Mε αναδρομή στα 5 χρόνια ύπαρξης του Ποταμιού και τα όσα έχει καταφέρει ξεκίνησε η συνέντευξη "ποταμός" που παραχώρησε ο Σταύρος Θεοδωράκης στον δημοσιογράφο Πάνο Χαρίτο, στην εκπομπή Focus της ΕΡΤ1, το βράδυ της Πέμπτης.
«Η πολιτική δεν ήταν παιδικό μου όνειρο, μπήκα στην πολιτική από αίσθηση χρέους απέναντι στην πατρίδα και τα παιδιά μας», είπε ο επικεφαλής του Ποταμιού και θυμήθηκε πώς η ομάδα του Λαυρίου ξεκίνησε το 2014 το Ποτάμι με πολύ ενθουσιασμό, αλλά χωρίς να έχει σταθμίσει καλά τις δυσκολίες του ταξιδιού.
Επεσήμανε, επίσης πως και οι ήττες είναι μέσα στο παιχνίδι. «Οι ήττες δεν με πτοούν, όπως δεν με πτοούν και οι αναποδιές. Το ταξίδι πρέπει να συνεχιστεί. Πρέπει να δώσουμε λύσεις, ή τέλος πάντων να έχουμε πει στην κοινωνία αυτά που πρέπει να της πούμε», υπογράμμισε.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης εξέφρασε την ικανοποίησή του που το Ποτάμι έχει καταφέρει να εκπροσωπεί προοδευτικές ιδέες, χωρίς να γίνει «κόμμα του συρμού» και χωρίς να παρασυρθεί και να μετατραπεί σε άλλον έναν κομματικό μηχανισμό. «Όταν ξεκινήσαμε είπαμε ότι δεν θα γίνουμε σαν τους άλλους», είπε. «Δεν θα κάνουμε κομματικά γραφεία σε όλη τη χώρα. Δεν θα αποσπάσουμε δημοσίους υπαλλήλους. Δεν θα πάρουμε δάνεια για να ξοδεύουμε λεφτά και να τα χρωστάμε στον κόσμο»
Απαντώντας σε ερώτημα για μελλοντικές κυβερνητικές συνεργασίες, τόνισε ότι προφανώς ένα κόμμα δεν υπάρχει απλώς για να λέει τις απόψεις του, αλλά ότι δεν είναι αυτοσκοπός να βρεθούν κάποια υπουργεία για να βολευτούν οι άνθρωποι του. «Εάν ο κόσμος αγκαλιάσει τις απόψεις μας, το Ποτάμι μπορεί και θα επιχειρήσει να αλλάξει τα πράγματα. Αυτός είναι ο στόχος μας», είπε.
Βασικά σημεία της συνέντευξης
Για το «ξεκίνημα» του Ποταμιού
Ήταν ένα απρόβλεπτο ταξίδι. Δεν ήταν τίποτα σχεδιασμένο και αυτή ήταν και η ομορφιά του. Ξέρεις τα πιο ωραία ταξίδια είναι όταν παίρνεις τον σάκο και ξεκινάς και δεν ξέρεις πού θα φτάσεις. Ξεκινήσαμε πολύ γρήγορα τον Φλεβάρη και μέχρι το καλοκαίρι είχαμε στήσει ένα ολόκληρο Κίνημα. Πάρα πολύς ενθουσιασμός. Πάρα πολλή κούραση. Χειροτεχνία. Ένα καθημερινό έργο γιατί δεν θέλαμε να μιμηθούμε τα παλιά κόμματα.
Τι τον γοήτευε στην πολιτική;
Δεν υπήρχε γοητεία. Η απόφασή μου να μπω στην πολιτική ήταν μια αίσθηση χρέους. Δεν ήταν κανένα παιδικό όνειρο να είμαι πολιτικός. Να μπαίνω στη Βουλή και να μιλάω, να χειροκροτούν τα πλήθη στις πλατείες. Δεν ήταν αυτό. Είναι ό,τι αισθανόμουν το 2014 ότι η Ελλάδα ήταν μπροστά σε ένα ακόμα λάθος. Υπήρχε επέλαση του λαϊκισμού. Υπήρχαν τα παλιά κόμματα που προσπαθούσαν να αντεπιτεθούν στον λαϊκισμό με συντηρητισμό και είπα ότι ‘’δεν μπορεί πρέπει να υπάρχει μια άλλη λύση’’’. Και εκεί συνεννοηθήκαμε κάποιοι άνθρωποι και είπαμε να κάνουμε ένα καινούργιο Κίνημα. Όλοι όσοι ήμασταν μαζί εκείνη τη στιγμή dεν ψάχναμε κάποια επιβεβαίωση από την πολιτική. Ήταν ένα χρέος απέναντι στην πατρίδα και τα παιδιά μας. Να μην είναι η αριστερά, να μην είναι η δεξιά, να μην είναι τα παλιά κόμματα. Να μην προέρχεται από τους κομματικούς μηχανισμούς.
Tι κατάφερε αυτά τα 5 χρόνια το Ποτάμι
Το Ποτάμι έχει καταφέρει μάλλον κάτι που δεν έχει καταφέρει κανένα άλλο κίνημα στην Ελλάδα. Έχει καταφέρει για πέντε χρόνια να εκπροσωπεί καθαρές προοδευτικές προτάσεις, χωρίς να παρασυρθεί και να γίνει ένα κόμμα του συρμού ή να γίνει ένας κομματικός μηχανισμός. Ξεκίνησε το Ποτάμι, λέγοντας εγώ ότι δεν θα γίνουμε σαν τους άλλους. Δεν θα κάνουμε κομματικά γραφεία σε όλη τη χώρα. Δεν θα αποσπάσουμε δημοσίους υπαλλήλους. Δεν θα πάρουμε δάνεια για να ξοδεύουμε λεφτά και να τα χρωστάμε στον κόσμο. Δεν θα κάνουμε παρατάξεις στα πανεπιστήμια. Δεν θα κάνουμε παραπόταμους στα πανεπιστήμια, που μας ζήταγαν τότε όλοι οι φοιτητές. Το Ποτάμι κατάφερε και πάρα πολλά άλλα πράγματα. Κατάφερε να περάσει η συμφωνία των Πρεσπών, που αν δεν υπήρχε το Ποτάμι δεν θα περνούσε. Κατάφερε να περάσουν πολλά νομοσχέδια για τα δικαιώματα των ανθρώπων, των συνανθρώπων μας. Τα ατομικά δικαιώματα σε μια Ελλάδα, που καταπατώνται μέχρι και σήμερα, πολλά δικαιώματα των διαφορετικών, είτε σεξουαλικά διαφορετικών, είτε θρησκευτικά διαφορετικών, είτε ανθρώπων που έχουν κινητικά προβλήματα. Δώσαμε μάχες και τις κερδίσαμε όταν κάποιοι άλλοι αρχηγοί ήταν κλειδωμένοι στα σπίτια τους και κρυβόντουσαν, ή είχαν... γριπιαστεί. Ήμασταν εκεί και δημιουργήσαμε τις αναγκαίες πλειοψηφίες για να περάσουν πολλά πράγματα από τη Βουλή.
Για τις «κυβερνητικές» συνεργασίες
Προφανώς το Ποτάμι θέλει να κυβερνήσει. Ένα κόμμα δεν γίνεται απλώς για να κάθεται σε μια γωνία και να λέει τις απόψεις του, αλλά αυτός δεν είναι αυτοσκοπός. Δεν είναι ότι μπήκαμε για να βρούμε κάποια υπουργεία να χωθούμε. Στόχος μας είναι εάν ο κόσμος αγκαλιάσει αυτές τις απόψεις και πει α, ναι, το Ποτάμι μπορεί να το κάνει, το Ποτάμι να επιχειρήσει να το κάνει. Στόχος μας λοιπόν είναι να αλλάξουμε τα πράγματα. Και οι συνθήκες είναι να πηγαίνουμε καλά στις εκλογές και να υπάρξουν σχήματα που θα συνεργαστούμε και θα αλλάξουμε τη χώρα.
Ποτέ δεν υπήρξε μια σοβαρή κουβέντα στο Ποτάμι για συνεργασία σε αυτή την κυβερνητική περίοδο που διανύουμε. Όχι γιατί εμείς δεν είμαστε έτοιμοι. Εμείς είμαστε έτοιμοι και έχουμε απόψεις που είναι βοηθητικές στην κοινωνία, που είναι υπέρ των πολλών, που είναι απέναντι στις συντεχνίες και στα συμφέροντα. Αλλά δεν υπήρξαν οι γενικότερες προϋποθέσεις. Η πολιτική του κ.Τσίπρα που είναι πιο κοντά στον λαϊκισμό, στη δημαγωγία, δεν άφηνε περιθώρια για συνεργασία, πόσω μάλλον όταν υπήρχε στην κυβέρνηση ένας ακροδεξιός εταίρος. Δεν θέλαμε να είμαστε ένα κεντρώο, ή τέλος πάντων, ορθολογικό κερασάκι σε μια τέτοια τούρτα. Δεν θέλαμε.
Δεν υπήρχε περίπτωση τον Γενάρη του 2015 το Ποτάμι να συμπράξει με μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τότε τα περισσότερα πράγματα που έλεγε ήταν αντίθετα με αυτά που υποστήριζε το Ποτάμι. Έδειχνε τους ξένους ως αντιπάλους, μιλούσε κατά των μνημονίων. Ήταν μια πολιτική που ήταν έξω από την πραγματικότητα της χώρας, γεμάτη ιδεοληψίες.
Μετά τη συμφωνία του καλοκαιριού, την τελευταία συμφωνία με τους εταίρους μας, το καλοκαίρι του 2015, θα μπορούσαν να υπάρξουν πολλές προοδευτικές συνεργασίες. Αυτή η ευκαιρία χάθηκε.