Στην
έκθεση της Κομισιόν σημειώνεται ότι η
κυβέρνηση πρέπει να “εξασφαλίσει το
δικαίωμα στην εργασία, να προωθήσει
εποικοδομητικές σχέσεις μεταξύ των
εταίρων και αποφυγής οποιαδήποτε
αναίτιας διαταραχής στη λειτουργία των
επιχειρήσεων και την ίδια στιγμή να
διασφαλίσει ότι το πλαίσιο λειτουργίας
των συνδικάτων είναι ώριμο και συνδέεται
με τις διεθνείς πρακτικές”.
Αυτή
είναι η πραγματικότητα και όλα τα άλλα
αποτελούν απλά “κροκοδείλια δάκρυα”.
Η πρόθεση των πολιτικών και συνδικαλιστικών
υπαλλήλων του κεφαλαίου είναι να βάλουν
το συνδικαλιστικό κίνημα στο “γύψο”.
Ξέρουν
ότι η πολιτική τους θα μεγαλώσει τα
αδιέξοδα για τους εργαζόμενους και τα
λαϊκά στρώματα, ότι δεν έχει απαντήσεις
παρά μόνο πρόσθετα βάσανα. Και επιβεβαιώνουν
αυτό που χρόνια λέμε – ότι το άλλο
πρόσωπο κάθε αντιλαϊκής πολιτικής είναι
η βία, η καταστολή , ο αυταρχισμός.
Γι'
αυτό ετοιμάζονται να δυσκολέψουν το
πάρσιμο των απεργιακών αποφάσεων
προσμετρώντας όχι μόνο τους απόντες
από τις γενικές συνελεύσεις αλλά και
τους εκτός συνδικάτου.
Για
αυτό δεν τους φτάνουν οι καταδίκες
αγωνιστών όπως της Χαλυβουργίας, θέλουν
να ποινικοποιήσουν την υπεράσπιση της
απεργίας να λύσουν εντελώς τα χέρια των
εργοδοτών και των μηχανισμών τους
βάζοντας φυλακή όποιον εργάτη θα
προσπαθεί να υπερασπιστεί το δικαίωμα
του να αγωνίζεται.
Γι'αυτό
θέλουν πιο αποτελεσματική αξιοποίηση
των ίδιων των χρημάτων που παρακρατούν
από τους εργαζόμενους στην χειραγώγηση
των συνδικάτων. Eπιχειρούν
να αξιοποιήσουν συκοφαντικά και σε
βάρος όλου του συνδικαλιστικού κινήματος
την βρωμιά και τη σαπίλα των συνδικαλιστικών
τους στελεχών τα ποία και με χρήματα
τους τάιζαν και με προνόμια τα προστάτευαν
και τα προστατεύουν.
Γι'
αυτό ετοιμάζουν υποχρεωτικές ενοποιήσεις
συνδικάτων με στόχο να ελέγξουν τις
όποιες ταξικές αγωνιστικές φωνές
υπάρχουν και δεν καταφέρνουν με τους
μέχρι σήμερα τρόπους να τις κάνουν να
σωπάσουν, κοπτόμενοι δήθεν για την
πολυδιάσπαση η οποία είναι επίσης δικό
τους έργο.
Απαιτείται
γενικός ξεσηκωμός.
Αυτούς
που μακελεύουν την ζωή μας, που στερούν
το μέλλον των παιδιών μας, δε τους έπιασε
ο πόνος να διορθώσουν τα “κακώς κείμενα”
του συνδικαλιστικού κινήματος.
Αυτά
θα τα διορθώσουν οι εργαζόμενοι με
μπροστάρη το ΠΑΜΕ.
Αυτοί
το μόνο που θέλουν και επιδιώκουν είναι
να πολλαπλασιάσουν τις αλυσίδες που
δένουν την εργατική τάξη.
Άμεσα
όλα τα συνδικάτα να ενημερώσουν τους
εργαζόμενους για τις προθέσεις των
εργοδοτών και των πολιτικών και
συνδικαλιστικών τους υπαλλήλων στην
χώρα μας και στην Ευρώπη.
Να
ετοιμαστεί η εργατική τάξη για σκληρή
αναμέτρηση με στόχο να αποτραπεί ο
“γύψος” που το κεφάλαιο επιδιώκει να
βάλει στην συνδικαλιστική δράση των
εργαζομένων.