ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ- ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ»
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η σημερινή εκδήλωση του ΚΚΕ εδώ στο ευρωκοινοβούλιο, με θέμα «Οι κομμουνιστές στην πρωτοπορία της ταξικής πάλης για το Σοσιαλισμό. Καταδικάζουμε τον Αντικομμουνισμό», είναι μια πραγματική πρόκληση. Πρόκληση απέναντι σε αυτούς που επιδιώκουν να κάνουν το «μαύρο άσπρο», που συνειδητά και σχεδιασμένα επιδιώκουν το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, ιδίως των τελευταίων 100 χρόνων, αρχίζοντας από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση και εστιάζοντας περισσότερο στην Ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Είναι μια πρόκληση στην ίδια την ΕΕ που ηγείται ιδεολογικά και πρακτικά στην αντισοσιαλιστική επίθεση (όπως δείχνει με την «Κοινή θέση» της κατά της Κούβας), αλλά και με τους ιδεολογικούς - πολιτικούς μηχανισμούς της, που πρωτοστατούν στην επικίνδυνη για τους λαούς καμπάνια αμαύρωσης του εργατικού, του κομμουνιστικού κινήματος και του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.
Η επιλογή του θέματος δεν είναι τυχαία. Ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, σε αυτή τη φάση όπου περισσότερο έχει αποκαλυφτεί στα μάτια των λαών της Ευρώπης, ο αντιδραστικός ρόλος της ΕΕ, ως ένωσης του κεφαλαίου, εχθρού των λαών.
Η οικονομική καπιταλιστική κρίση έκανε πιο αποκαλυπτική αυτή τη σφηκοφωλιά των μονοπωλίων που υπάρχει για το ξεζούμισμα των λαών, την εξυπηρέτηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Μια ένωση που από την πρώτη στιγμή ίδρυσης της, είχε ανοικτό μέτωπο στις σοσιαλιστικές χώρες, τους αγώνες των λαών, το εργατικό λαϊκό κίνημα, την αντιιμπεριαλιστική πάλη, την πάλη για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Η πορεία προς τις ευρωεκλογές του Μάη, θα μας δώσει τη δυνατότητα να αναδείξουμε και τέτοιες πλευρές γι αυτό το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα που αποκαλείται ΕΕ και που βέβαια δεν είναι η «Ευρώπη», όπως θέλουν να μας πείσουν. Η Ευρώπη των λαών, του δίκιου, της λαϊκής ευημερίας, του σοσιαλισμού θα προέλθει από το γκρέμισμα αυτού του αντιδραστικού, διεφθαρμένου, σάπιου οικοδομήματος. Γι αυτό και πρέπει να δεχτεί χτυπήματα σε κάθε χώρα, σε όλη την Ευρώπη. Η αναγκαιότητα της λαϊκής εξουσίας με κοινωνικοποιημένο τον πλούτο που παράγουν οι λαοί της Ευρώπης με απαλλαγή από τα δεσμά της ΕΕ και της ΟΝΕ, είναι αυτή που μπορεί να σχεδιάσει το μέλλον, την ανάπτυξη με σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους χωρίς ανεργία, με δικαιώματα και ελευθερίες που θα ξεκινάνε από τον τόπο δουλειάς, τον κλάδο και θα δικτυώνονται μέχρι τα κεντρικά όργανα της εργατικής λαϊκής εξουσίας με τον ίδιο το λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων, κυρίαρχο και πραγματικά ελεύθερο, αφέντη της ζωής του.
Η εκδήλωσή μας είναι μια ακόμη απόδειξη πως το ΚΚΕ, το εργατικό - λαϊκό κίνημα της Ελλάδας όχι μόνον δεν έχει σκοπό να σκύψει το κεφάλι στη συκοφαντική επίθεση που διαστρεβλώνει την αλήθεια, αλλά θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να φτάσει στους εργαζόμενους η αλήθεια για τη συνεισφορά των κομμουνιστών, των σοσιαλιστικών χωρών στην τεράστια υπόθεση της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Θα συνεχίσουμε να διδασκόμαστε από τις κατακτήσεις, αλλά κι από τις αδυναμίες, τα λάθη, τις παρεκκλίσεις από τη θεωρία μας, που τελικά οδήγησαν στην παλινόρθωση του καπιταλισμού στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.
Δεν θα παραιτηθούμε από την προσπάθεια και την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής. Δεν είμαστε μηδενιστές, «δεν θα πετάξουμε το παιδί μαζί με τα νερά», όπως κάνουν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, που πρωταγωνιστούν στο λεγόμενο «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» και ενστερνίζονται όλα τα αστικά ξεπερασμένα ιδεολογήματα, για να δικαιολογήσουν την ενσωμάτωσή τους και την χειραγώγησή τους από την αστική τάξη, την παραίτησή τους από την πάλη για τη ριζική αλλαγή της κοινωνίας, για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.
Ευχαριστούμε τους φίλους και τις φίλες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΚΚΕ, ευχαριστούμε ιδιαίτερα του συντρόφους από τα Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα που παίρνουν μέρος στη σημερινή μας εκδήλωση. Τα κόμμα μας είναι προσηλωμένο στην αρχή του προλεταριακού διεθνισμού, δρα ως μέρος του κομμουνιστικού κινήματος και από αυτή τη σκοπιά με κάθε τρόπο στέκεται στο πλευρό των κομμάτων που σήμερα δέχονται στις χώρες τους την απροκάλυπτη αντικομμουνιστική επίθεση, έναν πρωτόγονο αντικομμουνισμό, με απαγορεύσεις κομμάτων, απαγορεύσεις συμβόλων, απαγορεύσεις στην υπεράσπιση του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Τα χρόνια που πέρασαν, το Κόμμα μας ανέδειξε αρκετές φορές τέτοια ζητήματα, τόσο εδώ στο ευρωκοινοβούλιο, όσο και στην Ελλάδα, μέσα από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά και με διαμαρτυρίες – παραστάσεις σε πρεσβείες χωρών που εγκρίνουν τέτοια μέτρα, υπογραμμίζοντας πως οι κομμουνιστές σ’ αυτές τις χώρες έχουν την αμέριστη υποστήριξή μας.
Το θέμα αυτό είναι υπόθεση της κοινής δράσης των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, μόνιμο μέτωπο στην ιδεολογικοπολιτική πάλη στην οποία καλούμαστε να ανταποκριθούμε. Παίρνουμε υπόψη μας ότι η αστική τάξη και οι κάθε λογής απολογητές που υπερασπίζονται το εκμεταλλευτικό σύστημα προσπαθούν με όλα τα μέσα να σπιλώσουν την πάλη των κομμουνιστών και να συκοφαντήσουν το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες.
Η επίθεση αυτή δεν είναι τυχαία. Σημαδεύουν το παρελθόν για να χτυπήσουν το παρόν και αυτό που ξέρουν ότι έρχεται στο μέλλον. Μέσα από την επίθεση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, θέλουν να πείσουν τους λαούς πως η ιστορική εξέλιξη έχει σταματήσει στον καπιταλισμό. Πως οι εργαζόμενοι, τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν μπορούν να προσδοκούν σε μια άλλη κοινωνία, όπου τα μέσα παραγωγής θα είναι στα χέρια τους, όπου οι ίδιοι θα σχεδιάζουν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, αλλά θα πρέπει να περιοριστούν σε «μερεμέτια» του καπιταλισμού, στην μάταιη προσπάθεια «εξανθρωπισμού» του.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Τον περασμένο Νοέμβρη συμπληρώθηκαν 95 χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ. Η όλη ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ καταξιώνει την αναγκαιότητα ύπαρξής του στην ελληνική κοινωνία. Το ΚΚΕ έδωσε πολιτικό περιεχόμενο στους εργατικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, με τίμημα πολλούς νεκρούς, βασανισθέντες και διωκόμενους.
Αντιμετώπισε την κρατική καταστολή απ' όλες τις μορφές της αστικής εξουσίας. Έδειξε αντοχή στις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες παρανομίας σε διάφορες περιόδους.
Πρωτοστάτησε στον ένοπλο αγώνα ενάντια στην τριπλή φασιστική κατοχή με την Αντίσταση του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ- ΕΠΟΝ. Δύο φορές, το Δεκέμβρη του 1944 και στην τρίχρονη πάλη (1946 - 1949) του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), το εργατικό και ευρύτερα το λαϊκό κίνημα, με επικεφαλής το ΚΚΕ, συγκρούστηκαν ένοπλα με την αστική εξουσία, την οποία στήριξαν με άμεση στρατιωτική ιμπεριαλιστική επέμβαση η Μ. Βρετανία αρχικά και οι ΗΠΑ στη συνέχεια.
Στην 95χρονη πορεία του, αντιπάλεψε την αντίληψη ταξικής συνεργασίας εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων, την υποταγή στους εκμεταλλευτές, υπερασπίστηκε τις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις.
Το ΚΚΕ έχει σήμερα συλλογικά επεξεργασμένα θεωρητικά, ιστορικά και προγραμματικά θεμέλια, ικανά να δώσουν τη μεθοδολογία και την κατεύθυνση έρευνας και σχετικά νέων φαινομένων ή άλλων πτυχών της Ιστορίας του, καθώς και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
Η εκτίμηση του Κόμματος στο 18ο Συνέδριο για το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε στην ΕΣΣΔ, το Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος της περιόδου 1949-1968 που συζητήθηκε σε όλο το Κόμμα και εγκρίθηκε από Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, το σημερινό νέο Πρόγραμμα του Κόμματος και συνολικά οι αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου, μας δίνουν τη δυνατότητα σε νέες πιο ισχυρές βάσεις να βαδίσουμε μπροστά, δυναμικά, με αποφασιστικότητα, ώστε να γίνει ανεπίστρεπτη η πορεία αποκατάστασης των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος, αξιοποιώντας την πείρα από την Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, παγκόσμια.
Εδώ βρίσκεται η πηγή εξασφάλισης της συνέχειάς του, αλλά και της φρεσκάδας, της νεανικότητάς του. Το ΚΚΕ βαδίζει προς τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής, αγώνων και θυσιών, παραμένοντας "το πιο νέο" κόμμα. Πρεσβεύει το νέο, το αναγκαίο, το μοναδικά προοδευτικό μέλλον για την ανθρωπότητα: Την απαλλαγή της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, τη θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού, της ενεργού συμμετοχής των εργαζομένων στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, δηλαδή πρεσβεύει το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Το ΚΚΕ έχει επίγνωση του μεγάλου βάρους ευθύνης που έχει απέναντι στην εργατική τάξη, στο λαό που υποφέρει: Με την αναγέννηση του εργατικού κινήματος και την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας να ανταποκριθεί και στο καθήκον σήμερα υπεράσπισης και διεκδίκησης εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων, των αναγκών των νέων ανθρώπων, και στο καθήκον της πάλης για την ανατροπή του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.
Φίλοι και σύντροφοι,
Το Κόμμα μας στην πολύχρονη του πορεία υπερασπίστηκε τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική επανάσταση, την προσφορά του Σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Η αντεπανάσταση και η ανατροπή του σοσιαλισμού δεν μπορούν να ακυρώσουν μια ιστορική πορεία που απέδειξε τα πλεονεκτήματα της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας, δε σημαίνει το τέλος της ταξικής πάλης, των κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων. Η προσωρινή ήττα προσφέρει πείρα, τα λάθη που έγιναν δε συμψηφίζονται με την εγκληματική ταξική φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Ο σοσιαλισμός έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω, ο καπιταλισμός όμως δεν έχει κανένα μέλλον. Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων επαναστάσεων, της ανίκητης πορείας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες δείχνει στους λαούς πως μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος στην καπιταλιστική κρίση, που αγκαλιάζει όλο και περισσότερες χώρες, στα αδιέξοδα του καπιταλισμού που «σφίγγουν τη θηλιά» όλο και περισσότερο γύρω από τα εργατικά λαϊκά στρώματα.
Γιατί ο σοσιαλισμός έδειξε π.χ. πως μπορεί να υπάρξει ένα κοινωνικό-πολιτικό σύστημα που θα εξαλείψει τη μάστιγα της εποχής, την ανεργία. Ένα σύστημα που μπορεί να κατοχυρώσει και να εξασφαλίσει όχι μόνον το δικαίωμα της δουλειάς για όλους, αλλά και την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου μόρφωσης, εκπαίδευσης, που όπως κι υπηρεσίες Υγείας θα είναι δωρεάν. Ένα σύστημα που θα νοιάζεται για την εξασφάλιση της λαϊκής στέγης, για υψηλής ποιότητας υπηρεσίες για τη διαβίωση του λαού (θέρμανση, ηλεκτρισμός, διατροφή, δημοτικές υπηρεσίες, περιβάλλον κ.ά.)
Επιτρέψτε μου επίσης να τονίσω πως όσο κι αν προσπαθεί η ΕΕ κι άλλες αστικές δυνάμεις να περάσουν στη συνείδηση των λαών κι ιδίως της νεολαίας την απαράδεκτη κι ανιστόρητη «θεωρία των δύο άκρων», της ταύτισης φασισμού και κομμουνισμού, στην Ιστορία παραμένει γραμμένη με ανεξίτηλα γράμματα η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην αντιφασιστική νίκη.
Μια Νίκη που γράφτηκε με το αίμα 20 εκατομμυρίων σοβιετικών πολιτών, με το αίμα 2 εκατομμυρίων μελών του μπολσεβίκικου κόμματος, με το αίμα εκατοντάδων χιλιάδων παρτιζάνων αντιφασιστών - κομμουνιστών στην Ελλάδα και σ’ άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στις 23 Φλεβάρη, σε δύο μέρες, είναι η επέτειος ίδρυσης του Κόκκινου Στρατού, που συνέτριψε τις φασιστικές ορδές, στο Λένινγκραντ, στο Στάλινγκραντ, στη Μόσχα, στο Κουρσκ και στις 9 του Μάη ύψωσε την Κόκκινη Σημαία στο Ράιχσταγκ. Ακόμη κι αυτό προσπάθησε να σβήσει η ΕΕ με τον ανεκδιήγητο χαρακτηρισμό αυτής της μέρας ως «μέρας της Ευρώπης», αντί της Αντιφασιστικής Νίκης.
Στις 23 Φλεβάρη επίσης είναι κι η επέτειος της δικής μας, της ΕΠΟΝ, που ήταν μεγάλος τροφοδότης του αντιφασιστικού αγώνα. Στις πόλεις, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στα εργοστάσια, στις γειτονιές οι ΕΠΟΝίτες κι οι ΕΠΟΝίτισσες πάλεψαν για το ψωμί και τη λευτεριά, οργάνωσαν πολιτικές - πολιτιστικές λέσχες μάθησης, δημιουργίας. Έδωσαν από την πρώτη στιγμή τη μάχη κατά της επιστράτευσης από τους γερμανούς, συνέβαλαν στη μάχη κατά της πείνας, πρωτοστάτησαν στις διαδηλώσεις στις πόλεις, στις απεργίες και σε σαμποτάζ κατά του εχθρού. Χιλιάδες ανταρτόπαιδα - «αετόπουλα» έγιναν φωτεινά παραδείγματα για το λαό και τη νεολαία, φωτίζοντας με τα ιδανικά τους το δρόμο της ανειρήνευτης πάλης. Στελέχωσαν τον ΕΛΑΣ και αργότερα το ΔΣΕ, δίνοντας λαμπρό αγώνα και στην κορυφαία φάση της ταξικής πάλης στην ιστορία της πατρίδας μας.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η ΕΕ επιδίδεται συστηματικά σε συκοφαντίες κατά του σοσιαλισμού και έχει αναγάγει τον αντικομμουνισμό σε επίσημη ιδεολογία.
Με κάθε ευκαιρία, το πολιτικό προσωπικό της ΕΕ διαβεβαιώνει το κεφάλαιο για την πρόθεσή της να εντείνει την αντικομμουνιστική εκστρατεία, με τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, την ταύτιση του κομμουνισμού με το ναζισμό και τη λήψη μέτρων θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος και του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος, όπως η ποινικοποίηση της ύπαρξης και δράσης Κομμουνιστικών Κομμάτων και συμβόλων ενώ προχωρούν και σε διώξεις κομμουνιστών.
Πλευρά της αντικομμουνιστικής υστερίας είναι και η έκθεση της Κομισιόν με τίτλο «Η μνήμη των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα στην Ευρώπη». Στη βάση της διοργανώνονται εκδηλώσεις για την «κατανόηση των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν εναντίον της ανθρωπότητας τόσο από τους Ναζί όσο και από το σοβιετικό καθεστώς». Μάλιστα η ΕΕ έχει θεσμοθετήσει την 23η Αυγούστου ως μέρας μνήμης των θυμάτων «ολοκληρωτικών καθεστώτων», εξισώνοντας το σοσιαλισμό με το ναζισμό.
Με ειδικά ψηφίσματα προβάλει αντικομμουνιστικές εκδοχές της Ιστορίας (π.χ. γενοκτονία στην Ουκρανία, ή της αντεπανάστασης στην Ουγγαρία), ενώ με απόφαση - πλαίσιο 2008/913 του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, προωθεί την ποινικοποίηση της διαφορετικής ιστορικής άποψης π.χ. γύρω από τις λεγόμενες «γενοκτονίες».
Το κύμα της αντικομμουνιστικής υστερίας εξαπλώθηκε με ραγδαίους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Σ’ αυτό συνέβαλε η εισήγηση του Σουηδού Ευρωβουλευτή Γ. Λίμτμπλαντ στις 14/12/2005 στην Πολιτική Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, που ψήφισε κατά πλειοψηφία υπέρ του αντικομμουνιστικού μνημονίου που έφερε τον τίτλο, «Ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων», και το παρέπεμψε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου στα τέλη του Γενάρη του 2006.
Είναι χαρακτηριστικό πως σήμερα ως αποτέλεσμα των αντεπαναστατικών εξελίξεων στην Ευρώπη, την αντικομμουνιστική παρέμβαση της ΕΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, σε μια σειρά χώρες υπάρχουν μέτρα δίωξης των ΚΚ, όπως στις χώρες της Βαλτικής, στην Πολωνία, Ρουμανία. Σε άλλες περιορισμοί στη χρήση των κομμουνιστικών συμβόλων όπως στην Ουγγαρία, ή αλλού, άλλες αντικομμουνιστικές ρυθμίσεις όπως στην Τσεχία ή την Σλοβακία.
Προβάλλει η αναγκαιότητα να δυναμώσει η αλληλεγγύη με τους κομμουνιστές, που διώκονται, στα ΚΚ που αντιμετωπίζουν εμπόδια στη δράση τους, με στόχο την αποφασιστική αντιμετώπισή τους και την κατάργησή τους.
Η ΕΕ, που πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό, έχει αναλάβει αυτό το ρόλο όχι από άγνοια της Ιστορίας, ούτε γιατί δεν γνωρίζει την συνεισφορά των κομμουνιστών στους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες, στους αγώνες για κοινωνική πρόοδο, για την ειρήνη, για κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, για κοινωνική δικαιοσύνη και ευημερία.
Η ΕΕ ως διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση, ως ΕΟΚ όταν ιδρύθηκε στα 1957 και στη συνέχεια ως ΕΕ είναι μια ένωση των μονοπωλίων, που στη στρατηγική της βρίσκεται η επίθεση κατά των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων. Οι «ελευθερίες» που αποδέχεται, της κίνησης κεφαλαίου, εμπορευμάτων, υπηρεσιών κι εργατικού δυναμικού, και οι οποίες περιγράφονται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που ψήφισαν όλα τα άλλα κόμματα στη χώρα μας, είναι καλογυαλισμένες «αλυσίδες» για τους εργαζόμενους, είναι το «βαρίδι» που σήμερα τραβά στον «πάτο» όλες τις κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις, που με αίμα και αγώνες πέτυχαν τα τελευταία 100 χρόνια οι εργαζόμενοι, με τη σημαντική συμβολή του κομμουνιστικού κινήματος.
Δεν υπάρχει απόφαση και οδηγία της ΕΕ που δεν οδήγησε στη συγκέντρωση του πλούτου, δηλαδή του κεφαλαίου, στην αρπαγή εργατικών κατακτήσεων, στην καταστροφή φτωχών αγροτών κι αυτοαπασχολούμενων.
Με τη συνενοχή των φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων των κρατών μελών επιβάλλονται στους λαούς συνεχώς και πιο αντιδραστικά μέτρα.
Η ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση, το Σύμφωνο σταθερότητας, το ευρωπαϊκό εξάμηνο, η τραπεζική ένωση είναι σκληρά αντιλαϊκά εργαλεία στην υπηρεσία του κεφαλαίου.
Από την 1/1/2014 έχει ενισχυθεί η εποπτεία, ο έλεγχος της ιμπεριαλιστικής ένωσης σε κάθε κράτος μέλος, ανεξάρτητα αν έχει ενταχθεί σε μνημόνιο ή όχι, ανεξάρτητα από το ύψος του χρέους και των ελλειμμάτων.
Η ΕΕ, με τα περισσότερα κράτη - μέλη της ταυτόχρονα να είναι και μέλη του ΝΑΤΟ, οργανώνει τον πόλεμο με οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά μέσα. Διεξήγαγε πόλεμο στο έδαφος της Ευρώπης, συμμετέχει στους σχεδιασμούς επέμβασης σε Ασία, Αφρική, σήμερα στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Πάει χέρι - χέρι με τις ΗΠΑ στον αντικομμουνισμό και στην αντιμετώπιση του κινήματος με την τρομο - νομοθεσία.
Η ΕΕ δεν είναι ένωση της αλληλεγγύης, αλλά χαρακτηρίζεται από την ανισοτιμία στις σχέσεις, την ανισομετρία, τους σκληρούς ανταγωνισμούς.
Είναι μια ένωση που δεν μπορεί να αλλάξει, να εκδημοκρατιστεί και να εξανθρωπιστεί, όπως ισχυρίζεται το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες αυταπάτες. Καμιά δήθεν νέα διαπραγμάτευση, καμιά εναλλαγή στην κυβέρνηση κεντροαριστερών και κεντροδεξιών συνασπισμών, δήθεν «αριστερών» σε κάποια κράτη - μέλη, καμιά αλλαγή προέδρου στην Κομισιόν δεν μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά τον αντιδραστικό - αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ, γιατί αυτή ιδρύθηκε και λειτουργεί για να θωρακίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων σε βάρος των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.
Από την ίδια τη φύσης της , λοιπόν, η ΕΕ εχθρεύεται το κομμουνιστικό κίνημα, το αντιμετωπίζει συνειδητά ως αντίπαλό της, ακόμη και τώρα που το κίνημα μας βρίσκεται σε υποχώρηση. Πιθανόν και να θεωρεί την ιστορική στιγμή ως «χρυσή ευκαιρία» με την αντικομμουνιστική εκστρατεία της ενάντια στο κομμουνιστικό κίνημα, ώστε να έχει τη δυνατότητα ανεμπόδιστα να συνεχίσει και να εντείνει τις αντεργατικές – αντιλαϊκές πολιτικές της.
Ωστόσο, όπως λέμε στην Ελλάδα «υπολογίζει χωρίς τον ξενοδόχο».
Φίλοι και σύντροφοι,
Η ενίσχυση του ΚΚΕ και συνολικότερα των Κομμουνιστικών Κομμάτων της Ευρώπης που παλεύουν ενάντια στη λυκοσυμμαχία, και στις προσεχείς Ευρωεκλογές, θα στείλει στους λαούς μήνυμα αντίστασης και προοπτικής. Μπορεί να δώσει δύναμη και στο εργατικό, λαϊκό κίνημα. Να δυναμώσει την καταδίκη των αντικομμουνιστικών διώξεων, της υποκίνησης υπαρκτών και ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων στα κράτη - μέλη, την πάλη κατά του ναζισμού - φασισμού, του ρατσισμού και του εθνικισμού, κατά των στρατοπέδων των ξένων εργατών.
Θα είναι συμβολή κατά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της ΕΕ, που πέρα από προσχήματα, στρέφεται σε βάρος των λαών της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής, της Κούβας.
Η ενίσχυση των ΚΚ μπορεί να χαλάσει τα σχέδια των καπιταλιστών, να δυναμώσει τα εμπόδια στην αντεργατική – αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων.
Να ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων που με συνέπεια αντιτίθενται στην ΕΕ και στην επίθεση του κεφαλαίου, στην Ευρώπη. Σ’ αυτήν την προσπάθεια ξεχωριστή είναι η σημασία της εμφάνισης της νέας μορφής περιφερειακής συνεργασίας των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων, της «Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας», όπου ήδη συμμετέχουν 29 κόμματα από 26 χώρες της Ευρώπης, κι η οποία βέβαια είναι ανοιχτή και για άλλα κόμματα που συμφωνούν με την Ιδρυτική Διακήρυξή της.
Είμαστε πεπεισμένοι πως οι λαοί της Ευρώπης μπορούν να καταφέρουν κοινό χτύπημα στην ΕΕ των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, του καπιταλισμού.
Έτσι μπορεί να υπάρξει συνέχεια σε κάθε εστία αμφισβήτησης, διαμαρτυρίας, διεκδίκησης της άλλης προοπτικής για τους λαούς. Στο χέρι μας είναι να γίνει το λαϊκό κίνημα στην Ευρώπη ο πόλος της αντιμονοπωλιακής - αντικαπιταλιστικής συνεργασίας και δράσης, το αντίπαλο δέος στον πόλεμο, στον ιμπεριαλισμό, στη βία του κεφαλαίου.
Για να πνεύσει νέος άνεμος αισιοδοξίας, αναζωογόνησης του εργατικού κινήματος, για τη χειραφέτηση των λαϊκών κινημάτων και το άνοιγμα του δρόμου για ριζικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους, με εργατική, λαϊκή εξουσία και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων αντιστοιχεί στα λαϊκά συμφέροντα , και μπορεί να δώσει δύναμη στην πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Οι λαοί μπορούν να σπάσουν τις αλυσίδες των μονοπωλίων, του καπιταλισμού, να ανοίξουν το δρόμο για την Ευρώπη του σοσιαλισμού.
ΑΘΗΝΑ 21/2/2014 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ