«Ο τρόπος υπολογισμού του περιβαλλοντικού τέλους για τους Θεσσαλούς αγρότες αποτελεί άλλο ένα μνημείο προχειρότητας και ανικανότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ».
Πλήρης δήλωση
«Η πιο καταστροφική για τον Πρωτογενή Τομέα κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της. Μετά το φιάσκο των δασικών χαρτών, έρχεται να τιμωρήσει ξανά τους Θεσσαλούς αγρότες με μια νέα απόφαση της για επιβολή ενός υπέρογκου και δυσανάλογου περιβαλλοντικού τέλους για το κόστος χρήσης νερού άρδευσης.
Έτσι λοιπόν οι αγρότες της περιφέρειας Θεσσαλίας καλούνται να καταβάλουν περιβαλλοντικό τέλος που θα ανέρχεται στα 0,0241 ευρώ/κυβικό μέτρο, όταν την ίδια ώρα οι συνάδελφοι τους αγρότες άλλων περιφερειών θα καταβάλλουν τέλος της τάξης των 0,0011 ευρώ/κυβικό μέτρο.
Με άλλα λόγια, για τους Θεσσαλούς αγρότες το τέλος θα είναι εικοσαπλάσιο, κοντά στα 10,8 ευρώ/στρέμμα, όταν στις άλλες περιοχές το τέλος θα είναι περίπου 0,5 ευρώ/στρέμμα!
Είναι προφανές ότι η απόφαση αυτή παραβιάζει την αρχή της ισότητας και αναλογικότητας και αποτελεί τη χαριστική βολή για τους παραγωγούς της περιοχής. Και αυτό γιατί εκτοξεύει το ήδη υψηλό κόστος παραγωγής που προκάλεσαν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την πολιτική τους, οδηγώντας σε βέβαιη, κατακόρυφη μείωση της αγροτικής παραγωγής, του εθνικού πλούτου του θεσσαλικού κάμπου.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση δεν έχει προωθήσει καμιά θεσμική αλλαγή, ώστε να μπορέσει να επιτευχθεί ο στόχος της ετήσιας κατανάλωσης των 450 κυβικών μέτρων νερού ανά στρέμμα. Συνεχίζει με την ανυπαρξία έργων και στρατηγικής, να εντείνει τα ήδη τεράστια ελλείμματα στο υδατικό ισοζύγιο, ωθώντας τους αγρότες να καταναλώνουν νερό από τα μόνιμα υπόγεια αποθέματα.
Έργα όπως η μερική λελογισμένη μεταφορά νερού από τον Αχελώο -που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ελλειμματικότητας στη Θεσσαλία και έχει πάρει έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή- καθώς και αρδευτικά έργα υποδομής στην Ανατολική Θεσσαλία -που θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν από το Μέτρο 4 του ΠΑΑ 2014-2020- παραμένουν σχέδια κλειδωμένα στα συρτάρια της Αχαρνών.
Για τη Νέα Δημοκρατία, το νερό αποτελεί κοινωνικόμ και οικονομικόμ αγαθόμ του οποίου η ολοκληρωμένη διαχείριση απαιτεί σοβαρότητα και σεβασμό προς τους αγρότες που το διαχειρίζονται».