Για τη Χρυσή Αυγή
«Το σύνταγμα βεβαίως δεν έχει μια πολύ
συγκεκριμένη οριοθέτηση του τι πρέπει να γίνεται με κόμματα τα οποία έχουν μια
παρουσία που συνδέεται με παραβατικές
συμπεριφορές.
Πράγματι, πρόκειται για μια πρωτοφανή
περίπτωση, με την έννοια ότι για πρώτη φορά ασχολείται το Ανώτατο Δικαστήριο
της χώρας με μια τέτοια υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι έχουμε
εγκληματικές συμπεριφορές, διαπιστωμένες και καταγεγραμμένες από την
συντεταγμένη δικαιοσύνη, η οποία κάνει με τον καλύτερο τρόπο τη δουλειά της, με
αντικειμενικότητα και ανεξαρτησία, μας υποχρεώνει να αναμείνουμε. Αν θέλετε την
προσωπική μου πολιτική και επιστημονική άποψη, θα σας έλεγα ότι η Χ.Α.
αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να τεθεί, στη βάση της ρύθμισης του 1975, εκτός
νόμου.
Από εκεί και έπειτα, υπάρχει το
ουσιαστικό ζήτημα, διότι μπορεί να επιλέξει για παράδειγμα η Χρυσή Αυγή, όπως
ήδη έχει κάνει, να φορέσει ρούχα διαφορετικά και να εμφανιστεί με ένα
διαφορετικό όνομα. Το φαινόμενο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και μάλιστα μιας
ακροδεξιάς με μοναδικότητα συμπεριφοράς σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι άλλης
τάξεως ζήτημα. Στον πυρήνα της πολιτικής της δράσης η Χρυσή Αυγή έχει την
εγκληματική συμπεριφορά. Πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Πολλοί
παράγοντες οδήγησαν στο να έχουμε την καταγραφή αυτή της Χρυσής Αυγής και η
αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου πρέπει να γίνει στις πραγματικές του
διαστάσεις και όχι μόνο στο επίπεδο των νομικών θεσμών».
Για την απουσία του Α. Τσίπρα από
το ευρω-ντιμπέιτ:
Σε ότι αφορά, την απουσία του κ. Τσίπρα
από το ντιμπέιτ, νομίζω ότι αυτή προκύπτει από αδυναμία να εμφανιστεί στην αντιπαράθεση
των επικεφαλής συγκεκριμένων ευρωκοινοβουλευτικών παρατάξεων. Και τούτο, πέρα
από τις δικαιολογίες που επέλεξε, όπως για παράδειγμα ότι το πρόγραμμα του δεν
το επέτρεπε. Αυτό το νιτμπέιτ, είναι μία κορυφαία διαδικασία, όχι μόνο στα
ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά και στα ελληνικά και στα πολιτικά δεδομένα της κάθε
χώρας της Ευρώπης».
Δημοσιογράφος: Όταν λέτε
αδυναμία, εννοείται πολιτική αδυναμία...
Φ. Κουβέλης: «Επιχειρημάτων
και θέσεων».
Για τις κυβερνήσεις συνεργασίας
«Νομίζω ότι μπαίνουμε στον αστερισμό των κυβερνήσεων συνεργασίας. Οι
γνωστές αυτοδυναμίες του παρελθόντος ανήκουν πια στο παρελθόν. Η συνθετότητα
των ζητημάτων και η πολυπλοκότητα των θεμάτων που απασχολούν την ελληνική
κοινωνία και τη χώρα προϋποθέτουν και
επιβάλλουν το να υπάρχουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Το ζητούμενο είναι όμως
ποιας μορφής θα είναι αυτές οι κυβερνήσεις συνεργασίας.(…) Η Δημοκρατική
Αριστερά, τον Ιούνιο του 2012, από θέση εθνικής ευθύνης, έδωσε λύση, διότι η
πολιτική αστάθεια ήταν παρούσα, με όποια αντανάκλαση και στην κοινωνική
ρευστότητα. Συμμετείχαμε στην κυβέρνηση και κάναμε προγραμματική συμφωνία. Από
κάποιο σημείο, όμως η προγραμματική συμφωνία δεν ετηρήθη, από τους άλλους δύο
εταίρους και αναγκαστήκαμε, εκ των πραγμάτων, να αποχωρήσουμε. Και πρέπει να
σας πω ότι είμαστε υπερήφανοι πολιτικά που δώσαμε λύση τον Ιούνιο του 2012 και
ήμαστε και απόλυτα συνεπείς, όσο και περήφανοι, που αποχωρήσαμε για λόγους που
επανειλημμένα έχω εξηγήσει».
Για τις αναφορές του προέδρου του
ΠΑΣΟΚ στη Δημοκρατική Αριστερά:
«Η πολιτική αντιπαράθεση ποτέ δεν
προσωποποιείται. Εγώ θα πω ότι ο κ. Βενιζέλος έχει χάσει την ψυχραιμία του. Ο
κ. Βενιζέλος αντιλαμβάνεται τα πολιτικά δρώμενα ως προσωποποιημένες
συμπεριφορές, αλλά δεν πρόκειται περί αυτού. Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο. Ας
χαίρεται τον πολιτικό του πολιτισμό και τα όσα επέλεξε να πει για τη
Δημοκρατική Αριστερά και τον αγώνα που κάνει. Πρέπει να αντιληφθεί ο
οποιοσδήποτε ότι έχουμε έναν ανακαθορισμό και των πολιτών και της πολιτικής και
αυτόν τον ανακαθορισμό είναι τουλάχιστον λάθος να τον εκλαμβάνει ο άλλος ως μία
παρασιτική πολιτική. Είναι οι εκφράσεις του κου Βενιζέλου, οι οποίες τον
χρεώνουν».
Για το Ποτάμι
«Το Ποτάμι έρχεται και εμφανίζεται αυτή
την ώρα και επιχειρεί, μέσα σε μία κοινωνικοπολιτική αστάθεια, μέσα σε μία
ρευστότητα, ν' αναζητήσει την έκφραση όλων εκείνων, οι οποίοι δυσπιστούν ως
προς το πολιτικό σύστημα, το οποίο έχει καταγράψει τα αδιέξοδά του, αλλά χωρίς
συγκεκριμένες θέσεις, μ' ένα πολιτικό νεφέλωμα. Και να πω και κάτι άλλο: μιλάει
για λύσεις, αλλά οι λύσεις δεν είναι άχρωμες. Οι λύσεις των προβλημάτων έχουν
συγκεκριμένο χρώμα. Ή θα είναι προοδευτικές ή θα είναι συντηρητικές. Δεν είναι
δυνατόν να μιλάει κανείς γενικά και αόριστα για λύσεις, χωρίς να προσδιορίζει
το περιεχόμενο των λύσεων των προβλημάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία.
Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο.
Για το χώρο της κεντροαριστεράς
«Το αίτημα είναι να εκφραστεί η
κεντροαριστερά, η οποία είναι η πλειοψηφική κοινωνική δύναμη... Το ζητούμενο είναι
ποια κεντροαριστερά; Η κεντροαριστερά, εάν δεν έχει προοδευτικό πρόσημο, εάν
δεν έχει συγκεκριμένες δημοκρατικές λύσεις και προτάσεις να καταγράψει, τότε
είναι κατ' όνομα κεντροαριστερά. Η Δημοκρατική Αριστερά προωθεί τη συγκρότηση
της κεντροαριστεράς μ' έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Ήδη έχουμε καταγράψει τα
πρώτα θετικά αποτελέσματα διαμορφώνοντας τη «Δημοκρατική Αριστερά - Προοδευτική
Συνεργασία», αλλά στη βάση συγκεκριμένων θέσεων. Η κεντροαριστερά δεν μπορεί αν
είναι υπερβατική, δεν μπορεί να ξεπερνάει τα προβλήματα του σήμερα και να μη
μιλάει γι' αυτά. Γι' αυτό κι έχω πει από την πρώτη στιγμή, η κεντροαριστερά ή
θα είναι προοδευτική ή δεν θα υπάρξει...».
30/4/2014