το επαναλαμβάνω απαντώντας στην ερώτησή σας ότι αυτό πρόκειται για μία παρέμβαση η οποία είναι απαράδεκτη, μία παρέμβαση και μία πολιτική αδιαφανή, η οποία προσβάλλει τον ελληνικό λαό, την κυριαρχία του ελληνικού λαού και μάλιστα την προσβάλλει βάναυσα και τούτο ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η Δημοκρατική Αριστερά είχε και έχει ως συγκεκριμένη στρατηγική επιλογή και το ευρώ και την Ευρωζώνη.

κ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Γιατί σας ενοχλεί το γεγονός ότι Βουλευτές ή στελέχη του κόμματός σας εκφράζουν δημοσίως την προτίμησή τους σε υποψήφιους Δημάρχους ή Περιφερειάρχες από τη στιγμή που εσείς δεν παίρνετε μια ξεκάθαρη θέση παρά μόνο επιλεκτικά σε κάποιες περιοχές; Και κάτι ακόμα: Σας ασκούν κριτική και για άλλα θέματα, ας πούμε για ψηφοφορίες στη Βουλή, ότι επιλέγετε πάντα να στέκεστε κάπου στη μέση, να μη λέτε ούτε το μεγάλο «ναι» ούτε το μεγάλο «όχι», αλλά το βολικό «παρών». Με άλλα λόγια, δείχνετε σα να πατάτε σε δυο βάρκες. Σ’ αυτή την κριτική πώς απαντάτε;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Και «ναι» και «όχι» έχει ψηφίσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΔΗΜΑΡ και πάντοτε με συγκεκριμένη τεκμηρίωση αλλά και με συγκεκριμένη πρόταση. Έχουμε ψηφίσει ρυθμίσεις και τώρα, πρόσφατα, οι οποίες κρίναμε ότι ήταν θετικές. Γιατί εμείς δεν επιλέγουμε ν’ ασκούμε τυφλή αντιπολίτευση, η αντιπολίτευσή μας είναι προγραμματική.

Δηλαδή κρίνουμε τα νομοθετήματα τα οποία έρχονται με βάση το πρόγραμμα, τις θέσεις τις οποίες έχει η ΔΗΜΑΡ. Έτσι λοιπόν, τα «όχι», έτσι και τα «ναι», σε επιμέρους ζητήματα τα οποία αφορούν συγκεκριμένα νομοσχέδια. Για να τελειώσει αυτή η ιστορία με το «παρών», το «παρών» πρώτον προβλέπεται ως δυνατότητα και διαδικασία από τον ίδιο τον κανονισμό της Βουλής.

Τι σημαίνει ένα «παρών»: Ότι μπορεί να μην απορρίπτω τη θέση, αλλά στο βαθμό που έπρεπε να βελτιωθεί και δεν έγινε δεκτή η πρόταση που έκανα, εκεί επειδή μπορεί να θεωρώ θετική την κατεύθυνση αλλά ατελή, ανεπαρκή τη ρύθμιση στο περιεχόμενό της, εκεί ψηφίζω «παρών». Δεν είναι κακό το «παρών». Το «παρών» είναι θέση.

Το άλλο ερώτημά σας το οποίο θα μου επιτρέψετε να σας πω δεν είναι απόλυτα ακριβές αυτό που είπατε, εμείς πουθενά, σε ολόκληρη την Ελλάδα δεν είπαμε «ψηφίστε στο β’ γύρο συγκεκριμένους υποψηφίους». Εκείνο που είπαμε είναι, «στηρίξτε την εκλογή στο β’ γύρο, εκείνων που από την πρώτη στιγμή, από τον α’ γύρο, υπέδειξε, στήριξε η ΔΗΜΑΡ και η Προοδευτική Συνεργασία. Και τι λογικότερο, τι σαφέστερο αυτό που ξεκίνησες να στηρίζεις από τον α’ γύρο, να ολοκληρώσεις τη στήριξη και στο β’ γύρο.

Δεν έχουμε μιλήσει διαφορετικά, κατά συνέπεια δεν έχουμε κάνει καμία υπόδειξη για το β’ γύρο σε σχέση με υποψηφίους που δεν ήταν η δική μας πρόταση, δεν ήταν η δική μάς επιλογή από τον α’ γύρο.

Σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα και το δικαίωμα κάποιου Βουλευτή να εκφράζεται: Μα, ο Βουλευτής ή για παράδειγμα, τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής, ή της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός μας, έχουν μια απόφαση, μια απόφαση συλλογικών οργάνων. Κατά συνέπεια, με άλλον τρόπο απευθύνεσαι στον ελληνικό λαό και τελείως διαφορετική είναι η λειτουργία ενός στελέχους του κόμματος και μάλιστα με τις ιδιότητες στις οποίες αναφερθήκατε.

Η ΔΗΜΑΡ δεν είναι ούτε νεκροταφείο απόψεων ούτε ησυχαστήριο. Έχουμε αποδείξει ότι ξέρουμε να σεβόμαστε και τις μειοψηφικές απόψεις αλλά ταυτόχρονα οφείλουμε και ξέρουμε να σεβόμαστε και να υπηρετούμε τις συλλογικές αποφάσεις που παίρνουμε..

Διαφορετικά, αν δε συμβαίνει το δεύτερο, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δε συνιστά δημοκρατική λειτουργία. Σεβασμός στη μειοψηφική άποψη, αλλά σεβασμός ταυτόχρονα και στη συλλογική απόφαση που λαμβάνεται και μάλιστα με πάρα πολύ μεγάλη πλειοψηφία.

Ν ΛΙΟΝΑΚΗΣ («ΑΥΓΗ»): Ακούσαμε με προσοχή στην εισαγωγή σας τοποθέτηση τα μηνύματα που εσείς επιθυμείτε να στείλουν οι δυο κάλπες την Κυριακή. Θέλω να σας ρωτήσω αν εκτιμάτε ότι εκ των πραγμάτων η κάλπη αυτή θα στείλει μήνυμα σταθερότητας ή ανατροπής της παρούσας πολιτικής.

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Θα ήταν εξαιρετικά πρόωρο, θα ήταν ανακόλουθο μ’ εκείνα που σας είπα να κάνω την οποιαδήποτε εκτίμηση ή πρόβλεψη. Αν με ρωτάτε συνολικότερα όμως, θα σας πω αυτό το οποίο είπα και πρόσφατα, ότι δε βλέπω μεγάλες μεταβολές στον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Ε. ΜΠΕΛΛΑ («ΒΡΑΔΥΝΗ»): Αναφερθήκατε πριν στις διαφωνίες που έχετε με το ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο περιγράψατε ως έναν βασικό σας στόχο, την ουσιαστική διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους. Μιλήσατε για μείωση του χρέους, για χρονική επιμήκυνση, για μείωση επιτοκίων. Εάν δούμε την επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, δε διαφέρει πολύ σε αυτό.

Δηλαδή μιλάνε και αυτοί για διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του χρέους, μείωση των επιτοκίων, επιμήκυνση. Θα μπορούσατε να βρείτε κάποιες κοινές συνισταμένες σε μια προσπάθεια με το ΣΥΡΙΖΑ για τη διαπραγμάτευση του χρέους;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αυτό εξαρτάται από το πόσο θα οριοθετηθεί, από πόσο θα σταματήσει το εκκρεμές του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ό,τι αφορά όμως, το άλλο ζήτημα, το πολύ μεγάλο και ουσιώδες ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους, υποστηρίζουμε ότι πρέπει εδώ να υπάρξει μια εθνική προσπάθεια, μια προσπάθεια απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, για μια καινούργια διαπραγμάτευση με τους εταίρους, προκειμένου ν’ αναδιαρθρωθεί το χρέος, ν’ αλλάξει περιεχόμενο η υποχρέωση της χώρας και όπως σήμερα καταγράφεται.

Είμαι από εκείνους που υποστηρίζουν ότι εδώ πρέπει να υπάρξει μια εθνική προσπάθεια, μια διαπραγμάτευση από όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις, όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, προκειμένου να επιτευχθεί αυτό. Αλλά υπάρχουν κι άλλα ζητήματα τα οποία βρίσκονται σε συνάφεια, σε σχέση με αυτό το οποίο αναφέρεται και στην αναδιάρθρωση του χρέους.

Εμείς λέμε «ναι», σε μια νέα διαπραγμάτευση. Στη μεταφορά του μέρους του χρέους 40 δις και πλέον περίπου ευρώ, τα οποία πήγαν στην ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών και αποτελούν μέρος του δημοσίου χρέους; Δεν πρέπει να φύγουν αυτά τα 40 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ από το χρέος και να μεταφερθούν αλλού;

Οι Τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί με χρήματα τα οποία δανείστηκε ο ελληνικός λαός. Αυτό θα πει δημόσιο χρέος. Οι Τράπεζες όμως στις οποίες παρουσία πλειοψηφική έχει το ελληνικό δημόσιο –να η πολιτική ευθύνη- κρατάει κλειστή τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης, άρα της ρευστότητας της μικρομεσαίας επιχείρησης. Και αν η μικρομεσαία επιχείρηση, δηλαδή ο έμπορος, ο βιοτέχνης, ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν αποκτήσει ρευστότητα μέσα από τη χρηματοδότηση, είναι βέβαιο ότι θα μετράμε κάθε μέρα και περισσότερα λουκέτα στις επιχειρήσεις. Και τα λουκέτα στις επιχειρήσεις θα τροφοδοτούν ακόμη περισσότερο την ανεργία.

Όταν δεν υπάρχει αντίθετη άποψη ο χώρος της μικρομεσαίας επιχείρησης είναι ο πρόσφορος χώρος για τη μεταφορά πολιτών από το χώρο της ανεργίας στο χώρο της απασχόλησης. Αυτά δεν προκύπτουν από παρθενογένεση, είναι ζητήματα συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής και πολιτικών συμπεριφορών και αυτή η πολιτική επιλογή πολύ συγκεκριμένα για τη ρευστότητα και τη χρηματοδότηση της μικρομεσαίας επιχείρησης, είναι ευθύνη αυτής της πολιτικής που σήμερα ασκείται από την Κυβέρνηση.

κ. ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ («ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε είναι μια υπόθεση εργασίας. Ένα κακό αποτέλεσμα για τη ΔΗΜΑΡ υπάρχει το ενδεχόμενο να οδηγήσετε το Κόμμα σε κάποιο Συνέδριο; Και ένα δεύτερο, το ΠΑΣΟΚ το συμπεριλαμβάνετε στη συγκρότηση του Κεντροαριστερού χώρου;

Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Έχω απαντήσει και στα δυο ερωτήματα, τα οποία έχουν τεθεί αλλά θα προσπαθήσω πάρα πολύ σύντομα να σας πω. Τα συνέδριά μας προβλέπονται από το Καταστατικό μας και υπάρχει η δυνατότητα ο οποιοσδήποτε θέλει με συγκεκριμένες διαδικασίες προβλεπόμενες από το Καταστατικό να ζητήσει να γίνει Συνέδριο. Γιατί όχι;