«Κι ένα ευρώ να ήταν το κατοχικό δάνειο και οι γερμανικές αποζημιώσεις θα οφείλαμε ηθικά να το διεκδικήσουμε. Γιατί τα ποσά αυτά λείψανε από γονείς και παιδιά, λείψανε από την κοινωνική πρόνοια και από τις υποδομές της Ελλάδας. Γι’ αυτό κανείς από εμάς δεν έχει δικαίωμα να διεκδικήσει κατ’ αρχήν μικρότερο ποσό, ή να κωλυσιεργήσει τη διεκδίκηση.
Το ποσό οφειλής της Γερμανίας ανέρχεται σε 83 δις ευρώ έως σήμερα, το οποίο μπορούμε να διεκδικήσουμε ακόμη και μέσω των ελληνικών δικαστηρίων, γιατί πρόκειται για διαφορά από δάνειο, έστω και Κατοχικό.
Ωστόσο κάποιοι στο νομικό συμβούλιο του Κράτους φαίνεται περιέργως να είχαν την άποψη να περιορισθεί η απαίτηση μόλις στα 10 δις ευρώ. Από το 2015 κιόλας διαμαρτυρηθήκαμε για αυτόν τον εντελώς άστοχο υπολογισμό της οφειλής και ελπίζουμε να έχει ανασκευασθεί η εσφαλμένη αυτή άποψη.
Το Κατοχικό Δάνειο είναι απολύτως ξεκάθαρη απαίτηση και πρέπει να διεκδικηθεί ξεχωριστά από τις υπόλοιπες γερμανικές αποζημιώσεις και μάλιστα άμεσα.
Γιατί είπαμε. Δεν πρόκειται απλώς για χρήματα. Πρόκειται για τους γονείς μας, τους παππούδες μας, που λιμοκτονούσαν, επειδή η Ναζιστική Γερμανία μας «αφαίμαξε» δύο ετήσια τότε ΑΕΠ μας (1,5 τετράκις πολεμικές δραχμές).
Πρόκειται εν τέλει για ελληνικές ψυχές, που ζητούν δικαίωση».