Δημήτρης Μάντζος: «Η ΕΕ οφείλει να αποδείξει ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της στον τομέα της άμυνας είναι πραγματική»
Στη Διακοινοβουλευτική Διάσκεψη ΚΕΠΠΑ/ΚΠΑΑ, που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη, το διάστημα 1-2 Οκτωβρίου 2023, συμμετείχε, ως μέλος της εθνικής αντιπροσωπείας, ο Δημήτρης Μάντζος, βουλευτής Επικρατείας, υπεύθυνος Κ.Τ.Ε. Εξωτερικών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής.
Στο πλαίσιο της συζήτησης για την Κοινή Πολιτική Άμυνας, ο Δ. Μάντζος προχώρησε στην ακόλουθη παρέμβαση:
«Οφείλουμε να παραδεχτούμε μια δυσάρεστη αλήθεια. Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι παγκόσμιος παίκτης στις οικονομικές υποθέσεις και το εμπόριο, δεν διαθέτει την ίδια επιρροή όταν πρόκειται για θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.
Για να αντιμετωπίσουμε αυτό το δεδομένο, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε περισσότερα κοινά εργαλεία. Συμφωνούμε όλοι ότι χρειαζόμαστε μια πιο ενοποιημένη πολιτική άμυνας. Πρέπει να επικεντρωθούμε στη στρατηγική μας πυξίδα, οφείλουμε να ενισχύσουμε τις συνεργασίες μεταξύ των χωρών μας.
Φυσικά, τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, μετά την παράνομη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας, φαίνεται, πράγματι, να έχει αξιοποιηθεί ως ένα πολύ σοβαρό μάθημα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αλλά ο δρόμος είναι μπροστά μας, ειδικά με όλες τις προκλήσεις που δημιουργούνται από τρίτες χώρες στην περιφέρεια της ΕΕ. Όπως ακριβώς καταδεικνύει η ανθρωπιστική κρίση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, όπου δυνάμεις του Αζερμπαιτζάν εξανάγκασαν τους Αρμένιους να εγκαταλείψουν τις αρχαίες εστίες τους χωρίς καμία πραγματική αντίδραση από τη διεθνή κοινότητα.
Και φυσικά, με δεδομένο ότι το Κυπριακό ζήτημα εξακολουθεί να μην έχει λυθεί, με την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας να τελούν υπό διαρκή απειλή, σχεδόν 50 χρόνια μετά την παράνομη τουρκική εισβολή.
Μέσα σε αυτό το γεωπολιτικό πλαίσιο, οφείλουμε να κάνουμε περισσότερα για την ασφάλειά μας. Όχι μόνο σε διμερές επίπεδο, μεταξύ συμμάχων -αυτό δεν είναι αρκετό-, αλλά και σε επίπεδο κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής. Όχι μόνο στη διάσταση του ΝΑΤΟ, όσο κυρίως της ΕΕ.
Υποστηρίζοντας, λοιπόν, την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, με τη συμμετοχή των εθνικών βιομηχανιών, συμβάλλει καθοριστικά στη διασφάλιση της στρατηγικής αυτονομίας. Κατά την άποψή μας, δεν είναι βιώσιμο να διατηρείται μια αγορά όπου ορισμένα κράτη-μέλη είναι οι παραγωγοί και άλλα απλά οι καταναλωτές, και το λέω βασιζόμενος στην εθνική μας εμπειρία.
Κλείνοντας, υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα ότι η δημιουργία μιας κοινής Ευρωπαϊκής Αμυντικής Μονάδας με κοινό επιτελείο θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα της Ένωσης. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα σύνορα στην περιφέρεια της ΕΕ είναι επίσης ευρωπαϊκά σύνορα. Και η παρουσία μιας αποτελεσματικής και λειτουργικής Αμυντικής Μονάδας σε αυτά τα σύνορα θα αποτελούσε μια σαφή ένδειξη ότι η ρήτρα αλληλεγγύης της Συνθήκης της ΕΕ είναι πραγματική και όχι απλά λόγια σε ένα κομμάτι χαρτί».