Η χώρα βρίσκεται
πάλι σε μια δύσκολη φάση, παρά τις θυσίες
του ελληνικού λαού.
Εύκολες λύσεις δεν
υπάρχουν. Πολύ περισσότερο, δεν υπάρχουν
μαγικές λύσεις που θα έφερναν πίσω την
χαμένη ευμάρεια της προ του 2009 κατάστασης.
Η προσήλωσή μας στην
πολιτική σταθερότητα πρέπει να θεωρείται
δεδομένη. Επίσης δεδομένη πρέπει να
θεωρείται η προσήλωσή μας στο στόχο
αυτή η σταθερότητα να μην ισοδυναμεί
με περαιτέρω υποβάθμιση της κοινωνίας.
Από την ημέρα της
αποχώρησής μας από την κυβέρνηση έχουν
περάσει τέσσερεις περίπου μήνες. Στη
διάρκεια αυτή αποδείχθηκε πως η
υπεραισιοδοξία που επιχειρήθηκε να
καλλιεργηθεί για την πορεία της χώρας
ήταν αβάσιμη, τεχνητή και υπάκουε σε
κομματικές και επικοινωνιακές στοχεύσεις.
Η καλλιέργεια της
ψευδαίσθησης οτι επίκειται ταχύτατη
ανάκαμψη οδήγησε στην αυτοπαγίδευση
της κυβέρνησης και οι δανειστές –
εταίροι επιμένουν στη συνέχιση της
ίδιας πολιτικής με τη συνεχή λήψη νέων
μέτρων.
Χαρακτηριστικό
ζήτημα η υπερφορολόγηση των ακινήτων.
Για
ιστορικούς και κοινωνικούς λόγους
σχεδόν κάθε Έλληνας είχε και έχει ακίνητη
περιουσία. Αυτό σημαίνει πως οποιαδήποτε
παρέμβαση πρέπει να λάβει υπόψη της
αυτή την παράμετρο. Κάναμε συγκεκριμένες
προτάσεις για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων.
Επιγραμματικά μόνο θα πω πως πρέπει να
αφορά στο σύνολο της ακίνητης περιουσίας
και να έχει ισχυρή προοδευτικότητα. Να
είναι φόρος ακίνητης περιουσίας και
όχι φόρος επί του μεμονωμένου ακινήτου.
Αυτό σημαίνει ότι η κλιμάκωσή του πρέπει
να γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο
την αντικειμενική αξία. Επιπλέον να
έχει αφορολόγητο όριο για να προστατευτεί
η μικρή ιδιοκτησία και η πρώτη κατοικία.
Τέλος να εξαιρεί τους άνεργους και τα
άτομα που είναι στα όρια της φτώχειας.
Είναι προτάσεις κοινωνικής συναίσθησης
και πρέπει να γίνουν αποδεκτές. Σε
αντίθετη περίπτωση οι συνέπειες από
την εφαρμογή ενός τέτοιου νόμου θα είναι
μεγάλες.
Η κυβέρνηση δηλώνει,
κάτω από το βάρος της οικονομικής και
κοινωνικής κατάστασης, ότι δεν θα δεχθεί
τη λήψη νέων μέτρων. Όμως ο Υπουργός
Οικονομικών δηλώνει διαφορετικά,
λέγοντας πως είναι αδύνατο να υποστηρίξει
επαρκώς και από θέσεις ρεαλιστικές τη
φράση «όχι άλλα μέτρα».
Η κοινωνία όμως δεν
αντέχει άλλα μέτρα. Η οικονομία δεν
αντέχει άλλα μέτρα. Δεν πρέπει η κυβέρνηση
να δεχθεί κανένα νέο μέτρο, οριζόντιο
ή κάθετο, άμεσο ή έμμεσο, που θα επιβαρύνει
περαιτέρω την οικονομία και την κοινωνία,
αναπαράγοντας την κρίση. Στο όνομα
διαρθρωτικών μέτρων δεν πρέπει να
υπάρξουν «κρυφές» επιβαρύνσεις που θα
μειώσουν πάλι τα εισοδήματα. Η δικαιολογία
«της τελευταίας φοράς» και της «τελευταίας
στιγμής» έχει εξαντλήσει την πειστικότητά
της.
Οι όποιες παρεμβάσεις
απαιτηθούν μπορούν και πρέπει να αφορούν
περαιτέρω εξορθολογισμό των δαπανών
με καταπολέμηση της διαφθοράς και
εγκατάσταση ανοικτών ενιαίων συστημάτων
προμηθειών, αύξηση εσόδων από την
καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και
ευνοϊκότερο τρόπο ρύθμισης των
ασφαλιστικών – φορολογικών οφειλών
ώστε να διευκολυνθεί η ρύθμισή τους και
η είσπραξή τους.
Ταυτόχρονα, πρέπει
να υπάρξει ουσιαστική συνολική πολιτική
διαπραγμάτευση και διεκδίκηση μιας
συνολικής λύσης του ελληνικού ζητήματος.
Κύριοι στόχοι αυτής
της διαπραγμάτευσης πρέπει να είναι:
-Κανένα νέο επιβαρυντικό
μέτρο. Αντιθέτως, λήψη μέτρων που θα
υποβοηθούν την αντιμετώπιση της ύφεσης
και την ανάκαμψη.
-Ουσιαστική μείωση
του χρέους και των επιβαρύνσεών του,
πράξη που θα συμβάλει και στη μείωση
του χρηματοδοτικού κενού και στη
δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης.
-Ενίσχυση με ένα
ισχυρό αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα
δημιουργεί θέσεις εργασίας.
Η συντεταγμένη πορεία
της χώρας εκτός μνημονίων είναι ο δικός
μας στόχος. Μπορεί και πρέπει να αλλάξει
το συμφωνηθέν πλαίσιο. Αρνητικές επιλογές
που έγιναν οδηγούν στην αναπαραγωγή
της κρίσης με κοινωνική πόλωση και
διευρύνουν τη ψαλίδα μεταξύ των πλούσιων
και των φτωχών, ενώ ταυτόχρονα συρρικνώνεται
και η μεσαία τάξη.
Η χώρα πρέπει να
επαναδιαπραγματευθεί και να πετύχει
μια νέα ολοκληρωμένη συμφωνία με τους
εταίρους ώστε να αντικατασταθεί το
μνημόνιο με ένα σύμφωνο ανάπτυξης με
οικονομική δημοκρατία, απασχόληση και
κοινωνική συνοχή.
Προχωρήσαμε
σε μια σημαντική πρωτοβουλία καταθέτοντας
πρόταση νόμου για την απλή αναλογική
με την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών
στο πρώτο κόμμα. Η πολιτική πραγματικότητα
βρίσκεται μακριά από την λογική του
παραδοσιακού δικομματισμού και
χαρακτηρίζεται πλέον από έντονη
κινητικότητα του εκλογικού σώματος,
που οδηγεί σε συνεχή αναδιάταξη των
πολιτικών δυνάμεων. Η ισχύουσα εκλογική
νομοθεσία είναι εντελώς αναντίστοιχη
με τα σημερινά δεδομένα. Απαιτείται η
γνήσια καταγραφή των πολιτικών δυνάμεων,
με βάση την αρχή της ισοδυναμίας της
ψήφου, η οποία, στις σημερινές συνθήκες,
είναι η μόνη που μπορεί να δώσει μια νέα
δημοκρατική νομιμοποίηση στο πολιτικό
σύστημα, προκειμένου αυτό να διαμορφώσει,
με προγραμματικές συγκλίσεις και
συμφωνίες, την υπέρβαση της ολόπλευρης
κρίσης που πλήττει τόσο το ίδιο όσο και
την κοινωνία μας.
Προχωρούμε στην
ανασυγκρότηση του προοδευτικού πόλου.
Υπάρχουν οι δυνατότητες
και οι προοπτικές ώστε αυτό το εγχείρημα
να ευοδωθεί και να δώσει καρπούς.
Δεν είναι ένα εγχείρημα
αποκομμένο από την κοινωνική και πολιτική
πραγματικότητα. Δεν είναι εγχείρημα
κομματικά αυτοαναφορικό, ούτε στόχο
έχει την οποιαδήποτε κομματική
αναπαραγωγή. Είναι μια υπόθεση άρρηκτα
συνδεδεμένη με την πορεία της χώρας.
Είναι μια υπόθεση
που αφορά τόσο το παρόν, όπου αποδεδειγμένα
πλέον φαίνεται πως οι δύο κυρίαρχες
πολιτικές προτάσεις κυβέρνησης και
αξιωματικής αντιπολίτευσης αδυνατούν
να δώσουν διέξοδο , όσο όμως και το μέλλον
αυτού του τόπου.
Και είναι λάθος να
νομίζει κανείς και να πιστεύει πως ο
προοδευτικός πόλος μπορεί να συγκροτηθεί
χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα σημερινά, τα
παρόντα. Είναι λάθος να εκτιμά κανείς
ότι μπορεί να συσταθεί προοδευτικός
πόλος που δεν θα δίνει μάχες στο παρόν,
σήμερα που κρίνονται πολλές παράμετροι
του μέλλοντος.
Είναι λάθος να εκτιμά
κανείς πως μια προοδευτική πρόταση
διακυβέρνησης μπορεί να σταθεί ως μία
απλή συζήτηση για μελλοντικά μόνο σχέδια
χωρίς να παίρνει ξεκάθαρες θέσεις.
Η αποδοχή της
συνεχιζόμενης υποβάθμισης ευρύτατων
κοινωνικών στρωμάτων σήμερα δεν είναι
το δικό μας σχέδιο. Η καταβαράθρωση
εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων
σήμερα δεν είναι η δική μας πρόταση.
Η πρότασή μας
απευθύνεται στις δυνάμεις που διαφωνούν
με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική
αλλά και με τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και
επιδιώκουν να προωθήσουν μια εναλλακτική
πρόταση.
Σε αυτό το προσκλητήριο,
θέση έχουν όλες οι δυνάμεις του
δημοκρατικού σοσιαλισμού, της
σοσιαλδημοκρατίας, της πολιτικής
οικολογίας και του δημοκρατικού κέντρου.
Η πρόταση δεν αφορά μόνον όσους αναφέρονται
στο δημοκρατικό σοσιαλισμό, αλλά και
σε όλους όσοι θέλουν να αντιπαρατεθούν
στη συρρίκνωση της δημοκρατίας με την
οικονομική, κοινωνική και πολιτική
έννοια. Είναι μια πρόταση ανοιχτή, χωρίς
αποκλεισμούς αλλά ταυτόχρονα με ορισμένα
χαρακτηριστικά.
Στόχος μας είναι η
συγκρότηση της ευρείας, προοδευτικής,
δημοκρατικής και μεταρρυθμιστικής
συμπαράταξης.
Όλοι όσοι θέλουν να
αντιπαρατεθούν στη συρρίκνωση της
δημοκρατίας με την οικονομική, κοινωνική
και πολιτική έννοια, όλοι όσοι συμφωνούν
σε ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση
με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή
είναι οι δυνητικοί μας σύμμαχοι.
Όλοι όσοι απαιτούν
ανανεωμένο κράτος πρόνοιας, επαναθεμελίωση
των δημοκρατικών και κοινωνικών
δικαιωμάτων, όσοι στοχεύουν σε μία
ανοιχτή κοινωνία αλληλεγγύης, όσοι
έχουν οικολογικές και περιβαλλοντικές
θέσεις και διεκδικήσεις. Όσοι δεν
αποδέχονται την συντηρητικοποίηση και
την οπισθοδρόμηση της ελληνικής κοινωνίας
είναι δυνητικοί σύμμαχοί μας.
Και βέβαια ο τρίτος
πόλος δεν μπορεί και δεν θα γίνει
συνιστώσα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Δεν μπορεί να συναινεί στις εφαρμοζόμενες
συντηρητικές κυβερνητικές πολιτικές.
Ο τρίτος πόλος ή θα είναι πραγματικά
προοδευτικός ή δεν θα υπάρξει.
Αυτά τα ζητήματα
στην πορεία μας προς το συνέδριο θα
συζητηθούν. Η Δημοκρατική Αριστερά
είναι κόμμα ανοιχτό, δημοκρατικό,
πλουραλιστικό. Και έτσι θα μείνει.
Το συνέδριό μας θα
γίνει σταθμός ανασύνταξης του κόμματος.
Μπορούμε και πρέπει να πιστέψουμε στις
δυνάμεις μας. Μπορούμε και πρέπει να
διαφυλάξουμε την αριστερή και προοδευτική
ταυτότητά μας και ταυτόχρονα να
ενισχύσουμε την παρέμβασή μας προς
όφελος της κοινωνίας και της χώρας.
Γνωρίζουμε τις
ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας.
Εντοπίζουμε το
αυθεντικό αίτημα της κοινωνίας για
εναλλακτικές λύσεις. Λύσεις προς μία
προοδευτική κατεύθυνση.
Είμαστε δύναμη
αριστερή, δύναμη προοδευτική. Έχουμε
τη δική μας πολιτική πρόταση για τη
χώρα.
Στην πορεία προς το
Συνέδριό μας, συζητάμε με την κοινωνία.
Δεν ομφαλοσκοπούμε. Επικαιροποιούμε
το πρόγραμμά μας και τις θέσεις μας. Το
Συνέδριό μας είναι το δυναμικό γεγονός
για την ενίσχυση του κόμματός μας και
για την δυναμική παρουσία του στη ζωή
του τόπου.
Η Δημοκρατική Αριστερά
έρχεται από μακριά και θα πάει μακριά.
Το κόμμα μας δεν
δημιουργήθηκε με στενούς ορίζοντες.
Δεν ρευστοποιείται και δεν διαχέεται.
Συνομιλεί, συνεργάζεται, συμπράττει.
Είναι ο εμβρυουλκός για την ευρωπαϊκή
πορεία της χώρας με δημοκρατία και
κοινωνική συνοχή.
01
/ 11
/ 13